Wiki Academy Kukës është një garë e hapur për artikujt dhe fotografitë më të mira që duhet të publikohen në Wikipedia. Pjesëmarrësit do të garojnë mes vete për sjelljen e artikujve me profesional sipas kritereve të enciklopedisë më të madhe në botë. Kategoria e dytë në të cilën mund të garojnë pjesëmarrësit është kategoria e fotografisë, ku secili do ta ketë mundësinë që të publikojë fotografi në Wikipedia dhe të garojë me pjesëmarrësit e tjerë për fotografitë më cilësore. Wiki Academy Kukës ka për qëllim që të përgatisë pjesëmarrësit që të shkruajnë në mënyrë profesionale duke u dhënë atyre mjetet dhe mësimet e nevojshme. Qëllimi kryesor i Akademisë është që t'i aktivizojë të rinjtë në procesin e të mësuarit duke i përfshirë ata direkt në procesin e krijimit të artikujve për Wikipedia. Duke e zgjedhur temën, duke grumbulluar informacione dhe statistika nxënësit dhe studentët do të aftësohen në disa fusha të rëndësishme për të ardhmen e tyre. Ky projekt gjithashtu do tu ndihmojë pjesëmarrësve që të zgjerojnë njohuritë e tyre rreth qytetit dhe vendit ku jetojnë. Promovimi i Shqipërisë do të jetë gjithashtu një pjesë e rëndësishme që do të dalë si rezultat i këtij projekti. Akademia do të sjellë në një vend aktivistë dhe ekspertë të përmbajtjes që do të angazhohen në ndihmë të pjesëmarrësve në mënyrë që të krijojnë artikuj kualitative dhe të publikojnë fotografi të kualitetit të lartë rreth Kukësit dhe Shqipërisë në përgjithësi. Gjatë Akademisë pjesëmarrësit do të takojnë mentorë dhe ekspert të hulumtimit nga Kosova dhe Shqipëria si dhe do të mësojnë aftësi të vlefshme kërkimore dhe të të shkruarit akademik.

1. Aktivizohuni në veprimtaritë e shkollës në se doni që zëri juaj të dëgjohet dhe vota juaj të numrohet
1
Viti VII i botimit, nr. 50, janar 2015
Jemi edhe ne...
Mujore për fëmijë, botim i ALB-AID
Kjo gazetë botohet me mbështetjen financiare të Ambasadës së Mbretërisë së Norvegjisë në Prishtinë. Komentet e shprehura këtu, në asnjë rast, nuk pasqyrojnë qëndrimin e
Ambasadës së Mbretërisë së Norvegjisë në Prishtinë. Përmbajtja e saj është përgjegjësi vetëm e shoqatës “Alb-Aid”
Në kuadër të projektit “Merrni pjesë në qoftë se doni që
zëri juaj të dëgjohet dhe vota juaj të numërohet –
Promovimi i qeverive të nxënësve”, projekt i cili
financohet nga Ambasada Norvegjeze në Prishtinë me
datë 15 dhjetor 2014 u organizua trajnimi i senatorëve të
qeverive të nxënësve të shkollave të Kukësit dhe Hasit. Ky
trajnim do tu shërbejë nxënësve dhe mësuesve ndihmës në
përmirësimin e funksionimit të senatit në shkollë.
Gjithashtu shkëmbimi i eksperiencave mes senateve të
shkollave mbi çështje dhe problematika që i shqetësojnë
ato ishte ndër komponentët e këtij trajnimi. Gjithë sa më
sipër do të ndihmojë në krijimin e një mjedisi sa më
demokratik në shkollë, në mënyrë që nxënësit të edukohen
me frymën e të ardhmes evropiane. Në emër të stafit të
projektit gjejmë rastin të falënderojmë të gjithë
pjesëmarrësit, për mendimet dhe debatin që ndezën gjatë
zhvillimittëaktivitetit.
Trajnim i senateve të shkollave të Kukësit dhe Hasit
Wiki Academy Kukës është një garë e hapur për artikujt dhe fotografitë më të mira që duhet të publikohen në Wikipedia.
Pjesëmarrësit do të garojnë mes vete për sjelljen e artikujve me profesional sipas kritereve të enciklopedisë më të madhe në botë.
Kategoria e dytë në të cilën mund të garojnë pjesëmarrësit është kategoria e fotografisë, ku secili do ta ketë mundësinë që të
publikojë fotografi në Wikipedia dhe të garojë me pjesëmarrësit e tjerë për fotografitë më cilësore. Wiki Academy Kukës ka për
qëllim që të përgatisë pjesëmarrësit që të shkruajnë në mënyrë profesionale duke u dhënë atyre mjetet dhe mësimet e nevojshme.
