1. Hs. 26

2. Fluitend roert Yara
in haar kom met chili
con carne.
Een beetje
beschaamd bedenkt
ze zich hoe vaak ze
de laatste tijd te
vinden is in de
keuken.
Rijksweg 9

3. Even legt ze haar
hand op haar buik,
die al aardig dik is.
Het is tenminste
voor een goed doel,
en dus begint ze
gretig te eten.

4. Even later laat ze
het bad vollopen
met heerlijk heet
water, en stapt er
vervolgens in.
Genietend begint ze
zich te wassen, het
warme water voelt
lekker licht op haar
zware buik.

5. Ze voelt hoe ze
langzaam duf word,
en laat zich
achterover zakken.
Ze kijkt even naar
de geurkaarsjes op
het dienblad, en
snuift de heerlijke
lavendel geur op.
Langzaam beginnen
haar ogen dicht te
zakken.

6. Dat is het teken dat
het tijd is om eruit te
gaan, en dus trekt
ze boven haar
pyama aan en kruipt
in haar bedje.

7. Midden in de nacht
wordt ze echter
weer wakker.
En omdat ze echt
klaarwakker is, trekt
ze haar kleren maar
aan en waggelt naar
de keuken voor een
laat avondmaal.

8. Omdat ze geen zin
heeft om te koken,
zo midden in de
nacht, pakt ze een
opwarmmaaltijd en
doet dat in een
bakje.
Snel drukt ze de
magnetron aan, en
wacht tot haar eten
warm is.

9. Ze is net aan tafel
gaan zitten, als de
deur opeens open
gaat.
‘Zo, alweer aan het
eten?’ Vraagt hij
verbaasd terwijl hij
op de stoel
tegenover haar gaat
zitten.
Ze knikt een beetje
verlegen, maar stopt
dat een grote hap in
haar mond.

10. ‘Denk je niet dat je
een beetje
overreageert? Ik
bedoel, het is
normaal dat je meer
eet, maar zo midden
in de nacht?’
Verwondert kijkt hij
naar het bakje
noedels dat nu
alweer halfvol is.

11. ‘Wat nou als je die
extra pondjes er niet
meer af krijgt?’ Gaat
hij onverstoord door.
Midden in haar hap
stopt ze, en met
volle mond kijkt ze
hem aan.
Snel slikt ze het
door.
‘Denk je dat ik dik
word?’ Bezorgd kijkt
ze naar haar buik,
en vervolgens weer
naar haar noedels.

12. ‘Het zou kunnen,
maar hé, dan ga je
toch gewoon wat
extra sporten? Ik ga
nu slapen, eet
smakelijk nog.’
Antwoord hij terwijl
hij een gaap
onderdrukt.

13. Even later heeft ze
toch het hele bakje
leeggegeten, de
honger was gewoon
sterker dan zijzelf.
Toch knaagt het een
beetje, en nogmaals
kijkt ze naar haar
bolle buik.

14. Ze besluit zich er
van af te zetten, ze
ziet het allemaal wel
als de baby er is.
En dus loopt ze naar
de schildersezel, en
begint wat te
schilderen om tot
rust te komen.
Haar buik doet
abnormaal veel pijn,
maar ze verzet zich
er tegen.

15. Als ze ongeveer op
de helft is van haar
schilderij, staan de
tranen haar in de
ogen.
‘Komt door de
hormonen.’ Spreekt
ze zichzelf toe, maar
dan voelt ze opeens
een pijnscheut door
haar buik gaan.

16. ‘Ow, godverdomme!’
Wanhopig kijkt ze
naar het plasje
water dat zich onder
haar vestigt, waarna
er nog een steek
volgt.
‘Johan! JOHAN! Het
begint!’ Ze hoopt dat
hij nog niet helemaal
slaapt, hij slaapt
altijd zo vast.

17. Maar voor ze nog
een keer kan
schreeuwen voelt ze
nog een steek in
haar buik, nog erger
dan de vorige twee,
waardoor ze in
elkaar krimpt.

18. Ze begint luid te
puffen en te
kreunen, en net op
dat moment komt
Johan de kamer
ingerend.
‘Oh, god, kom op
liefje, je kan het!’
Probeert hij haar te
ondersteunen terwijl
ze daar maar staat.

