Tweede editie van het Camelot Magazine

1. CAMELOTGRATIS CULTUREEL MAGAZINE • EDITIE 2 • NOVEMBER 2019
POËZIE CULTUUR
kunst FILOSOFIE
LITERATUUR
MUZIEK
VIRTUS KAUKASUS

2. Vernissage 17/11 om 15.00
PAK OOSTENDE
OUDE MOLENSTRAAT 22
www.PAKgistel.be
17/11 tot 01/12/2019
FémininAnnemarie Casteleyn
Katrien De Blauwer
Elfie Kristiana
Chantal Pollier
Ies Schute
Jill Vandorpe

3. INHOUD
3 EDITORIAAL
4 CAMELOT keuze
4 ‘Yeva’ Column van Dorian van der brempt
6 ‘eustachius’ muzikale lezingen
7 CAMELOT keuze
‘DE VERZENVISSER’ van tania verhelst
8 FILOSOFIE ZONDER GRENZEN
arthur schopenhauer
10 CAMELOT keuze
11 CAMELOT art
12 literatuur
13 ‘arthur’ column van daniël crabeels
14 Column van hugo brutin
Foto’s Europalia © Sabam Belgium (2019)
COLOFON
REDACTIERAAD
Jean Bernheim, Hugo Brutin, Daniël
Crabeels, Willy Deswaef, Joseph De Wolf,
Johan Goekint, Marc Teugels, Pascale
Pinsart en Christian Toisoul
MEDEWERKERS AAN DIT NUMMER
Tanja Verhelst
SabienVan Dale
Bart Vandenabeele
Dorian van den Brempt
BESTUUR VZW CAMELOT
Daniël Crabeels, Voorzitter
Christian Toisoul, Webmaster
Martine Pierre, Penningmeester
Hugo Brutin, Jean-Luc Cottyn, Johan
Goekint, Caroline Pauwels, Gui Polspoel en
Geert Tavernier
verantwoordelijke uitgever /
ADMINISTRATIE
VZW CAMELOT VLAANDEREN,
Ond.Nr. 0648.587.629
E. Beernaertstraat 58 bus1
B-8400 Oostende
Elitair! Dat woord schiet velen te binnen als het over cultuur gaat.
Camelot beoogt het anders te doen. De vereniging wil kwaliteit
brengen die toegankelijk en verstaanbaar is voor iedereen. Wij zijn
wél elitair in de keuzes van onderwerpen, van auteurs, van sprekers.
Elitair betekent dat we kwaliteit willen, de mensen die we een forum
geven hebben iets te vertellen en ze brengen een verstaanbare
boodschap.
Dorian van der Brempt (vroegere directeur van deBuren en
medewerker op verschillende kabinetten van Cultuur) vertelt
over zijn recente ervaringen in de Kaukasus. Hoe cultuur met
alles verweven is en een positieve schwung geeft aan het dagelijkse
leven, aan de gemeenschap, aan het toerisme. Hij toont ook enkele
tekeningen van de jonge armeense kunstenares Yeva Muradyan.
In de Kaukasus is cultuur meer ingebed in het dagelijkse bestaan.
Als je ziet hoe positief dat werkt kun je niet anders dan dat hier
ook betrachten.
We hebben besloten de lezingen over klassieke muziek ‘Sarasvati’
te bundelen met ‘Eustachius’ in Brugge. Camelot zal de fantastische
voordrachten van Sabien Van Dale blijven promoten. We zijn geen
eventbureau, we organiseren wel lezingen maar we willen even
goed bestaande initiatieven ondersteunen en een forum geven in dit
magazine.
Tania Verhelst tekent en schrijft. In 2018 werd zij stadsdichter van
Brugge en in 2019 werd zij verkozen door deBuren en Perdu voor de
internationale roadtrip ‘Vers van het Mes’. Voor Camelot vist zij
elke maand een vers op dat ontroert, beklijft, verwart, verwaait
of gewoon blijft hangen. Via Tania ontdekken we ROES: het
vrij podium dat het dichterscollectief Obsidaan organiseert in
Roeselare (met dichters van alle hoeken van Vlaanderen).
De lezingen van Filosfie zonder Grenzen zijn een succes. Ik hoor
positieve reacties van mensen die afgeschrikt waren door filosofie
en dan blij verrast merken dat gemotiveerde sprekers de materie
verstaanbaar verwoorden. Op zaterdag 25 januari 2020 komt
professor Bart Vandenabeele met talrijke concrete voorbeelden
de intrigerende en nog steeds actuele filosofie van Schopenhauer
toelichten en verhelderen.
Onze voorzitter, Daniël Crabeels, pleit in zijn column voor meer
‘virtus’, meer moed en gedrevenheid, in de politiek en in de
maatschappij in het algemeen.
We bieden in elke editie een unieke, genummerde print aan.
Deze keer een monoprint van de jonge grafische kunstenares Jill
Vandorpe.
Iemand als Hugo Brutin is een icoon, zeker in de Oostendse culturele
wereld maar ook ver daarbuiten. Zijn bijdragen in binnen-en
buitenlandse bladen zijn alom geprezen. Hugo schrijft in elke
editie zijn eigenzinnige, eerlijke visie op kunst, de kunstwereld ...
Hartelijke groet,
Johan Goekint
CAMELOT 02/2019 - COLOFON 3
Elitair

