ติดตามบทวิเคราะห์โอกาสทางเศรษฐกิจใหม่ๆของเศรษฐกิจท้องถิ่นนับจากปี พ.ศ.2558

1. โอกาสทางเศรษฐกิจใหม่ๆของเศรษฐกิจท้องถิ่น
– นับจากนี้ (พ.ศ.2558)

2. โอกาสใหม่ตามการผลักดันของรัฐบาล
1

3. แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ
ฉบับที่ 12 – 2560 - 2564
• แผนพัฒนาฉบับที่ 12 มีการวางเป้าหมายไว้หลายด้าน ทางด้าน
เศรษฐกิจระบุว่าเมื่อสิ้นสุดแผนพัฒนาฯ ฉบับนี้ในปี 2564 มี
เป้าหมายในการผลักดันให้ประเทศพ้นจากกับดักประเทศรายได้
ปานกลาง การเพิ่มผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศต่อประชากร
(GDP Per Capita) เพิ่มขึ้นเป็น 317,051 บาท และรายได้
ประชาชาติต่อหัว (GNP Per Capita) เพิ่มขึ้นเป็น 301,199บาท
ต่อคนต่อปี ภายใต้เงื่อนไขทางเศรษฐกิจว่าผลิตภัณฑ์มวลรวมใน
ประเทศ(จีดีพี) จะขยายตัวได้เฉลี่ยไม่ต่ากว่า 5% ผลิตภาพการ
ผลิตของประเทศเพิ่มขึ้นไม่ต่ากว่า 2.5% ต่อปี การลงทุนรวมโดย
เฉลี่ยขยายตัวไม่ต่ากว่า 8% และการส่งออกขยายตัวเฉลี่ยไม่ต่า
กว่า 4% ต่อปี
• http://www.bangkokbiznews.com/blog/detail/635090#sthash.oyskr0d6.dpuf

7. “กระทรวงฯ ได้จัดตั้งคณะทางานศึกษารูปแบบการ
จัดทาเมืองอุตสาหกรรมเชิงนิเวศนาร่อง 5 จังหวัด
ได้แก่ จังหวัดสมุทรปราการ สมุทรสาคร ระยอง
ฉะเชิงเทรา และปราจีนบุรี และอีก 9 เขตประกอบการ
อุตสาหกรรม
ได้แก่ เขตประกอบการอุตสาหกรรมไออาร์พีซี จังหวัดระยอง สวน
อุตสาหกรรมบางกะดี จังหวัดปทุมธานี เขตอุตสาหกรรม 304 อินดัส
เตรียล ปาร์ค จังหวัดปราจีนบุรี สวนอุตสาหกรรมเครือสหพัฒน์ ศรี
ราชา จังหวัดชลบุรี สวนอุตสาหกรรมเครือสหพัฒน์ กบินทร์บุรี
จังหวัดปราจีนบุรี สวนอุตสาหกรรมโรจนะ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
ชุมชนอุตสาหกรรม ไอ.พี.พี. จังหวัดระยอง เขตประกอบการ
อุตสาหกรรมเหมราชระยอง จังหวัดระยอง เขตประกอบการ
อุตสาหกรรมเหมราชสระบุรี จังหวัดสระบุรี เพื่อขยายความเป็น
หุ้นส่วนร่วมกันกับท้องถิ่น ชุมชน และธุรกิจอุตสาหกรรม มีระบบ
ตัวชี้วัดความเป็นเมืองอุตสาหกรรมเชิงนิเวศ เพื่อรองรับการพัฒนา
และการประเมินความเป็นเมืองอุตสาหกรรมเชิงนิเวศให้ได้รับการ
ยอมรับในระดับสากล

8. 8
จังหวัดระยอง
จังหวัดฉะเชิงเทรา
จังหวัดปราจีนบุรี
จังหวัดสมุทรปราการ
จังหวัดสมุทรสาคร
จังหวัดที่จัดทา แผนแม่บทแล้ว (ปี 2557)
จังหวัดที่อยู่ระหว่างดาเนินการจัดทาแผน
แม่บท (ปี 2558)
พื้นที่ศึกษาการพัฒนาเมืองอุตสาหกรรมเชิงนิเวศ

