2. «Δεν έχει σημασία ποιοι είμαστε, που
ζούμε, τι κάνουμε, όλοι εξαρτόμαστε
απ το νερό.
Το χρειαζόμαστε κάθε μέρα, με πάρα
πολλούς τρόπους. Το χρειαζόμαστε για
να είμαστε υγιείς, το χρειαζόμαστε για
να παράγουμε την τροφή μας, για τις
μεταφορές, την άρδευση και τη
βιομηχανία. Το χρειαζόμαστε για τα ζώα
και τα φυτά, για να αλλάζουν οι εποχές
και τα χρώματα.
Ωστόσο, παρά τη σημασία των
αποθεμάτων του νερού για τη ζωή και
την ύπαρξή μας, δείχνουμε μια συνεχώς
αυξανόμενη έλλειψη σεβασμού για τα
αποθέματα νερού. Τα σπαταλούμε, τα
λεηλατούμε, τα μολύνουμε, ξεχνώντας
πόσο απαραίτητα είναι για την επιβίωσή
μας». (Από την ανακήρυξη του 2003, σαν παγκόσμιου έτους
για τα Νερά, από τον Ο.Η.Ε.)
3. Η σημασία του νερού ως αστείρευτη πηγή ζωής αναγνωρίστηκε από τα
πανάρχαια χρόνια απ' όλες τις ανθρώπινες κοινωνίες. Οι μεγάλοι αρχαίοι
πολιτισμοί της Μεσοποταμίας, της Αιγύπτου, της Κίνας και της Ινδίας
στήριξαν την ανάπτυξή τους στο νερό των ποταμών Τίγρη, Ευφράτη, Νείλου,
Κίτρινου ποταμού, Γάγγη και Ινδού .
Ανάμεσα στα δύο μεγαλόπρεπα ποτάμια, τον Τίγρη και
τον Ευφράτη, στην περιοχή που ονομάστηκε από τους
Έλληνες Μεσοποταμία, άνθισαν πριν από χιλιάδες έτη
οι πρώτοι και πιο κραταιοί πολιτισμοί που. γνώρισε ο
κόσμος: Σουμέριοι, Ακκάδες, Ασσύριοι, Βαβυλώνιοι,
Χαλδαίοι. Πολιτισμοί με τους οποίους συνδεόμαστε,
έστω και αν οι δεσμοί μαζί τους φαντάζουν αδιόρατοι.
4. Ο Νείλος είναι ποταμός στην Αφρική και
ένας από τους δύο μεγαλύτερους του
κόσμου. Ο ποταμός έπαιξε βασικό ρόλο
στην ανάπτυξη της αρχαίας Αιγύπτου, ο
πολιτισμός της οποίας οφείλεται κυρίως σε
αυτό το ποτάμι, γι' αυτό και
η Αίγυπτος θεωρήθηκε από πολλούς
ως Δώρο του Νείλου.
5. Η ύπαρξη δύο μεγάλων ποτάμιων
συστημάτων, τον Ινδού και τον Γάγγη,
καθόρισαν την ιστορική πορεία και μέχρι ένα
βαθμό τον πολιτισμό των λαών που
κατοίκησαν την Ινδία.
7. Το νερό λοιπόν, συντηρεί τη ζωή, σε καθαρίζει από τα αμαρτήματα , σε
θεραπεύει από τις ασθένειες σε ανανεώνει διασφαλίζοντας την συνέχεια
και την ύπαρξη της ζωής. Στην Αρχαία Ελλάδα ο ιερότερος όρκος των
ολυμπίων θεών ήταν στα ιερά ύδατα της Στυγός . Επίσης οι πρόγονοί μας,
ποτέ δεν θυσίαζαν με χέρια άνιφτα! Ακόμα πίστευαν ότι όταν ο άνθρωπος
πεθάνει πρέπει να περάσει από τον Αχέροντα ποταμό για τον άλλο κόσμο.
Οι σπονδές στους τάφους γίνονταν με χοές που περιείχαν νερωμένο κρασί,
μέλι και νερό.
8.
9. Αν και για την πλειονότητα των κατοίκων του πλανήτη
μας το νερό θεωρείται ένα αγαθό αυτονόητο, προσιτό
κάθε στιγμή, για εκατομμύρια συνανθρώπους μας είναι
ακόμα δυσεύρετο, απρόσιτο, μετατρέπεται δε σε
κρίσιμο πρόβλημα ζωής ή θανάτου.
Το 2014 τα Ηνωμένα Έθνη, σε στενή συνεργασία με τα
κράτη-μέλη και τους ενδιαφερόμενους φορείς,
στρέφουν συλλογικά την προσοχή τους στο νερό που
αποτελεί ενεργειακό κόμβο.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ, οι κάτοικοι
26 κρατών, κυρίως του αποκαλούμενου Τρίτου
Κόσμου, αντιμετωπίζουν καθημερινά το πρόβλημα της
λειψυδρίας και αδυνατούν να καλύψουν ακόμα και τις
βασικές τους ανάγκες σε νερό.
10. Πάνω από 232 εκατομμύρια άνθρωποι από
χώρες του Τρίτου Κόσμου πλήττονται από
λειψυδρία. Περίπου 18 χώρες στην Αφρική και
την Ασία βρίσκονται στο όριο των υδατικών
αποθεμάτων τους.