4. YEVAGive her a story and she’d disappear
Don DeLillo (Cosmopolis)
Deze mooie zin van Don DeLillo kondigt de
tentoonstelling aan van Yeva MURADYAN
een jonge kunstenares uit Yerevan die
animatiefilm, fotografie en tekeningen hanteert
in haar werk. Ik ontdekte dat werk via een
aantal collages in de Mirzoyan Library’s
Gallery’, een oud sfeervol pand waar ik
toevallig langs liep. Ze serveren er thee -de
koffie uit het Oosten- die elk gesprek zachter
en beter maakt. In Armenië worden tijm, munt
en honing gecombineerd in dit heerlijk eerlijk
lokaal brouwsel.
Sinds 2012 bezoek ik regelmatig Armenië
en Georgië. Pieter Langenberg, die consul-
generaal van Nederland was in Antwerpen
werd in 2011 ambassadeur voor Georgië en
Armenië. In die dagen kreeg een ambassadeur
met CULTURELE interesse en ambitie nog
krediet van Den Haag. België was in beide
landen zo goed als niet vertegenwoordigd
en de Vlaamse Buitenlandse zaak ook
niet. Ik heb prachtige herinneringen aan de
citybooks Yerevan en Tbilisi die nog steeds te
beluisteren zijn op www.citybooks.eu.
James Ensor
De James Sidney Ensor vzw stelt haar
eerste publicatie voor: ´Aan mijn lieve zus.
Honderdvijfenvijftig niet eerder gepubliceerde
postkaarten geschreven door James Ensor
aan zijn zus Marie tijdens de periode 1918
– 1935´.
De postkaarten openen een venster naar
het hart en de ziel van Ensor; ze tonen in de
Meesters handschrift wat hem echt bezig
hield als hij niet in zijn geliefde Oostende was. James Ensor stuurde een postkaart - soms
verschillende kaarten per dag - naar zijn zus als hij op (zaken)bezoek was in Brussel of
Antwerpen. Zo blijkt het dat Ensor zich onder andere zorgen maakte omtrent de opvoering
van zijn ballet, de mogelijke verkoop van een belangrijk schilderij, zijn gezondheid, de
gezondheid van zijn geliefden ….
Het boek bevat expert bijdragen van Herwig Todts, Norbert Hostyn en Johan Van Roose die
elk in hun eigen domein erg betrokken zijn bij het werk en leven van James Ensor.
´Aan mijn lieve zus´ is te koop in ZigZag art – bar (Romestraat 6, Oostende), en kost €38.
Yves Beaumont in Oostende
Het is lang geleden dat Oostendenaar Yves Beaumont in eigen stad solo tentoonstelde.
Zijn schilderijen en tekeningen worden alhier bijzonder gewaardeerd, maar ook in Londen
(Studio 1.1) en in Nederland (Galerie Wilms in Venlo). Hij nam recentelijk deel aan de 19de
Biennale Hedendaagse Kunst in het Kasteel van Poeke met vijf landschapschilderijen.
Beaumont is inderdaad voornamelijk een landschapsschilder van vandaag, in die zin dat
hij een belangrijke hedendaagse exponent is van een eeuwenoud thema. Zijn etherische
landschappen zijn herinneringen en tevens statements. Het schilderkunstige treedt er
overtuigend op de voorgrond en toch is er een onderhuidse grafische ordening aanwezig
en vertolkt het landschap meer dan alleen maar een beeldende vaststelling. Wat hij
uitbeeldt is de subtiele evocatie van een hoogst individuele ‘état d’âme’ die refereert
aan de realiteit als drager van gevoelens en zegging. Het landschap van Yves Beaumont
ontsnapt aan barok en aan anekdotiek, maar blijft aangrijpend herkenbaar en concreet.
Het is evenzeer een hulde aan de onsterfelijke schilderkunst –tot spijt en nijd van de
eerder schaars geworden aanhangers van de ‘la peinture de chevalet est morte’ ideologie-
als een hoogstpersoonlijke schreeuw of verzuchting waarin esthetiek en spiritualiteit
elkaar ontmoeten. De emotie van de kijker omwille van een schoonheidsbelevenis, die
hedendaags is en toch ook de kwetsbare reflectie is van een heerlijke traditie, maakt van
het werk van Yves Beaumont een wonderbaarlijk gebeuren. De tentoonstelling van recent
werk waar op 3 november Em. Prof. Willem Elias het woord nam loopt tot 8 december.
Die dag wordt er een finissage voorzien. CAPS, Kursaal Oosthelling 8, 8400 Oostende,
zaterdag en zondag van 13 tot 18 uur. (hb)
Camelotkeuze
4 CAMELOT 2/2019 - REDACTIE

5. Nu ben ik in Yerevan voor een meeting
van ECP. De wat beladen naam
(European Cultural Parliament) is in feite
een verzameling van een hondertal oud-
strijders uit de culltuur. De meesten uit
Europa in de geografische betekenis. Veel
voormalige Oostbloklanden manifesteren
zich fier in hun nieuwe identeit van Let,
Georgiër, Oukraïener of Kosovaar. Er
zijn pittige politieke discussies maar
er worden vooral plannen gesmeed om
samen te werken. Vandaar dat ik tijdens
mijn laatste job bij deBuren gretig van
dit netwerk gebruik maakte.
Waarom vertel ik dit hier in Camelot.
In strictu sensu heeft dit inderdaad niets
met Oostende, West-Vlaanderen of
Vlaanderen te maken. Maar als we even
verder dan onze neus kijken dan stel ik
vast hoe twee kleine arme landen uit de
Kaukasus, het Euraziatisch hooggebergte
tussen de Zwarte en de Kaspische Zee,
erin geslaagd zijn om zich toeristisch
heel goed op de kaart te zetten met een
mooie combinatie van Natuur en Cultuur.
Een aanrader voor onze nieuwe Vlaamse
minister bevoegd voor Toerisme om
hier even de sfeer te komen opsnuiven.
De vergadering van het ECP in Dilijan
sloot perfect aan bij een meeting van
het AURORA FORUM, een humanitair
initiatief dat de ambitie heeft de
Armeense ervaring in een
globale beweging om te vormen.
Het UWCD Dilijan College is
het veertiende lid van UNITED
WORLD COLLEGE, een
beweging van 18 hogescholen
over de hele wereld. Het is
een strenge ‘elitaire’ school
die niet selecteert op basis van
het vermogen van de ouders
maar wel op de potentie van de
16 en 17-jarige scholieren die
door de landen van oorsprong
worden geselecteerd en twee
jaar naar de Kaukasus worden
gestuurd. Vandaag zijn er
jongeren uit meer dan 60 landen.
Meertaligheid, kunst en cultuur
en politieke geletterdheid zijn
de basis bestanddelen van het
curriculum. Ik was uiteraard ook
sceptisch als ik zoveel moois in
brochures las, maar als ik een
Mexicaanse en een Indische
student op vrijdag 19 oktober
een debat zag leiden met de Iraanse
Nobelprijswinnares en actviste Shirin
Ebadi en de voormalige Australische
minister van buitenlandse zaken en
voorzitter van de International Crisis
Group, Gareth Evans, was ik overtuigd.
Onderwijs, Cultuur en Kunst, Erfgoed
en Creatie zijn perfecte onderdelen
van een alternatief voor het al te platte
‘neokoloniale’ toerisme à la Thomas
Cook. Misschien moet Oostende daar
eens goed over nadenken. Toen ik een
paar maand geleden voorstelde om
het complexe ‘dekolonisatiedebat’
een boost te geven door van het Hotel
Thermae Palace een ‘PALEIS VAN
DE EUROPESE SCHAAMTE’ te
maken, was dit voor de lokale politiek
een brug te ver. Als ik echter zie hoe
George Clooney en vele andere ‘bekende
wereldburgers’ hun schouders zetten
onder dit project dacht ik dat mijn
eigen volk ook net iets ambitieuser mag
zijn. Laat cultureel toerisme geen dode
letter zijn en meer dan een collectieve
verplaatsing naar Vlaamse Primitieven.
Laten we in onze reizen ook het verstand
af en toe niet op nul zetten. Na denken
komt zonneschijn, zou een fijne nieuwe
toeristische slogan kunnen zijn.
We praten in het oude (West) Europa
veel over identiteit. Armenië is de
genocide van 1915 niet vergeten. De
invasie van Syrië en een mogelijke
nieuwe slachtpartij tegen de Koerden
- gisteren nog de bondgenoten van het
Westen- wordt in Armenië intens gevoeld
en terecht gezien als verraad.
De kunstenares Yeva Muradjan vermengt
in haar collages elementen uit het eigen
leven en de complexe geschiedenis van
haar mooi land. Onthoud haar naam.
Ze heeft iets te vertellen vanuit haar
Kaukasische hoofdstad. Als u meer
wil weten over de fantastische, even
boeiende als ingewikkelde geschiedenis
van deze regio lees dan ‘Het
achtste leven, voor
Brilka’ van Nino
Haratischwili,
volgens
sommigen
… een
toekomstige
wereldster
aan het
letteren
firmament.
Oostende was altijd de
koningin van de badsteden, misschien
in de toekomst de patrones van de wijze
steden.
Dorian van der Brempt
Yerevan 20 oktober 2019
CAMELOT 2/2019 - DORIAN 5

