1. ΑΕΠΠ - Τα Σ/Λ των Πανελλαδικών
2
0
0
0
1. Επιλφςιµο είναι ζνα πρόβλθµα για το οποίο ξζρουµε ότι ζχει λφςθ, αλλά
αυτι δεν ζχει βρεκεί ακόµθ
2. Για να αναπαραςτιςουµε τα δεδοµζνα και τα αποτελζςµατα ςε ζναν
αλγόρικµο, χρθςιµοποιοφµε µόνο ςτακερζσ.
3. Η περατότθτα ενόσ αλγορίκµου αναφζρεται ςτο γεγονόσ ότι καταλιγει ςτθ
λφςθ του προβλιµατοσ µετά από πεπεραςµζνο αρικµό βθµάτων.
2
0
0
3
4. Ζνασ αλγόρικµοσ είναι µία πεπεραςµζνθ ςειρά ενεργειϊν.
5. Οι ενζργειεσ που ορίηει ζνασ αλγόρικµοσ είναι αυςτθρά κακοριςµζνεσ.
6. Η ζννοια του αλγόρικµου ςυνδζεται αποκλειςτικά µε τθν Πλθροφορικι.
7. Ο αλγόρικµοσ τελειϊνει µετά από πεπεραςµζνα βιµατα εκτζλεςθσ εντολϊν
8. Ο πιο δοµθµζνοσ τρόποσ παρουςίαςθσ αλγορίκµων είναι µε ελεφκερο
κείµενο.
9. Ζνασ αλγόρικµοσ ςτοχεφει ςτθν επίλυςθ ενόσ προβλιµατοσ.
2
0
0
4
10. Ζνα πρόγραµµα ςε γλϊςςα µθχανισ είναι µια ακολουκία δυαδικϊν ψθφίων.
11. Ο µεταγλωττιςτισ δζχεται ςτθν είςοδό του ζνα πρόγραµµα γραµµζνο ςε µια
γλϊςςα υψθλοφ επιπζδου και παράγει ζνα ιςοδφναµο πρόγραµµα ςε
γλϊςςα µθχανισ.
12. Σο πθγαίο πρόγραµµα εκτελείται από τον υπολογιςτι χωρίσ µεταγλϊττιςθ.
13. Ο διερµθνευτισ διαβάηει µία προσ µία τισ εντολζσ του πθγαίου
προγράµµατοσ και για κάκε µια εκτελεί αµζςωσ µια ιςοδφναµθ ακολουκία
εντολϊν µθχανισ.
14. Ζνα πρόγραµµα ςε γλϊςςα µθχανισ χρειάηεται µεταγλϊττιςθ.
2
0
0
5
15. Η ταξινόμθςθ είναι μια από τισ βαςικζσ λειτουργίεσ επί των δομϊν
δεδομζνων. Σα ςτοιχεία ενόσ πίνακα μποροφν να αποτελοφνται από
δεδομζνα διαφορετικοφ τφπου.
16. Ζνα υποπρόγραμμα μπορεί να καλείται από ζνα άλλο υποπρόγραμμα ι από
το κφριο πρόγραμμα.
17. ΢τθν επαναλθπτικι δομι Όςο … Επανάλαβε δεν γνωρίηουμε εκ των προτζρων
το πλικοσ των επαναλιψεων.
18. Κατά τθν εκτζλεςθ ενόσ προγράμματοσ μπορεί να αλλάηει θ τιμι και ο τφποσ
μιασ μεταβλθτισ.
19. Μια ςυνάρτθςθ υπολογίηει και επιςτρζφει παραπάνω από μία τιμζσ με το
όνομά τθσ.
20. Η ΓΛΩ΢΢Α υποςτθρίηει τρεισ εντολζσ επανάλθψθσ, τθν εντολι Ο΢Ο, τθν
εντολι ΜΕΧΡΙ΢_ΟΣΟΤ και τθν εντολι ΓΙΑ Πολλαπλζσ επιλογζσ μποροφν να
γίνουν και με μία εμφωλευμζνθ δομι.
21. ΢τθν επαναλθπτικι δομι Για … από … μζχρι … με_βιμα οι τιμζσ από, μζχρι
και με_βιμα δεν είναι απαραίτθτο να είναι ακζραιεσ.
22. Ο πίνακασ που χρθςιμοποιεί ζνα μόνο δείκτθ για τθν αναφορά των ςτοιχείων
του ονομάηεται μονοδιάςτατoσ.

