Texto: Michel Hubaut.
Presentación: Asun Gutiérrez.
Música: Ginastera. Danza do trigo

Pan fresco das nosas primaveras, lixeiro e crocante,Pan fresco das nosas primaveras, lixeiro e crocante,
que se come a chantadas;que se come a chantadas;
pan das promesas, pan da nosa mocidade,pan das promesas, pan da nosa mocidade,
estalido dos gromos,estalido dos gromos,
estación das cancións;estación das cancións;
pan fresco das nosas primaveras.pan fresco das nosas primaveras.

Pan cocido dos nosos veráns,Pan cocido dos nosos veráns,
o da dura realidade,o da dura realidade,
feito no forno do duro traballo de cada día;feito no forno do duro traballo de cada día;
pan seco dos nosos fracasos,pan seco dos nosos fracasos,
pan amargo dos nosos desertos,pan amargo dos nosos desertos,
estacións da nosa madureza,estacións da nosa madureza,
pan cocido dos nosos veráns.pan cocido dos nosos veráns.

Pan dourado dos nosos outonos
que mastigamos amodiño,
último sabor, último pracer;
pan amarelado das nosas lembranzas,
espera en van do carteiro,
alegría dun ramallo de flores,
estación das horas monótonas,
pan dourado dos nosos outonos.

Pan duro dos nosos invernos,Pan duro dos nosos invernos,
o tempo acelérase de súpeto;o tempo acelérase de súpeto;
as cortinas levantadas na ventáas cortinas levantadas na ventá
para ver pasar a vida e os seres;para ver pasar a vida e os seres;
a memoria xa nos traizoa,a memoria xa nos traizoa,
os nosos amigos xa se foron;os nosos amigos xa se foron;
estación das horas crepusculares,estación das horas crepusculares,
duro pan dos nosos invernos.duro pan dos nosos invernos.

Eu son o pan das vosas primaveras,
a realidade dos vosos soños de antano.
Eu son o pan dos vosos veráns,
o camiño da nosa humanidade.
Eu son o pan dos vosos outonos,
a vida de cada hora que pasa.
Eu son o pan dos vosos invernos,
a resurrección da vosa terra.
Eu fago de cada estación da vosa vida
unha inmensa eucaristía,
unha Pascua de liberdade, unha ruta de eternidade.
(Michel Hubaut)

Pan fresco das nosas primaveras,Pan fresco das nosas primaveras,
lixeiro e crocante,lixeiro e crocante,
que se come a chantadas;que se come a chantadas;
pan das promesas, pan de nosa movidade,pan das promesas, pan de nosa movidade,
estalido dos gromos,estalido dos gromos,
estación das cancións;estación das cancións;
pan fresco das nosas primaveras.pan fresco das nosas primaveras.
Pan cocido dos nosos veráns,Pan cocido dos nosos veráns,
o da dura realidade,o da dura realidade,
feito no forno do duro traballo de cada día;feito no forno do duro traballo de cada día;
pan seco dos nosos fracasos,pan seco dos nosos fracasos,
pan amargo dos nosos desertos,pan amargo dos nosos desertos,
estacións da nosa madureza,estacións da nosa madureza,
pan cocido dos nosos veráns.pan cocido dos nosos veráns.
Pan dourado dos nosos outonosPan dourado dos nosos outonos
que mastigamos amodiño,que mastigamos amodiño,
último sabor, último pracer;último sabor, último pracer;
pan amarelado das nosas lembranzas,pan amarelado das nosas lembranzas,
espera en van do carteiro,espera en van do carteiro,
alegría dun ramallo de flores,alegría dun ramallo de flores,
estación das horas monótonas,estación das horas monótonas,
pan dourado dos nosos outonos.pan dourado dos nosos outonos.
Pan duro dos nosos invernos,Pan duro dos nosos invernos,
o tempo acelérase de súpeto;o tempo acelérase de súpeto;
as cortinass levantados na ventáas cortinass levantados na ventá
para ver pasar a vida e os seres;para ver pasar a vida e os seres;
a memoria xa nos traizoa,a memoria xa nos traizoa,
os nosos amigos xa se foron;os nosos amigos xa se foron;
estación das horas crepusculares,estación das horas crepusculares,
duro pan dos nosos invernos.duro pan dos nosos invernos.
Eu son o pan das vosas primaveras,Eu son o pan das vosas primaveras,
a realidad dos vosos soños de antano.a realidad dos vosos soños de antano.
Eu son o pan dos vosos veráns,Eu son o pan dos vosos veráns,
o camiño da nosa humanidade.o camiño da nosa humanidade.
Eu son o pan dos vosos outonos,Eu son o pan dos vosos outonos,
a vida de cada hora que pasa.a vida de cada hora que pasa.
Eu son o pan dos vosos invernos,Eu son o pan dos vosos invernos,
a resurrección da vosa terra.a resurrección da vosa terra.
Eu fago de cada estación de vosa vidaEu fago de cada estación de vosa vida
unha inmensa eucaristía,unha inmensa eucaristía,
unha Pascua de liberdade,unha Pascua de liberdade,
unha ruta de eternidade.unha ruta de eternidade.
(Michel Hubaut)(Michel Hubaut)