Qëllimi kryesor i Akademisë është që t'i aktivizojë të rinjtë në procesin e të mësuarit duke i përfshirë ata direkt në procesin e
krijimit të artikujve për Wikipedia. Duke e zgjedhur temën, duke grumbulluar informacione dhe statistika nxënësit dhe studentët
do të aftësohen në disa fusha të rëndësishme për të ardhmen e tyre. Ky projekt gjithashtu do tu ndihmojë pjesëmarrësve që të
zgjerojnë njohuritë e tyre rreth qytetit dhe vendit ku jetojnë. Promovimi i Shqipërisë do të jetë gjithashtu një pjesë e rëndësishme
qëdotëdalësirezultatikëtijprojekti.
Akademia do të sjellë në një vend aktivistë dhe ekspertë të përmbajtjes që do të angazhohen në ndihmë të pjesëmarrësve në
mënyrë që të krijojnë artikuj kualitative dhe të publikojnë fotografi të kualitetit të lartë rreth Kukësit dhe Shqipërisë në përgjithësi.
Gjatë Akademisë pjesëmarrësit do të takojnë mentorë dhe ekspert të hulumtimit nga Kosova dhe Shqipëria si dhe do të mësojnë
aftësitëvlefshmekërkimoredhetëtëshkruaritakademik.
Wiki Academy Kukës

2. 2
Janar 2015______________________________________________Jemi edhe ne...
DREJTNJË SHOQËRIEVULLNETARE
Vullnetarizmi përkufizohet si një shprehje praktike e njerëzve, ku me anë t¸ s¸ cilës ata nuk presin si përgjigje përfitimet
financiare apo materiale. Vullnetarizmi ¸sht¸ i lidhur ngushtë me altruizmin.Altruizmi ¸sht¸ n¸ vetvete nj¸ synim dhe nj¸ d¸shir¸
e brendshme p¸r t´i ndihmuar t¸ tjer¸t, pa k¸rkuar shp¸rblim. Shoq¸ria shqiptare ¸sht¸ e njohur p¸r akte t¸ vullnetarizmit.
Shqip¸ria ishte nj¸ vend q¸ shp¸toi shum¸ hebrenj¸ nga ushtria naziste. Pas viteve ´90 shoqëria shqiptare, shquhet për akte
vullnetarizmi të përmasave të ulëta. Një rast vullnetarizmi i niveleve botërore pas këtyre viteve ishte strehimi i shqiptareve t¸
Kosovës nga banoret e rrethit t¸ Kukësit. Disa tendenca për të nxitur vullnetarizmin ishte shoqëria civile, veçanërisht në
aktiviziminetërinjëve.Por niveliipërfshirjessë tërinjëvenëaktevullnetarembetetakomanëniveletëulëta.
Në aspektin e përgjithshëm, vullnetarizmi është veprimtari praktike e punës së njerëzve, të cilët punojnë për të tjerët, pa qenë të
motivuar nga përfitimet monetare apo materiale. Vullnetarizmi kryesisht lidhet me një veprimtari altruiste, që ka për qëllim
promovimin e cilësisë më të lartë jetësore për njerëzit. Njerëzit poashtu marrin pjesë në punë dhe aktivitete vullnetare për të
përfituar shkathtësi të reja pa patur nevojën e investimeve financiare të punëdhënësit. Vullnetarizmi mund të ketë forma të
ndryshme dhe ushtrohet nga grupe të ndryshme njerëzish. Shumë vullnetarë janë të trajnuar në veçanti mbi fushën ku veprojnë, si
psh. në mjekësi, arsim apo shpëtim emergjent. Të tjerët marrin pjesë në punë dhe aktivitete vullnetare në bazë të nevojës dhe
kërkesës,sipsh. dukereaguarndajnjëkatastrofenatyrore.
Fjala angleze vullnetarë, fillimisht kuptohej si një ushtar oportunist në një ushtri mesjetare, duke u formuar ngadalë gjatë
shekujve në qytetarë të mirë që ne i dimë dhe i duam. Gjuhësia si dhe koncepti ligjore mund te jenë konfuze, sektori i vullnetarëve
është duke u rritur në menaxhimin e profesionistëve, dhe shumë vullnetarë duke punuar përtej detit paguhen duke u bazuar ne
nivelin lokal, ndërsa tjerë janë te lutur te paguajnë për disa privilegje. Ka me të vërtetë shumë optimizëm në lidhje me fushat e reja
tëtëqenuritvullnetarëqësjellpotencialinezgjerimevetëkëtyresukseseve lokalenëfshatinglobal.(vijon)
MSc.AlfredNela,Psikolog
KRIJIME LETRARE
Vij i bukur singaherë
Borëebardhëzbritingamali
bredhidegëtnaifali
lepuj,ketradhearusha
lanëpyje,malefusha
lanëvitrinaedyqane
qëmenetëvinëpranë
ndajivumë,sigjithmonë
tëstolisimbredhintonë
Edheyjetlanëqiellin
qëmedritëtëveshinbredhin
qënëmestëkësajsalle
tokmenetëhedhinvalle
Mes gëzimiteharesë
nefëmijëtbëjmëfestë
cucurijmësizogjnëçerdhe
“VitiRi,mirësenaerdhe!”