2. 2
0
0
6
23. Η ςειριακι αναηιτθςθ χρθςιμοποιείται αποκλειςτικά ςτουσ ταξινομθμζνουσ
πίνακεσ.
24. Η εντολι επανάλθψθσ ΓΙΑ … ΑΠΟ … ΜΕΧΡΙ … ΜΕ_ΒΗΜΑ μπορεί να
χρθςιμοποιθκεί, όταν ζχουμε άγνωςτο αρικμό επαναλιψεων.
25. Για τθν εκτζλεςθ μιασ εντολισ ςυμβολικισ γλϊςςασ απαιτείται θ μετάφραςι
τθσ ςε γλϊςςα μθχανισ.
26. Η λίςτα των πραγματικϊν παραμζτρων κακορίηει τισ παραμζτρουσ ςτθν
κλιςθ του υποπρογράμματοσ
27. ΢ε μία δυναμικι δομι δεδομζνων τα δεδομζνα αποκθκεφονται υποχρεωτικά
ςε ςυνεχόμενεσ κζςεισ μνιμθσ.
28. Η ταξινόμθςθ φυςαλίδασ είναι ο πιο απλόσ και ταυτόχρονα ο πιο γριγοροσ
αλγόρικμοσ ταξινόμθςθσ.
29. Ενϊ θ τιμι μίασ μεταβλθτισ μπορεί να αλλάηει κατά τθν εκτζλεςθ του
προγράμματοσ, αυτό που μζνει υποχρεωτικά αναλλοίωτο είναι ο τφποσ τθσ.
30. Σο πρόγραμμα που παράγεται από το μεταγλωττιςτι λζγεται εκτελζςιμο.
31. ΢ε μία εντολι εκχϊρθςθσ του αποτελζςματοσ μίασ ζκφραςθσ ςε μία
μεταβλθτι, θ μεταβλθτι και θ ζκφραςθ πρζπει να είναι του ίδιου τφπου.
32. Όταν ζνασ βρόχοσ είναι εμφωλευμζνοσ ςε άλλο, ο βρόχοσ που ξεκινάει
τελευταίοσ πρζπει να ολοκλθρϊνεται πρϊτοσ.
2
0
0
7
33. Με τθ λειτουργία τθσ ςυγχϊνευςθσ, δφο ι περιςςότερεσ δομζσ δεδομζνων
ςυνενϊνονται ςε μία ενιαία δομι.
34. Ο τρόποσ κλιςθσ των διαδικαςιϊν και των ςυναρτιςεων είναι ίδιοσ, ενϊ ο
τρόποσ ςφνταξισ τουσ είναι διαφορετικόσ.
35. Όταν αρικμθτικοί και ςυγκριτικοί τελεςτζσ ςυνδυάηονται ςε μία ζκφραςθ, οι
αρικμθτικζσ πράξεισ εκτελοφνται πρϊτεσ.
36. Η ζννοια του αλγορίκμου ςυνδζεται αποκλειςτικά και μόνο με προβλιματα
τθσ Πλθροφορικισ.
37. Κάκε βρόχοσ που υλοποιείται με τθν εντολι Ο΢Ο … ΕΠΑΝΑΛΑΒΕ μπορεί να
γραφεί και με χριςθ τθσ εντολισ ΓΙΑ … ΑΠΟ … ΜΕΧΡΙ.
38. Η μεταφορά δεδομζνων είναι μία από τισ λειτουργίεσ που εκτελεί ο
υπολογιςτισ.
39. Ζνα τμιμα αλγορίκμου που εκτελείται επαναλθπτικά αποκαλείται βρόχοσ.
40. Όταν ζνα υποπρόγραμμα καλείται από το κφριο πρόγραμμα, θ διεφκυνςθ
επιςτροφισ αποκθκεφεται από το μεταφραςτι ςε μια ουρά.
41. Οι τφποι των μεταβλθτϊν που υποςτθρίηει θ ΓΛΩ΢΢Α είναι μόνο
ΠΡΑΓΜΑΣΙΚΕ΢ και ΑΚΕΡΑΙΕ΢.
42. Οι εντολζσ που βρίςκονται ςε μια επανάλθψθ Ο΢Ο, εκτελοφνται τουλάχιςτον
μία φορά.
