1. ต้นกก
พืชวงศ์กก (ชื่อวิทยาศาสตร์: Cyperaceae; อังกฤษ: Sedge) เป็นไม้
ล้มลุก มีประมาณ 4,000 ชนิดแพร่พันธุ์กระจายทัวโลก ชอบที่ชื้นแฉะ
่
ขึ้นในที่ระดับตำ่าตามหนอง บึง ทางระบายคันคูนำ้าและโคลนเลน ใน 46
ประเทศจัดพืชวงศ์กกเป็นวัชพืช มีหลายชนิดใช้เป็นอาหารเช่น
Eleocharis toberosa และ Scirpus toberosus และหลายชนิดนำามาทำา
เครื่องจักสานได้อย่าง เสื่อ กระจาด กระเช้า หมวก เช่นกกชนิด Scirpus
mucronatus, Lepironia mucronata, Carex brizoides เป็นต้น
กกมีรูปร่างลักษณะและนิเวศวิทยาเหมือนหญ้ามาก มีลักษณะที่แตกต่าง
จากหญ้าคือ กกมักมีลำาต้นตัน และเป็นสามเหลียมหรือสามมุม บางชนิด
่
มีผนังกั้นแบ่งเป็นห้องๆ มีกาบใบอยู่ชิดกันมาก และที่สำาคัญคือเกือบ
ไม่มลิ้นใบ บางชนิดไม่มีเลย ลักษณะสำาคัญอีกประการหนึ่งของกกคือ
ี
ดอกแต่ละดอกจะมีกาบช่อย่อยห่อหุ้มหรือรองรับเพียงอันเดียว กกมีไหล
เลื้อยไปใต้ดินและจากไหลก็จะแตกเป็นลำาต้นที่ตัน โผล่พ้นขึ้นมาเหนือ

2. ดิน และเมื่อผ่าลำาต้นดูตามขวาง จะมีลักษณะเป็นสามเหลี่ยมหรือสาม
มุมดังได้กล่าวมาแล้ว ลำาต้นกกจะไม่แตกกิ่งเหมือนพืชชนิดอื่น ใบของ
กกเหมือนกับใบของหญ้า แต่จะเรียงตัวอัดกันแน่นเป็นสามมุมหรือสาม
ตำาแหน่งรอบโคนต้นและมีกาบห่อหุ้มลำาต้นและไม่มลิ้นใบ
ี
ช่อดอกกกจะเกิดที่ปลายลำาต้นเป็นหลายแบบ เช่น ช่อแยกแขนง, ช่อซี่
ร่ม หรือ ช่อเชิงลด และมีดอกขนาดเล็กเป็นทั้งดอกที่สมบูรณ์และไม่
สมบูรณ์เพศ โดยมีดอกรวมเรียกว่าช่อดอกย่อย ซึ่งประกอบด้วยดอก
ย่อยหนึ่งหรือหลายดอก แต่ละดอกมีริ้วประดับรองรับ ส่วนกลีบดอกนั้น
ไม่มีหรืออาจมีแต่เปลี่ยนรูปร่างไปเป็นเกล็ด หรือขนแข็งเล็กๆ ในดอกกก
จะมีเกสรเพศผู้แยกกันอยู่ ส่วนเกสรเพศเมียจะมีก้านแยกเป็นสอง-สาม
แฉก หรือบางครังแยกเป็นสอง-สามเส้น และมีรังไข่อยู่เหนือกลีบดอก
้
ภายในมีห้องเดียวและมีหนึ่งเมล็ด
พื้นที่ปลูก
พื้นที่ชุ่มนำ้ำ (อังกฤษ:Wetland) หมายถึงลักษณะทางภูมิประเทศที่มี
รูปแบบเป็น พื้นที่ลุ่ม พื้นที่ราบลุ่ม พื้นทีลุ่มชื้นแฉะ พื้นทีฉำ่านำ้า มีนำ้าท่วม
่ ่
มีนำ้าขัง พื้นที่พรุ พื้นทีแหล่งนำ้า ทั้งที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติและที่
่
มนุษย์สร้างขึ้น ทังที่มนำ้าขังหรือท่วมอยูถาวรและชั่วครั้งชั่วคราว ทังที่
้ ี ่ ้
เป็นแหล่งนำ้านิงและนำ้าทั้งที่เป็นนำ้าจืด นำ้ากร่อย และนำ้าเค็ม รวมไปถึง