Florida Çuni, shkolla 9-vjeçare
Letaj,Has
Jemiedhene
Ne jemieardhmja
Jemigjithësia
Themeliigjithçkaje
është“dituria”
Egjithëeardhmja
ështënëdorëntonë
nemundtëarrijmëshumëlart
botësduhettitregojmë
Kurrë nukështëvonë
përtëbërëdiçka
tregosekevlera
mundtëarrishgjithçka
Botarrotullohet
kaarsyepse
gjithçkarealizohet
nësepunojmëne!
AlbanAllaraj,
FlorinIslamaj,
AltinKola,
shkollaemesme ebashkuar
9-shtatoriTopojan
Mall (ese)
Gjithmonë e kam pyetur veten mbi mua, ty dhe këto kilometra rrugësh të mallkuara që na ndajnë, se ku mbetem ne?! Më është
përgjigjur si për dreq një lot, që më shoqëron thuajse çdo natë deri sa më vë në gjumë. Po në të vërtetë ajo që më mundon është se
ti gjen atë momentin kur unë mundohem të fshi gjithçka, të nis nje jetë të re, ti përkushtohem vetes, të kaloj minuta të tej zgjatura
vetëm e vetëm për të më buzëqeshur shpirti nga gjithë ky makth, ti shfaqesh sikur nuk ka ndodhur asgjë. Më shkatërron thuajse
çdo ditë, por nuk pyet përse, nuk kërkon të falur. Deri në këto momente minutat i kam kaluar të përmalluara, ëndrrat makthe. Në
oqeanin e jetës time pikat e lotit nuk kanë më kuptim...Fjalët më vërsulen si uragan në mendje. ahh në mendjen e shkretë që nuk
dëgjohet nga zemra që nuk do të të dënojë për atë çka bërë ti. Sikur të mos të të njihja ose më saktë sikur mos të të humbisja...çdo
pikë loti tani është pikë referimi i një force të brendshme që më kujton çka bërë ti. Çdo hap është një peng, por çdo peng është një
arsye më shumë për të vlerësuar gjithçka në këtë botë.Ah sa dua të të fal...do të lëndohem çdo ditë pa frymën tënde, por do të të
mendojsinjëengjëllqëdo mëndriçojërrugëngjithmonë.
Anila Beqiraj, shkolla e mesme “Bajram Abdiu”,
Nevoja
Njëipasur arroganttha:
“Unënukkamnevojësepse kampara”
Thoshtese ishteilumtur
por jetonteipërhumbur
askush serespektonte
mburrejsemeparaimbulonte
Njëditëuzgjuakeq
diçkanuk shkoimirë
u sëmur, udergjnështrat
pinteileçnëçdovakt
Doktorëtmëtëmirëpunësonte
qëtëpaktëndikushtandihmonte
tëgjithaishpenzoi
tëshpëtoj,kamnevojë
aideklaroi
Elsa Cengu, kl IX, shkolla 9-vjeçare
“Bajram Curri”, Kukes

3. 3
Janar 2015_______________________________________________Jemi edhe ne...
Harta
Kamnjëhartë
ku shëtis
AnembanëShqipërisë
jakjongjyraçokollatë
natregonnjëmaltëlartë
O sacopa,s atëvogla
rrumbullakejanëkodra
Lumidetidheliqeni
ngjyratëkaltraporsi qielli
hipnëmalezbritnëfushë
zemrënmegëzimembush
hapikrahëttëfus nëgji
Sa tëduaShqipëri...
Elsaida Nenada, shkolla e
mesme “Ahmet Voka”,
Gostil
KRIJIME LETRARE
Luftë...
Një zë, një zhurmë, një ulërimë,
një e bërtitur, një e thërritur,
një zë i ngjirur po kërkon ndihmë.
I mbylla veshët të mos
dëgjoja k'të poezi, është mizori
Një lot rrodhi në faqen e një fëmijë
e u shndërrua në det.
Mijëra njerëz u mbytën në të
e s'u gjendën kurrë për jetë.
Shumë burra u rrëmbyen
e shumë ëndrra u thyen.
