2. SANTIAGO
APÓSTOLO
¿SEGUIDES INTERESADOS POR MIN?. PRESÉNTOVOS
nesta
TESTEMUÑA PARTE
SEGUNDA e MÁRTIR
III. As miñas actitudes ante o Reino que Xesús anunciaba
IV. O meu martirio: eu fun o primeiro mártir dos Doce
Autor: Xosé Antonio González García
Profesor de N.T. no INSTITUTO TEOLÓXICO COMPOSTELÁN
4. Xesús, a meu irmán Xoán e mais a min,
púxonos un sobrenome, chamounos
“BOANERXES”
5. BOANERXES ?
Resultounos un sobrenome estraño,
porque non o entendiamos; e é que non
respondía a ningunha palabra coñecida,
nin hebrea, nin aramea, nin latina, nin grega
Marcos fixo unha tradución aproximada
“FILLOS DO TRONO”
escribiu (Mc 3,17)
6. Estarédesvos preguntando por que Xesús nos chamou
“FILLOS DO TRONO”
Non creades que foi polo noso
carácter, como se fósemos
• impetuosos
• apaixonados
• exaltados
• dominantes
• autoritarios …
Xesús non se preocupaba
dos perfís psicolóxicos,
miraba máis profundo …
7. Xesús miraba o interior e sabía que
non aforrabamos esforzos na misión encomendada
nin calculabamos riscos na aventura do Reino
Por iso nos chamou
“FILLOS DO TRONO”
Certamente
botabámoslle coraxe
arrasabamos polo empuxe
non nos parabamos en cálculos
non nos detiñan as dificultades
Preséntovos tres situacións nas
que o noso ímpeto foi tan esaxerado
que nos levou a meter a pata
8. Mc 9, 38-40: O EXORCISTA DESCOÑECIDO
38 Díxolle Xoán:
«Mestre, vimos un
que botaba demos
Meu irmán Xoán no teu nome
increpou duramente e quixémosllo privar
porque non é dos nosos.»
a un descoñecido, 39 Pero Xesús contestoulle:
«Pois non llo privedes, porque
que actuaba coma ninguén que faga milagres no
meu nome fala despois
nós, sen ser mal de mín.
40 Pois o que non está contra
dos nosos nós, está connosco»
Foi unha metedura de pata.
Xesús REPRENDEUNOS A TODOS
9. : O REXEITAMENTO SAMARITANO
Lc 9, 52-56
Outro día foi 51 Cando se ía cumprir o tempo de que o
levantasen deste mundo, decidiu en firme
aínda peor: ir a Xerusalén,
52 Mandou mensaxeiros por diante.
meu irmán Xoán Entrando
estes nunha aldea de samaritanos, para
e mais eu quixemos lle prepararen pousada, non o recibiron
porque lles coñeceron que ían a Xerusalén.
acabar cunha aldea
54 Ao veren isto os discípulos Santiago e
samaritana Xoán,
dixeron: «Señor, queres que digamos
que se negara a que baixe do ceo un raio que os parta?»
recibirnos 55 Pero el volveuse e rifoulles.
56 E foron para outra aldea.
Gañamos outra dura reprimenda de Xesús
10. Mc 10, 35-41: A PETICIÓN DOS
PRIMEIROS POSTOS
35 Achegándose a El Santiago e Xoán, os fillos de Zebedeo, dixéronlle:
«Mestre, queremos que nos concedas o que che imos pedir.»
36 «E logo, que émaior metedurafaga?»
A o que queredes que vos de pata
37 Eles respondéronlle: nosa ambición de
foi a
«Concédenos que naprimeiros postostúa dereita e outro
obter os túa gloria sentemos un á
á túa esquerda.»
38 Respondeulles Xesús: «Non sabedes ben o que pedides. Seredes
Dáme vergoña recordalo:
capaces de beber o cáliz que eu teño que beber, e recibir o bautismo que
eu teño que recibir?»
non comprenderamos nada
39 Eles respondéronlle: «Somos.»
Xesús replicoulles: proxecto de Xesús
do
«O cáliz que teño que beber, si que o beberedes e tamén recibiredes o
bautismo que eu teño que recibir; 40 pero o sentardes á miña dereita ou á
miña esquerda, iso non depende de min o concedelo, senón que é para os
que está reservado.»