2
0
0
8
43. Η καταγραφι τθσ δομισ ενόσ προβλιματοσ ςθμαίνει αυτόματα ότι ζχει
αρχίςει θ διαδικαςία ανάλυςθσ του προβλιματοσ ςε άλλα απλοφςτερα.
44. ΢τθ διαδικαςία θ λίςτα παραμζτρων είναι υποχρεωτικι.
45. Η δυναμικι παραχϊρθςθ μνιμθσ χρθςιμοποιείται ςτισ ςτατικζσ δομζσ
δεδομζνων.

3. 46. Η JAVA είναι μία αντικειμενοςτραφισ γλϊςςα προγραμματιςμοφ για τθν
ανάπτυξθ εφαρμογϊν που εκτελοφνται ςε κατανεμθμζνα περιβάλλοντα,
δθλαδι ςε διαφορετικοφσ υπολογιςτζσ οι οποίοι είναι ςυνδεδεμζνοι ςτο
διαδίκτυο.
47. Κατά τθν κλιςθ ενόσ υποπρογράμματοσ θ πραγματικι παράμετροσ και θ
αντίςτοιχθ τυπικι τθσ είναι δυνατόν να ζχουν το ίδιο όνομα.
48. Σα προβλιματα, με κριτιριο το είδοσ τθσ επίλυςθσ που επιηθτοφν,
διακρίνονται ςε τρεισ κατθγορίεσ: επιλφςιμα, ανοικτά και άλυτα.
49. Μια υπολογιςτικι διαδικαςία που δεν τελειϊνει μετά από ςυγκεκριμζνο
αρικμό βθμάτων αποτελεί αλγόρικμο.
50. Η εγγραφι είναι δομι δεδομζνων θ οποία αποτελείται από πεδία που
αποκθκεφουν χαρακτθριςτικά.
51. Η αντικειμενοςτραφισ ςχεδίαςθ εκλαμβάνει τισ «ενζργειεσ» ωσ πρωτεφοντα
δομικά ςτοιχεία ενόσ προγράμματοσ.
52. ΢ε μία ςυνάρτθςθ δεν επιτρζπεται θ χριςθ τθσ εντολισ ∆ΙΑΒΑ΢Ε.
2
0
0
9
53. ΢ε μια ςτατικι δομι το ακριβζσ μζγεκοσ τθσ απαιτοφμενθσ κφριασ μνιμθσ
κακορίηεται κατά τθν εκτζλεςθ του προγράμματοσ.
54. Ο βρόχοσ Για κ από − 4 μζχρι − 3 εκτελείται ακριβϊσ δφο φορζσ.
55. Όταν γίνεται ςειριακι αναηιτθςθ κάποιου ςτοιχείου ςε ζναν μθ
ταξινομθμζνο πίνακα και το ςτοιχείο δεν υπάρχει ςτον πίνακα, τότε
υποχρεωτικά προςπελαφνονται όλα τα ςτοιχεία του πίνακα.
56. Όταν ζνα υποπρόγραμμα καλείται από διαφορετικά ςθμεία του
προγράμματοσ, οι πραγματικζσ παράμετροι πρζπει να είναι οι ίδιεσ.
57. Ο τελεςτισ ΚΑΙ αντιςτοιχεί ςτθ λογικι πράξθ τθσ ςφηευξθσ.
58. Oι εντολζσ που βρίςκονται ςε μια δομι ΑΡΧΗ_ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ΢ .....
ΜΕΧΡΙ΢_ΟΣΟΤ εκτελοφνται τουλάχιςτον μια φορά.
59. Μία ςυνάρτθςθ είναι δυνατό να επιςτρζφει μόνον ακζραιεσ ι πραγματικζσ
τιμζσ.
60. Η δυναμικι παραχϊρθςθ μνιμθσ χρθςιμοποιείται ςτισ δομζσ των πινάκων.
61. Η λειτουργία τθσ ϊκθςθσ ςχετίηεται με τθ δομι τθσ ςτοίβασ.
62. ΢ε μια λογικι ζκφραςθ, οι ςυγκριτικοί τελεςτζσ ζχουν χαμθλότερθ ιεραρχία
από τουσ λογικοφσ τελεςτζσ.
2
0
1
1
63. Ζνα δομθμζνο πρόβλθμα είναι επιλφςιμο.