Vraponin si të marrë
për të shpëtuar në këtë jetë,
por sado që fshiheshin
ata gjendeshin lehtë.
Tani qyteti ynë ishte bërë
shtëpi e dikujt tjetër
Kishte mbetur si kujtim thjesht
një histori e vjetër.
Aty ishim thjesht një hije
u bënë fantazmë e çdo shtëpie.
Ne ishim gjallë por me shpirt kishim vdekur
ishim skllevër te dikujt tjetër.
As nuk hanim, as nuk pinim
ushqimi ishte mallkim
me gjakun tonë ne çdo mur
e kane shkruar vdekje për Shqipërinë.
Nuk dinim te shkruanim as të lexonim
abetaren nuk e mësonim
Fenë tonë nuk na mësonim
"katolik" donin t'na bënin
nuk kishim fletore, lapsa për të shkruar
Fjalën liri se kishim mësuar
Një fjalë zbriti nga qielli
dhe u ngulit në mendjen tonë
E gjithë njerëzia me të madhe bërtiti:
"Shqipëria do fitojë"
Farie Koloshi Nga Shkolla Havzi Nela,
Klasa XI-E
Për 28 Nëntorin
Për 28 Nëntorin
Një dite e shënuar
Feste e madhe është ne Vlorë
Te gjithë me flamur ne duar.
Shqiptaret ane e mban
Do te sulen drejte Shqipërisë.
Te festojnë për shtetin Shqiptar
100 vjetorin e pavarësisë.
E tere Bota, te na ketë zili
Për ketë te bukur Shqipëri.
Që është me e forte se kurrë
Te bashkuar për një flamur.
Nga Kosova e Mali zi
Janë përgatitur për lavdi
Ndjekin hapat e heronjve Kombëtar
Qe ne Vlore u bashkuan për flamurin
Shqiptar
Elvana Cenaj shkolla "Ahmet Voka",
Gostil
Gjakshqiptari
Mëkotmundoheshtëmësfidosh
tëmëpërflakëshsidiçkapavlerë
edishumëdo tëfitosh
njëurrejtjepaskejepafrerë
Gjithëditëndotërropatesh
qënjëfjalëtëvetmetëthem
jamrobijoti,jezotiimi
porkurrënders'do tëkesh
kamgjakshqiptarinevenatemia
tundimt'gjalliainuk njeh
asfrikë,as lutjess'njeh maipari
qëgjakunlumederdhipërne...
Suzana Braha, shkollaemesme “BajramAbdiu”,Bicaj
Ngrihu
Kur hënatebejehije,enatatefusë friken,
Besiminmosehumb,semëngjesidosjelledritën,
Enësediellis'të shndritsytë,aujis'të heqetjen,
Tikurrëmosulëkund,pandalsfidojejetën.
Kur tetjerëtthonënukmundesh,etindiheshivetmuar,
Luftosinjëluan,memirëivdekurseidorëzuar,
Enësekockattukanëgrire,abetejënekehumbur,
Ngrihu, përplasu,shkërmoqu,asgjës'është epamundur.
Kur botatepërmbyset,epërgjigjetemosketë,
Tizvarrituo imjere,njëhapmeshumendryshon shumejete,
Enësejetas'të mjaftonedhendiheshitërbuar,
Duro njeri,duro, se lumturiado kërkuar.
Kur majëntekesh kapureteshohësh qes'mjafton,
Merr guximin,mos undalse kjojeteështëmaratone,
Koha ështëeegër,por ifortikurrënukndalet,
I forteaiqengrihet,kush përëndrrashembdhemalet.
EriadPeka,klXII,shkollaemesme “Skenderbeu”,Krumë
Liria
Çdo gjëqëlind,elirëdo tëjetojë
çdo vend në botë, robërinë nuk
mundtadurojë
Krenarieegjithkujtështëveçseliria
kur ngrihet flamuri i vet dhe flet
gjuhëtetija
Kur mbi çatitë e shtëpisë flamuri
valon
qëjeatdhetarkomshiutitregon
Në qiellinekaltërdukefluturuar
Shqipjadykrenore,joerobëruar
Lirianuk falet,ajoështëejotja
por edhe fitohet, kjo është përvojë
bote
Ekushdo mundohetqëtëtagrabisë
dheuitokëssë lirë,atëdo tëgremisë
Lriaështëfjala,liriaështëpuna
Liriaështëdashuria,liriaështëguna
Liria është ajo fjalë që më të bukur
kund s'gjeta
e thënë në gjuhën e nënës liria është
jeta
Abredi Ngjeçi, shkolla e mesme
“Skënderbeu”,Krumë

4. Hej!
Flisni ! Ka njeri këtu? ....Me dëgjoni? Me lejoni të marr fryme ..kam kaq pak oksigjen ..Është një harkim njerëzor ku ti
dëgjohesh shumë pak, dhe te merret fryma nga këto flutura te rrezikshme .... e dëgjoj se prapthi ..Dini te flisni njerëz te
çmendur, ndodhem ne tryezën një dridhjeje të çmendur, kur çmendurisht përkulem drejt një fjale te ndyre ..! Me një fjale
te vetme i ftohti mbështolli dashurinë në vetvete, "human" dhuroni dashuri me shpirt dhe jo me fjalë ..autokton, me sill
vetveten dhe jo fjalën ..Ame urrejnë dhe mua, thua?! Jo, jo s'më urrejnë, apo po? Me jep një përgjigje, te lutem! Me urrejnë
apo i urrej dhe asgjë s'është reciproke?! Jo, s'më urrejnë. Frymëmarrje, çast, moment, kujtime, harrese. Ndërtuar ne
mënyrën me te këndshme te një rruge te pafundme, te një burimi te pashtershëm, qeniet e gjalla janë te destinuara qe te
kalojnë ne një prove gjigande te quajtur JETE. Lindje, vdekje, takime, ndarje, lot, gëzim, krenari, përpjekje, dështim,
vullnet, dëshire, pasion, dhimbje, vuajtje! Është thjesht një pasion i urryer ku ti gjendesh e fyer! Një fjalë e këputur nga
frazatdhefragmentetenjëlibriteharruar...Nuk eleqëtafyej!Njerëzteçmendur.. ështëevështirëteshikosh fjalët..!
Njësekondë!
Ne sekondën e fundit te një përqafimi momental, ndaloi hapësira dhe rrahja e një ataku zemre ..! Ku çdo hapësirë qe zëne nga
hidhërimi i një cepi manteli ku vërdallisej ne çdo fytyrë rreth e rrotull . Ishte si një psherëtimë shpërfilljeje qe organizoi mpiksjen
e një lumturie ku çdo hap i ber qe shkatërruar nga një pjese dualizmi mes meje dhe një hije traumike ..! I druhesha edhe
mbijetesës se një njeriu te vockël qe më bëri të ndihesha e lumtur. Trupit tim i ishte nevojitur domosdoshmërish një detaj i
momentit për te kredhur boten tjetër ku dërgohej një fanelle e zhytur ne lumturi dhe dashuri . Ndoshta ai moment ishte fillimi i
një krijimi te një krijimtarie, te një kredhjeje ngjyrash dhe mendimesh . Veprimi i parë më mundoi me jetën sepse me lundroi në
jetëgjatësinë e një ndalese ..! Ishte ndalesa e radhës qe me beri te psherëti ne fundin e një zhgënjimi dhe hidhërimi ne vazhdimin
e një vdekje ..! Zoti i shtoftë te këtilla vegime qe me shndërronin ne një njeri te pamposhtur drejt te jo zakonshmes absurdite .
Dua ta mbuloj ketë boshllëk por nuk di se si ! Me dukej si fillimi i një torture . Qindra copa ndjenjash, vegimesh, dualizmash , Do
te isha një koncept i harruar nga padrejtësia e një ligji te vendosur për te larguar te harruarën e një bukurie te fort dhe ngazëlluese
..! Do te jemi manteli i zbukuruar me një koncept te ri për boten tjetër ku ne do te shkojmë ...do te vërdallisem ne çdo cep te këtij
qyteti te vjetruar duke munduar te zbukuroj çdo tavolinë të humbur .. Një fytyrë e lumtur do me bënte te ndihesha ne forcën e
pakujdesisë te një vajze te përhumbur ..Një vajze e përhumbur që kërkonte thjeshte një palë këpuce qe te kalonte llumin e një
vrasjeje te dyshimtë ku përshiheshin shumë dëshmitarë qe kërkonin dashuri te rreme ...! Ne ketë pjese te vogël universi do
gjendesh vetëm ne një pjese te përhumbur ku do te jesh ne iluzionin e përgjumur qe përfshiu te gjithë qytezën ..Ne formën e një
dualizmi do jem deri ku do jem ne qytezën e fshehur ne gjirin e një pjese te lumtur ku vetvetja ime do me pushtojë komplet
ndjenjat e mia ...do jem një njeri pa jetë qe do jem e lumtur ne pakujdesin e një qyteze te vogël ...! Por me duhet thjesht një
sekondë..!
