1. ՕՊԵՐԱ (ԻՏԱԼԵՐԵՆ՝ OPERA -
ԵՐԿ,
ՍՏԵՂԾԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ)
ԵՐԱԺՇՏԱԿԱՆ-ԹԱՏԵՐԿԱՆ
ՍՏԵՂԾԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ,
ՈՐԸ ՀԻՄՆՎԱԾ Է ԽՈՍՔԻ,
ԲԵՄԱԿԱՆ ԳՈՐԾՈՂՈՒԹՅԱՆ
և ԵՐԱԺՇՏՈՒԹՅԱՆ ՍԻՆԹԵԶԻ
ՎՐԱ:

2.  Առաջացել է Իտալիայում 16-17 դդ.
սահմանագլխում: Պատմական
էվոլյուցիայի ընթացքում ձևավորվում են
զանազան օպերային
ձևեր՝ մեներգ, ռեչիտատիվ, վոկալ
անսամբլ (զուգերգ, եռերգ, քառերգ և
այլն), խմբերգ, նվագախմբային
համարներ, նախերգանք և այլն:

3.  Երբեմն օպերայի
մեջ ներառվում
են բալետային տե
սարաններ,
խոսակցական
տեսարաններ,
զրուցերգություն:

4.  Տարբերում են
օպերայի հետևյալ
հիմնական
տեսակները՝
պատմական-
առասպելային,
հերոսական-
էպիկական,
ժողովրդական-
հեքիաթային,
քնարերգական և
այլն:

5.  Օպերայի որոշ տեսակներ սերտ կապեր
ունեն որոշակի ազգային մշակույթի և
դարաշրջանի հետ՝ իտալական օպերա-
սերիա (ծանրաբարո), օպերա-բուֆֆա
(կոմիկական), ֆրանսիական մեծ օպերա
(grand opera), ֆրանսիական օպերա-
կոմիկ, քնարերգական օպերա,
գերմանական և ավստրիական
զինգշպիլ, անգլիական բալլադային
օպերա:

6.  Առաջին հայկական
օպերայի
հեղինակն է
համարվում Տիգրա
ն Չուխաճյանը՝
իր «Արշակ
Բ» օպերայով:

9. Գոռ
Մարտիրոսյան
4-2 դասարան: