3. Σπούδασε βιολί στο Ωδείο Αθηνών και ζωγραφική στην
Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Μελέτησε την αρχαία
ελληνική αγγειογραφία και τη Βυζαντινή εικονογραφία.
Παρακολούθησε μαθήματα λιθογραφίας με υποτροφία
της γαλλικής κυβέρνησης .
Από το 1959, χρονιά της πρώτης ατομικής του
παρουσίασης στην Αθήνα, έχει πραγματοποιήσει
περισσότερες από εβδομήντα ατομικές εκθέσεις σε
Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Παρίσι, Μόναχο, Τόκυο, Αμβούργο,
Ζυρίχη, Μιλάνο, Βηρυτό, Στοκχόλμη, Λονδίνο και αλλού.
4. Ασχολήθηκε επίσης με τη χαρακτική, το σχεδιασμό
αφισών, καθώς και τη σκηνογραφία, συνεργαζόμενος
κυρίως με το Εθνικό Θέατρο Αθηνών. Ανέλαβε την
εικονογράφηση αρκετών βιβλίων, στην Ελλάδα και το
εξωτερικό, γνωστών ποιητών και συγγραφέων. Έχει
επίσης εκδώσει και δικά του κείμενα, πεζά και ποιητικά.
5. Το χαρακτηριστικό ύφος του Φασιανού διαμορφώνεται στις
αρχές της δεκαετίας του '60.
Τρία βασικά θέματα έμειναν αναλλοίωτα στη διάρκεια της
πορείας του: άνθρωπος, φύση, περιβάλλον. Η σπουδή του
ελληνικού πολιτισμού και η ενασχόληση με τις γραφικές
τέχνες και τη χαρακτική επηρέασαν και το ζωγραφικό του
έργο.
Στις πρώτες συνθέσεις του κυριαρχεί η μορφή του
αξιωματικού, με τα φουσκωτά, κόκκινα μάγουλα, τα
φανταχτερά σιρίτια στη στολή και το γελοιογραφικά
υποβλητικό ύφος. Σταδιακά οι μορφές κινούνται και
αποκτούν δική τους ζωή. Γίνονται ζεύγη, που γεμίζουν το
χώρο, μόλις αγγίζοντας η μία την άλλη, μένοντας ωστόσο
ενωμένες σχεδιαστικά σε μία μάζα.
7. ΑΠΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΛΕΚΟΥ ΦΑΣΙΑΝΟΥ…
«Κάθε κάποια χρόνια, δεν μπορώ να προσδιορίσω πόσα
ακριβώς, συμβαίνουν αλλαγές στην ταυτότητα ενός τόπου.
Ομως, συνήθως, οι αλλαγές αυτές δεν επηρεάζουν σε
βάθος την ουσία της ταυτότητας. Ετσι και οι αλλαγές που
συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια, είτε ενδογενώς στην
Ελλάδα, είτε εκείνες που είναι αποτέλεσμα εξωτερικών
μεταβολών, δεν επηρεάζουν την ουσία της ελληνικής
ταυτότητας, όσο κι αν τώρα που τις βιώνουμε μπορεί να
μας φαίνεται αλλιώς.
9. Ο Σταθμός Μοναστηρακίου είναι
σταθμός του μετρό της Αθήνας.
Πήρε το όνομά του από την πλατεία
Μοναστηρακίου, κάτω από την
οποία βρίσκεται.
Ο σταθμός βρίσκεται δίπλα στον
Ηριδανό ποταμό, τμήματα του
οποίου, καθώς και υδραυλικά έργα
διευθέτησης και εγκιβωτισμού του
από την κλασσική εποχή είναι
ορατά σε ειδικά διαμορφωμένο
χώρο του σταθμού.
10. Το αρχικό όνομα του σταθμού
ήταν Μοναστήριον» και
προέρχεται από την παλιά
εκκλησία της Αθήνας, που
βρίσκεται σ' αυτή την περιοχή,
στη διασταύρωση των οδών
Αθηνάς και Ερμού.
Κοντά στην πλατεία βρίσκεται
και το παζάρι ("Γιουσουρούμ"),
παλιότερα γνωστό για τα
παλαιοπωλεία. Σήμερα οι
παλιατζήδες διατηρούν μαγαζιά
αν και η περιοχή διακρίνεται από
καινούρια καταστήματα.
11. Κοντά στο σταθμό, βρίσκεται το μουσείο Μουσικών
Λαϊκών οργάνων που φιλοξενεί πλούσιες συλλογές.
Συνεχίζοντας στην Ερμού θα συναντήσετε τον ναό,
γνωστό ως Καπνικαρέα, ο οποίος χρονολογείται το 1050
και είναι από τα σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία στην
Αθήνα.
12. Ο Πύργος των Ανέμων χτίστηκε το 2ο αιώνα π.Χ. από το
Σύριο αστρονόμο Ανδρόνικο Κυρρήστη.
Απέναντι από τους Αέρηδες, στέκει ακόμα η πύλη του
Μεντρεσέ. Χτίστηκε το 1721 και αρχικά λειτουργούσε ως
ισλαμική και θρησκευτική Σχολή. Γύρω γύρω υπήρχαν τα
κελιά των υπότροφων φοιτητών ενώ στη μέση, όπου
βρισκόταν η αυλή του σχολείου, φυτεύτηκε ένας πλάτανος. Το
18ο αιώνα οι Τούρκοι το μετέτρεψαν σε φυλακές και τόπο
εκτέλεσης. Οι εκτελέσεις πραγματοποιούνταν στον πλάτανο,
γι’ αυτό και έμεινε η φράση «χαιρέτα μου τον πλάτανο» την
οποία χρησιμοποιούσαν οι φυλακισμένοι για όσους
προβλεπόταν ότι θα κατέληγαν εκεί.
13. Από την Πύλη του Μεντρεσέ, περπατάμε στην οδό Άρεως,
έναν από τους πιο κεντρικούς δρόμους της περιοχής που έχει
αυξημένη εμπορική κίνηση. Σε αυτό το δρόμο βρίσκεται το
εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου. Στα τέλη του 19ου αιώνα, στο
ναό σύχναζαν σημαντικοί εκπρόσωποι των γραμμάτων ,
μεταξύ των οποίων και ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. Ο
επόμενος ιδιοκτήτης του ναού θέλησε να κατεδαφίσει μέρος
του για να το χρησιμοποιήσει ως οικόπεδο (1943-1944). Το
2004 ολοκληρώθηκαν οι τελευταίες αναστύλωσης ορισμένων
κατεστραμμένων τμημάτων.