Maska
Një nate e bukur, ledhatuese, ....papritur u dashurova me te ...ishte një nate e erret, ku mund te shikoja vetëm një vajze te bukur e
cila me thoshte: " Eja " ...shkova pas saj. Në një rrugë te pakuptimtë ku dëgjoheshin zëra te pafundme ...gjithsesi isha e dashuruar
me atë natë dhe atë mister te pafundmë ...isha e lodhur nga kjo rrugë e gjatë .. papritur ndalova dhe ajo vajzë u zhduk ne
pafundësinë e errësirës ... mbeta vetëm, papritur nga zemra ime vazhdoi te dilte gjak i zi, trupi u mbulua me të...Ishte një qetësi e
pafundme në një nate të zhurmshme ...Nuk gjeja dot forcë që të zgjohesha nga ky makth ... Ishte ajo bukuria e pabese e cila me
katandisi ashtu ..Gjaku mu mpiks dhe sa rëndë që vazhdoja të shpresoja .... Mundohesha te largohesha por isha e lidhur me
zinxhirët e "territ" ......i humba shpresat ku papritur një kalores me maskë më liroi dhe u largua me një pikë gjaku neë shpatull.
Afshi i lehte i asaj nate më dërgoi diku larg .... dhe e gjeta veten në valët dhe dallgët e gjakut tim ... mundohesha që të arrija në
breg por deti ishte i pafundme ...shikoje mjegullën duke "gërvishtur" pak nga pak në çdo sekondë. Sa keq që energjitë e mia i
shpenzova duke bërtitur në qetësinë e pabesisë ...Të gjitha këto i bëra sepse u gënjeva nga kjo bukuri e rrallë ...asgjë s'po dëgjoja,
sikur kisha rënë në dashuri, doja një ndihmë për në shtëpi.....ajo natë me rrëzoi dhe papritur u përplasa dhe u shemba, e gjeta
veten ne një tokë te përhumbur dhe te ujitur me gjakun tim ...Atje diku larg po shikoja një varrezë të vogël ku shkruhej emri im
...në të gjithë trupin tim ishte e vizatuar një maskë, e cila nuk më lejonte që të besoja se po merrja frymë thelle ku të zgjohesha sa
më parë në këtë ëndërr dhe nga ky makth, ato nuk më lejonin .....Por pse mua, unë jam vetëm një humane ....Shpesh jam e
frikësuar nga kjo hëne sepse ajo shndërrohet ne shumë forma ...por unë kam një shpirt, dhe atë shpirt ma dha Zoti. Me atë shpirt
mund ta hedh tutje ketë hëne, ketë tokë, ketë makth, ketë dashuri, dhe te mbledh forcat për një rrugë te fundme kur mbaron me
dika te besueshme ....të ulëri drejt kësaj nate fort, shume fort që të më dëgjojnë të gjithë që unë nuk kam frikë nga Frika ime dhe
nga dashuria, apo nga pamja e një pabesie, te ulëri me zërin e një lirimi ku te gjithë të zgjohen dhe të shikojnë bukurinë e vërtetë
të një shpirti të vetëm ....asgjë nuk është e pamundur, askush nuk mund të të mund nëse ndjenja e një guximi kalon atë që të
pengon, drejt një përfundimi të një rruge të pafundme .... Me gjysmë zëri mund të them se: "Te munda " ..... Por papritur kuptova
se isha zhytur drejt një humnere sepse në fytyrën time ishte e puthitur mirë një maske e zezë dhe gjithçka me dukej e mundur dhe
mund ta mposhtja ...ishte shpresa dhe ëndrra që më mbajtën ....por unë u munda nga ajo maske e mistershme që nuk e zbulova
kurrë se kush mund të ma ketë vendosur ........E hoqa, e hodha tutje dhe shikova dritën dhe ndriçimin e forte të bukurisë së vërtetë
të diellit, ajo me zgjoi nga makthi dhe më hoqi maskën që ma kishte vënë pabesia dhe gënjeshtra ime ....Dhe tani, ajo maske
ështëlarguardheështëdjegurngarrezeteshpëtimittimdheshpresës qenukvdeskurrë.
4
KRIJIME LETRARE (ese nga nxënësja Klea Tota, kl IX, shkolla 9-vjeçare
“Bajram Curri”, Kukes
Janar 2015_______________________________________________Jemi edhe ne...

5. 5
KRIJIME LETRARE (ese)
Janar 2015_______________________________________________Jemi edhe ne...
