2.
Spis treści
1. Początki
2. Hieroglify
2.1 Ideogramy
2.2 Fonogramy
2.3 Determinatywy
3. Praktyczna matematyka
3.1 matematyka - ułamki
3.2 astronomia - piramidy
3.3 medycyna
4. Literatura
3. POCZĄTKI
(początki ok. 6000 p.n.e. , państwo ok.3100-31 p.n.e.)
Starożytny Egipt rozwijał się w
dorzeczu Nilu a osłona, jaką dawały mu
morze i pustynie otaczające rzekę Nil,
sprawiła, że był to kraj, który przez parę
tysiącleci utrzymywał wysoką kulturę.
Swiadczą o tym liczne przykłady
architektoniczne, dzieła literackie, rozwój
religii, pisma i w końcu osiągnięcia w wielu
dziedzinach nauki , takich jak: matematyka
– zwłaszcza geometrii i algebry oraz
astronomia i medycyna. Jednak najbardziej
znanym wynalazkiem, jaki przypisujemy
starożytnemu Egiptowi, było pismo –
hieroglificzne, oraz wytwarzanie papirusu,
który służył Egipcjanom do zapisywania.
4. Rozwój i losy pisma starożytnych Egipcjan możemy prześledzić w
oparciu o zachowane teksty i zabytki kultury tego kraju:
Najstarsze zachowane inskrypcje to głównie zapisy imion władców i
wielmożów oraz nazw geograficznych i pochodzą z czasów I dynastii
(ok. 3100-3000 p.n.e. )
Rytualne formuły "Tekstów piramid" czyli teksty pisane na ścianach
grobowych w piramidach królów żyjących pod koniec V i w okresie VI
dynastii.
"Teksty sarkofagów" - zawierające wiele modlitw i zaklęć pokrywające
powierzchnię trumien, powstające w okresie Średniego Państwa.
Formuły "Księgi umarłych”, a ściślej "Księgi wyjścia w dzień", pisane
na papirusie w okresie Nowego Państwa i składane w grobach w celu
zabezpieczenia zmarłemu przejścia do świata pozagrobowego.
Zabytki pisma koptyjskiego stosowanego w chrześcijańskim Egipcie
już w pierwszych wiekach naszej ery.
innego rodzaju zabytki, np. dokumenty gospodarcze, utwory literatury
świeckiej, listy, prace matematyczne i inne.
5. Piramidion z reliefem
przedstawiającym zmarłego o imieniu
Amenhotep-Hui
Kompozycja kosmologiczna na sarkofagu z
21 dynastii
6. Hieroglify były pismem
starożytnych Egipcjan, znakami
niezrozumiałymi poza ich krajem,
ale i dla większości jego ludności.
Sztuka pisania stanowiła
tajemnicze, ekskluzywne
narzędzie, jej znajomością mogli
się szczycić tylko nieliczni
spośród mieszkańców Egiptu.
Zdarzało się, że wiadomości o
mądrości egipskich kapłanów, o
tajemnicach wyrażonych
świętymi, niezrozumiałymi
znakami przetrwały tylko w
dziełach pisarzy greckich. Dzięki
nim, a także za pośrednictwem
Arabów i Żydów elementy kultury
starożytnych Egipcjan stały się
znane przedstawicielom kolejnych
epok. Byłaby to jednak bardzo
uboga i fragmentaryczna wiedza
gdyby nie zdołano odczytać
egipskich hieroglifów.
7. Według samych starożytnych Egipcjan
stosowany przez nich system pisma pochodził
od bogów. Uważali oni, że pismo wynalazł bóg
Thot. Był on naczelnym bóstwem Hermopolis,
bogiem wiedzy, mądrości. Był także bogiem
Księżyca co wyraźnie podkreślano w
ikonografii - umieszczano mu na głowie
wizerunek Księżyca w dwóch jego fazach: jako
rogalik i jako dysk w pełni.
