2. Album ojca chrzestnego
Anioł (Engelen)
Figury z kart
Kaleka
Anioł (Engelen)
Anna Lizbet (Anne Lisbeth)
Babunia
Bałwan ze śniegu (Sneemanden)
Biskup na Börglum i jego krewniacy (Bispen paa Børglum og
hans Frænde)
Błędne ognie są w mieście
Bociany
Brzydkie kaczątko (Den grimme Ælling)
Calineczka (Tommelise)
3. Choinka (Grantræet)
Cień (Skyggen)
Cierniowa droga sławy
Ciotka
Ciotka Fluksja
Co kto może wymyślić
Co opowiedziała stara Joanna
Co powiedziała cała rodzina
Co przechowane, nie zapomniane
Coś (Noget)
Co się zdarzyło ostowi (Hvad Tidselen oplevede)
Córka Króla Błot
Cudowna
Czerwone trzewiczki / Czerwone buciki (De røde Skoe)
Dni tygodnia
Dobry humor
4. Hans Christian Andersen urodził się 02.kwietnia w 1805 r.,
na duńskiej wyspie Fionii, w Odense, drugim co do wielkości
mieście Danii.
Matka pisarza była praczką, a ojciec był tylko czeladnikiem
szewskim.
Nie miał pieniędzy, żeby zdobyć świadectwo szewca i móc
otworzyć warsztat z pomocnikami, nie mógł należeć do cechu
szewskiego.
Matka Hansa Christiana była trochę starsza od swojego męża i
przed ślubem pracowała jako służąca. Nie umiała ani czytać, ani
pisać.
W przeciwieństwie do swojego męża, który był wolnomyślicielem
i racjonalistą, była ona osobą religijną i bardzo przesądną.
Ojciec Hansa Christiana był bardzo pracowitym i skromnym
człowiekiem. Nie tylko umiał czytać i pisać, ale czytał dzieła
takich pisarzy jak angielskiego pisarza Szekspira, duńskiego
pisarza Holberga, a także czytał "Baśnie z 1000 i 1 nocy".
Świadomość własnym uporem zdobytej wiedzy dawała mu
poczucie, że był kimś lepszym w swoim środowisku.
5. Hans Christian Andersen znany jest dzieciom i
dorosłym na całym świecie - jego baśnie zostały
przełożone na więcej języków, niż utwory
jakiegokolwiek innego pisarza.
6. Z dzieciństwa zapamiętał Hans Christian
najbardziej wycieczki z rodzicami do lasu,
gdzie był pod urokiem kolorowych procesji
różnych cechów rzemieślniczych, a także
zapamiętał barwne uroczystości związane z
powitaniem nowego roku, czy sobótki w czasie
nocy świętojańskiej. Głęboko przeżywał każde
pójście do teatru.
Pierwszy raz zabrali go rodzice do teatru, gdy
miał 7 lat.
7. Po latach, gdy był już sławnym na świecie
pisarzem, opisał ten dom w "Baśni mojego życia"
następująco:
" Jedyny mały pokój, który ledwie mieścił warsztat
szewski, łóżko i ławę, na której ja spałem, był
moim domem dzieciństwa, ale ściany były
poobwieszane obrazami, na podróżnym kuferku
stały piękne garnuszki, kieliszki i ozdoby, a tam
nad warsztatem , przy oknie , była półka z
książkami i pieśniami. W małej kuchni nad szafką z
jedzeniem wisiał regalik zapełniony talerzami, to
małe pomieszczenie wydawało mi się duże i
bogate...”
8. Syn biednego szewca był przyjmowany przez królów i
książęta jako honorowy gość, przyjaźnił się ze wszystkimi
sławnymi ludźmi swoich czasów: Karolem Dickensem,
Honoriuszem Balzakiem, Henrykiem Ibsenem, rzeźbiarzem
Bertelem Thorvaldsenem, szwedzką śpiewaczką Jenny
Lind, którą zachwycał się Chopin oraz innymi autorami
bajek – braćmi Grimm.
Dopiero, gdy już był bardzo stary, doczekał się tego, o
czym marzył gdy miał 14 lat. Odense, to samo miasto,
gdzie kiedyś poza matką nikt nie chciał go znać,
uroczyście i z pompą nadało mu honorowe obywatelstwo.
„- Już mu nie przeszkadzał ani nos, ani wąskie ramiona,
ani okropne nogi – podsumowywał Wojciech Trojanowski”.
Hans Christian Andersen zmarł 4 sierpnia 1875 roku w
Rolinghed koło Kopenhagi.
9. Choć baśnie uważane są powszechnie za utwory
dla dzieci, to Andersen pisał je również z myślą o
dorosłych - w piękny, poetycki sposób opowiadają
o najważniejszych dla człowieka sprawach, o
dylematach życia, ludzkich marzeniach i
tęsknotach, o niegodziwości i o miłości, o pięknie
świata i o nieuchronnej śmierci. Andersen
mawiał, że jego życie też jest jak baśń; napisał
nawet autobiografię pt. Baśń mojego życia, w
której opowiedział o swoich niezwykłych losach.
10. Główną role w jego życiu odgrywała Babcia.
Ona była mu najbliższą osobą, uwieczniona w
wielu baśniach m.in. „Dziewczynka z
zapałkami“, jako osoba mądra i dobrotliwa -
pracowała w ogrodzie przy szpitalu i przytułku
dla starców. Dziadek cierpiał na chorobę
psychiczną - Andersen przez całe życie bał się,
że ją po nim odziedziczy. W jego biografii nie
ma wzmianki o ciotce ani o przyrodniej
siostrze, która, gdy stał się już sławny,
zgłaszała się do niego po pieniądze.
11. Korzystałam z :
Wikipedia
Andersen Biografia
H.Ch.Andersen - Nasz patron
Hans Christian Andersen – król bajek
Myślę, że wam się podobało. Dagmara Sławik
