Pangatlong pinakamalaking pangkat-
etniko sa Pilipinas. Sa Hilagang Kanlurang
bahagi ng Luzon ang katutubong lugar ng
mga Ilokano at ito ang nagbibigay ng
pagkakakilanlan para sa rehiyon nga
Ilocos.
Malapit 10 milyung tao ang nagsasalita
ng ilokano sa siglo 21
Mas marami ang nagsasalita ng Cebuano
at Tagalog (Filipino)
Ang buhay ng mga Ilokano ay nakasalalay
sa pagbubungkal ng lupa. Ang pagtulong sa
kapwa ng walang pataris (bayad) ay isang
matandang kaugalian na nanatili hanggang
sa ngayon. Marami silang paniniwala – sa
maligno, pamahiin at iba pa.
• Isang makitid na baybaying lugar
• Marami ang nakatira sa:
Ilocos Norte
Ilocos Sur
La Union
Abra
Benguet
Pangasinan
Nakatutulong ang sinaunang
kabihasnan sa paghubog at pag-unlad
ng pagkakakilanlang Asyano sa
pamamagitan ng kanilang iba’t ibang
kultura at relihiyon na sumasalamin
sa kanilang pagiging malikhain at sa
kanilang pagsamba sa iba’t ibang
pananaw na nakakaimpluwensiya sa
mga Asyano.
• Dumating ang unang Pilipino sa Hawaii
noong 1906 para magtrabaho sa
pagtaniman.
• Lumipat ang mga Pilipino sa Hawaii dahil:
Sinakop ang Pilipinas at Hawaii ng
mga Amerikano
Kahirapan
Sa pangangailangan ng trabahador sa
asukal na plantasyon ng Hawaii
• 4,000 Pilipino pumunta sa Hawaii mula
1970 hanggang 1979
• 70 – 90% ay Ilokano
• Dahil sa pagpunta ni Marcos sa Hawaii
noon, sumunod ang mga barakadang
“sakadas” (skilled workers) na may
lahing Ilokano. Sumunod sila at
nanirahan na rin sa Hawaii
• Nanggaling ang pagtanggap ng mga
Pilipino sa asukal na industriya ng
Hawaii mula sa mahirap na lugar,
katulad ng Ilocos
Ang pamumuhay ng mga Ilokano ay pag-
aani at pagsasaka sa bukid, kilala sila na
masisipag na tao.
• Nagtatanim sila ng bigas (Bagas)
tuwing tag-ulan
Ang mga Ilokano mayroon silang mga
paniniwala at kultura na umiiral at
sinusunod sa kanilang lugar. Bukod sa
ugali ng mga Ilokano na masipag,
masinop at mabait. Isa sa mga
paniniwala ng mga Ilokano tungkol sa
kasal ay dapat nagbibigay ng dote (pera)
ang lalaki sa magulang ng babae. Ito ang
kanilang magiging puhunan o pa umpisa
sa buhay mag-asawa. Ang babae ay may
talukbong na puting tela sakay ng
“kanga o paragos” na hila ng kalabaw.
Ang paniniwala rin ng mga Ilokano
tungkol sa patay ay ang kamag-anak ng
namatayan ay nagtatahi ng puting tela
sa noo. Ito ay pagbibigay galang sa
namatay at upang mapunta ang kaluluwa
nito sa langit. Ang patay ay nililibing sa
ilalim ng kusina, sa lugar kung saan
napagtapunan ng tubig. Sa mga buntis
naman ang kanilang paniniwala ay
pagdadala ng asin sa labas upang
maitaboy ang masasamang espiritu. Sa
hilot o midwife ang karaniwang na
tumutulong sa panganganak ng babae.
Karamihan ng mga Ilokano ay Romano
Katoliko at gaya ng mga regular na mga
Pilipino, ay naniniwala sa mga Santo.
Inihalo ang paniniwala ng Kristiyanismo
at mga, supernatural kababalaghang
mga espiritu’t tradisyon, sinunod din ng
mga Pilipino.
Mayroon din silang mga kulturang
sinusunod tulad ng mga piyesta na
ipinagdiriwang sa lahat ng mga bayan at
barangay. Isa sa mga piyesta ng nga
Ilokano ay ang Pamulinawen Festival sa
Laoag City, idinaraos kada taon tuwing
Pebrero. Ito ay kapistahan ni St. William
the Hermit. Ang highlight ng Pamulinawen
Festival ay isang parade at isang
competition sa kalye-sayaw.
Mayroon silang isa pang kultura na
sinusunod ito ay ang Ani Festival
ipinagdiriwang ito upang magbayad ng
tributo sa Dingras bilang Rice Granary ng
lalawigan ng Ilocos Norte. Ang ibig sabihin
ng “Mannalon” magsasaka sa Ilocos Norte.
Ipinagdiriwang din ang Mannalon Festival
upang magbayad ng tributo sa mga
magsasaka ng Ilocos Notre
Ang “Tan-ok ni Ilocano: The festival of
festivals” ay ang pinakamalaking pagtitipon
sa lalawigan ng Ilocos Norte kung saan
bawat lungsod at lalawigan nito ay
magtatanghal ng isang sayaw na
naglalarawan ng kanilang kultura at
industriya. Karaniwang ipapalabas dito ay
ang interpretasyon ng kani-kanilang pistang
ipinagdiriwang taun-taon bilang larawan ng
kanilang sariling pagkakakilanlan tulad ng
kanilang kultura, kabuhayan, produkto,
relihiyon, at kasaysayan.
Nararapat na respetuhin at galanin ang mga
taong hindi natin kapangkat.
Marami ang ipinagdiriwang kada taon ng
mga Ilokano upang pahalagahan nila ang
kanilang mga kultura at paniniwala upang
hindi ito malilimutan