Idealisteapo ''meideal''
Komuniteti ne te cilin ne jetojmë nuk mund te jete asnjëherë, ndoshta as gjysme i përsosur. Përsosmëria është dika komplekse, do
te thotë vazhdueshmëri dhe përshtatje ndaj kohës. Është një trofe pas te cilit njeriu do te vrapoje ne pafundësi, do te arrijë gjera te
pa imagjinueshme, por kurrë nuk do te gjeje fundin e rrugës te cilën ka nisur. Ne rrafshin historik kaluam luftëra, monarki e
diktature, por psikologjikisht, demokracia e tepruar na ka quar drejt një anarkie te te menduarit. Jemi te tille që mendimin e
konsiderojmë si prone e gjithësisë e jo vlere e atyre qe thellohen. Liria e te shprehurit është bere arma ne duart e te paditurve dhe
spontaniteti e karakterizon veprimtarinë tone. Është i pa kundërshtueshëm fakti qe komuniteti ynë është idealist i tmerrshëm. Jemi
idealiste ne ngjarje ordinere, ne zakone here te pavend e ne mënyrën se si i shohim te tjerët. Idealizmi ynë shkon deri ne
nacionalizëm te tepruar e futet ne çdo skute te shoqërisë sonë aq sa te gjithë pretendojnë te jene martire e luftëtare te te drejtave,
barazisë e mbrojtës se traditave dhe trashëgimisë. Pas gjithë kësaj vërtetësie qe duhet theksuar se është vetëm teorike vjen
dhunshëm përgjigjja qe na përplas realiteti. Ku e shfaqim ne idealizmin tone?? Duke u nisur nga vetja dhe pa dashur te ofendoj
ndonjë nga ata qe te pakte kane mbetur do te thosha se ne jemi idealiste por pa ideal. Jemi atdhetare qe mendojmë për komb vetëm
ne raste festash. Kërkojmë barazi por nuk shfaqemi kurrë te barabarte. Kërkojmë respekt por i klasifikojmë njerëzit, i ndajmë ne
baze te atyre cilësive te cilat nuk janë te fituara por te lindura. Jemi një shoqëri qe do te dënonte parimisht cilindo qe shkel këto
ideale pa e menduar se sa thelle mund te jene te zhytur vet. Këtu kemi një handikap te madh. Ne jemi idealiste por jo ndaj pasqyrës,
jemi idealiste ndaj te tjerëve e jo ndaj rrethit tone te ngushte. Fakti qe njeriu është një qenie me ego te larte nuk do te thotë se për te
arritur qëllime duhen përdorur edhe ato mënyra qe cenojnë integritetin e secilit si njeri. Përfundimisht do te thosha se ne jemi një
popullshumeidealistporfatkeqësishtdisaidealenaanengatërruardhenepo ndjekimrrugënegabuar.
EriadPeka,klXII,shkollaemesme “Skenderbeu”,Krumë
Receta e vitit
Marrim 12 muaj dhe i pastrojmë mire mirë nga trishtimi, krenaria, urrejtja, zilia, frika dhe stresi. Ndajmë secilën prej tyre në 28 ose
30, 31 ditë sipas rastit, në mënyrë që sasia të na mjaftojë për një vit të tërë. Secilën prej ditëve e përgatisim veçmas duke i ndarë në tri
pjesë: një pjesë punë, një qetësi, dhe një gjallëri me humor. Pasi i kemi ndarë shtojmë mbi secilën: një lugë tolerancë, një fije gjykim
të shëndoshë dhe një pikë shpresë. Mbi masën e përgatitur hidhet shurup dashurie dhe mirësie. Fillojmë dhe punojmë brumin duke
shtuarnjëdorëkurajëdhemëpas epjekimmebuzëqeshje.
Zylfie Braha, kl IX, shkolla 9-vjeçare “Vehbi Shehu”, Bicaj
Mall
Gjithmonë e kam pyetur veten mbi mua, ty dhe këto kilometra rrugësh të mallkuara që na ndajnë, se ku mbetem ne?! Më është
përgjigjur si për dreq një lot, që më shoqëron thuajse çdo natë deri sa më vë në gjumë. Po në të vërtetë ajo që më mundon është se ti
gjen atë momentin kur unë mundohem të fshi gjithçka, të nis nje jetë të re, ti përkushtohem vetes, të kaloj minuta të tej zgjatura
vetëm e vetëm për të më buzëqeshur shpirti nga gjithë ky makth, ti shfaqesh sikur nuk ka ndodhur asgjë. Më shkatërron thuajse çdo
ditë, por nuk pyet përse, nuk kërkon të falur. Deri në këto momente minutat i kam kaluar të përmalluara, ëndrrat makthe. Në
oqeanin e jetës time pikat e lotit nuk kanë më kuptim...Fjalët më vërsulen si uragan në mendje. ahh në mendjen e shkretë që nuk
dëgjohet nga zemra që nuk do të të dënojë për atë çka bërë ti. Sikur të mos të të njihja ose më saktë sikur mos të të humbisja...çdo
pikë loti tani është pikë referimi i një force të brendshme që më kujton çka bërë ti. Çdo hap është një peng, por çdo peng është një
arsye më shumë për të vlerësuar gjithçka në këtë botë. Ah sa dua të të fal...do të lëndohem çdo ditë pa frymën tënde, por do të të
mendojsinjëengjëllqëdomëndriçojërrugëngjithmonë.
