De hoedenbijdrage door Renée Van Hekken voor haar lezing “Textielkunst en mode“ op 3 december 2014 voor Culturele Kring Ex-Libris in Taverne Rochus, Sint-Rochusstraat Deurne (Antwerpen). De tekst "Hoeden1" verschijnt als gastcolumn op The Sausage Machine: http://janienbenaets.wordpress.com.
1. Hoeden (mijn stokpaardje)
Sinds het midden van de 19 de eeuw tot het midden van de 20ste eeuw
(einde 196O) zijn de veren zeer populair op hoeden, net als pluimen,
en bloemen in voile en zijde. Er ontstaat in de 19de eeuw zelfs een rage
om pluimen samen met veren op de hoed te steken, soms met de vogelkop
er nog aan, de zogenaamde 'toques'. Er sneuvelden dan ook heel wat
exotische vogelsoorten in die tijd. En het duurde een hele poos vooraleer
ze deze paradijsvogeljagers een halt toe riepen, want vooral onze
koningin Elisabeth was er dol op.
Van 195O tot 196O werden sommige kleine hoedjes helemaal met veren
bedekt, ontworpen door Dior en Chanel. De kapsels waren toen ook al korter,
geen chignon meer, dus nog méer vogelkopjes! Vanaf de jaren 60 verdwijnen
de hoeden stilletjes uit het straatbeeld, snif, samen met de handschoenen.
Heden ten dage kan men ze toch nog bewonderen op de paardenrennen van
Ascot of Waregem Koerse, waar ze verplicht zijn, zoals op huwelijken en mooie
recepties. Ook op de terug in de mode zijnde 'high tea' met modeshows eraan
verbonden, die op kastelen worden georganiseerd door samenwerkende
ontwerpers of golfclubs. Wel slechts toegankelijk voor de betalende 'happy
few' of invité(e)s die over mode schrijven, zoals ondergetekende! Ook op
polowedstrijden worden nog hoeden gedragen, very British en Dawnton
Abbey-stijl!
2. Voorname hoedenontwerpsters heden ten dage zijn: Fabienne Delvigne als
koninklijke hofleverancierster voor de hoeden van koningin Mathilde, Elvis
Pompilio, Ann de Meulemeester, Carina Marcon en Linda Poelemans (minder
duur). Ik spreek hier van volledig met de hand gemaakte exemplaren, rijk van
stoffen en textuur, versierd met bloemen of andere rijke versieringen.
Alles is handwerk. Soms een levend gedicht op de dameshoofden!
Renée Van Hekken