1. ŠOK
Dugonja Šejla MSŠ ,,Travnik’’ IV4

2. *uvod
Šok je stanje organizma sa teškim
poremećajem cirkulacije koji dovodi do
kritičnog smanjenja snabdjevanja tkiva
i organa krvlju i nedovoljnog
snabdjevanja ćelija kisikom.
*uvod

3. *na osnovu uzroka koji dovode do razvoja šoka razlikujemo:
•Kardiogeni šok koji nastaje uslijed akutnog
popuštanja srca,koje se karakterizira malim sistoličkim
volumenom krvi (količina krvi koju srce izbaci u toku
jedne sistole) i nemogućnošću postizanja
zadovoljavajućeg minutnog volumena srca.
•Hemoragični kao posljedica krvarenja
•Digenični/hipovolemijski kod gubitka volumena
tekućina(povraćanja,proliva)
•Anafilaktički/alergijski predstavlja maksimalni oblik
rane alergijske reakcije
•Septički nastaje kao komplikacija sepsom
•Neurogeni koji nastaje kao posledica smanjenja
ili supresije simpatičkog tonusa
*na osnovu uzroka koji dovode do razvoja šoka razlikujemo:

4. *klinička slika šoka:
•bubrežna funkcija je poremećena (javlja se
oligurija/smanjeno mokrenje i anurija/prestanak
mokrenja)
•koža je blijeda,hladna,često cijanotična,orošena
hladnim znojem
•krvni tlak je nizak (hipotenzija)
•puls ubrzan (tahikardija) i teško opipljiv
•svijest bolesnika gotovo je redovno pčuvana,ali
ponašanje je karakteristično (nemir i uzbuđenost koji s
pogoršanjem šoka prelaze u apatiju i nezainteresiranost.)
•Površno i ubrzano disanje (tahipnea)
•Od subjektivnih tegoba naglašena je mučnina,osjećaj
hladnoće,žeđ,nedostatak zraka

5. *liječenje:
Terapija šoka (ako je moguće) sastoji se u
otklanjanju uzroka koji su doveli do šoka. Kao
prva mjera je stabilizacija bolesnika
postizanjem zadovoljavajućih vrijednosti
pritiska krvi, odgovarajuća perfuzija tkiva,
eliminacija hipoksije primjenom kisika.
Prva osoba koja nađe bolesnika za kojeg
sumnja da je u šoku treba održavati bolesnika
toplim i staviti ga u odgovarajući položaj.
Položaj bolesnika u hipovolemijskom šoku je
tzv. šok položaj s uzdignutim nogama, zatim

6. položaj na ravnoj površini kod
dekompenzovanog kardiogenog i položaj s
uzdignutim gornjim dijelom tijela kod
kompenzovanog kardiogenog šoka.
Svako krvarenje treba odmah zaustaviti, a
disanje neprekidno nadzirati. Bolesnikovu
glavu treba okrenuti nastranu kako bi se
izbjeglo udisanje povraćenog sadržaja. Na
usta se ništa ne smije davati
Bolesnici u šoku su u vrlo teškom stanju pa
bi ih trebalo zbrinuti u jedinici intenzivne
skrbi.

7. Praćenje uključuje EKG; sistolički, dijastolički
i srednji tlak krvi, najbolje intra–arterijskim
kateterom; frekvenciju i dubinu disanja;
pulsnu oksimetriju; diurezu s trajnim
urokateterom; tjelesnu temperaturu; te
klinički status, koji uključuje i osjetila.
Ako se radi o kompenzovanom šoku (TA
sistolni ≥90 mmHg) aplikuje se u infuziji
dopamin i/ili dobutamin po 2-10 µg/kg/min.
ili u kombinaciji.

8. *terapija lijekovima:
Sama terapija lijekovima ovisi o vrsti šoka:
U slučaju hemoragičnog šoka koji ne odgovara
na terapiju kristaloidima do 2 L koristi se
transfuzija krvi.
Bolesnici u septičnom šoku trebaju
oksigenoterapiju 100%,unos tečnosti te
primiti još i antibiotike širokog spektra
Bolesnici u anafilaktičkom šoku treba dati
adrenalin 0,2 do 0,4 IM,IV antihistaminike,5%
glukozu,kortikosteroide 3-4ml po kg,kisik,
aminofilin
Kod neurogenog šoka potrebna je

9. oksigenoterapija,nadoknada tečnosti
Ako hipotenzija ne reaguje na infuziju tečnosti,
ona se može tretirati sa alfaadrenergicčnim
lekovima, a prateća bradikardija(usporen rad
srca) može se koriagovati atropinom
Kod dekompenzovanog kardiogenog šoka
(TA sistolni < 90 mmHg) primenjuje se u
infuziji dopamin 2-10 µg/kg/min,
a ako je potrebno adrenalin