1. 19 de agosto de 201219 de agosto de 2012
20º Tempo ordinario (B)20º Tempo ordinario (B)
Xoán 6, 51-58Xoán 6, 51-58
Red evangelizadoraRed evangelizadora BUENAS NOTICIASBUENAS NOTICIAS
Difunde a forza que encerra a Eucaristía. PásaoDifunde a forza que encerra a Eucaristía. Pásao.
José Antonio Pagola
Música: Quietud
Presentación: B.Areskurrinaga HC; euskaraz: D. Amundarain
2. Segundo o relato de
Xoán, unha vez máis
os xudeos, incapaces
de ir máis alá do
físico e material,
interrompen a Xesús,
escandalizados pola
linguaxe agresiva que
emprega:
"Como pode este
darnos a comer a
súa carne?".
Xesús non retira a súa
afirmación senón que
dá ás súas palabras un
contido máis profundo.
3. O núcleo da súa
exposición
permítenos
adentrarnos
na experiencia
que vivían
as primeiras
comunidades
cristiás ao
celebrar a
eucaristía.
4. Segundo Xesús,
os discípulos non
só han de crer
nel, senón que
han de
alimentarse e
nutrir a súa vida
da súa mesma
persoa.
5. A eucaristía é unha
experiencia central
nos seguidores de Xesús.
6. As palabras
que seguen
non fan
senón
destacar o seu
carácter
fundamental e
indispensable:
“A miña
carne é
verdadeira
comida e o
meu
sangue é
verdadeira
bebida”.
7. Se os discípulos non se alimentan
del, poderán facer e dicir
moitas cousas, pero non han de
esquecer as súas palabras:
"Non teredes vida en vós".
8. Para ter vida dentro de nós
necesitamos alimentarnos de
Xesús, nutrirnos do seu alento
vital, interiorizar as súas actitudes
e os seus criterios de vida.
9. Este é o segredo e a forzaEste é o segredo e a forza
da eucaristía.da eucaristía.
Só o coñecen aqueles queSó o coñecen aqueles que
comungan con El e secomungan con El e se
alimentan da súa paixónalimentan da súa paixón
polo Pai e do seu amorpolo Pai e do seu amor
aos seus fillos.aos seus fillos.
10. A linguaxe deA linguaxe de
Xesús é deXesús é de
gran forzagran forza
expresiva.expresiva.
A quen sabeA quen sabe
alimentarse del,alimentarse del,
faille estafaille esta
promesa:promesa:
"Ese habita en"Ese habita en
min e eu nel"min e eu nel"..
11. Quen se nutre da eucaristía experimentaQuen se nutre da eucaristía experimenta
que a súa relación con Xesús non é algoque a súa relación con Xesús non é algo
externo.externo.
Xesús non é un modelo de vida queXesús non é un modelo de vida que
imitamos desde fóra.imitamos desde fóra.
Alimenta a nosa vida desde dentro.Alimenta a nosa vida desde dentro.
12. EstaEsta
experienciaexperiencia
de "habitar"de "habitar"
en Xesúsen Xesús
e deixar quee deixar que
XesúsXesús
"habite" en"habite" en
nós podenós pode
transformartransformar
de raíz ade raíz a
nosa fe.nosa fe.
EseEse
intercambiointercambio
mutuo,mutuo,
esta comuñónesta comuñón
estreita,estreita,
difícil dedifícil de
expresar conexpresar con
palabras,palabras,
constitúe aconstitúe a
verdadeiraverdadeira
relación dorelación do
discípulo condiscípulo con
Xesús.Xesús.
Isto é seguilo sostidos
pola súa forza vital.
13. A vida que Xesús transmiteA vida que Xesús transmite
aos seus discípulos naaos seus discípulos na
eucaristía é a que El mesmoeucaristía é a que El mesmo
recibe do Pai que é Fonterecibe do Pai que é Fonte
inesgotableinesgotable
de vida plena.de vida plena.
Unha vida que non seUnha vida que non se
extingue coa nosaextingue coa nosa
morte biolóxica.morte biolóxica.
Por iso atrévese Xesús aPor iso atrévese Xesús a
facer esta promesafacer esta promesa
aos seus:aos seus:
““O que come este panO que come este pan
vivirá para sempre”.vivirá para sempre”.
14. Sen dúbida, o signo máis grave da crise de fe
cristiá entre nós
é o abandono tan xeneralizado da eucaristía
dominical.
Para quen ama a Xesús é doloroso observar
como a eucaristía vai perdendo o seu poder de
atracción.
15. Pero é máis doloroso aínda verPero é máis doloroso aínda ver
que desde a Igrexa asistimos a esteque desde a Igrexa asistimos a este
feito sen atrevernos a reaccionar.feito sen atrevernos a reaccionar.
Por que?Por que?
16. ALIMENTARNOS DE XEXÚS
Segundo o relato de Xoán, unha vez máis os xudeos, incapaces de ir máis alá do físico e
material, interrompen a Xesús, escandalizados pola linguaxe agresiva que emprega: “Como pode este
darnos a comer a súa carne?”. Xesús non retira a súa afirmación senón que dá ás súas palabras un
contido máis profundo.
O núcleo da súa exposición permítenos adentrarnos na experiencia que vivían as primeiras
comunidades cristiás ao celebrar a eucaristía. Segundo Xesús, os discípulos non só han de crer nel, senón
que han de alimentarse e nutrir a súa vida da súa mesma persoa. A eucaristía é unha experiencia central nos
seguidores de Xesús.
As palabras que seguen non fan senón destacar o seu carácter fundamental e indispensable: “A
miña carne é verdadeira comida e o meu sangue é verdadeira bebida". Se os discípuos non se
alimentan del , poderán facer e dicir moitas cousas, pero non han de esquecer as súas palabras: "Non
teredes vida en vós".
Para ter vida dentro de nós necesitamos alimentarnos de Xesús, nutrirnos do seu alento vital,
interiorizar as súas actitudes e os seus criterios de vida. Este é o segredo e a forza da eucaristía. Só o
coñecen aqueles que comungan con El e se alimentan da súa paixón polo Pai e do seu amor aos seus fillos.
A linguaxe de Xesús é de gran forza expresiva. A quen sabe alimentarse del, faille esta promesa:
"Ese habita en min e eu nel". Quen se nutre da eucaristía experimenta que a súa relación con Xesús non é
algo externo. Xesús non é un modelo de vida que imitamos desde fóra. Alimenta a nosa vida desde dentro.
Esta experiencia de "habitar" en Xesús e deixar que Xesús "habite" en nós pode transformar de
raíz a nosa fe. Ese intercambio mutuo, esta comuñón estreita, difícil de expresar con palabras, constitúe a
verdadeira relación do discípulo con Xesús. Isto é seguilo sostidos pola súa forza vital.
A vida que Xesús transmite aos seus discípulos na eucaristía é a que El mesmo recibe do Pai que é
Fonte inesgotable de vida plena. Unha vida que non se extingue coa nosa morte biolóxica. Por iso atrévese
Xesús a facer esta promesa aos seus: “O que come este pan vivirá para sempre".
Sen dúbida, o signo máis grave da crise de fe cristiá entre nós é o abandono tan xeneralizado da
eucaristía dominical. Para quen ama a Xesús é doloroso observar como a eucaristía vai perdendo o seu poder
de atracción. Pero é máis doloroso aínda ver que desde a Igrexa asistimos a este feito sen atrevernos a
reaccionar. Por que?
José Antonio Pagola