9. พื้นที่ของการกระจายเศรษฐกิจ - โอกาสใหม่
เขตเศรษฐกิจใหม่ อุตสาหกรรมเชิงนิเวศ
ระยะที่ 1 ตาก ระยอง
สงขลา ปราจีนบุรี
มุกดาหาร สมุทรปราการ
สระแก้ว ฉะเชิงเทรา
ตราด สมุทรสาคร
ระยะที่ 2 เชียงราย ขอนแก่น
นครราชสีมา
กาญจนบุรี สระบุรี
อยุธยา
ปทุมธานี
หนองคาย
นครปฐม
สงขลา
นครพนม
สุราษฎร์
ชลบุรี
นราธิวาส
ราชบุรี
จังหวัดคลัสเตอร์
เชียงใหม่
(อยุธยา)
(ปทุมธานี)
(ปราจีนบุรี)
(ชลบุรี)
(ฉะเชิงเทรา)
(ระยอง)
(นครราชสีมา)
ภูเก็ต

10. จะจัดการ “โอกาส” นี้อย่างไร ?
2

11. จะก้าวตามจังหวัดนาร่อง อย่างไร ?
การพัฒนาเศรษฐกิจ
แ ล ะ สัง ค ม ต า ม
เ ป้ า ห ม า ย ด้ ว ย
งบ ปร ะ มา ณแ ล ะ
ปัจจัยสนับสนุนของ
รัฐ
การกาหนดกลยุทธ์
“ส ร้า ง คลัส เต อ ร์
เชื่อมโยง” เพื่อเป็น
แหล่งสนับสนุนด้าน
วัตถุดิบ /ปัจจัยนาเข้า
และการเป็นตัวกลาง
ใ น ก า ร ก ร ะ จ า ย
(รวมทั้งการบริการ)
จังหวัดนอกเป้าหมายจังหวัดนาร่อง
การพัฒนาจังหวัดด้วย
นโยบาย “หนึ่งหมู่บ้านหนึ่ง
ผลิตภัณฑ์ /บวกรวมกับ
การท่องเที่ยว” ทั้งโดย
นักท่องเที่ยวจากจังหวัด
ใกล้เคียง จากในประเทศ
ญี่ปุ่น และต่างประเทศ
ของจังหวัดโออิตะ ...เป็น
ตัว อย่า งข อง ก ลยุท ธ์
แบบคลัสเตอร์เชื่อมโยง
เมืองโดยรอบที่พัฒนาเป็น
อุตสาหกรรม

12. ลักษณะของการดารงอยู่ของเศรษฐกิจหลายรูปแบบ
เศรษฐกิจแกน
เศรษฐกิจเชื่อมโยง
ตาม supply
chain
เศรษฐกิจ
แบบต่อเนื่อง
โออิตะและนโยบายหนึ่งหมู่บ้านหนึ่งผลิตภัณฑ์ ถือว่า เป็นเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นโดยความต่อ
เนื่องมาจากการเกิดขึ้นของเศรษฐกิจแกน/เศรษฐกิจสนับสนับสนุน เป็นการอาศัยความสามารถ
ในการใช้จ่ายที่มากขึ้น ประชากรที่มากขึ้น ของคนจากเมืองอุตสาหกรรม มาเป็น Demand
สาหรับ Supply คือผลิตภัณฑ์หมู่บ้านและการท่องเที่ยวที่สร้างขึ้นใหม่
บริการ
อุตสาหกรรมเกษตรกรรม
โออิตะ เป็นเมืองเกษตรกรรม +แขนงเศรษฐกิจที่สร้างขึ้นของ
ตนเอง เป็นเศรษฐกิจภาคบริการ พร้อมๆกับใช้ประโยชน์จาก
ผลพวงของการพัฒนาอุตสาหกรรมจากจังหวัดอื่น