* Στην Αφρική και την Ινδία, τα παιδιά
αναγκάζονται να παρατήσουν το σχολείο για να
κουβαλήσουν νερό, κάτι το οποίο αποτελεί και
την κύρια ενασχόλησή τους.
Σύμφωνα δε με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό
Περιβάλλοντος, το 20% των επιφανειακών
νερών στην Ευρωπαϊκή Ένωση απειλείται από
ρύπανση.
11. Το 21% των παιδιών σε αναπτυσσόμενες
χώρες ζει σε απόσταση άνω των 15
λεπτών από κάποια πηγή με καθαρό
τρεχούμενο νερό;
Έρευνες της Unicef, του ΟΗΕ και
ευρωπαϊκών κέντρων ερευνών φέρνουν
ετησίως στο φως μόνο δυσάρεστα
αποτελέσματα...
Πιο συγκεκριμένα:
Το 40% των κατοίκων του πλανήτη
σήμερα δεν έχει πρόσβαση σε πόσιμο
νερό.
Το 80% των ασθενειών στις
αναπτυσσόμενες χώρες συνδέεται με
το νερό.
Κάθε 15 δευτερόλεπτα ένα παιδί σε
αναπτυσσόμενες χώρες χάνει τη ζωή
του.
12. Σοβαρά προβλήματα στη διαχείριση του νερού στην
Ελλάδα και
η μέση ημερήσια κατανάλωση νερού ανά άτομο
ανέρχεται στα 145 λίτρα (Σύμφωνα με στοιχεία
από το δίκτυο Μεσόγειος SOS)
Θα μπορούσε να μειωθεί στα 50 λίτρα,
Στην Ελλάδα την μεγαλύτερη κατανάλωση έχει η
γεωργία με ποσοστό που φτάνει το 80%, στις
καλλιέργειες.
Οι απώλειες νερου οφείλονται και στην παλαιότητα
των δικτύων οπου σε κάποιες περιπτώσεις
φτάνουν έως και το 50%
13. Η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης
του ΟΗΕ λέει ότι η πρόσβαση στο
καθαρό πόσιµο νερό και στην
αποχέτευση είναι ανθρώπινο
δικαίωµα το οποίο είναι απαραίτητο
για την πλήρη απόλαυση της ζωής και
όλων των ανθρώπινων δικαιωµάτων.
«Η διαχείριση του νερού για να
είναι βιώσιμη
και αειφόρος δεν μπορεί παρά να
είναι δημόσια ή δημοτική»
14. Όταν αφήνουμε ανοιχτή τη βρύση επί πέντε λεπτά πλένοντας τα
δόντια ή κατά τη διάρκεια του ξυρίσματος, η σπατάλη νερού μπορεί να
φτάσει και τα 20 λίτρα! Αυτό ενδεικτικά για 1 εκατομμύριο κατοίκους
ισοδυναμεί με 20.000 κυβικά μέτρα νερού την ημέρα!
Το πλύσιμο του αυτοκινήτου με τον κουβά αντί για το λάστιχο προκαλεί
μικρότερη σπατάλη νερού. Στο ίδιο πνεύμα, το πλύσιμο μπαλκονιών και
πεζοδρομίων με το λάστιχο θα πρέπει, στις περιόδους λειψυδρίας που
διανύουμε, να θεωρείται «απαγορευτικό».
Στο ντους καταναλώνεται το 1/5 περίπου του νερού που
χρησιμοποιείται στα σπίτια μας. Το ντους απαιτεί λιγότερη από τη
μισή ποσότητα νερού που χρησιμοποιείται συνήθως σε ένα μπάνιο
Το τράβηγμα στο καζανάκι αντιστοιχεί στο 1/3 όλου του νερού
που καταναλώνεται σε ένα σπίτι. Αντικαταστήστε τα παλιά
καζανάκια με σύγχρονα, διπλής ροής, ή ρυθμίστε το φλοτέρ.
15. Μεγάλη εξοικονόμηση νερού εξασφαλίζεται επίσης με φυτά που δε
χρειάζονται συχνό πότισμα (π.χ. λεβάντα, μέντα, φασκόμηλο,
δεντρολίβανο, γεράνι, κισσός, διάφορα κακτοειδή κ.λπ.).
Ανακυκλώστε το κατάλληλο νερό από οικιακές χρήσεις όπως μπάνιο, ντους
και νερό πλύσης σε παλιά φυτά, μην το χρησιμοποιείτε όμως όταν έχει
απορρυπαντικό ή αφρόλουτρο.
Πηγή:http://www.eyath.gr/swift.jsp;jsessionid
16.
17. Όπως στη φύση, έτσι και στην καθημερινή
μας ζωή, θα μπορούσαμε να
ξαναχρησιμοποιούσαμε ορισμένες
ποσότητες νερού. Είτε απευθείας είτε αφού
το επεξεργαστούμε….
Αν σκεφτούμε τον κύκλο του νερού στη
φύση, εύκολα συνειδητοποιούμε ότι το ίδιο
νερό χρησιμοποιείται ξανά και ξανά, εδώ
και χρόνια!
Όλη αυτή η διαδικασία, θα μπορούσαμε να
πούμε ότι αποτελεί τη φυσική ανακύκλωση
ή επαναχρησιμοποίηση του νερού!
18. 5ο Γυμνάσιο Αιγάλεω 2015
Μιχάλης Μπιμπίκος, Γ3
Πρόγραμμα Comenius :
«Η Ευρώπη ρίχνεται στο ΝΕΡΟ»
