2. Milo is nog steeds heel blij dat hij groot is. De dingen die hij niet op school leert, kan hij aan mama en papa vragen, en zo leert hij toch nog bij. Maar toch is er nog steeds iets dat knaagt…
3. Hij zou zo graag een speelkameraadje van zij eigen leeftijd hebben! Zohra is nu al wel iets groter, maar nog steeds te klein om echt mee te kunnen spelen.
4. Maar op een dag, terwijl hij aan het spelen is, gebeurt er iets wat hij nooit had verwacht…
5. Hij is aan het basketballen, en wil net de bal weer opvangen, wanneer hij een stem achter zich hoort:
6. “Mag ik misschien meedoen?”, vraagt een meisje van zijn leeftijd, met een donkere huid en een lange paardenstaart.
7. Milo is zo verrast om opeens een leeftijdsgenootje te zien, dat hij meteen allemaal vragen begint af te ratelen: “Hoe heet jij? Woon je hier ook? Kan jij wel naar school gaan? Of wilden jouw mama en papa ook zo graag kindjes als de mijne?”
8. Het meisje moet lachen om zijn enthousiasme: “Ja hoor, ik woon hier ook! Ik heet Lianne, en ik woon hier samen met mijn mama, papa en mijn tweelingzus Sterre!”
9. “We wonen in het huis hiernaast. Nu mijn zus en ik zo groot zijn, hadden we een eigen kamer nodig… en het studentenhuis waar mama en papa woonden had geen kamers meer over.”
10. “Euhm… nu moet ik wel weg. We gaan zo eten. Maar ik kom zeker nog eens terug, en dan vraag ik of Sterre meekomt! Daag!”
11. Binnen heeft Catherine opeens weer een vreselijke trek in chocolade-ijs gekregen. Ze haalt de grote pot, die er nog van haar vorig zwangerschap stond, uit de diepvries.
12. “Wacht eens even… Zwangerschap…? Zou ik dan misschien alweer…?”, vraagt ze zich luidop af.
13. “Wat alweer, liefje?”, vraagt David, die aan de computer aan zijn paper zit te werken. “O, niks hoor!” Catherine wil hem vooral niet ongerust maken, ze weet hoe hij kan zijn wanneer ze zwanger is.
14. Dan komt Milo binnenstuiven, en hij vertelt zijn vader opgewonden over zijn nieuwe vriendinnetje.
15. “Ze heet Lianne! En ze woont hiernaast. Haar ouders wilden ook zo graag kindjes als jullie, want ze heeft nog een tweelingzus!”
16. David is blij voor zijn zoon, dat hij uiteindelijk toch nog een leeftijdsgenootje in de buurt heeft gevonden. Ook Catherine luistert van aan de tafel glimlachend mee.
17. Maar na het eten, roept de plicht alweer. (En de ‘de plicht’ mag je hier interpreteren als ‘Zohra’) “Zo, Zohra’tje. Nu ga ik een beetje achteruit, en dan mag jij naar me toestappen.”
18. Maar het is duidelijk: het kleine meisje heeft hier absoluut geen zin in!
19. Catherine heeft zelf eigenlijk ook geen zin, het liefst van al zou ze nu meteen in haar bed willen kruipen. Die vermoeidheid van de laatste dagen… die bevestigt alleen maar haar vermoeden!”
20. Ze besluit zichzelf niet langer te kwellen, en maar gewoon in haar bed te kruipen.
21. Maar daarmee is het voor Zohra nog niet gedaan! Vlak voor Catherine naar bed ging, heeft ze tegen David gezegd dat hij nog even met haar moest oefenen.
22. En blijkbaar heeft David meer invloed op zijn dochtertje, want binnen de kortste keren komt Zohra zo naar haar papa toegelopen!
23. Milo is ook maar in bed gekropen, en hij droomt van zijn nieuwe vriendinnetje Lianne.
25. Ze kan niet wachten om het goede nieuws aan David te vertellen. Zo goed en kwaad als het kan met haar dikke buik, loopt ze de trap op: “David! David, moet je kijken!”
26. “Jij ook! Zohra’tje kan lopen!”, antwoordt David, terwijl hij zijn dochtertje trots in zijn armen houdt.
27. “En zo te zien heb jij ook nog een verrassing voor mij!”, gaat hij stralend verder, wanneer hij Catherines dikke buik ziet.
28. Even later, wanneer hij Zohra in haar wiegje heeft gelegd, kruipt hij naast zijn slapende vrouw in bed. Binnenkort wordt hij al vader van zijn derde kind…
29. Veel rust is het koppel niet gegund: Na een paar uur staat Zohra alweer klaarwakker in haar bedje te krijsen: “MAMA! PAPA! Ikke honger!!!”
30. En Catherine is het slachtoffer. “Zo meisje, heb je honger?”, vraagt ze, terwijl ze haar dochtertje uit haar bedje tilt.
31. “Mama, dikke buik?”, zegt Zohra verwonderd, terwijl ze met haar voetjes of Catherines buik wrijft.