64. Η λογικι ζκφραςθ Χ ϋΗ (ΟΧΙ Χ) είναι πάντα αλθκισ για κάκε τιμι τθσ λογικισ
μεταβλθτισ Χ.
65. Ο αλγόρικμοσ τθσ ςειριακισ αναηιτθςθσ χρθςιμοποιείται αποκλειςτικά ςε
ταξινομθμζνουσ πίνακεσ.
66. Όταν το πλικοσ των επαναλιψεων είναι γνωςτό, δεν μπορεί να
χρθςιμοποιθκεί θ εντολι επανάλθψθσ Όςο ... Επανάλαβε.
67. Ο πίνακασ είναι μία δομι που μπορεί να περιζχει ςτοιχεία διαφορετικοφ
τφπου.
2 68. Ζνασ πίνακασ ζχει ςτακερό περιεχόμενο αλλά μεταβλθτό μζγεκοσ.

4. 0
1
2
69. Οι εντολζσ που βρίςκονται μζςα ςε εντολι επανάλθψθσ «Όςο ... επανάλαβε»
εκτελοφνται τουλάχιςτον μία φορά.
70. Η χριςθ των πινάκων ςε ζνα πρόγραμμα αυξάνει τθν απαιτοφμενθ μνιμθ.
71. Οι δυναμικζσ δομζσ δεδομζνων αποκθκεφονται πάντα ςε ςυνεχόμενεσ κζςεισ
μνιμθσ.
72. Η μζκοδοσ επεξεργαςίασ «πρϊτο μζςα πρϊτο ζξω» (FIFO) εφαρμόηεται ςτθ
δομι δεδομζνων ΟΤΡΑ.
73. ∆ομθμζνα χαρακτθρίηονται εκείνα τα προβλιματα, των οποίων θ επίλυςθ
προζρχεται από μία αυτοματοποιθμζνθ διαδικαςία.
74. Ζνασ αλγόρικμοσ μπορεί να μθν ζχει ζξοδο.
75. Οι δομζσ δεδομζνων διακρίνονται ςε τρεισ μεγάλεσ κατθγορίεσ: τισ ςτατικζσ,
τισ δυναμικζσ και τισ θμιδομθμζνεσ.
76. Πραγματικζσ ονομάηονται οι παράμετροι που χρθςιμοποιοφνται κατά τθν
κλιςθ ενόσ υποπρογράμματοσ.
77. Η ςφγκριςθ ϋΑΛΗΘΗ΢ϋ > ϋΑΛΗΘΕ΢ϋ δίνει τιμι ΨΕΤ∆Η΢.
2
0
1
3
78. H τιμι μιασ μεταβλθτισ και ο τφποσ τθσ μποροφν να αλλάηουν κατά τθν
εκτζλεςθ ενόσ προγράμματοσ.
79. Όταν υπάρχουν δυο βρόχοι, ο ζνασ εμφωλευμζνοσ μζςα ςτον άλλο, αυτόσ
που ξεκινάει τελευταίοσ πρζπει να ολοκλθρϊνεται πρϊτοσ.
80. Μια διαφορά τθσ εντολισ Όςο ςε ςχζςθ με τθν εντολι Μζχρισ_ότου
οφείλεται ςτθ κζςθ τθσ λογικισ ςυνκικθσ ςτθ ροι εκτζλεςθσ των εντολϊν.
81. Αν Α=2, Β=3, Γ=4 και Δ=ΑΛΗΘΗ΢, τότε θ τιμι τθσ ζκφραςθσ (Β✻Γ>Α+Β) ΚΑΙ
(ΟΧΙ(Δ)) είναι ΑΛΗΘΗ΢.
82. Κατά τθν εκτζλεςθ τθσ εντολισ ΔΙΑΒΑ΢Ε, το πρόγραμμα διακόπτει τθν
εκτζλεςι του και περιμζνει τθν ειςαγωγι τιμϊν από το πλθκτρολόγιο.
83. Οι πίνακεσ δεν μποροφν να ζχουν περιςςότερεσ από δφο διαςτάςεισ
84. Η εφρεςθ του μικρότερου από πζντε αρικμοφσ είναι πρόβλθμα
βελτιςτοποίθςθσ.
85. Ο δείκτθσ εμπρόσ (front) μιασ ουράσ μασ δίνει τθ κζςθ του ςτοιχείου, το
οποίο που ςε πρϊτθ ευκαιρία κα εξαχκεί.