Thot uznawany był za wynalazcę pisma, a
także za opiekuna pisarzy, ukazywany był
jako ibis lub pawian, niekiedy też jako
mężczyzna z głową ibisa.
8.
9. Hieroglify pozostały tajemnicą dla ludzkości do czasu wyprawy armii
napoleońskiej, wraz z grupą uczonych, do Egiptu (1798-1799). Wydarzenie to
stało się impulsem dla nauki, uczeni zajmowali się między innymi kopiowaniem
wyrytych w kamieniu inskrypcji i tekstów zapisanych na papirusie. Naukowym
sukcesem tej wojskowej ekspedycji stało się odkrycie czarnej bazaltowej płyty
pokrytej pismem, tzw. "kamienia z Rosetty". Ta niewielka kamienna płyta
przyczyniła się do rozwoju egiptologii i wielkiego odkrycia jakiego dokonał w
1822 r. Jean Francois Champollion (1790-1832). Człowiek ten sprawił, że
zachowane księgi - świadkowie starożytnej kultury egipskiej - przemówiły.
Jean – François Champollion
był cudownym dzieckiem, biegle
potrafiącym władać prawie wszystkimi
językami Bliskiego Wschodu. To on, dzięki
pomocy trójjęzycznego „kamienia z
Rosetty” rozszyfrował imię jednego z
ostatnich władców Egiptu – Ptolemeusza.
Dzięki znajomości języka greckiego oraz
egipskiego pisma demotycznego poczynił
ogromne postępy, tak że samo
odcyfrowanie hieroglifów było już kwestią
czasu.
10.
11. Każdemu pojęciu z dziedziny zjawisk otaczającego świata odpowiadał
jeden znak. Znaki pełniły różne funkcje i istniały 3 ich zasadnicze rodzaje:
1. Ideogramy - znaki wyrazowe, rysunki
przedstawiające konkretne przedmioty wprost lub
mające znaczenie przenośne. Mogły danym
obrazem wyrażać pojęcia i czynności kojarzące się z
nim. Do typowych ideogramów należały np. cyfry
egipskie: "jeden" zapisywano jako pionową kreskę,
"dwa"- dwie kreski itd. Ten sposób zapisu był
wystarczający gdy tekst dotyczył przedmiotów
konkretnych, zawodził zaś przy pojęciach
abstrakcyjnych.
2. Fonogramy - zawierają symbole rzeczy i odpowiadające im
dźwięki. Znaki fonetyczne odpowiadały jednej, dwu lub trzem
spółgłoskom. Niestosowanie samogłosek powodowało jednak
nieporozumienia w przypadku wyrazów o takim samym składzie
spółgłoskowym, sprawiało, że pismo obfitowało w homonimy.
Stosowanie fonogramów i ideogramów nie wystarczało więc dla
stworzenia jednoznacznego zapisu słowa. W tej sytuacji
wprowadzono kolejne ulepszenie pisma.
12. 3. Determinatywy.
Były to obrazki umieszczane na końcu słowa, nie mające wartości
fonetycznej, wyłącznie precyzyjnie określające znaczenie
wielofunkcyjnego znaku w konkretnym tekście.
Determinatywy.
Il. z książki: P. Johnson: Cywilizacja starożytnego Egiptu. Warszawa 1997.
13. Kij – znaczy tyle co obcy/wrogi
Kobieta i mężczyzna + 3 kreski –
czytamy jako naród/ lud/ludzie.
Czyli ten zestaw hieroglifów:
wrogi lud/obcy lud
Trzy wzgórza czytalibyśmy jako -
kraj/ląd
Jakie imię jest zapisane hieroglifami?
kobieta - imię żeńskie.
Orzeł na początku i końcu wyrazu - informuje nas, że w tym miejscu powinny
znajdować się samogłoski (Egipcjanie nie zapisywali samogłosek sygnalizowali
tylko ich obecność). Symbol lew - litera L, natomiast następny znak to litera G.