6. DE STILTE
VAN DE VROUWEN
THE SILENCE OF THE GIRLS
auteur: Pat Barker
“De stilte van de vrouwen” is een boek dat het
eeuwenoude verhaal van De Ilias helemaal op zijn kop
zet, het dwingt de lezer om op een andere manier naar
een bekende mythe te kijken. En hoe ! Het verhaal
begint met de verovering van Troje, de stad van
koningin Briseis. Haar man en broers worden vermoord
en zij wordt als oorlogstrofee aan Achilles geschonken.
Maar zij is niet de enige. Hoe verging het Ieven voor
deze vrouwen in de Griekse kampen ? Waar spraken zij
over ?
In deze roman krijgen
vrouwen een stem. Vrouwen
die strijden voor het
Ieven, voor vrijheid. Een
onvergetelijke leeservaring,
shortlist Women’s Price for
Fiction 2019
Uitgave: Amho/Anthos
9789026347023
MUZIEK
DE VRIEND
THE FRIEND
auteur: Sigrid Nunez
In “De Vriend” richt een vrouw ( docente creatief
schrijven) zich tot haar beste vriend en literaire
mentor die zelfmoord pleegde en haar nadien opzadelt
met zijn hond. Haar rouwproces wordt nog intenser
door het stille lijden van de hond.
Het boek is een weemoedige meditatie en diepe
reflectie over verdriet, rouw, vriendschap en loyaliteit.
Bovendien maken haar observaties over schrijvers
en het schrijfmetier het lezen tot een stimulerende
ervaring.
Nunez kreeg voor dit hoek de National Book Award
2018. Terecht....
Uitgave: Atlas Contact 9789025454814
HOOR VOEL PROEF PRAAT
ONTDEK & BEWONDER
MAAK TIJD VOOR DE RIJKDOM VAN DE MUZIEK
Muzikale ontmoetingen met thematische lezingen en proeverijen op uitnodigende locaties in Brugge
€ 25 per avond — drank, hapjes en syllabus inbegrepen
Inschrijvingen en info via vzw.eustachius@gmail.com gsm 0494/54 95 28
Je inschrijving is pas definitief na betaling op rekeningnummer BE93 4700 3244 1167, op naam van vzw
Eustachius + vermelding van aantal personen en titel + datum activiteit
Zaterdag 30 november 2019
19.30 u - Ryelandtzaal, Achiel Van Ackerplein 3, 8000 Brugge
(nieuwe locatie + combinatie lezing en pianoconcert door Alexander Vangaever, eenmalig!)
Klassiek op het witte doek
Filmavond met live pianobegeleiding
Voor zowel muziekliefhebber als filmfanaat.Toonaangevende tendenzen in de filmmuziek komen aan bod,
alsook het handelsmerk van legendarische figuren als E. Korngold, B. Hermann, M. Jarre, J. Williams, N.Rota,
E. Morricone, G. Delrue en van klassieke componisten die een zijsprong naar de cinema waagden. Het grote
doek en de vleugelpiano zijn gereserveerd voor een selectie fragmenten uit de stille film en onvergetelijke
filmklassiekers. Door aandacht voor de specifieke technieken waarmee muziek en beeld gecombineerd
worden, staan we ook stil bij de uiteenlopende functies die een soundtrack kan vervullen. De melomaan kan
gekende klassieke werken via een andere dimensie herontdekken. De filmliefhebber zal de hoogtepunten van
de cinema met een nog grotere intensiteit weten te waarderen.
Dinsdag 11 februari 2020
19.00 u - Ottentic, Hauwerstraat 15, 8000 Brugge
(nieuwe locatie - authentiek kader aan het beursplein, aantal plaatsen beperkt!)
Archi-mooi en steengoed
Over bouwstijlen en muziekstijlen, iconische muziektempels en
wederzijdse beïnvloeding tussen architecten en componisten
Architectuur, esthetiek en muziek zijn nauw verbonden maar kennen hun eigen wetmatigheden. Muziek is
vorm. Architectuur is versteende muziek. Maar kan architectuur ook in directe zin de ontwikkeling van de
muziek beïnvloeden? Over de ideale ruimte om muziek te spelen of te beluisteren, bestaan evenveel meningen
als tegels in een paleisvloer. Van grot, amfitheater, kerk, café-restaurant tot de perfecte concertzaal, alle
mogelijke condities lijken uitgeprobeerd. Is er na Leonardo da Vinci dan nog toekomst voor architecten met
muzikale ambities?
Noteer alvast in uw agenda:
Daguitstap naar Antwerpen op zondag 22 maart, In de voetsporen van de familie Duarte, Portugese juweliers,
kunstverzamelaars en muziekmecenassen die de culturele Antwerpse scène in de 17e eeuw belichaamden.
Praktische gegevens en info verneemt u in volgende editie van Camelot Magazine.
MUZIEK
HOOR VOEL PROEF PRAAT
ONTDEK & BEWONDER
MAAK TIJD VOOR DE RIJKDOM VAN DE MUZIEK
Camelotkeuze
6 CAMELOT 2/2019 - EUSTACHIUS

