1. Non te rendas... Mario Benedetti

2. aceptar as túas sombras, enterrar os teus medos, liberar o lastre, retomar o voo. Non te rendas, aínda estás a tempo de alcanzar e comezar de novo,

3. Non te rendas que a vida é eso, Non te rendas que a vida é iso, continuar a viaxe, perseguir os teus soños, destrabar o tempo, correr os entullos e destapar o ceo.

4. Non te rendas, por favor. Non cedas. Aínda que o frío queime, aínda que o medo morda, aínda que o sol se esconda, e se cale o vento, aínda hai lume na túa alma aínda hai vida nos teus soños.

5. Porque a vida é túa e teu é tamén o desexo; porque o quixeches e porque te quero; porque existe o viño e o amor, é certo. Porque non hai feridas que non cure o tempo.

6. Abrir as portas, quitar os ferrollos, abandonar as murallas que te protexeron, vivir a vida e aceptar o reto.

7. Despregar as ás e intentar de novo, celebrar a vida e retomar os ceos. Recuperar a risa, ensaiar o canto, baixar a garda e estender as mans.

8. Non te rendas, por favor. Non cedas. Aínda que o frío queime, aínda que o medo morda, aínda que o sol se poña e se cale o vento,

9. Aínda hai lume na túa alma, aínda hai vida nos teus soños, porque cada día é un comezo novo porque esta é a hora e o mellor momento.

10. porque eu te quero. Porque non estás soa,

11. Imaxes de fondo: Colonia, Uruguai Presentación: JGS Autor: Mario Benedetti, ensaísta, poeta e escritor (Uruguai, 1920-2009)