2. Ελληνικά επαγγέλματα που έχουν ξεπεραστεί πια
σήμερα και έχουν εκλείψει πια…
Σε διάφορες εποχές κάθε κοινωνία διαμορφώνει τα επαγγέλματα της σύμφωνα με
τις ανάγκες της. Με το πέρασμα του χρόνου και την τεχνολογική εξέλιξη πολλά
επαγγέλματα ή χάθηκαν ή ασκούνται πλέον από ελάχιστους. Πρεσβευτές μνήμης
κάποιες φωτογραφίες, ιστορίες παππούδων και πληροφορίες από τα διαδίκτυο,
απέμειναν για να μας θυμίζουν τις παλιές εκείνες εποχές και τα επαγγέλματα που
τα βλέπουμε πού και πού μέσα απ’ τις παλιές ελληνικές ταινίες.
3. Μυλωνάς…
Μυλωνάδες στους παλαιότερους
χρόνους λεγόταν αυτοί που
εκμεταλλεύονταν τους μύλους και
άλεθαν τα σιτηρά για να παράγουν
αλεύρι. Όσους από τους μύλους
κινούνται με αέρα τους έλεγαν
ανεμόμυλους. Οι μύλοι
λειτουργούσαν κυρίως το χειμώνα,
και όπου υπήρχαν τρεχούμενα νερά
λειτουργούσαν και το καλοκαίρι.
4. Γυρολόγος…Έφερνε παλιά στα χωριά, φορτωμένος ή με το ζώο
ότι μπορούσε να φανταστεί κανείς. Υφάσματα με τον πήχη, πουκάμισα, κάλτσες,
κλωστές, εσώρουχα, κουμπιά, λάστιχο, κουβαρίστρες, τσατσάρες, χτένια, βαφές και
πολλά άλλα ακόμα. Η πληρωμή γίνονταν συνήθως σε είδος.
5. Υφάντρα: Οι υφάντρες που δούλευαν επαγγελματικά, είχαν μόνιμα
στημένο τον αργαλειό και δούλευαν ασταμάτητα καθώς δέχονταν συνέχεια
παραγγελίες. Ήταν κουραστική και πολύπλοκη εργασία και αμείβονταν σε είδος,
και σπάνια σε χρήματα.
6. Ασβεστοποιός…
Οι ασβεστάδες έφτιαχναν
ασβέστη στα καμίνια
(ασβεστοκάμινα) από την καύση
των ασβεστόλιθων. Ο ασβέστης
είχε μεγάλη ζήτηση, αφού τον
χρησιμοποιούσαν τόσο ως
οικοδομικό υλικό, όσο και στο
πλαίσιο μέτρων υγιεινής, με τη
μορφή επιχρίσματος στα σπίτια,
στις αυλές…
7. Ντελάλης: αυτός που ανακοίνωνε φωναχτά στους δρόμους
αποφάσεις ή διαταγές της διοίκησης ή άλλα γεγονότα που αφορούσαν τους
κατοίκους ενός τόπου: Οι προεστοί έβαλαν ντελάληδες να διαλαλήσουν
τον ερχομό των Τούρκων.
8. Αγροφύλακας…
Ο αγροφύλακας ήταν ο φύλακας
άγγελος της περιουσίας των
αγροτών. Γνώριζε με κάθε
λεπτομέρεια, τίνος ήταν το χωράφι,
πόσα στρέμματα ήταν, τι
καλλιέργεια είχε.
9. Σηροτρόφος
…αυτός που ασχολείται με
την σηροτροφία, που
εκτρέφει μεταξοσκώληκες
και παράγει βομβύκια,
κουκούλια, που είναι η
πρώτη ύλη τού μεταξιού.
10. Καρεκλάς…
Ο καρεκλάς ήταν τεχνίτης
που επιδιόρθωνε
καρέκλες, πλέκοντας τη
βάση του ξύλινου πλαισίου.
Για το πλέξιμο της
χρησιμοποιούσε ένα ειδικό
χόρτο, που σε πολλά μέρη
το ονόμαζαν «πανιά». Το
χόρτο αυτό το μάζευε ο
καρεκλάς το καλοκαίρι
μέσα από τα ποτάμια και
τους βάλτους και το έβαζε
στον ήλιο να στεγνώσει…
11. Γανωτής…
Ή γανωτζής ή γανωματής
ονομάζεται ο τεχνίτης που
επικαλύπτει χάλκινα σκεύη με
κασσίτερο (καλάι), ο
κασσιτερωτής= καλαϊτζής. Οι
γανωτζήδες ήταν συνήθως
πλανόδιοι τεχνίτες που
αναλάμβαναν το γαλβανισμό και
το στίλβωμα των χάλκινων
οικιακών σκευών, όπως τα ταψιά.
12. Ζευγάς…
Οι ζευγάδες αναλάμβαναν το
όργωμα, τη σπορά και τη
συγκομιδή των χωραφιών. Οι
ζευγάδες όργωναν με το ξύλινο
αλέτρι που το έσερναν δύο
βόδια ή μουλάρια (τα
“ζευγαρόβοδα”)
13. Πρακτικός
ιατρός…
Ειδικά στην επαρχία , δεν
υπήρχαν σπουδαγμένοι γιατροί ,
αλλά άνθρωποι απλοί που ξέρανε
να γιατρέψουν διάφορες
αρρώστιες , με βότανα της
ελληνικής υπαίθρου και έκαναν
και διάφορα άλλα πρακτικά που
τα ήξεραν από πάππου προς
πάππου.
14. Αγωγιάτης: Ο αγωγιάτης ήταν βιοποριστικός
μεταφορέας που χρησιμοποιούσε υποζύγιο, άμαξα (ακόμα και
έλκηθρα σε χειμερινά τοπία).