86. Ο διαχωριςμόσ αποτελεί τθν αντίςτροφθ πράξθ τθσ ςυγχϊνευςθσ.
87. ΢τθ ΓΛΩ΢΢Α, ο μζςοσ όροσ ενόσ ςυνόλου ακεραίων μεταβλθτϊν πρζπει να
αποκθκευτεί ςε μεταβλθτι πραγματικοφ τφπου.
2
0
1
4
88. Οι εκφράςεισ διαμορφϊνονται από τουσ τελεςτζουσ και τουσ τελεςτζσ.
89. ΢κοπόσ τθσ ταξινόμθςθσ είναι να διευκολυνκεί ςτθ ςυνζχεια θ αναηιτθςθ των
ςτοιχείων του ταξινομθμζνου πίνακα.
90. To εκτελζςιμο πρόγραμμα δθμιουργείται ακόμα και ςτθν περίπτωςθ που το
αρχικό πρόγραμμα περιζχει λογικά, αλλά όχι ςυντακτικά λάκθ.
91. Οι λογικζσ τιμζσ είναι οι εξισ: ΟΧΙ, ΚΑΙ, Ή.
92. Μεταξφ των εντολϊν του ςϊματοσ μιασ ςυνάρτθςθσ πρζπει υποχρεωτικά να
υπάρχει τουλάχιςτον μία εντολι εκχϊρθςθσ τιμισ ςτο όνομα τθσ ςυνάρτθςθσ.
93. Οι γλϊςςεσ χαμθλοφ επιπζδου είναι τεχνθτζσ γλϊςςεσ, ενϊ οι γλϊςςεσ
υψθλοφ επιπζδου είναι φυςικζσ γλϊςςεσ.

5. 94. Η προςπζλαςθ, θ διαγραφι και θ αναηιτθςθ είναι όλεσ βαςικζσ λειτουργίεσ
επί των ςτατικϊν δομϊν δεδομζνων.
95. Ο πολλαπλαςιαςμόσ αλά ρωςικά είναι μία από τισ βαςικζσ λειτουργίεσ του
υπολογιςτι.
96. Η ιεραρχία των λογικϊν τελεςτϊν είναι μικρότερθ των ςυγκριτικϊν.
97. Κατά τθν κλιςθ ενόσ υποπρογράμματοσ, κάκε πραγματικι παράμετροσ και θ
αντίςτοιχι τθσ τυπικι πρζπει να είναι του ίδιου τφπου.
2
0
1
5
98. Η επαναλθπτικότθτα των διαδικαςιϊν είναι ζνασ από τουσ λόγουσ ανάκεςθσ
τθσ επίλυςθσ ενόσ προβλιματοσ ςε υπολογιςτι.
99. Ο βρόχοσ Για κ από 5 μζχρι 5 εκτελείται μία φορά
100. Δεν υπάρχουν δομζσ δεδομζνων δευτερεφουςασ μνιμθσ.
101. Ζνασ από τουσ παράγοντεσ από τουσ οποίουσ εξαρτάται θ επιλογι τθσ
καταλλθλότερθσ γλϊςςασ προγραμματιςμοφ για τθν ανάπτυξθ μιασ
εφαρμογισ είναι το είδοσ τθσ εφαρμογισ.
102. Ζνα υποπρόγραμμα μπορεί να καλείται μόνο από το κφριο πρόγραμμα.
103. Η πράξθ τθσ ςφηευξθσ δφο λογικϊν εκφράςεων δίνει ωσ αποτζλεςμα τθν τιμι
ΨΕΤΔΗ΢, μόνον όταν και οι δφο εκφράςεισ ζχουν τθν τιμι ΨΕΤΔΗ΢.
104. ΢υνθκζςτατα παρατθρείται το φαινόμενο μια δομι δεδομζνων να είναι
αποδοτικότερθ από μια άλλθ δομι, με κριτιριο κάποια λειτουργία.
105. Ο ιεραρχικόσ προγραμματιςμόσ χρθςιμοποιεί τθ ςτρατθγικι τθσ ςυνεχοφσ
διαίρεςθσ του προβλιματοσ ςε υποπροβλιματα.
106. Οι εντολζσ που βρίςκονται μζςα ςτο βρόχο μιασ εντολισ ΓΙΑ εκτελοφνται
τουλάχιςτον μία φορά.
