3. The pelvic simulator

6. Το φαινόμενο της γνώσης ως βασική παράμετρος της ύπαρξης (Barad,2003)

8. Αυτό που προσομοιώνεται είναι μια διαδικασία και στην περίπτωση μας μια διαδικασία που ασκείται σε ένα σώμα (Baudrillard,1994)

9. Οι τεχνικές της εικονικοποίησης (vitulization) αλληλεπιδρούν με τις θεσμικές δομές και τις “οικονομίες” των σωμάτων για την παραγωγή συγκεκριμένων αναπαραστάσεων του ανατομικό-ιατρικού σώματος.(Τracker,1999)

11. Η γνώση είναι ένα φαινόμενο ,παρά μια αναπαράσταση μιας οντολογικά διχοτομικής “αλήθειας”

12. Η τεχνολογία διαμορφώνει ήδη γνωστά φαινόμενα (Suchman,2007)

13. Ποιος κατασκευάζει την γνώση ;(Harding,1991)

14. Ποια είναι τα αντικείμενα της γνώσης ;

15. Η εμπειρία του ασθενούς από τη συμμετοχή του στις ιατρικές πρακτικές

18. Προνομιακός τομέας εφαρμογής της προσομοίωσης είναι η χειρουργική

20. Realism-Fidelity Validity

21. Ένας αξιόπιστος προσομοιωτής είναι αυτός που μιμείται το σώμα του ασθενούς;

22. O προσομοιωτής μιμείται τις πρακτικές και όχι την ανατομία και προσομοιώνει την “συμμετοχή” (participation) με το σώμα. Προσομοιώνει συγκεκριμένες πρακτικές που αναδύονται με το πέρασμα του χρόνου και όχι τα οντολογικώς προ-υπάρχοντα σώματα τα οποία είναι ξέχωρα από την εμπειρία.(Barad,1998)

24. H δρώσα πρακτική (actual practice) χρησιμοποιήται ως μοντέλο για το σχεδιασμό και δευτερευόντως η ανατομική του οργάνου

25. Με την ολοκλήρωση του προτύπου ζητάται η γνώμη και η αξιολόγηση από τους ειδικούς.

26. Η αξιοπιστία του προσομοιωτή συγκρίνεται σε σχέση με την γνώση των ιατρικών πρακτικών που κατέχουν οι ειδικοί.

28. Οι προσομοιωτές σε αυτή τη περίπτωση επανά- δημιουργούν (recreate) τεχνολογικές αναπαραστάσεις της ιατρικής γνώσης

29. H πιστότητα είναι ο βαθμός στον οποίο η εμφάνιση και η λειτουργία ενός προσομοιωτή /της προσομοίωσης ,αντιστοιχεί την εμφάνιση και τη συμπεριφορά του πραγματικού συστήματος.

33. Αυτό όμως που καθορίζει την αξιοπιστία του προσομοιωτή είναι η διαφορετική μέθοδος κολπικής εξέτασης στις δύο χώρες

34. Η διαφορά αυτή δεν έχει σημασία στην ευ πλαστότητα του ανθρώπινου ιστού, είναι όμως καθοριστική στο πρόπλασμα που είναι κατασκευασμένο από πλαστικό.

36. Οι πρακτικές είναι η οντολογική βάση πάνω στην οποία κατασκευάζονται οι προσομοιωτές και όχι η “αντικειμενική” επιστημολογικά ανεξάρτητη ανθρώπινη ανατομία.

38. Οι προσομοιωτές προσφέρουν πράγματι μοντέλα του σώματος του ασθενούς, αλλά το σώμα που προσομοιώνεται είναι το “βιωμένο” σώμα .

39. Το σχεδιαστικό ενδιαφέρον στην ανατροφοδότηση (feedback) ενός φαινομένου, μίας ιατρικής πρακτικής και η κατασκευή του προσομοιωτή σύμφωνα με τις υποδείξεις των ειδικών, υποδεικνύουν το πως η ιατρική γνώση αποτελεί ένα φαινόμενο.

41. Η ιστορία των προσομοιασμένου σώματος είναι η γνώση του σώματος μέσω της πρακτικής ,όπως αυτή εξασκείται σε συγκεκριμένα πλαίσια εφαρμογής. Επειδή οι πρακτικές είναι εξαρτημένες από το πλαίσιο ,υπάρχει και η πολιτική διάσταση στη κατασκευή των προσομοιωτών που αναπαριστούν συγκεκριμένες πρακτικές ως ιατρικές νόρμες (βλ φεμινιστική κριτική ανάλυση)

42. Η ανάγκη για την κατασκευή εργαλείων που θα μελετούν και θα αξιολογούν τις πρακτικές τόσο στο κλινικό όσο και στο εκπαιδευτικό περιβάλλον.

43. Η εμπειρία των ασθενών στο σχεδιασμό και την κατασκευή των προσομοιωτών.