15. Tekstów matematycznych tej kultury
zachowało się ledwie kilka, najcenniejszym
zaś jest tzw. papirus Rhinda i niemal
wszystko, co wiemy o matematyce
egipskiej, pochodzi z analizy tego
papirusu. Jest to dwustronnie zapisany
zwój o długości 5,5 m i szerokości 33 cm.
Na jednej jego stronie znajduje się 87
zadań o rosnącym stopniu trudności wraz z
rozwiązaniami, a na drugiej tablice liczb
postaci 2 : n dla wszystkich n
nieparzystych od 3 do 101. Zwój stanowi
kopię tekstu o kilkaset lat starszego, którą
wykonał pisarz Ahmes około 1650 roku
przed Chrystusem. O szacunku, jakim
cieszyła się w Egipcie wiedza
matematyczna, świadczy tytułowy
początek zwoju Reguły badania wszystkich
rzeczy i poznania wszystkiego, co istnieje,
każdej ukrytej tajemnicy.
papirus Rhinda
16. Kapłani
Najbardziej światłą i wykształconą grupą ludzi byli kapłani, nieco gorzej
urzędnicy. W Egipcie nie wykształciła się oddzielna grupa elity intelektualnej,
dlatego można stwierdzić, że to kapłani byli jedyną grupą, od której zależał
rozwój nauki w starożytnym Egipcie. Oprócz oczywistych kwestii
teologicznych, które kształtowali dbali też o matematykę, nauki przyrodnicze
oraz astronomię.
Matematyka
Matematyka oraz geometria u starożytnych Egipcjan, była
wykorzystywana głównie do dokonywanie obliczeń potrzebnych do prac
budowlanych, przy poborze podatków, mierzenia pól i objętości, zamiany
miar wagi na inne jednostki. Egipcjanie potrafili :
obliczać pola powierzchni figur,
odkryli „złoty środek” trójkąta,
stosowali system dziesiętny, w którym najwyższą jednostką był jeden
milion,
znali zastosowanie symboli do określenia kolejności potęg,
w celu obliczenia poziomu wód podczas wylewu Nilu stosowali
nilomierze.
17. Duże trudności, które były związane z
odczytaniem papirus Rhinda , pokonali
wspólnie egiptolog Eisenlohr i historyk
matematyki Cantor.
Najbardziej interesująca jest ta część dokumentu, która
zajmuje się ułamkami.
Trzeba przede wszystkim zaznaczyć, że
najważniejszym zagadnieniem, do którego sprowadzała
się niemal cała arytmetyka egipska, było dążenie do
rozkładu ułamków na sumę różnych ułamków o licznikach
równych jedności.
18. Astronomia
Początki astronomii w starożytności wiążą się z konieczną wdrożenia
rachuby czasu, rozwojem astrologii i początkami nawigacji. W państwie
faraonów była ona związana m.in. z wylewami Nilu czego wynikiem było:
określenie długości roku 365 dni oraz jego podział na trzy części:
wylewów, siewów i zbiorów. Oprócz tego podzielili rok na 12 miesięcy z
czego każdy miał 30 dni oraz podzielili noc i dzień na 12 godzin.
prowadzili również pierwsze obserwacje planet oraz gwiazd,
potrafili obliczyć terminy zaćmienia Słońca i Księżyca.
znali też kalendarz słoneczny, oparty na cyklu obiegu Ziemi wokół
Słońca.
piramidy, wznoszone przez starożytnych Egipcjan, były wielkimi
zegarami słonecznymi.
19. Piramidy egipskie – grobowce, będące miejscami pochówku faraonów
- były budowane zgodnie z zasadami astronomii – sama jest jednym
wielkim zegarem słonecznym. Cień płyt kamiennych wokół piramidy ma
długość jednego dnia, z kolei cienie rzucane przez całą piramidę od
połowy października do początku marca pokazują pory i długość roku.
