Os temas funadamentais en "Memorias dun neno labrego" son cotexados coa realidade familiar a partir de fotografías.

1. Memorias dun
neno labrego
Rut villanueva Iglesias 4ºC

2. A emigración
“Hai moitos meses que meu irmán Miguel
marchou para América. Inda me lembro de
cando se despediu de nos.[...]Meu pai estaba
serio coma un pote, nin bágoas nin risadas: os
homes son homes. ”
“Os pais de Lelo decidiron irse para América.
-Escribeme- díxenlle-. Mándame tan sequera
unha carta. Cóntame como é América. Dime
se é certo que hai indios e cóbregas moi
longas.Non chores, un home non é unha
ovella”
Fotografía do ano 1976

3. O loito
“Meu tio Braulio morreu de desgraza e
houbo que poñer loito. O meu
pantalón de cada día é negro e tamén
levo botóns escuros na camisa pero o
que mais amola é quedar na casa os
días de festa. Di meu pai que o loito
non revivece a ninguén pero a
madriña comeza a bagoxar polo seu
Braulio.”
Fotografía do ano 1947

4. A relixión
“Pola mañá fun á misa coa madriña.
Quixen negarme pero ela colleu un baloco
e arremeteume con el. A madriña decote
me fala do inferno, onde disque hai fornos
que non se apagan endexamais...Eu
nunca teño ganas de ir á misa, nin de
rezar o rosario pola noite.
Fomos á misa de cedo. A cantada era ás
once pero o loito non nos permitía ir a ela.”
Fotografía do ano 1950

5. As romarías
“O día da romaría o souto estaba
alumeado con faroliños moi paveros,
tocaban a banda de Arca e mais a de
Ribeira e a xente bailaba. Aturuxos,
cántigas, berros de nenos, foguetes,
ulido a pólvora. Os faroliños
abaneábanseno aire. Por entre a
xente e os carballos erguíase un
nubeiro de po que logo se esparexía.”
Fotografía do ano 1967

6. A burguesía
“Manolito era moi ruín, “o neno do señor”. Os
pobres decote perdemos, a xustiza non está
da nosa banda.[...]Cando pasei por diante da
casa do señor, Manolito xogaba con outros
nenos e chamoume “arapiento”. Collín un
cantazo e lanzeillo a Manolito que caeu coa
cara chea de sangue.[...]Doiame que o señor
levase a metade do que collemos e enriba, a
mais de pagarmos as curas de Manolito, que
me castigasen diante dos seus fuciños para
andar ben con el.”
Fotografía do ano 1937

7. O señor
Landeiro
“O Landeiro merca e vende gando. É
home forte, traballador, e polo mesmo
gústalle que os demais traballen. Anda
de feira en feira. Berra para falar con
un coma se estivese entre cuxos. Pero
non é ruin.”
Fotografía do ano 1977

8. As mulleres
“Cando abriu o día eu xa pasara os
Alargos e a Codeseira. Sen pensalo ía
cara a Loxo, onde está a servir miña
irmá Celia. Estivera alí dúas veces e
lembrábame ata dos atallos.”
Fotografía do ano 1953

9. O traballo no
campo
“Entre Flora e mais eu facemos case todo o
traballo de fóra.
Flora ten vinte anos. Serve na casa do
Landeiro dende pequena. Dixéronme que
dorme lgunhas noites con el. A xente
sempre lle dá ó peteiro.”
Fotografía do ano 1966

10. Fin