32. “Ja Zohra’tje. En weet je waarom? In mama’s buik zit een baby. Jij wordt grote zus!” “Baby!”, roept Zohra opgewonden, “Ikke grote zus! Wanneer? Nu?”
33. “Dat duurt nog wel even hoor, meisje!”, Lacht Catherine, terwijl ze haar dochtertje in de keuken op de grond zet, “Drink eerst je flesje maar leeg, grote zus!”
34. Nadat Zohra haar flesje leeg heeft, neemt Catherine nog snel een restje croissants uit de kast, voordat ze naar haar college vertrekt.
35. En een uur later moet ook David vertrekken. Gelukkig is Sanne er weer om op de kinderen te passen.
36. De kinderen merken amper niet meer, dat hun ouders er niet zijn. Ze kunnen zich de hele tijd rustig bezighouden.
37. Maar wanneer Catherine thuiskomt, hobbelt Zohra’tje toch zo snel als ze kan de trap af om haar mama te begroeten.
38. “Mama… ikke moe! Ikke bedje???”, vraagt ze, van zodra Catherine haar kan horen.
39. “Zo, mijn kleine meid. Slaap maar lekker!”, zegt Catherine, terwijl ze haar dochter nog een kusje geeft.
40. Later die avond, moeten Catherine en David zichzelf nog eens goed aansporen om verder te schrijven aan hun paper. Catherine zit aan de computer beneden te werken…
41. … en David heeft eens smekend naar Milo gekeken, en zit nu op de kinderkamer aan de computer te schrijven. Maar allebei hebben ze hetzelfde resultaat: hun paper voor dit semester is af!
42. Catherine heeft behoefte aan ontspanning, maar ze heeft ook nog een punt voor creativiteit nodig. Dus combineert ze de twee zaken handig, door enkele liedjes te oefenen op de piano.
43. David is echter geen rust gegund: Zohra’tje moet nog leren praten, en hij heeft die zware taak op zich genomen. Zware taak, inderdaad. Want Zohra heeft besloten, dat ze op dit moment niet naar haar papa wil luisteren.
44. Tot dan opeens: “Beer!” “Zei je beer?” “Beer!” En met dit ene woordje, is Zohra opeens goed vertrokken.
45. Want na die ‘beer’ zegt Zohra nog een heleboel andere woordjes, en na een paar uur kan ze praten!
46. Nu ze kan praten, probeert David ook maar ineens om haar een kinderliedje te leren zingen: “Handjes draaien, koekebakke vlaaien!” Maar Zohra’tje heeft helemaal geen zin om haar papa na te zingen.
47. Toch leert Zohra vandaag nog iets anders dan alleen maar praten: Vanaf nu kan ze namelijk alleen op het potje gaan!
48. Na lang slapen, wordt Catherine wakker met de onaangename gedachte dat ze straks examen heeft. “O nee! Ik kan maar beter snel nog een opdracht maken!”
49. Ze neemt het opdrachtenboekje uit de kast, en gaat zo in haar ondergoed op de slaapkamervloer zitten schrijven!
50. David krijgt op hetzelfde moment ook dat idee. Alleen is hij wel in de buurt van de tafel, en heeft hij zijn kleren aan!
51. Dan belt ze Sanne, doet nog snel haar kleren aan en vertrekt samen met David naar het examen.
52. Milo heeft intussen razende honger gekregen. Maar mama en papa hebben geen tijd meer om iets klaar te maken, en daarom neemt hij zelf maar het heft in handen. “Hallo? Ik zou graag een pizza bestellen voor de familie Delamour.”
53. Niet veel later arriveert de pizzaboer. Hij kijkt even raar op, wanneer hij beide ouders zich ziet haasten om op tijd op hun examen te zijn. “Mijn zoon of het kindermeisje zal u wel betalen!”, is het enige wat hij Catherine nog hoort zeggen.
54. En even later heeft Milo zijn pizza. Hij neemt een groot stuk, en begint er smakelijk van te eten.
55. Intussen lijkt de kleine Zohra het erg goed te kunnen vinden met Sanne.
56. Wanneer David en Catherine terugkomen van hun examens – ze zijn overigens allebei door naar hun derde jaar! – zijn ze zo moe, dat ze zonder iets te zeggen meteen in bed kruipen!
57. Maar niet veel later… moeten ze alweer naar hun college vertrekken! Catherine houdt zich sterk, maar toch hoopt ze dat ze niet tijdens de les in slaap zal vallen.
58. Zohra’tje is ook vreselijk moe geworden van al het spelen. Maar wat ze ook probeert, Sanne lijkt maar niet te snappen dat ze het meisje gewoon in haar bedje zou moeten leggen.
59. De kleine meid ziet dan maar geen andere oplossing, dan gewoon op de grond te gaan slapen!
60. Haar ouders zijn er beiden al niet veel beter aan toe, wanneer ze terugkomen van hun les. David heeft nog net de energie om Zohra naar haar bedje te brengen, maar daarna kruipt hij toch ook maar lekker onder de wol.