7. Niemand vult je op met water,
toch zwel je rond jezelf laag na laag
uit ‘et alors’ van Max Greyson
In het gedicht Balance somt Max Greyson allerlei dingen op die niemand met je doet
maar waarvan je soms onwillekeurig denkt dat men het wel met je doet.
Het begint met Niemand klemt zijn handen om je schouders, niemand drukt je neer…
en daarna volgt een opsomming die telkens inzet met Niemand… .
Die herhaling leest als een mantra en beklemt en vervult tegelijk,
net zoals je eigen gedachten je kunnen beklemmen en (ver)vullen.
Het is de luchtspiegeling waarin je jezelf hult omdat je van niet beter weet,
het is de soap die je voor jezelf schrijft omdat dat ‘niet’ zo ondraaglijk licht en onvoorstelbaar is,
dat je het dan maar opvult met je eigen doodgesponnen gedachten.
Niemand vult je op met water... vind ik één van de meest prikkelende verzen.
Inderdaad, niemand vult mij op met water en toch zwel ik rond mezelf.
Hoe meer ik praat, hoe groter ik word. Keer op keer. Laag na laag.
Drijf ik in eigen nat. Gelukkig is de zee nooit ver weg;
daar valt het minder op.
©Tania Verhelst
De Verzenvisser Tania VERHELST
Harry Connick Jr.
Na een muziek-, film-, televisie- en
Broadway-carrière van drie decennia,
Harry Connick, Jr. keert terug met een
sensationeel nieuwe opname.
True Love: A Celebration Of Cole Porter.
True Love, exclusief samengesteld uit
Cole Porter-composities, benadrukt
Connick’s talenten als pianist, zanger,
arrangeur, orkestrator en dirigent, terwijl
hij populaire liedjes nieuw leven inblaast
uit het grote Amerikaanse liedboek,
waaronder ‘Anything Goes’ en ‘You Do
Something To Me’.
In Service of Undiscovered Life
– Kristin Jarmund
Architects
Gekenmerkt door haar esthetisch begrip en
bewonderenswaardige detaillering, afwerking en
expressiviteit, heeft de wereld van Kristin Jarmund
Architecten betrekking op functionalisme, maar met een
herinterpretatie en verfijning van dit idioom. Opgericht
door Jarmund in 1985, streeft dit toonaangevende Noorse
architectenbureau naar oplossingen met eenvoud in vorm en
functie met nadruk op de menselijke dimensie.
Dit boek onderzoekt de rijke geschiedenis van een van de beste
bedrijven van Noorwegen, terug te voeren op Fyrsticksterassen, een
multifunctioneel commercieel gebouw in Olso, dat Jarmund op de
kaart zette als een rijzende ster in de Noorse architectuur. Sindsdien
hebben Kristin Jarmund Architects een overvloed aan belangrijke
en iconische gebouwen van verschillende grootte en doeleinden ontworpen, waaronder het metrostation Nydalen, de
bekroonde Gulskogen School en de Noorse ambassade in Kathmandu.
In 2010 ontving Jarmund de prestigieuze Honorary Fellowship van de American Institute of Architects ‘Award voor haar
uitstekende werk in architectuur en maatschappij.
978-91-87543-06-7
Arvinius + Orfeus Publishing AB is een Zweedse uitgeverij van kwaliteitsboeken over hedendaagse kunst, architectuur
en design. In hun niche zijn ze één van de grootste.
Camelotkeuze
CAMELOT 2/2019 - DE VERZENVISSER 7

8. Onze wereld is niet redelijk, maar is op
emoties, verlangens, interesses en verbeelding
gebaseerd. De natuur van de mens is sterker
dan zijn rede: de greep die ideeën en beelden
op ons leven hebben, wordt niet bepaald door
hun redelijke consistentie. De menselijke
rede is slechts een dunne vernislaag op een
kolkende lavastroom van emoties, behoeften
en noden. In zijn fascinerende geschriften laat
Arthur Schopenhauer (1788-1860) zien dat
mens en wereld worden beheerst en bepaald
door redeloze energie, die onverschillig staat
tegenover de menselijke plannen, wensen en
bedoelingen. ‘De wereld is mijn voorstelling’,
luidt de eerste zin van zijn schitterende
werk De wereld als wil en voorstelling. De
verschijnselen die wij waarnemen zijn echter
niet het wezen van wat wij de wereld noemen.
De wereld-op-zichzelf is wil. De wil is de
duistere, doelloze oergrond van mens en
wereld. Onze empirische ervaring verschaft ons
toegang tot de verschijnselen, maar niet tot de
werkelijkheid zoals zij op zichzelf is.
Schopenhauer nodigt ons uit om de hele
werkelijkheid te beschouwen als diep verwant
met het menselijke willen. Biologische en
fysische processen, zoals het stromen van
water, het magnetisme, maar ook de menselijke
liefde dienen we te zien als de uitdrukkingen
van een redeloos streven. Wij moeten volgens
Schopenhauer vermijden dat wij in de val van
zijn idealistische tijdgenoten trappen, die de
wereld als de manifestatie van een redelijke
Geest of bewustzijn beschouwen. De wereld
als uiteindelijk redelijk beschouwen is voor
Schopenhauer een gruwelijke gedachte, die het
onnoemelijke lijden van mens en dier ontkent.
Niet de rede, maar de doelloze, redeloze wil
heeft het laatste woord. Of niet…?
Grote kunstenaars en heiligen zijn in staat
om door de fysische verschijnselen heen
te kijken en het wezen van de dingen te
aanschouwen. Schopenhauer is ervan overtuigd
dat esthetische en mystieke ervaringen ons in
staat stellen om het individuele, empirische
standpunt (tijdelijk) te overstijgen en ons
toelaten om een tijdloos, ‘eeuwig’ perspectief in
te nemen. Schopenhauer spreekt in dat verband
over een ‘willoze’ bewustzijnstoestand.
Met talrijke concrete voorbeelden zal professor
Bart Vandenabeele de intrigerende en nog
steeds actuele filosofie van Schopenhauer
toelichten en verhelderen.
Bij de keuze van de lezingen is de hedendaagse betekenis van een filosoof bepalend. Arthur S. was
een geniale filosoof, miskend in zijn tijd, waarin Hegel de klok sloeg. Hij fulmineerde dan ook heel
hard tegen zijn tijdgenoten. Van Arthur S., die als één der eersten naar het Oosten lonkte, zijn zeer
scherpe uitspraken voorhanden: “Het ergste is geboren worden. Het tweede ergste is te moeten
sterven. En het allerergste moet nog komen”. Maar hij geeft ook, even laconiek, remedies. D. Crabeels
NABESCHOUWING
IN DE WERELD ZIJN
(VORIGE LEZING)
‘In de wereld zijn’ betekent
op de eerste plaats
wereldburgerschap, ook
filosofisch. Via Libbrecht,
Heidegger en Arendt werden we
geloodst door de verschillende
interpretaties van ons in de
wereld zijn. Het enthousiasme
van de toehoorders toonde dat
we nog niet helemaal vervreemd
zijn van de wijsheid die zich
mondiaal ontwikkeld heeft en
dat we nog steeds verbonden
zijn met de wereld die een
natuurlijk proces, een stemmend
mysterie en een voedingsbodem
voor vragen, zoeken en
verbeelden is.
Professor Els Janssens
“In de wereld zijn”, de tweede
editie van “Filosofie zonder
grenzen” was opnieuw een
voltreffer. Prof. Els Janssens
gaf in de voormiddag een
begeesterende lezing over Ulrich
Libbrecht’s Comparatief model.
Dit model beschrijft een Lingua
Franca met het nobele doel een
constructieve dialoog mogelijk
te maken tussen filosofen met
verschillende wereldbeelden. In
de namiddag onderhield Prof.
Marc Van den Bossche ons over
Heidegger en Hannah Arendt.
Van den Bossche gebruikte de
kortstondige nazi-betrokkenheid
van Heidegger als rector in
Freiburg ( waarna hij het voor
bekeken hield) en Heideggers
positieve bijdragen aan ons
hedendaags denken gekoppeld
aan de liefde tussen Heidegger
en Arendt als praktijkvoorbeeld
voor de complexiteit van ons ‘in
de wereld zijn”. Hierbij is de mens
niet enkel ratio maar is deze ook
een erotisch wezen.
Christian Toisoul
Arthur
Schopenhauer
‘Waargeenwilis,
iseenweg’Bart Vandenabeele (Universiteit Gent)
8 CAMELOT 2/2019 - FILOSOFIE ZONDER GRENZEN