41 Ao escoitaren isto, os outros dez anoxáronse con Santiago e Xoán.
11. Mc 10, 35-41
QUE VERGOÑA !!!
35 Achegándose a El Santiago e Xoán, os fillos de Zebedeo, dixéronlle:
«Mestre, queremos que nos concedas o que che imos pedir.»
36 «E logo, que é o que queredes que vos faga?»
37 Eles respondéronlle:
O bo«Concédenos que na túa gloria sentemos un á túa dereita e outro á
de Mateu quixo desculparnos e puxo
túa esquerda.»
38aRespondeulles Xesús: «Non sabedes ben o que pedides. Seredes capaces
nosa nai pedindo eses primeiros postos
de beber o cáliz que eu teño que beber, e recibir o bautismo que eu teño que
recibir?»
Así non aparecía a nosa ambición
39 Eles respondéronlle: «Somos.»
e disimulábase o noso disparate …
Mt 20,20-23
e a unha nai perdóaselle todo
20 Entón achegóuselle a nai dos fillos de Zebedeo
cando é polo amor aos seus fillos,
cos seus fillos, prostrándose para pedirlle algo.
incluso resulta entenrecedor
21 El preguntoulle: - «Que queres?»
Díxolle ela: - «Manda que estes dous fillos meus senten, un á túa
dereita e outro á túa esquerda no teu Reino.»
22 Replicoulle Xesús: «Non sabedes o que pedides. Podedes beber o
Agora os Dez enfadáronse connosco
cáliz que eu teño que beber?» Repondéronlle: «Podemos.»
13. “FILLOS DO TRONO”…
Vós, nas vosas loitas
de Reconquista, ben que vos tedes
aproveitado deste apelativo …
e de forma interesada
Por iso alcumástesme
SANTIAGO “MATAMOUROS”
Non é un apelativo xusto,
por favor, no sigades chamándome así
15. Cando prenderon a Xesús no
horto, deixámolo completamente só;
fuximos todos a toda présa
e fomos refuxiarnos no Cenáculo,
coas portas pechadas a cal e canto.
Todo a nosa coraxe como “Fillos do trono”,
de repente, veuse abaixo.
Duccio de Boninsegna O abandono dos discípulos (1311)
17. “O primeiro día da semana,
Xesús presentouse no medio
de nós e mostrounos
as mans e o costado …”
(Xn 20, 20)
Ao ver o Señor enchoupounos a ledicia
18. Descubrimos unha sorpresa impactante:
A RESURRECCIÓN
E entón
todo cambiou…
Entón o Señor Resucitado soprou
sobre nosoutros ao tempo que nos dicía:
“recibide o Espírituo Santo””
“como o Pai me enviou, tamén vos envío eu”
(Xn 20, 20-21)
19. Agora comezamos
a entender todo o
que tiñamos vivido:
todo cobraba sentido
Daquela volvemos a
reunirnos en
Xerusalén,
xa sen medo, coas
portas abertas
20. Recibimos a forza do
ESPÍRITO
SANTO
E lanzámonos a anunciar por todas partes
a BOA NOVA da RESURRECCIÓN
21. Herodes
Agripa I,
querendo
contentar
os xudeus,
molestos
co éxito
da nosa
predicación,
decidiu dar un
escarmento
á nosa
comunidade
cristiá…
22. … e para iso,
elixiunos a
Pedro e a min,
por ser figuras
importantes
Eu tiven peor
sorte…
Nos anos 41-44,
Herodes Agripa I fíxome decapitar
23. Na parte SO da Xerusalén antiga,
moi cerca do Cenáculo, ao pasar a porta
Sión, encóntrase a CATEDRAL de SANTIAGO,
no PATRIARCADO ARMENIO
32. … este abrazo
é unha invitación
para que tamén
vós
experimentedes
esta que foi
“a grande Para uso privado e
aventura exclusivamente pastoral
da miña vida”:
AMIGOS e TESTEMUÑAS
de Xesús