1. Zonas mariñas
Por Mateo Núñez, Carlos Ferreiro, Victoria
Domínguez, Paula Pérez e Nuria Outeiral, 4ºA
2. O conxunto das augas que forman os
mares reciben o nome del sistema
peláxico. Nel podemos distinguir:
3. Segundo a situación.
Rexión nerítica: Situada enriba da
plataforma continental, ata 200 metros de
fondo.
Rexión oceánica: o resto do espazo.
4. Segundo a profundidade.
Rexión peláxica: Entre 200-250 metros de
profundidade.
Rexión batipeláxica: Desde os 250 metros
ata as máximas profundidades.
5. Rexión litoral.
Constitúen áreas de transición entre os
sistemas terrestres e os mariños. Están en
constante evolución e cambio. Reciben a
chagada de sedimentos e nutrientes
orocedentes das concas hidrográficas o
que contribúe ao mantemento dunha
diversidade de organismos e das súas
redes tróficas.
6. Rexión litorais de España.
Diferenciánse en dúas zonas
mariñas con distintas
características, tanto como nos
litorais como nos ecosistemas
mariños.
7. Litoral atlántico.
En España divídese a zona atlántica en tres
costas:
- Costa cantábrica
- Costa das rías galegas
- Costa atlántica andaluza.
8. Costa cantábrica.
A costa cantábrica está bañada polo mar
Cantábrico, que á súa vez pertence ao
Océano Atlántico.
Exténdese dende a punta estaca de Bares,
na provincia da Coruña ata a cidadede
Bayona, no País Vasco francés.
9. Costa cantábrica.
Constitúe un mar de transición entre os
mares fríos do norte e os temperados do
trópico, o que fai que sexa ecotono de
especies vexetais e animais adaptados ás
augas máis frías
10. Costa cantábrica.
Os fortes ventos do Norte que sopran sobre
a costa cantábrica provocan olas que oscilan
entre 2.5 e 3 metrs de altura, polo que é un
mar moi axitado.
Ademáis posee unha salinidade do 35%, pero
este dato varía segundo o réximde
precipitacións imperante na zona.
11. Costa cantábrica.
No litoral cantábrico hai especies
características, é o caso de todo tipo de
moluscos e crustáceos e peixes coma as
lampreas ou as anchoas.
12. Costa atlántica galega.
Exténdese dende cabo Ortegal ata a
fronteira portuguesa. Constitúe a costa
máis articulada do litoral español. Estas
penetracións do mar en terra son as rías,
que en Galicia se clasifican en rías Baixas e
rías Altas.
13. Costa atlántica galega. Rías Baixas.
Ría de Corcubión.
Ría de Muros e Noia.
Ría de Arosa.
Ría de Pontevedra.
Ría de Aldán.
Ría de Vigo.
14. Costa atlántica galega. Rías Altas.
Ría de Betanzos, Ares, Ferrol, Cedeira,
Ortigueira, Barqueiro, Viveiro, Foz e
Ribadeo.
A auga das Rías Altas é máis fría ca a das Rías
Baixas.
15. Costa atlántica galega.
Estas rías están ben alimentadas por unha rede
moi nutrida de afluentes, bastante encaixados e
de pendente lonxitudinal forte.
Por iso, cando a auga invade este relevo litoral e
o mar penetra no interior do continente, forma
as enseadas profundas e recortadas das rías,
rodeadaspor vertentes empinadas dos vales
fluviales.
16. Costa atlántica galega.
Nestas costas galegas convives moitas
especies mariñas. Destacan sobre o resto
todo tipo de mariscos. Dende ameixas,
mexillóns ou nécoras, ata peixes coma os
lorchos ou os muxos.
17. Costa atlántica andaluza.
O litoral atlántico andaluz ocupa 294 km.
entre a desembocadura do Guadiana e o
peñón de Xibraltar.
Aparece aquí un tipo de costa baixa,
completamente diferente polas súas
dimisións a todas as restantes da
península.
18. Costa atlántica andaluza.
Destacan as chamadas marismas do
Guadalquivir, que foron formadas pola
depositación, lenta e progresiva, de
sedimentos nun antigo golfo na parte máis
deprimida da depresión do Guadalquivir.
19. Costa atlántica andaluza.
Entre a fauna mariña destas marismas
destacan os róbalos, os esturións, os
langostinos ou os lenguados, entre
outros.
20. Costa mediterránea.
Dentro da costa
mediterránea
pódense diferenciar
tres litorais moi
característicos:
- Sector Bético
- Golfo de Valencia
- Litoral catalán
21. Costa mediterránea. Sector bético.
Sucédese dende o Xibraltar ata o Cabo da
Nao.
Trátase dunha costa bravía e acantilada,
determinada polo relevo rocoso da Cordilleira
Bética, que se extende paralela á costa.
Aínda así é diferente da costa cantábrica, pois
altérnanse zonas de acantilados con zonas de
costas baixas.
22. Costa mediterránea. Sector bético.
Nesta zona, o mar segue construíndo extensos
cordóns litorais, plaias ou albufeiras, como é o
caso da gran albufeira do mar Menor.
Moitas destas zonas están explotadas por
salinas.
Tamén destacan as zonas de dunas.
23. Costa mediterránea. Golfo de
Valencia.
Dende o cabo da Nao ata o delta do Ebro,
sucédese interrumpida nunha lonxitude de 400
km, unha planicie litoral bastante ampla, a cal
descende suavemente cara o mar.
24. Costa mediterránea. Golfo de
Valencia.
Existen un gran número de albufeiras, dunas e
marismas, sobre as cales se explotaron moitas
salinas.
Destacan tamén os campos de arroz no litoral
valenciano e diversos campos de cultivos, pois
as condicións son óptimas para elo, aínda que
tamén veñen determinadas polas chuvias
torrencias abundantes nestas zonas.
25. Costa mediterránea. Litoral catalán.
O litoral catalán ofrece aspectos moi
contrastados:
- Pequenas planicies litorais.
- Costas acantiladas.
- Deltas (entre eles o do Ebro).
26. Dentro do litoral catalán destaca a chamada
Costa Brava, abrupta e bastante rectílinea.
Trátase dunha costa lonxitudinal, de orixe
tectónico.