9. CAMELOT EVENT
Filosofie zonder grenzen
SCHOPENHAUER
Prof. BART VANDENABEELE
zaterdag 25 JANUARI 2020 - 9u30-12u en 14u-17u
DE CIERK, VISMIJNLAAN 40, OOSTEROEVER, oostende
deelname in de kosten: €30 • STUDENTEN: €20
Koffie, thee en water inbegrepen
Inschrijven
Een mail te sturen naar: info@camelotvlaanderen.be
Uw mail geldt als inschrijving.
Over te schrijven op rekening BE61 7350 5298 4317 van de VZW
CAMELOT-VLAANDEREN.
lunch (facultatief): €20
Breughelbuffet met vis, water en artisanaal fruitsap inbegrepen.
Aangeboden in De CIERK.
Enkel mits inschrijving op voorhand en betaling via bovenstaand
rekeningnummer.
Bart vandenabeele
Bart Vandenabeele is filosoof
en hoogleraar esthetica en
kunstfilosofie aan de Universiteit
Gent. Hij studeerde Germaanse
filologie en wijsbegeerte aan de
KU Leuven, waar hij in 2000 ook
promoveerde tot doctor in de
wijsbegeerte met een proefschrift
over Arthur Schopenhauer. Hij
doceert en publiceert over filosofie
van de kunst, esthetica, en
moderne en hedendaagse filosofie.
Van zijn hand verschenen onder meer: De passie van de
aanraking. Over de esthetica van Jean-François Lyotard
(met J. Peeters, red., 2000), De bloesem van het leven.
Esthetiek en ethiek in Arthur Schopenhauers filosofie
(2001), A Companion to Schopenhauer (red., 2012), The
Sublime in Schopenhauer’s Philosophy (2015), Verbijstering,
veelheid, verschil. Fundamentele inzichten van actuele
filosofen (2019), en vele artikelen en essays over moderne
en hedendaagse filosofie en kunst.
meer info www.camelotvlaanderen.be
filosofischZOMERweekend
21-22-23 augustus
Van vrijdag 19u30 tot zondag 13u
Curator prof. Els Janssens,
Voorzitter van het Libbrechtgenootschap
In drie dagen voeren de sprekers, ons Westerlingen mede, om
te gaan vissen in de filosofische vijvers van het Oosten, en er
de waardevolle ideeën terug mede te nemen naar het Westen.
Het thema verwijst naar het destijds in de Top Tien van non-
fictie staande werkje van wijlen prof. Ulrich Libbrecht die nooit
dweperig werd, maar er veel mosterd haalde voor het goede
leven. Het weekend gaat dus te water onder de benaming: “Een
glimlach uit het Oosten“. Er zal mogelijkheid voorzien worden om
te overnachten aan combattieve prijzen voor jong en oud en er
is op zaterdag een avond over Nobelprijswinnares Szymborska
gepland, met diner. Daarover, het programma, de top-sprekers
(o.a. Prof. Dijkstra, een topper ter zake) en de locatie meer in het
volgende nummer.
meer info www.camelotvlaanderen.be
CAMELOT 2/2019 - FILOSOFIE ZONDER GRENZEN 9

10. OP AARDE SCHITTEREN WE EVEN
ON EARTH WE’RE BRIEFLY GORGEOUS
auteur: Ocean Vuong
Dit boek is een brief van een achtentwintigjarige zoon aan zijn moeder die
niet kan lezen. Overweldigend, rauw, hartverscheurend, poetisch...
We krijgen het verhaal van een familie, geteisterd en verscheurd door
de oorlog in Vietnam, een trauma dat van generatie op generatie werd
doorgegeven in de vorm van geweld.
Maar het is ook het verhaal van een eerste liefde waar in een
hyperpoetische stijl getracht wordt te overleven.
Wondermooi, schrijnend, verhijsterend...
Uitgave: Hollands Diep. 9789048846832
De grenzen van de ernst
van Kamagurka
In Mudel, het Museum van Deinze en de Leiestreek, dat regelmatig aandacht
besteedt aan hedendaagse kunstenaars, loopt tot 26 januari een vrij omvangrijke
tentoonstelling van werk van Kamagurka. Dat betekent een 70-tal kunstwerken uit
Kamagurka’s eigen collectie en die van verzamelaars. Enkele jaren geleden had in
de Venetiaanse Galerie van Oostende een tentoonstelling plaats van zijn schilderijen
waaruit bleek dat de kunstenaar, die onder meer omwille van zijn cartoons die
in binnen- en buitenlandse kranten en tijdschriften verschijnen een grote faam
geniet, niet alleen ietwat provocatief blijkt te zijn maar tevens op schitterende wijze
het beeldende gedoe op de korrel neemt, inventief en op plastisch vlak bijzonder
boeiend. Zoals de Luikse kunstenaar Jacques Charlier tal van imaginaire schilders
bedenkt die doeken ‘ à la manière de…’ konterfeiten, zo stapt Kamagurka, kordaat
in een bepaalde stijl of stroming binnen en imiteert hij in zijn spottende en toch
ook zeer adequate stijl die manier van schilderen, die duidelijk afgebakende en
gesuggereerde beeldende ideologie. Dat getuigt van inzicht in die concrete manier
van doen en denken maar ook in de gebruikte beeldtaal. Zijn schilderkunstig oeuvre
is boeiend, hilarisch en tevens indringend, zoals Kamagurka dat ook op andere
vlakken realiseert en incarneert. Geniaal! (hb)
POËZIE IN ROESELARE
Obsidiaan is een schrijfcollectief met vlijmscherpe pen
die zintuigen prikkelt en woorden wil slijpen tot kunst,
een open labo met teksten die beperkingen en grenzen
daadwerkelijk opheffen, met inkt die licht absorbeert
en weer vrijgeeft.
Roes! is het jongste gebroed
van het dichterscollectief Obsidiaan.
Het is een vrij podium voor jong en gevestigd talent.
De volgende editie vindt plaats op zondag 1 december,
om 11h in de K-Trolle (Scharestraat 20, 8800
Roeselare)
Meer info vind je op: www.obsidiaan.wordpress.com
En stoort de vleugels niet:En stoort de vleugels niet:
ze zijn zoo bezig
En stoort de vleugels niet:
ze zijn zoo bezig
En stoort de vleugels niet:
Gezelle, 1860-61
DICHTERS
DANIEL BILLIET
DIRK BLOCKEEL
EDWARD HOORNAERT
GILBERT COGHE
JOOST VANBRUSSEL
LINDAH NYIRENDA
MAHLU MERTENS
PATRICK CORNILLIE
PHILIP HOORNE
TANIA VERHELST
TOM VEYS
WIM VANDELEENE
MUZIEK
ORIKON
DICHTERSCOLLECTIEF OBSIDIAAN STELT VOOR
ROESDELUXEVRIJ PODIUM # POËZIE
zondag 1 december11h - 12h30
K-Trolle, Roeselare
gratis inkom
meer info: rslgezelle.be
Camelotkeuze
Féminin
Vrouwen over vrouwen
Aan de hand van een 40-tal werken van zes vrouwelijke
kunstenaars doet curator Frank Demarest een poging om
diverse aspecten van ‘de vrouw’ te tonen, zonder daarbij
volledig te willen zijn. In foto’s, collages, tekeningen,
sculpturen en een installatie is emotie de rode draad die zich
doorheen de tentoonstelling slingert tot een samenhangend
geheel.
Wat er te zien is, is in essentie alleen maar de
onvoorwaardelijke liefde voor het leven zelf.
De tentoonstelling is te zien op het PAK Oostende, Oude
Molenstraat 22 en start met een vernissage in aanwezigheid
van de kunstenaars op 17 november om 15:00 uur.
De collage is van Katrien De Blauwer ‘Loin 7’,13.5 x 20 cm
10 CAMELOT 2/2019 - CAMELOTKEUZE

