2. ПОГЛАВЈЕ 1
Завулон, шестиот син на Јаков и Лија.
Пронаоѓачот и филантроп. Што научил
како резултат на заговорот против Јосиф.
1 Копија од зборовите на Завулон, што им
ги заповеда на своите синови пред да умре
во сто и четиринаесеттата година од својот
живот, две години по смртта на Јосиф.
2 А тој им рече: Чујте ме, синови Завулони,
внимавајте на зборовите на вашиот татко.
3 Јас, Завулон, се родив како добар
подарок за моите родители.
4 Зашто, кога се родив, татко ми се
зголеми многу, и во стада и во стада, кога
го имаше својот дел со шипки.
5 Не сум свесен дека згрешив сите мои
денови, освен со мисла.
6 Ниту пак се сеќавам дека сум направил
некакво беззаконие, освен гревот на
незнаењето што му го направив на Јосиф;
зашто се заветив со моите браќа да не му
кажам на татко ми што беше направено.
7 Но јас плачев во тајност многу денови
поради Јосиф, зашто се плашев од моите
браќа, зашто сите се согласија, ако некој ја
објави тајната, да биде убиен.
8 Но, кога сакаа да Го убијат, јас многу ги
заколнав со солзи да не бидат виновни за
овој грев.
9 Зашто Симеон и Гад дојдоа против Јосиф
за да го убијат, а тој им рече со солзи:
Смилувајте ме, браќа мои, смилувајте се на
утробата на нашиот татко Јаков; не
ставајте ги рацете врз мене за да пролеам
невина крв, не ти згрешил.
10 И ако навистина згрешив, казнете ме со
казна, браќа мои, но не полагајте ја раката
врз мене заради нашиот татко Јаков,
11 И додека тој ги кажуваше овие зборови,
плачејќи додека го правеше тоа, јас не
можев да ги поднесам неговите
оплакувања и почнав да плачам, а црниот
дроб ми се излеа и сета материја од моите
црева се разлабави.
12 И јас плачев со Јосиф, и срцето ми
затрупа, а зглобовите на телото ми трепеа,
и не можев да издржам.
13 И кога Јосиф ме виде како плачам со
него и како доаѓаат против него да го
убијат, побегна зад мене, молејќи ги.
14 Но, во меѓувреме Рувим стана и рече:
„Дојдете, браќа мои, да не го убиеме, туку
да го фрлиме во една од овие суви јами,
што нашите татковци ги ископаа и не
најдоа вода.
15 Зашто поради тоа Господ забрани да се
крева вода во нив за да се зачува Јосиф.
16 И така правеа додека не го продадоа на
Исмаилците.
17 Зашто во неговата цена немав удел,
деца мои.
18 Но Симеон и Гад и уште шестмина
наши браќа ја зедоа цената на Јосиф и си
купија сандали за себе и за своите жени и
за нивните деца, велејќи:
19 Нема да јадеме од него, зашто тоа е
цената на крвта на нашиот брат, туку
сигурно ќе ја газиме, зашто тој рече дека
ќе биде цар над нас, па да видиме што ќе
биде со неговите соништа.
20 Затоа е напишано во Мојсеевиот закон,
кој не сака да му подигне потомство на
својот брат, да му се одврзе сандалата и да
му плукаат во лице.
21 И браќата на Јосиф не сакаа нивниот
брат да живее, и Господ им ја одзеде
сандалата што ја носеа против нивниот
брат Јосиф.
22 Зашто, кога дојдоа во Египет, слугите
на Јосиф ги отпуштија надвор од портата,
и затоа му се поклонија на Јосиф по лик на
царот фараон.
23 И не само што му се поклонија, туку и
беа плукани, веднаш паднаа пред него, и
затоа претходно беа засрамени.
Египќаните.
24 Зашто, после тоа Египќаните ги
слушнаа сите зла што му ги направија на
Јосиф.
25 А откако беше продаден, моите браќа
седнаа да јадат и да пијат.
26 Но јас, од сожалување кон Јосиф, не
јадев, туку гледав во јамата, зашто Јуда се
плашеше да не побрзаат Симеон, Дан и
Гад и да го убијат.

3. 27 Но, кога видоа дека не јадев, ме
поставија да го чувам додека не го продаде
на Исмаилците.
28 А кога дојде Рувим и чу дека Јосиф бил
продаден додека бил отсутен, ја раскина
својата облека и тагуваше, рече:
29 Како да изгледам на лицето на мојот
татко Јаков? И ги зеде парите и трчаше по
трговците, но бидејќи не ги најде, се врати
тагувајќи се.
30 Но, трговците го напуштија широкиот
пат и маршираа низ Троглодитите по
кратка патека.
31 Но Рувим се нажали и не јадеше тој ден.
32 Тогаш Дан дојде кај него и рече: „Не
плачи, ниту тагувај; зашто најдовме што
можеме да му кажеме на нашиот татко
Јаков.
33 Да убиеме јаре и да го натопиме во него
палтото на Јосиф; и да му го испратиме на
Јаков, велејќи му: Знаеш, дали е ова
палтото на твојот син?
34 И така направија. Зашто, кога го
продаваа, му го соблекоа палтото на
Јосифа и му облекоа робска облека.
35 А Симеон го зеде мантилот и не сакаше
да го предаде, зашто сакаше да го раскине
со својот меч, бидејќи беше лут што Јосиф
живее и што не го уби.
36 Тогаш сите станавме и му рековме:
„Ако не се откажеш од мантилот, ќе му
кажеме на нашиот татко дека само ти го
направи ова зло во Израел.
37 И тој им го даде, и тие направија како
што рече Дан.