107. ΢ε μία εντολι εκχϊρθςθσ δεν μπορεί να υπάρχει αναφορά ςε περιςςότερεσ
από μία ςυναρτιςεισ.
2
0
1
6
108. Η επίλυςθ τθσ δευτεροβάκμιασ εξίςωςθσ αποτελεί ζνα αδόμθτο πρόβλθμα.
109. Η εντολι Αρχι_επανάλθψθσ .. Μζχρισ_ότου εκτελείται οπωςδιποτε μία
φορά.
110. Σα ςτοιχεία των ςτατικϊν δομϊν δεδομζνων αποκθκεφονται ςε μθ
ςυνεχόμενεσ κζςεισ μνιμθσ.
111. Οι μεταβλθτζσ που χρθςιμοποιοφνται ς’ ζνα πρόγραμμα αντιςτοιχοφνται από
το μεταγλωττιςτι ςε ςυγκεκριμζνεσ κζςεισ μνιμθσ του υπολογιςτι.
112. Η ακολουκιακι δομι εντολϊν χρθςιμοποιείται, όταν είναι δεδομζνθ θ ςειρά
εκτζλεςθσ ενόσ ςυνόλου ενεργειϊν.
113. O χρόνοσ εκτζλεςθσ κάκε αλγορίκμου εξαρτάται από τθ Γλϊςςα
προγραμματιςμοφ που κα χρθςιμοποιθκεί.
114. Οι ςτατικζσ δομζσ ςτθρίηονται ςτθν τεχνικι τθσ δυναμικισ παραχϊρθςθσ
μνιμθσ.
115. ΢ε μια δομι ςφνκετθσ επιλογισ, μετά από τισ εντολζσ που βρίςκονται μεταξφ
των λζξεων ΣΟΣΕ και ΑΛΛΙΩ΢, εκτελοφνται οι εντολζσ που βρίςκονται μεταξφ
των λζξεων ΑΛΛΙΩ΢ και ΣΕΛΟ΢_ΑΝ.
116. ΢το τμιμα δθλϊςεων ενόσ προγράμματοσ, εκτόσ από τον τφπο ενόσ πίνακα,
πρζπει να δθλϊνεται και ο μεγαλφτεροσ αρικμόσ ςτοιχείων που μπορεί να

6. ζχει ο ςυγκεκριμζνοσ πίνακασ.
117. Σο πρόγραμμα ΢υντάκτθσ εντοπίηει τα ςυντακτικά λάκθ του προγράμματοσ.
118. Για τθ γραφικι απεικόνιςθ τθσ δομισ ενόσ προβλιματοσ χρθςιμοποιείται
ςυχνά θ διαγραμματικι αναπαράςταςθ.
119. Κάκε μεταβλθτι παίρνει τιμι μόνο με εντολι εκχϊρθςθσ.
120. ΢ε μια δομι δεδομζνων θ διαγραφι αποτελεί τθν αντίςτροφθ πράξθ τθσ
ςυγχϊνευςθσ.
121. Οι ςυμβολικζσ γλϊςςεσ είναι ανεξάρτθτεσ από τθν αρχιτεκτονικι κάκε
υπολογιςτι.
122. Η τελικι τιμι μιασ ζκφραςθσ εξαρτάται από τθν ιεραρχία των πράξεων και τθ
χριςθ των παρενκζςεων.
123. Η λογικι ζκφραςθ (Α > Β) Ή ΟΧΙ(Α > Β) είναι πάντα αλθκισ για οποιεςδιποτε
τιμζσ των αρικμθτικϊν μεταβλθτϊν Α και Β.
124. ΢τθ ΓΛΩ΢΢Α ο χαρακτιρασ είναι ζνασ τφποσ δεδομζνων.
125. Σο κφριο χαρακτθριςτικό των δζνδρων είναι ότι από ζναν κόμβο υπάρχει
μόνο ζνασ επόμενοσ κόμβοσ.
126. Ζςτω ο πίνακασ ακεραίων Α*10+. Η εντολι ΢ Α*10+ εκχωρεί ςτθ μεταβλθτι
΢ το άκροιςμα όλων των ςτοιχείων του πίνακα Α.
127. ΢τθ ςτοίβα, ο ίδιοσ δείκτθσ μάσ δίνει, τόςο τθ κζςθ του ςτοιχείου που μπορεί
να εξαχκεί, όςο και τθ κζςθ εκείνου που ειςιλκε τελευταίο.