11. biedt in elke editie een
exclusieve genummerde
en gesigneerde print op
veertig exemplaren aan
van een belangrijke en
opmerkelijke kunstenaar.
In deze editie
JILL VANDORPE
Dit werk wordt gemaakt op 40
exemplaren. Maar elk werk is uniek
omdat de laatste laag monoprint is.
De werken zijn genummerd en
gesigneerd. En worden verkocht
aan € 175.
Leden Camelot: € 150
(geen korting op BTW)
Inlijsting (41 x 58 cm): € 130
Dit werk wordt geëxposeerd in de
tentoonstelling ‘Féminin’ in PAK
(Oostende) zie advertentie pag.2
KARL MECHNIG
Het werk van Karl Mechnig wordt te koop
aangeboden aan € 175 (Excl. BTW)*
Ingelijst (museumkwaliteit)
Beukenhouten lijst 40x50: € 265(Excl.
BTW)*
Ingelijst, ontspiegeld glas € 315 (Excl. BTW)*
* geen korting op btw
Info voor aankoop:
PAK , Oude Molenstraat 22, Oostende
ZIGZAGbar, Romestraat 6, Oostende
www.camelotvlaanderen.be
CamelotART
Jill Vandorpe, (Barberon, RSA, 1989) woont en werkt in Oostende. Zij studeerde vrije
grafiek aan de KASK en creëert tekeningen, collages en wandsculpturen waarbij zij op
speelse en indringende wijze diverse technieken hanteert. In haar tekeningen ontmoeten
collage-elementen en zuivere tekening elkaar, worden verbanden gesuggereerd en
gaat de kijker aldus meteen op zoek naar betekenissen. Het werk van de kunstenares
lijkt gegroeid te zijn vanuit een gevoelig beeldende en ogenschijnlijk argeloze meditatie
omtrent vorm en gedachte, omtrent wat als een toevallige aanwezigheid kan worden
aanzien en naar erkenning hunkert. Iedere tekening is een ontmoeting van elementen
die vanuit de verte elkaar benaderen, een sfeer creëren die ongrijpbaar lijkt te zijn,
intrigeert, boeit en uiteindelijk blijft beklijven. (hb)
Hahnemühle Photorag deckle edge 308g, 100 % katoenpapier met hoogwaardige pigmentinkt en etsinkten
van Charbonnel. De fotografische delen van het werk worden via hoogwaardige inktjetprint digitaal geprint:
daarna wordt er via monotype verder op het werk gedrukt. Dat betekent dat iedere tekening in enige mate als
een uniek gegeven kan worden aanzien vermits bij het afdrukken kleine verschillen ontstaan.
CAMELOT 2/2019 - CAMELOTART 11

