1. Rede evanxelizadora BUENAS NOTICIAS
Anuncia a Xesús. Pásao.
16 de marzo de 2014
2º Coresma (A)
Mateu 17, 1 - 9
José Antonio Pagola
Música::Mozart sinfonía nº 29
Present:B.Areskurrinaga HC
Euskaraz:D.Amundarain
ESCOITAR
A
XESÚS

2. O centro deste relato complexo, chamado
tradicionalmente “A transfiguración de Xesús”,“A transfiguración de Xesús”,
ocúpao unha Voz que vén dunha estraña “nube
luminosa”, símbolo que se emprega na Biblia para falar
da presenza sempre misteriosa de Deus que se nos
manifesta e, ao mesmo tempo, se nos oculta.

3. A Voz di estas palabras:A Voz di estas palabras:
““ Este é o meu Fillo, o amado, o meuEste é o meu Fillo, o amado, o meu
predilecto.predilecto.
Escoitádeo”Escoitádeo”..

4. Os discípulos non han de confundir a XesúsOs discípulos non han de confundir a Xesús
con ninguén, nin sequera con Moisés e
Elías, representantes e testemuñas
do Antigo Testamento.
Só Xesús é o Fillo querido de Deus,
o que ten o seu rostro
“resplandecente coma o sol”..

5. Pero a Voz engade algo máis:
“Escoitádeo”.
Noutros tempos, Deus revelara a
súa vontade por medio dos
“dez mandatos” da Lei.

6. Agora a vontade de
Deus resúmese e
concrétase nun só
mandato:
escoitade a Xesús.
A escoita establece a
verdadeira relación
entre os seguidores e
Xesús.

7. Ao oír isto, os discípulos
caen por terra
“cheos de espanto”.
Están sobrecollidos por aquelaEstán sobrecollidos por aquela
experienciaexperiencia
tan próxima de Deus, pero taméntan próxima de Deus, pero tamén
asustados polo que oíron:asustados polo que oíron:
poderán vivir escoitando só apoderán vivir escoitando só a
Xesús, recoñecendo só nel aXesús, recoñecendo só nel a
presenza misteriosapresenza misteriosa
de Deus?de Deus?

8. Entón, XesúsEntón, Xesús
““achégase e, tocándoos, dilles:achégase e, tocándoos, dilles:
Erguédevos. Non teñades medo”Erguédevos. Non teñades medo”..
Sabe que necesitan experimentar a súaSabe que necesitan experimentar a súa
proximidade humana: o contacto da súa man,proximidade humana: o contacto da súa man,
non só o resplandor divino do seu rostro.non só o resplandor divino do seu rostro.

9. Sempre que escoitamos a Xesús noSempre que escoitamos a Xesús no
silencio do noso ser, as súas primeirassilencio do noso ser, as súas primeiras
palabras dinnos:palabras dinnos:
Érguete, non teñas medo.Érguete, non teñas medo.

10. Moitas persoas só coñecen a Xesús de oídas.Moitas persoas só coñecen a Xesús de oídas.
O seu nome resúltalles, tal vez, familiar, pero oO seu nome resúltalles, tal vez, familiar, pero o
que saben del non vai máis alá dalgúns recordosque saben del non vai máis alá dalgúns recordos
e impresións da infanciae impresións da infancia

11. Incluso, aínda que seIncluso, aínda que se
chamen cristiáns, vivenchamen cristiáns, viven
sen escoitar no seusen escoitar no seu
interior a Xesús.interior a Xesús.
e, sen esa experiencia,e, sen esa experiencia,
non é posible coñecer anon é posible coñecer a
súa paz inconfundiblesúa paz inconfundible
nin a súa forza paranin a súa forza para
alentar e sosteralentar e soster
a nosa vidaa nosa vida.

12. Cando un crente se detén a escoitar en
silencio a Xesús, no interior da súa conciencia,conciencia,
escoita sempre algo como isto:escoita sempre algo como isto:
““Non teñas medo.Non teñas medo.
Abandónate con toda sinxeleza no misterio deAbandónate con toda sinxeleza no misterio de
Deus. A túa pouca fe abonda. Non te inquietes.Deus. A túa pouca fe abonda. Non te inquietes.

