4. CAUDAL: 1.540 m /s
RÉXIME: Nivo-pluvial. Ten augas altas en primavera e baixas ao
3
remate do verán
Á veces ten enchentes no outono. O caudal máximo rexistrouse nas
enchentes de 1951, con 13.000 m³/s en Pontelagoscuro, e o mínimo
rexistrado foi de 270 m³/s.
14. XEOLOXÍA
O río salva grandes desniveis no curso alto ao baixar dos Alpes e logo
atravesa zonas chans (A Padana) onde se divide en numerosos brazos e
forma moitas illas (a máis grande é a Serafini, na desembocadura do
Arda).
Trebbia
16. Na zona de Ferrara forma
un amplo delta de 380
km², dividíndose en cinco
brazos principais (Po di
Maestra, Po della Pila, Po
delle Tolle, Po di Gnocca
e Po di Goro), un brazo
secundario (o Po di
Volano) que atravesa a
cidade de Ferrara e
centenares de pequenos
brazos. Forma tamén un
gran número de illas.
17. FLORA
Na alta montaña pradeiras alpinas e bosques de coníferas e caducifolias.
Nas chairas bosques de ribeira con chopos, salgueiros, amieiras, fentos,
carrizos, xuncos, espadanas...
18. FAUNA
Algunhas especies endéminas e subendémicas de peixes da cunca do Po:
esturión (Acipenser naccarii), Sabanejewia larvata, barbos (Barbus caninus,
Barbus plebejus), cucarachas (Chondrostoma genei, Rutilus aula), savetta
(Chondrostoma soetta), pigo (Rutilus pigus), vairone (Telestes muticellus),
gobio de lagoa (Knipowitschia panizzae), gobio de rallas (Knipowitschia
punctatissima), gobio do Po (Padogobius Bonelli), ghiozzetto Heron
(Pomatoschistus canestrinii), lamprea Valley (Lethenteron zanandreai),
troita de mármore (Salmo trutta marmoratus)...
20. APROVEITAMENTO
Subministro de auga para as cidades, a industria e a agricultura; enerxía
hidroeléctrica, pesca, acuicultura, navegación, lecer…
Nas beiras do Po viven unas 16 millóns de persoas e concéntranse máis
dun tercio das industrias e da produción agrícola e gandeira italiana.
21. ESPAZOS PROTEXIDOS
PATRIMONIO DA HUMANIDADE: Delta do Po.
PARQUES NACIONAIS: Gran Paradiso, Stelvio (Italia), Schweizer (Suíza)
Outras áreas protexidas: Illa Boscone, Viadana, Val do Mincio, Lago Garda,
Oglio, Bosque de Ticino, Confluencia Po/Sesia, Fondo Toce, Mersino (PoStura)...
Gran Paradiso
Delta do Po
22. HISTORIA
A desembocadura de Po variou ao longo da historia por cambios no
nivel do mar.
O río Po era coñecido antigamente en grego como como Ηριδανός /
Eridanos e máis tarde Πάδος /Pados/, en latín como Padus.
A cunca do río está habitada desde tempos mi antigos. A súa
desembocadura tivo importancia no tempo dos gregos e dos estruscos.
Na época romana os portos máis importantes no río eran Cremona,
Piacenza, Brescello, Ostiglia...
Plinio escribeu que o río Po era navegable ata Turín.
Entre 1600 e 1604 a República de Venecia desviou o tramo final do río
Po (corte de Porto Viro) o que estendeu o delta cara ao leste.
Cremona
23. CURIOSIDADES
O Po é o río máis longo de Italia.
No ano 729, nunha batalla contra as tropas bizantinas de León III, o papa
Gregorio III ordeou ás súas tropas “Facede que o río Po se converta nun
río de sangue”. A putrefacción dos cadáveres dos soldados contaminou
tanto as augas do río que os habitantes de Rávena non puideron
consumir peixe ata pasados seis anos.