12. THINGS FALL APART
Chinua Achebe (1930 – 2013)
was een Nigeriaanse auteur en
universiteitsprofessor. Zijn boek ‘Things
Fall Apart’ zorgt dat hij wordt beschouwd
als de vader van de Afrikaanse Novelle.
Okonkwo is een van de belangrijkste
personen in zijn clan, de Umuofia. Zijn
status van worstelkampioen en zijn
heldhaftigheid tijdens oorlogen met
rivaliserende stammen zorgt ervoor
dat hij al snel rijk wordt en aanzien
krijgt. Met zijn aanzien komt ook
verantwoordelijkheid. Hij krijgt van de
‘ouderen’ de opdracht te zorgen voor de
jonge Ikemefuna, een gevangene van
een rivaliserende clan die als vredeoffer
aan de Umuofia werd toevertrouwd.
Okonkwo gaat Ikemefuna als zijn
zoon beschouwen. De toekomst lacht
Okonkwo toe!
Tot hun Oracle verkondigt dat de jonge
Ikemefuna moet worden gedood. Tegen
alle adviezen in, besluit Okonkwo deze
verantwoordelijkheid op zich te nemen.
Vanaf dit ogenblik brokkelen alle
vanzelfsprekendheden waarrond zijn
fantastisch leven is opgebouwd, één
voor één af. In een mum van tijd verliest
hij Ikemefuna, een dochter en wordt hij
door een dom ongeluk voor bepaalde tijd
verbannen uit zijn clan.
Tijdens zijn ballingschap stort niet alleen
zijn leven in elkaar maar ook zijn wereld.
De witte christelijke kolonisten hebben
de macht in zijn dorp gegrepen. Maar
Okonkwo is niet bereid zich gewonnen
te geven en zijn levenstijl en het aanzien
dat hem rest los te laten. Maar is hij sterk
genoeg?
Belangrijkste titels
Things Fall Apart (1958)
No longer at Ease (1960)
Arrow of God (1964)
Anthills of the Savannah (1987)
Patria
Fernando Aramburu (1959) is een Spaanse
schrijver. Hij studeerde Spaanse filologie.
Hij woont en werkt als docent Spaans sinds
1985 in Duitsland.
Via flashbacks leer je het verhaal kennen
van twee Baskische families.
Het arm, gelovig gezin van Miren en
Joxian, hun oudste zoon Joxe Mari is
ETA militant.
Bittori en Txato stellen het beter, dank zij
het transportbedrijf van Txato. Miren en
Bittori zijn vriendinnen en de gezinnen
trekken veel samen op.
Txato betaalt een bijdrage aan ETA,
maar hij voelt zich schuldig als er doden
vallen bij een aanslag. Hij weigert nog
te betalen en zijn familie wordt scheef
bekeken in het dorp. Het is ook het
einde van de vriendschap tussen de twee
families. Na de moord op Txato door
de zoon van Miren en Joxian is Bittori
gedwongen het dorp te verlaten. Twintig
jaar later legt ETA de wapens neer,
Bittori keert terug naar het dorp. Maar
voelt nog steeds de vijandigheid.
De flashbacks tonen dat de moord op
Txato op iedereen een enorm impact
heeft. Iedereen is getraumatiseerd door
alles wat daarrond is gebeurd. Maar
niemand kan er over praten. Niemand
kan zijn trots laten varen en met een
schone lei herbeginnen.
Veel doden, veel ellende zonder resultaat.
Een onafhankelijk Baskenland is er niet
gekomen. Alleen maar verliezers zijn.
Hetzelfde verhaal kon zich afspeken in
Noord-Ierland of in Joegoslavië.
Patria legt ook de mechanismen bloot
van een terreurorganisatie. Maar het
toont evengoed hoe de autoriteiten met
terroristen omgaan eens ze gevangen zijn
genomen.
Belangrijkste titels (geen vertaling)
Fuegos con limon
Viane con Clara por Alem
Los ojos vacias
SEROTONINE
Michel Houellebecq, geboren 1956,
landbouwingenieur, winnaar van de Prix
Goncourt. In 2019 onderscheiden door
president Macron met de eretitel van
Chevalier de la Légion d’Honneur.
Sérotonine baadt in de typische Houellebec-
qiaanse sfeer van een hopeloze wereld zonder
zin of betekenis.
In het begin van het verhaal helpt de 46-jarige
Florent-Claude twee meisjes met de controle
van de bandenspanning. Zijn passieve drome-
rij is illustratief voor zijn relaties met vrouwen.
Als ambtenaar van het Ministerie Landbouw
wordt hij geconfronteerd met de diepe crisis in
de landbouw: ineenstortende prijzen, faillis-
sementen en zelfmoorden. De aristocratische
Aymeric tracht tevergeefs zijn landgoed te
rentabiliseren als vakantie-oord. De uitzicht-
loosheid leidt tot een syndicale manifestatie,
waarbij doden vallen.Hier doet Houellebecq
zijn visionaire reputatie eer aan (gele hesjes).
En dan zijn er de vrouwen in zijn leven: Yuzu,
de Japanse erotomane, Claire, en vooral Kate
en Camille, waarop hij echt verliefd lijkt maar
mislukt in een relatie.
De spijt en depressie worden geblust met
het kleine witte ovale splitsbare pilletje tot
Florent-Claude op het einde van het bobijntje
is gekomen.
Een korte inhoud doet onrecht aan de rijkdom
van de roman, zijn verscheidenheid, de per-
tinente inzichten, vondsten en provocerende
buitelingen, die meester-tovenaar Houellebecq
moeiteloos uit de hoge hoed tovert. Wie anders
maakt van Proust’s “les jeunes en fleurs “ ...
“les jeunes chattes humides”...! Maar ondanks
de diepe moedeloosheid en droefheid is er de
troostende onderhuidse boodschap, dat liefde
zou kunnen helpen.
Belangrijkste titels
Les particules élémentaires Elementaire
deeltjes ( 1998 )
La carte et le territoire ( 2010 )
Soumission ( 2015)
Sérotonine ( 2019 )
Vertrekkend van de wijsheid dat wie leest vele
levens leidt, heeft dit genootschap tientallen
boeken gelezen en besproken en al wat
schrijvers uitgenodigd om lezingen te geven.
Een samenvatting der activiteiten vindt u op
de website. Op dit ogenblik is er geen ruimte
voor opname van nieuwe leden, maar Camelot is bereid een tweede genootschap op poten te helpen zetten, indien
hiertoe interesse bestaat en er een potentieel is van tien leden.
12 CAMELOT 2/2019 - LITERATUUR

13. VIRTUS
Dit begrip uit de Romeinse traditie had naast dapperheid ook de betekenis van goede
eigenschappen. Zoiets varieert in de tijd. Het gaat op en neer volgens de tijd waarin
we leven. De geest van deze tijd is er één van vertwijfeling, chaos en ontreddering,
met aan de basis vervlakking, overconsumptie en vervreemding. De problemen zijn
velerlei maar overbevolking, klimaat en armoede in eigen land en abroad scheren
hoge toppen. Instellingen, zo internationaal als nationaal, blijken kostelijke, maar
krachteloze instrumenten om de plooien op ingrijpende wijze glad te strijken, laat
staan dat zij de plooien kunnen wegnemen.
Eénieder moet in eigen boezem kijken. Piketty heeft het alvast gevonden: het neoliberalisme
is de oorzaak van alle ellende en de oorzaak van de armoede ligt ook bij de “la gauche caviar”,
die denkt dat het werk af is en bovendien het socialisme laat ophouden aan de grenzen van
Europa. Dat is slechts een deelwaarheid, maar toch een waarheid. Zij die zich geroepen
voelden om de ongelijkheid te bestrijden, hebben deze bovendien soms in eigen rangen ook
gecultiveerd. Het schandaal in de perimeter van Publifin is slechts één voorbeeld der uitwassen
daarvan, waaraan nu uiteindelijk na drie jaren voortschrijdend misbruik, paal en perk gesteld
is in eigen rangen, zoals het ook hoort. Dergelijke schandalen vinden we in alle kleuren van de
regenboog, maar dit is er één die nogal frappant is, gelet op de torenhoge ongelijkheid die zich
hier manifesteerde.
Het probleem ligt nochtans veel, veel dieper.Het zit ook niet alleen in het systeem van het
neoliberalisme of het ongebreideld kapitalisme. Wat ontbreekt is de aloude “virtus”. In deze
troebele tijden zou deze het verschil kunnen maken: integriteit, bekwaamheid en empathie bij
de gekozen leiders zou zich moeten kunnen spiegelen aan een herleving van de “ virtus” onder
de burger, die meteen ook een wereldburger (civis mundi) moet worden. Dat geldt voor de hele
wereldbevolking. Dit betekent leven op een oorspronkelijke wijze, met en tussen de anderen,
bewust van de mogelijkheden en noodzakelijkheden van een handelend leven met aandacht
en zorg voor de medemens. Dat handelend leven is wars van profitariaat ter linker- en ter
rechterzijde (oude begrippen in een snel evoluerend wereldbeeld) en is solidair. Het betekent
een actief en waardevol leven in maatschappijverband (ubuntu). Dat is de levenswijze van de
Camelotard of zou ze al moeten zijn. De denkende gevoelsmens. Het denkende dier mens met
een ridderlijke attitude. En daar hoort ook cultuur bij in de meest ruime zin van het woord.
Van het eten met vork en mes ( moordwapens) of stokjes, tot de inrichting van de planeet om
haar voortbestaan in duurzaamheid te vrijwaren voor de volgende generaties. Dat betekent
aandacht voor overbevolking, zorg voor het klimaat en het milieu waar het kan, permanent,
collectief en individueel, en bestrijding van armoede hier en overzee. Dat is overigens slechts
de noodzakelijke basis. Zoals Brecht schreef: “Erst das Fressen, dann die Moral“, maar daarna
ook eerst de moraal en daarna pas de rest, met vermijden van vervreemding, vervlakking,,
en overconsumptie zoals aangeklaagd door Lauren Greenfield in haar indrukwekkende
fotomontages van de moderne “weelde”-monsters, die zichzelf creëren en daarmee het
hoogtepunt van deze aliënatie geworden zijn. Dat is cultuur van “betrokkenheid” en één der
taken van musea. Het Louisiana Modern Art Museum in Kopenhagen heeft er zijn kelders
mee gevuld. Het slaat je in het gezicht, dat “americanisme“ van de meest verwerpelijke
materialistische soort. Het is een boodschap a contrario. Kunst en cultuur moeten niet wars zijn
van betrokkenheid. Het mag. Het moet niet.
”Debout les crabes, la marée monte“. De waterspiegel stijgt bovendien ondertussen ook wel
erg snel.Dus is het een passende metafoor. Hoe we dat concreet doen, zal blijken. Eénmaal “les
crabes debout, faudra les faire marcher“. Het vervolg in één der volgende nummers, na beraad
van de tafelronde waar de donuttheorie zal opgediend worden en de comfortcurve, om alvast
twee actiepunten waarop en waarrond we een akkoord zouden kunnen bereiken, te vermelden.
We doen daarbij niet aan partijpolitiek, maar aan “nadenken” om daarna te handelen of te laten
handelen.
Arthur
Dit begrip uit de Romeinse traditie had naast dapperheid ook de betekenis van goede
eigenschappen. Zoiets varieert in de tijd. Het gaat op en neer volgens de tijd waarin
we leven. De geest van deze tijd is er één van vertwijfeling, chaos en ontreddering,
met aan de basis vervlakking, overconsumptie en vervreemding. De problemen zijn
velerlei maar overbevolking, klimaat en armoede in eigen land en abroad scheren
hoge toppen. Instellingen, zo internationaal als nationaal, blijken kostelijke, maar
krachteloze instrumenten om de plooien op ingrijpende wijze glad te strijken, laat
staan dat zij de plooien kunnen wegnemen.
VIRTUS
Dit begrip uit de Romeinse traditie had naast dapperheid ook de betekenis van goede
eigenschappen. Zoiets varieert in de tijd. Het gaat op en neer volgens de tijd waarin
hoge toppen. Instellingen, zo internationaal als nationaal, blijken kostelijke, maar
krachteloze instrumenten om de plooien op ingrijpende wijze glad te strijken, laat
staan dat zij de plooien kunnen wegnemen.
CAMELOT 2/2019 - COLUMN ARTHUR 13