13. Se me escoitas,Se me escoitas,
descubrirás que o amor dedescubrirás que o amor de
Deus consiste en estarDeus consiste en estar
sempre perdoándote.sempre perdoándote.
E, se cres isto, a túa vidaE, se cres isto, a túa vida
cambiará.cambiará.
Coñecerás a paz doCoñecerás a paz do
corazón”.corazón”.

14. No libro daNo libro da
Apocalipse pódeseApocalipse pódese
ler así:ler así:
““Mira, estou áMira, estou á
porta e chamo;porta e chamo;
se alguén oe ase alguén oe a
miña voz e memiña voz e me
abre a porta,abre a porta,
entrarei na súaentrarei na súa
casa”.casa”.

15. Xesús chama á porta de cristiánsXesús chama á porta de cristiáns
e non cristiáns.e non cristiáns.
Podemos abrir a porta ouPodemos abrir a porta ou
podemos rexeitalo.podemos rexeitalo.
Pero non é o mesmo vivir con Xesús que sen elPero non é o mesmo vivir con Xesús que sen el.

16. ESCOITAR A XESÚS
O centro deste relato complexo, chamado tradicionalmente “A transfiguración de Xesús”, ocúpao
unha Voz que vén dunha extraña “nube luminosa”, símbolo que se emprega na Biblia para falar da presenza
sempre misteriosa de Deus que se nos manifesta e, ao mesmo tempo, se nos oculta.
A Voz di estas palabras: “Este é o meu Fillo, o amado, o meu predilecto. escoitádeo”. Os discípulos
non han de confundir a Xesús con ninguén, nin sequera con Moisés e Elías, representantes é testemuñas do
Antigo Testamento. Só Xesús é o Fillo querido de Deus, o que ten o seu rostro “resplandecente coma o sol”.
Pero a Voz engade algo máis: “escoitádeo”. Noutros tempos, Deus revelara a súa vontade por medio
dos “dez mandatos” da Lei. Agora a vontade de Deus resúmese e concrétase nun só mandato: escoitade a Xesús.
A escoita establece a verdadeira relación entre os seguidores é Xesús.
Ao oír isto, os discípulos caen por terra “cheos de espanto”. Están sobrecollidos por aquela
experiencia tan próxima de Deus, pero tamén asustados polo que oíron: poderán vivir escoitando só a Xesús,
recoñecendo só nel a presenza misteriosa de Deus?
Entón, Xesús “achégase e, tocándoos, dilles: Erguédevos. Non teñades medo”. Sabe que necesitan
experimentar a súa proximidade humana: o contacto da súa man, non só o resplandor divino do seu rostro.
Sempre que escoitamos a Xesús no silencio do noso ser, as súas primeiras palabras dinnos: Érguete, non teñas
medo.
Moitas persoas só coñecen a Xesús de oídas. O seu nome resúltalles, tal vez, familiar, pero o que
saben del non vai máis alá dalgúns recordos e impresións da infancia. Incluso, aínda que se chamen cristiáns,
viven sen escoitar no seu interior a Xesús. E, sen esa experiencia, non é posible coñecer a súa paz inconfundible
nin a súa forza para alentar e soster a nosa vida.
Cando un crente se detén a escoitar en silencio a Xesús, no interior da súa conciencia, escoita
sempre algo como isto: “Non teñas medo. Abandónate con toda sinxeleza no misterio de Deus. A túa pouca fe
abonda. Non te inquietes. Se me escoitas, descubrirás que o amor de Deus consiste en estar sempre
perdoándote. E, se cres isto, a túa vida cambiará. Coñecerás a paz do corazón”.
No libro da Apocalipse pódese ler así: “Mira, estou á porta é chamo; se alguén oe a miña voz é me
abre a porta, entrarei na súa casa”. Xesús chama á porta de cristiáns e non cristiáns. Podemos abrirlle a porta
ou podemos rexeitalo. Pero non é o mesmo vivir con Xesús que sen el.
José Antonio Pagola