Xosé Luis Franco Grande mantén na súa obra unha temática baseada no tema existencial da búsqueda do ser no tempo. ENTRE O SÍ E O NON reflicte un sentimento como de perda de nós mesmos, de perda da nosa personalidade, dos nosos pensamentos e sentimentos. Neste mundo de hoxe ás veces deixámonos a nosa individualidade e mundo interior para centrármonos no exterior e na colectividade. Este poema achéganos a reflexionar sobre quen somos nós con respecto do resto.

1. Ás veces entro en min por ver si atopo aquilo meu que eu son

2. e sempre vexo que non dou conmigo e que son eu quen se me vai das mans.

3. E sempre volvo a procurarme a min e nunca vou parar alí onde eu son

4. aquilo que é máis meu que debo de ser eu…

5. Ás veces penso que xa estou conmigo, cáseque no meu eido,

6. e despóis vexo que ainda falta máis… máis alá ,un pouco máis.

7. Eu vou metido en min como quen garda o único que ten .

8. e esguizo os velos que non deixan ver o eido onde eu atobo e onde eu son.

9. Quén dera estar tan soio que ún xa non fóra máis que aquilo que é,

10. quén dera estar así pra ser aquilo que non son ainda…!

11. A min deixaime así : perdido en min, esquecido,

12. sin eido, … sin ninguén!

13. XOSE LUIS FRANCO GRANDE “ ENTRE O SÍ E O NON“ (1967) (Premio Nacional de Literatura Rosalía de Castro) http://www.blogoteca.com/oclubdasideas