AnilaBeqiraj,shkollaemesme “BajramAbdiu”,Bicaj
Tokëelirë
O toka jonë sublime! O tokë trimash e trimëreshash! O tokë e madhështore! O toka jonë e ëmbël ku ishe deri tani? Mos vallë ishe
në fundin e rruzullit apo në pafundësinë e qiellit? Mos ndoshta ishe duke kuvenduar me yjet natën apo duke qëndruar me ditën.
Mos ndoshta...mos ndoshta...Ah, po! E di, thjesht kisha harruar. Ti ishe atje Atje. Diku larg. Diku ku zemërshkëmbinjtë që
gërryhen nga erozioni i tejskajshëm.Ti ishe me tajfunin e zi luftarak që ai të mos ishte më.Ti ishe atje për të dalë nga shpella e zezë
në të cilin të kishin zënë frymën rrezet e diellit. Ti ishe atje sepse tashmë nuk je. Ti ishe në atë luftë të mallkuar që okupatorët e
paskrupuj kishin përgatitur për ty. Eh, moj Shqipëri, moj Shqipëria jonë e dashur, sa e sa mallkime, sa e sa vuajtje paske pasur. Ti
ishedjenëluftëpërtëqenësotnëpaqe.Tiishedjenëerrësirëpërtëqenësotnëdritë.
AurelaPlaushi,shkollaemesme “BajramAbdiu”,Bicaj
Nevoja
Nevoja, kjo fjalë e shkurtër 3-rrokeshe që në tërësi mban mbi supe një pafundësi hallesh të mijëra individësh në këtë botë të errët, të
egër e me klithma njerëzish në nevojë. Kjo armike e heshtur që nuk la derë shtëpie, institucioni ose më saktë çdo derë që mban frymë
brenda, pa trokitur e pa futur hundët e saj në punët e familjarëve. Të gjithë i futi në mendime, në punë nga më të lodhshmet e deri tek
më të ndyrat, si e si për të plotësuar nevojat e tyre. A thua pse kaq mizore është? pse nuk i lë njerëzit të qetë e të jetojnë në paqe?
Këtyre pyetjeve s'besoj tua gjejë dikush përgjigjen sepse të gjithë janë prekur nga ajo, e jo vetëm njerëzit kane nevoja por të gjithë
frymorët e këtij planeti të madh me emrin tokë. Që nga njëqelizorët për nevojën e tyre për ushqim e deri tek qeniet me të evoluara si
njeriu që kane shumë e shumë kërkesa. Që të gjitha kanë nevojat e tyre shëndetësore, materiale, ekonomike apo mendore. Por jo të
gjithë kanë nevoja të mëdha dhe ju lutem të gjithëve që kanë mundësi të ndihmojnë sa më shumë pasi kjo paska qenë formula e jetës
dhe“nevoja”epërbashkëteçdonjeriu.
ElsaCengu,klIX,shkolla9-vjeçare“Bajram Curri”, Kukes

6. Janar 2015_______________________________________________Jemi edhe ne...
6
KRIJIME FIGURATIVE nga nënësi Sorel Cenaj,
shkolla “Ahmet Voka”, Gostil

7. 7
KRIJIME FIGURATIVE
Janar 2015_______________________________________________Jemi edhe ne...
Sabina Cenaj, shkolla “Ahmet Voka”, Gostil
Saramantella Ferizolli, shkolla 9-vjeçare Vranisht, Has
Ervina Koka, shkolla “Hasan Bardhoshi”, Letaj, Has
Mirela Qaushi, shkolla “Adem Pista”, Zahrisht, HasMedin Murataj, shkolla “Ahmet Voka”, Gostil

8. KRIJIME FIGURATIVE
8 Jonuz Kola drejtor; Gentian Palushi sekretar i redaksisë;
Tel/Fax: +355 (0)24 24006; Mobil: +355 (0)682070905; E-mail: albaid@alb-aid.org
Janar 2015_______________________________________________Jemi edhe ne...
Mialba Ngjeçi, shkolla “Skenderbeu”, Krume
Florida Çuni, shkolla “Hasan Bardhoshi”, Letaj,Has
Edmond Bardhoshi, shkolla “Hasan Bardhoshi”, Letaj,Has
Anisa Ramallari, s kolla Ahmet Voka” Gos ilh “ , t