1. Ο ΤΙΤΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ (ΣΕΛ. 39-42)
Παραλείπονται για συντομία ρήματα, άρθρα και λέξεις που εννοούνται εύκολα
(προθέσεις, σύνδεσμοι κ.ά.)
 Ρήμα σε ενεργητική διάθεση (ενεστώτα, αόριστο, ιστορικό ενεστώτα)
 Χρήση αποσιωπητικών και θαυμαστικού για έμφαση
 Σχήματα λόγου (μεταφορά, παρομοίωση, ομοιοκαταληξία, παρήχηση κ.λπ.)
 Ποιητική λειτουργία της γλώσσας (π.χ. λογοπαίγνια)
Συχνά συμβαίνει μια σχετικά ασήμαντη είδηση να αποσπά την προσοχή του αναγνώστη
με έναν τίτλο υπερβολικά δραματικό ή πομπώδη, χιουμοριστικό ή πρωτότυπο)

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ
Α ) Η σ ε ι ρ ά τ ω ν λ ε κ τ ι κ ώ ν σ υ νό λ ω ν (σ ε λ . 4 3 - 4 4 )
Η τυπική σειρά των όρων της πρότασης (Υ-Ρ-Α ή Υ-Ρ-Κ κ.λπ.) αλλάζει, όταν κάποιος από
τους όρους εκφράζεται με έμφαση, τότε...
ΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ
Β ) Ε ν ε ρ γ η τ ι κ ή κ α ι π α θ η τ ι κ ή σ ύ ντ α ξ η σ τ η ν ε ί δ η σ η ( σ ε λ . 4 5 )
 Με την ενεργητική έμφαση στο ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ
 Με την παθητική έμφαση στην ΠΡΑΞΗ
 Στη δημοσιογραφία κυρίως χρησιμοποιείται η ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ
 Η παθητική χρησιμοποιείται όταν ΑΓΝΟΟΥΜΕ ή ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ή ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ
ΝΑ ΠΟΥΜΕ ποιος έκανε την πράξη
Γ) Ονοματικοί προσδιορισμοι στην είδηση (σελ. 46)
 Κυρίως χρησιμοποιείται η ΠΑΡΑΘΕΣΗ, για να αποδοθούν με συντομία τα βασικά
χαρακτηριστικά (όνομα, ηλικία, καταγωγή, επάγγελμα κ.λπ.) των προσώπων που
συμμετέχουν στα γεγονότα.
 Σκοπός της δημοσιογραφίας να δίνονται ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ και ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ
πληροφορίες. Γι’αυτό πρέπει να αποφεύγονται οι αοριστίες και οι στερεότυπες
εκφράσεις (π.χ. άγριο έγκλημα, τρομακτικό δυστύχημα κ.ά.)
Δ ) Χ ρ ο ν ι κ ο ί π ρ ο σ δ ι ο ρ ι σ μ ο ί (σ ε λ . 4 7 )
Για να προσδιοριστούν τα γεγονότα από την άποψη του χρόνου δηλώνουμε τα
παρακάτω:
 Χρονική βαθμίδα (παρόν, παρελθόν, μέλλον με τη χρήση ρημάτων)
 Τρόπο (εξακολουθητικό, συνοπτικό, συντελεσμένο - με τη χρήση του ρήματος)
 Χρονική στιγμή (π.χ. με χρονικά επιρρήματα)
 Χρονική διάρκεια (π.χ. με εμπρόθετους χρονικούς προσδιορισμούς)
 Χρονική αφετηρία
 Χρονικό τέρμα
 Χρονική επανάληψη
 Χρονική σχέση των γεγονότων (σύγχρονο, προτερόχρονο, υστερόχρονο)