14. Wij die houden van beeldtaal, van schilderijen,
sculpturen, tekeningen, grafiek en van concept,
hoe talrijk zijn wij eigenlijk in het gehele
maatschappelijke bestel waarvan wij deel
uitmaken? Slechts enkele percentages, en
we maken ons druk, we voelen ons bijwijlen
bewonderenswaardig, elitair, verheven boven de
anderen en beseffen nauwelijks dat onze kleine
troep culturo’s, zoals men ons wel eens lichtjes
misprijzend pleegt te omschrijven, uiteenvalt
in hordes die elkaar nauwelijks kennen en zelfs
herhaaldelijk bestrijden.
Wie zich aan een plaatselijke academie
vervolmaakt, die deeltijds kunstonderwijs
verschaft of aan een meer prestigieuze
hogeschool, beschouwt zich vaak meteen als een
kunstenaar die zich met een aureool begenadigd
ziet, wat veelal vooral bij de eerstgenoemde
groep het geval is. Wie die academie, bij
voorkeur de meest prestigieuze, na enige tijd
de rug toekeert, omdat hij/zij zich te belangrijk
voelt voor dit traditionele en saaie gedoe of er
zogezegd niets meer kan leren, aanziet zichzelf
vaak als een bijzonder soort artiest. Het staat
immers goed te kunnen poneren dat men uit
ongenoegen zijn studies heeft stopgezet om
aldus bevrijd te zijn van ouderwets gezwam en
men eindelijk eens echt creatief en vernieuwend
kan handelen, zonder al te veel moeite
weliswaar.
Vernieuwend zijn lijkt tegenwoordig vaak
wel een noodzakelijke vereiste om aandacht
op te wekken bij diegenen die het voor het
zeggen hebben, bij de kaste van de plastisch
weldenkenden rondom ons, al dan niet in
groepsverband. Maar ik dwaal af. Ik wilde
gewoon vertellen dat wij niet eens talrijk zijn
als koele of warme minnaars van de beeldende
kunst, de beaux-arts, de kunstscène.
Laten we even kunstminnaars en kunstenaars
als een enkele groep beschouwen, als een groep
die grosso modo in drie stukken uiteenvalt:
die van de brave en vaak verdienstelijke
amateurs, die van de beoefenaars van onder
meer schilderkunst, beeldhouwkunst en grafiek
die hun naam en hun titel met waardigheid
dragen en tenslotte, die van de goden die
door de machthebbers op de kunstmarkt
zijn uitverkoren, opgepept, opgeblazen, via
een zorgvuldig opgebouwde money-money
ideologie zijn uitvergroot, tot meerdere eer en
glorie van rijke verzamelaars, befaamde en
kapitaalkrachtige galeries, gedweeë musea en
naïeve bewonderaars met veel geld en nog meer
belegging- en statusverwachtingen.
Kwaliteit is vooral, zij het niet uitsluitend,
aanwezig en vereist in de tweede groep, de
groep van de authentieke schilder, de ruimtelijke
kunstenaar, de graficus, ongeacht of hij/zij
figuratief werkt, geometrisch-abstract of à
cheval sur les deux. Het ligt voor de hand dat
enkelingen die tot de tweede groep behoren
wel eens in de derde groep van de afgoden
terechtkomen, maar meestal is dat nauwelijks
hun verdienste maar wel die van een wakkere
galerist/marchand of verzamelaar met inzicht en
kapitaal.
Dit alles tenslotte om de bedenking te poneren
dat wij regelmatig worden geconfronteerd met
werk van kunstenaars uit groep twee die gerust
naast de uitverkorenen van groep drie zouden
mogen plaats nemen.
Kijk dus met welwillende aandacht, streng
en onbevangen naar die kunstenaar uit uw
omgeving die de hoogste lof verdient en nooit
zal halen. Zo ken ik er een aantal om niet te
zeggen velen.
Hugo Brutin (a.i.c.a.)
Boven: Daniël Dehulster
Onder: Jenny Gouwy
Kijk dus met welwillende aandacht, streng en onbevangen
naar die kunstenaar uit uw omgeving die de hoogste lof
verdient en nooit zal halen. Hugo Brutin
De beeldend kunstenaar
en zijn gevolg
14 CAMELOT 2/2019 - HUGO BRUTIN

15. Gistelse Steenweg 465 A • 8200 Sint-Andries
Tel: +32 (0)50 72 02 72 • Fax: +32 (0)50 38 41 66
info@immo-isera.be
www.immo-isera.be

16. europaliaartsfestival#
@europalia
www.europalia.eu
BRANCUSI
02.10.19 - 12.01.20
Brancusi Constantin, Muse endormie, 1910 © Centre Pompidou, MNAM-CCI, Dist.RMN-Grand Palais - Adam Rzepka © Succession Brancusi - All rights reserved SABAM 2019