1. Ananemin merdivenleri…
Ananemin merdivenleri,
bayram ve tatillerde
İstanbul'dan gelişte
heyecanlı bir şekilde
çıkılan hoş merdivenlerdi.
Bizi birbirimize bağlayan
basamaklardı. Fethiye‘de
yaz tatillerinde öğle
sıcağında sonra
serinlediğimiz, tepemizden
süzülüp gelen pervane
olduğumuz yasemin
çiçeklerinin mekanıydı
burası… Huzura çıkılan
merdivenlerdi…

2. Her bayram ve tatil dönüşü arabaya binmeden vedalaşma töreni içinde aksatmadan aile resmi
çekildiğimiz yerdi…

3. Arkadaşlarımızla
bile geldiğimizde
mutlaka çekilen bir
hatıra resmiydi bu.
Merdiven
başındaki kauçuk
ağacı bile mutlu
olurdu resme dahil
olmaktan… (2011
yazı)

4. 2006 yılında askerken
bile aksatmadığımız
ziyaretlerden,
Boncukta bize
katılmıştı.

5. Ananem bizim huzur şehrimizdi.

6. Yıldız teyze ve Ananem Fethiye'de karagöz
mahallesinde mutlaka ziyaret edilen büyüklerdi.

7. Ona sürpriz yapıp
Aralık 2012’de
ziyaretine habersiz
gitmiştik. Kırmadı
bizi ve yatalak
halini birkaç
dakikalığına
unutup güzel bir
resme vesile
olmuştu…

8. Bu merdivenler
benim 7 aylıkken
1 yaşına gelene
kadar konaklayıp
oturamayan
bendenizin
koşarak
İstanbul'a
döndüğü yerdir.
Aralık 2012

9. Geçen yaz ramazan
bayramında bayram
anlamını yeniden
algıladığımız veda
resmimizden…
Ağustos 2013

10. 10 yaşında birisi için altınların en büyüğü ananemin
yumuşak kalbi idi aslında, Sünnetim, 1989 yazı

11. Sünnet şaşkınlığı ve ananemin taktığı büyük altın
mutluluğu, Çocuk aklı , Sünnetim, 1989 yazı

12. En soldan Dedem,Babam,Eniştem,Dayım ve
Ananem.. 1985 yazı (Dedemin teknesi)

13. Kuzen torunu ve diğer kuzen 

14. Annane, rahat
uyu çünkü biz
yetiştik!

15. Ananem, Ayşe Bayramoğlu
1928 Denizli - 01.07.2014 Fethiye .
Tanrı ışığını esirgemesin.(Amin.)