19. ‘Ik.. Kan het niet.’ Ze
heeft ondertussen
een rood hoofd van
het persen, maar
dan klinkt er opeens
gehuil in de kamer.
Met tranen die
vanuit haar
ooghoeken in haar
decolleté lopen kijkt
ze naar haar kindje.

20. ‘Het, het is een
meisje.’ Zegt ze
zachtjes terwijl ze
het meisje doorgeeft
aan Johan.
Hij staart er alleen
maar met open
mond naar, en heeft
daardoor niet door
dat Yara weer naar
haar buik grijpt.

21. ‘Komt er nog één?’
Vraagt hij verbaasd,
en het meisje in zijn
armen kijkt ook
verwonderd naar
haar moeder.
‘Ja, ik geloof he- Oh
god!’
‘Adem in en uit, je
kan het wel!’
Moedigt hij aan.

22. ‘Het, het is een
jongen.’ Fluisterd ze
uitgeput terwijl ze
haar tweede kindje
bekijkt.
‘Allebei zwart haar
en jou groene ogen.’
Mompelt ze
vertederd terwijl ze
haar zoontje aan
Johan laat zien.

23. Even staan de twee
ouders vertedert
met hun kleintjes in
hun armen, tot Yara
zich opeens iets
bedenkt.
‘Ze hebben nog
geen namen.’
‘Wat dacht je van
Katja en Kyle? Die
namen hadden we
al bedacht, en nu
kunnen we ze
allebei gebruiken.’
Antwoord Johan
meteen.

24. Yara stemt daarmee
in, maar grijpt dan
vermoeid naar haar
hoofd.
‘Laten we ze maar
naar bed brengen.’
Even later worden
de twee kleintjes
inderdaad in hun
nieuwe wiegjes
gelegd.

25. ‘Dat hebben we
goed gedaan.’ Zegt
Johan tevreden
terwijl hij naar zijn
twee kleine
engeltjes kijkt.
‘Klopt, en nu wil ik
slapen.’ Antwoord ze
voor ze hem een
kus op zijn mond
geeft en hun
slaapkamer in loopt.

26. De volgende
morgen is het nog
vroeg als Johan
gewekt wordt door
twee huilende
baby’s, die niet
kunnen wachten op
zijn aandacht.

27. Met een zucht haalt
hij Katja uit bed, en
ruikt meteen wat het
probleem is.
‘En ik maar denken
dat dames manieren
hadden.’ Mompelt hij
met opgetrokken
neus terwijl hij haar
voorzichtig van haar
stinkende luier
ontdoet.

28. Na een vluchtige
luier wisseling is ze
klaar om weer in
bed gelegt te
worden.
‘Slaap lekker jullie
twee, en laat me nu
nog maar even
slapen.’ Zegt hij als
hij het kamertje uit
loopt.

29. Die middag is Johan
naar zijn werk, en
besluit Yara om
even een kijkje te
nemen bij haar twee
kleintjes.
Zodra ze het
kamertje in komt,
merkt ze dat de
twee wakker zijn, en
dus neemt ze ze
mee naar haar
slaapkamer.

30. Al snel vermaken de
twee elkaar en
zichzelf in de
gloednieuwe
wipstoeltjes.
Maar al snel is Katja
in slaap gevallen,
terwijl Kyle maar op
zijn knopjes blijft
drukken.

31. Met een grote
glimlach kijkt Yara
toe.
Als Kyle merkt dat
zijn moeder naar
hem kijkt, begint hij
vrolijk te kraaien en
bungelt wat op en
neer.

32. Het programma op
TV trekt haar
aandacht, en binnen
de kortste keren is
ze er helemaal in
verdiept.
Pas als het reclame
is, merkt ze dat de
tweeling in slaap is
gevallen.

33. Snel geeft ze ze nog
allebei een flesje
drinken, maar stopt
ze dan in bed.
Johan kan elk
moment thuiskomen
van zijn werk, en
natuurlijk verwacht
hij dan dat er eten
voor hem klaar
staat.

34. Die avond hebben
de twee eindelijk
weer tijd voor elkaar,
en die besteden ze
door samen TV te
kijken.
Maar omdat het
steeds meer moeite
kost om van elkaar
af te blijven,
verhuizen ze hun
activiteiten al snel
naar het bed.

35. Daar zorgen ze er
samen voor dat ze
nog een leuke
avond hebben, ook
zonder TV.