Pagpapahalaga at
Pagmamalaki sa Kulturang
Pilipino

Maraming maipagmamalaki mula sa kulturang
Pilipino. Nahahati ang mga ito sa dalawa, ang
kulturang materyal at kulturang di- materyal.

Kulturang Materyal ng
Pilipinas

Ang kulturang materyal ay lahat ng likha ng
tao na nahahawakan.

Bawat bansa ay may ipinagmamalaking mga
dakilang likhang arkitektura.
• Ehipto- Dakilang Piramide
• Tsino- Dakilang Pader
• Paris- Tore ng Eiffel
• Cambodia- Angkor Wat
• Pilipinas- Hagdan- Hagdang Palayan

Dakilang Piramide sa Ehipto Dakilang Pader ng Tsino Tore ng Eiffel sa Paris
Angkor Wat sa Cambodia Hagdan- hagdang Palayan ng Banaue

Mumbaki- nagpapagaling sa pamamagitan ng
mga panalangin at gamut na nagmumula sa kalikasan
tulad ng mga dahon.

Museo- lugar na pinagtataguan at pinagtatanghalan ng
mga kuturang materyal ng mga ninuno upang Makita ng
mga kasalukuyang Pilipino, at gayundin ng mga banyaga.

Arkeologo- ang tawag sa mga dalubhasa na
naghuhukay sa mga lupa upang makahanap ng mga
lumang kulturang materyal.

Apat na Sangay ng Pambansang
Museo ng Pilipinas (PMP)

1. National Museum of Anthropology- ang mga
kulturang materyal ng iba’t ibang pangkat- etniko.

2. National Museum of Natural History- ang labi ng
mga likas na yaman ng bansa tulad ng mga hayop.

3. National Museum of Fine Arts- ang mga
likhang sining.

4. National Planetarium- mga bagay na ukol sa
kalawakan at matatagpuan dito ang mga bituin at
planeta.

- ito ay tapayan na pinaglalagyan ng labi ng mga
sinaunang Pilipino.
- natagpuan ito sa Kuweba ng Tabon sa Palawan
Tapayang Manunggul

Tatlong bahagi ng kalawakan:
1. “Kaitaasan”- sa ibaba kung saan napupunta
ang kaluluwa ng mga namatay.
2. “Sansinukod”- sa gitna kung saan
naninirahan ang mga tao.
3. Kailaliman (daigdig ng mga patay) ay ilog.

Kris- ito ay sandatang ginagamit ng mga Muslim
sa kanilang pakikipaglaban sa mga Espanyol,
ang mga dating mananakop ng bansa.

Kulturang Di- Materyal ng
Pilipinas

Ang kulturang di- materyal ay tumutukoy sa
mga kulturang hindi nahahawakan tulad ng wika,
tradisyon, paniniwala, relihiyon, sayaw, awit,
alamat, at marami pang iba.

- Isa sa pinakamahalagang kulturang di- materyal ng Pilipinas
ay ang pambansang wika.
- Mga sariling wika ng pangkat- etniko: Tagalog, Ilokano,
Hiligaynon, Waray, Bikol, Kapampangan, Maranao, Tausug,
at marami pang iba.
- Kailangang pagyamanin at gamitin ang bawat wika upang
hindi maglaho at kailangang isulong ang wikang pambansa,
ang Filipino.

- Mahalaga ang mga pambansang watawat, awit,
bayani, ibon, kasuotan, puno, hayop, isda, laro,
pambansang wika at marami pang iba.
- Mahalaga ang wikang Filipino dahil nagbibigay ito ng
pagkakaisa sa lahat ng mga Pilipino.
- Ginagamit ito upang magkaintindihan ang lahat ng mga
tao sa iba’t ibang panig ng Pilipinas.

“Sa Aking mga Kabata”
- isang tanyag na tula
- nagpapakita ng pagkamakabayan ang paggamit at
pagpapahalaga sa wikang Filipino.

Epiko- ito ay tumutukoy sa isang mahabang kuwentong
inaawit ang mga tagumpay ng isang bayani.
Babaylan- ang tawag sa mga umaawit ng mga epiko at sila ang
pinunong panrelihiyon na kadalasan ay mga babae.

Pangkat- Etniko Pamagat ng Epiko
Ilokano Biag ni Lam- Ang
Ifugao Hudhud
Bagobo Tuwaang
Bikolano Ibalon
Sulod Hinilawod
Maranao Darangen
Kalinga Ullalim
Bukidnon Bagyu
Mindanao Indarapatra at Sulayman
Iloilo Maragtas

alpabeto- ang kasalukuyang paraan ng pagsulat
Sistema ng pagsulat batay sa rehiyon na kanilang tinitirhan:
Basahan- sa Bikol
Buhid at Hanunoo- sa Mindoro
Eskayan- sa Bohol
Jawi- sa Sulu
Kirim- sa Maguindanao
Kulitan- sa Central Luzon
Kur- itan- sa Ilocos
Baybayin- ang pinakatanyag na paraan sa pagsulat ng mga Tagalog

- Mayaman din ang mga Pilipino sa mga tradisyonal na sayaw.
- Itik- itik- kung saan ginagaya ng mga mananayaw ang pagkilos ng itik.
- Tinikling- makikita ang paglundag ng dalawang mananayaw habang
hinahampas sa lapag at pinag- uuntog ng dalawang taong nakaupo
ang dalawang kawayan.
- Pandango sa Ilaw- pagsasayaw habang nagbabalanse ng tatlong
lampara.
- Maglalatik- pagkilos habang inihahampas ang dalawang kamay sa bao
- Cariñosa – ukol sa panliligaw .