่
พื้นที่ชายฝังทะเล และพื้นที่ของทะเล ในบริเวณซึ่งเมื่อนำ้าลดลงตำ่าสุดมี
่
ความลึกของระดับนำ้าไม่เกิน 6 เมตร [1]
คุณประโยชน์
คุณประโยชน์ของพื้นที่ชุ่มนำ้า คือ การเป็นแหล่งนำ้า แหล่งเก็บกักนำ้าฝน
และนำ้าท่า เป็นแหล่งทรัพยากรและผลผลิตธรรมชาติ ทีมนุษย์สามารถ
่
เข้าไปเก็บเกี่ยวใช้ประโยชน์ได้ และมีความสำาคัญต่อการคมนาคมใน
ท้องถิ่น รวมถึงการเป็นแหล่งรวมสายพันธุ์พืชและสัตว์ อันมีความสำาคัญ
ทางนิเวศวิทยา และการอนุรักษ์ธรรมชาติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นแหล่ง
ของผู้ผลิตที่สำาคัญในห่วงโซ่อาหาร นอกจากนี้บางแห่งยังมีความสำาคัญ
ด้านนันทนาการและการท่องเที่ยว ประวัติศาสตร์ สังคม วัฒนธรรม
ประเพณีท้องถิ่น และเป็นแหล่งศึกษาวิจัยทางธรรมชาติวิทยา อีกด้วย
หน้ำที่

3. โดยการอุ้มซับพลังอันรุนแรงของลมและคลื่น พื้นที่ชุ่มนำ้าคือตัวปกป้อง
แผ่นดินที่เชื่อมต่อจากพายุ นำ้าท่วมและความเสียหายจากการกระแทก
ของคลื่น ต้นไม้ในพื้นที่ชุ่มนำ้าช่วยกรองมลพิษและสิ่งสกปรกที่มากับนำ้า
ทีลุ่มชื้นแฉะนำ้าจืดส่วนใหญ่จะอยู่ในบริเวณที่ราบนำ้าท่วมของแม่นำ้า พื้นที่
่
ชุ่มนำ้าที่อยู่ระหว่างบริเวณนำ้าขึ้นนำ้าลงเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดที่แสดงให้
เห็นการแพร่กระจาย (invasion) การปรับตัว (modification) และการ
ทดแทน (succession) ของพืชพรรณในพื้นที่ กระบวนการแพร่กระจาย
และการทดแทนได้แก่การเจริญงอกงามของหญ้าทะเล พืชเหล่านี้ช่วย
ดักตะกอนและเพิ่มอัตราการตกตะกอน ตะกอนที่ถูกจับไว้จะเพิ่มกลาย
เป็นที่เลนราบ สิ่งมีชีวิตในเลนเริมตั้งตัวและกระตุ้นให้เกิดสิ่งมีชีวิตรูป
่
แบบอื่นมากขึ้นทำาให้องค์ประกอบอินทรย์ของดิน
วิธีกำรทอ
วัสดุที่ต้องเตรียม
1.ต้นกก โดยเฉลี่ยความสูงของต้นประมาณ 120-150 ซม.ขึ้นไป หรือมี
ลำาต้นใบแก่ 2.นำามาผ่าครึ่งเป็นริ้วเล็กๆ
3.นำาต้นกกไปตามแดดให้แห้งประมาณ 2-3 วัน จะได้ต้นกกคุณภาพ
วิธีกำรทำำ
อุปกรณ์ที่ใช้ในการทอเสื่อจะมี กี่ ส่วนใหญ่เป็นแบบกี่ตั้ง ใช้คนทอ 2 คน
คือคนหนึ่งพุ่งกกเข้าฟืมและอีกคนหนึ่งกระทบฟืมก่อนจะทอต้องนำ้ามา
พรมให้ชุ่ม จึงนำาไปทอได้ เมื่อทอเสร็จจึงตัดหางทียื่นออกมา ถ้าเสื่อกก
่
ที่ ทอเสร็จยังไม่แห้งพอก็จะนำาไปผึ่งแดดไว้เพื่อไล่ความชื้นก่อนที่จะไป
ใช้ ประโยชน์ตามวัตถุประสงค์ต่อไป