ПОГЛАВЈЕ 2
Тој повикува на човечко сочувство и
разбирање на ближните.
1 А сега деца, јас вие да ги пазите
Господовите заповеди и да покажувате
милост кон вашите ближни и да имате
сочувство кон сите, не само кон луѓето,
туку и кон ѕверовите.
2 За сето тоа Господ ме благослови, и кога
сите мои браќа беа болни, јас избегав без
болест, зашто Господ ги знае сите намери.
3 Затоа, имајте сочувство во вашите срца,
деца мои, зашто, како што му прави
човекот на својот ближен, така ќе му
направи и Господ со него.
4 Зашто, синовите на моите браќа се
разболуваа и умираа поради Јосиф, зашто
не покажуваа милост во нивните срца; но
моите синови беа зачувани без болест,
како што знаете.
5 А кога бев во Ханаанската земја, покрај
морскиот брег, му ловев риба на татко ми
Јаков; и кога многумина се задавија во
морето, јас продолжив неповреден.
6 Јас бев првиот што направи чамец да
плови по морето, зашто Господ ми даде
разум и мудрост во него.
7 И спуштив кормило зад него и испружив
едро на друго исправено парче дрво во
средината.
8 И пловев таму по брегот, ловејќи риба за
домот на мојот татко додека не дојдовме
во Египет.
9 И преку сочувство го споделив мојот
улов со секој странец.
10 И ако некој беше странец, или болен
или стар, ја варев рибата, ја облекував
добро и им ја принесував на сите луѓе,
како што секој имаше потреба, тагувајќи
со нив и сожалувајќи ги.
11 Затоа и Господ ме насити со изобилство
риби кога ловам риба; зашто, кој дели со
ближниот, добива многу повеќе од
Господа.
12 Пет години ловев риба и му давав на
секој што го видов, и се доволни за целиот
дом на мојот татко.
13 А летото ловев риба, а зимата чував
овци со браќата мои.
14 Сега ќе ви објавам што направив.
15 Зимно видов човек во неволја поради
голотија, и се сожалив на него, и тајно
украдов облека од домот на мојот татко и
му ја дадов на оној што беше во неволја.
16 Дали вие, деца мои, од она што Бог ви
го дава, покажувајте сочувство и милост
без двоумење кон сите луѓе и давајте му на
секој човек со добро срце.

4. 17 И ако немате можност да му дадете на
оној што има потреба, сочувствувајте го со
него во утробата на милоста.
18 Знам дека мојата рака не најде сè да му
даде на оној што треба, и отидов со него
плачејќи седум стадиуми, а моите утроба
копнееја кон него со сочувство.
19 Затоа и вие, деца мои, сочувствувајте се
со секој човек со милост, за да ве
сочувствува и Господ и вас.
20 Зашто, исто така, во последните денови
Бог ќе го испрати Своето сочувство на
земјата, и каде и да најде утроба на
милосрдие, тој ќе живее во него.
21 Зашто, во степенот во кој човек има
сочувство со своите ближни, во истиот
степен има и Господ врз него.
22 И кога слезевме во Египет, Јосиф не
нанесе злоба против нас.
23 Кои внимавајте, и вие, деца мои, се
одобрувате себеси без зло и сакајте се еден
со друг; и не земајте сметка секој од вас за
злото против својот брат.
24 Зашто тоа го нарушува единството и ги
раздвојува сите роднини, ја вознемирува
душата и го троши лицето.
25 Затоа, гледајте ги водите и знајте кога
тие течат заедно, тие мијат по камења,
дрвја, земја и други работи.
26 Но, ако се поделат на многу потоци,
земјата ќе ги проголта и тие исчезнуваат.
27 Така ќе бидете и вие ако се разделите.
Затоа, не бидете поделени на две глави за
сè што направи Господ, има само една
глава и две рамења, две раце, две нозе и
сите останати членови.
28 Зашто, во писмото на моите татковци
научив дека ќе се разделите во Израел и ќе
следите два цара и ќе правите секаква
гнаса.
29 И вашите непријатели ќе ве воведат во
заробеништво, и ќе бидете злобно молени
меѓу незнабошците, со многу неволји и
неволји.
30 И после овие работи ќе се сеќавате на
Господа и ќе се покаете, и Тој ќе ве
помилува, зашто Тој е милостив и
сочувствителен.
31 И Тој не го отфрла за злото на синовите
човечки, зашто тие се тело и се измамени
преку своите зли дела.
32 И после овие работи ќе ви се појави
Самиот Господ, светлината на праведноста,
и ќе се вратите во вашата земја.
33 И ќе Го видите во Ерусалим, заради
Неговото име.
34 И пак преку злобата на вашите дела ќе
го разгневите,
35 И ќе бидете отфрлени од Него до
времето на завршувањето.
36 И сега, деца мои, не тагувајте што
умирам и немојте да бидете омаловажени
поради тоа што доаѓам до мојот крај.
37 Зашто ќе воскреснам среде вас, како
владетел среде неговите синови; и ќе се
радувам среде моето племе, сите што ќе го
пазат законот Господов и заповедите на
Завулон, нивниот татко.
38 Но Господ ќе донесе вечен оган врз
безбожниците и ќе ги уништи низ сите
генерации.
39 Но, јас сега брзам кон својот одмор,
како и моите татковци.
40 Но, плашете се од Господа, нашиот Бог,
со сета своја сила во сите денови на
вашиот живот.
41 А кога го рече ова, заспа во добра
старост.
42 А синовите негови го положија во
дрвен ковчег. Потоа го однесоа и го
погребаа во Хеврон кај неговите татковци.