Prowadząc obserwację tych cieni na kamiennych płytach, można było
obliczyć długość roku z dokładnością do 0,2 dnia.
PIRAMIDY
W zależności od pozycji społecznej budowle te miały mniej lub bardziej
monumentalny charakter. Najwięcej powstało ich w delcie Nilu, w
okolicach Memfis i Gizy.
20. Wielkie piramidy w Gizie (8 km od Kairu) zostały wzniesione za czasów
czwartej dynastii (2575-2465 r. p.n.e.). Największa z nich, grobowiec
faraona Cheopsa (Chufu), powstała jako pierwsza. Piramida stojąca
pośrodku, zbudowana jako druga, jest nieco mniejsza i należy do syna
Cheopsa, Chefrena. Trzecia, znacznie mniejsza, jest piramidą faraona
Mykerinosa, wnuka Cheopsa.
Piramidy mają różne formy
piramida schodkowa
faraona Dżeserakoło Memfis
pochodząca z 2650 roku
pne.
piramida łamana
króla Snofru w Dahszur.
Kąt nachylenia krawędzi do
podstawy 54°27’.
piramida ostrosłupa
Cheopsa z 2560 roku pne,
największa z trzech piramid
w Gizie.
21. Największa i najbardziej tajemnicza piramida w kompleksie piramid w Gizie
to piramida Cheopsa. Jest ona jedynym dobrze zachowanym cudem
świata. Piramida Cheopsa składa się z 2,5 miliona bloków kamiennych, o
łącznej wadze 6 miliona ton. Waga jednego bloku wynosiła od 3 do 80 ton
(według Jeana Suchy'ego i Chantala Cinquina nawet do 390 ton !). Wejście
do piramidy znajduje się pośrodku ściany północnej, na wysokości 20 m.
Przez blisko 3,5 tysiąca lat prawdopodobnie nikt nie wszedł do piramidy,
ponieważ Egipcjanie bali się klątwy. Pierwszym śmiałkiem był
prawdopodobnie Abd Allah al-Ma'mun, jednak nie znalazł tak jak sądził
skarbów. W 1168 roku Arabowie zniszczyli część Kairu, aby nie oddać
miasta Chrześcijanom. Odbudowując Kair odrywali z piramidy płyty
wapienne i budowali z nich mieszkania. Nie oszczędzono również
wierzchołka budowli i najwyższych partii, w związku z tym obecnie Piramida
Cheopsa liczy 137 metrów.
22. Liczby Wielkiej Piramidy
Pierwotna wysokość 5813 cali
Długość podstawy 9131 cali
Obecna wysokość 5496 cali
Krawędź ściany bocznej 8684 cale
Apotema od środka podstawy do wierzchołka 7387 cali
Kąt nachylenia ściany bocznej względem Ziemi 51°17'14''
Wierzchołkowy kąt dwuścienny 76°17'32''
Kąt nachylenia krawędzi względem poziomu Ziemi 41°59'50''
Dwuścienny kąt ścian bocznych 106°54'
Wierzchołkowy kąt między krawędziami 96°
Obwód podstawy 36524,24 cale
Rok ziemski 365,24 dni !
Suma diagonali podstawy 25827 cali
Precesja naszego punktu równonocnego 25827 lat !
Objętość piramidy 90 mln. stóp
Zajmowany obszar 13 akrów
Masa piramidy 5955000 ton
Położenie piramidy
29°58'51'' N,
i 31°9'00'' E
Długość boku zachodniego 230,357 m
Długość boku wschodniego 230,391 m
Długość boku północnego 230,251 m
Długość boku południowego 230,454 m
1 cal = 2,54 cm
1 stopa = 30,48 cm
1 akr = 0,4 ha
23.
24. piramida stoi prawie dokładnie na osi Północ-Południe. Kiedyś stała
dokładnie na osi Północ - Południe, jednak odchylenie, od strony północnej
2'28" na północny-zachód i od strony południowej 1'57" na południowy-zachód,
powstało wskutek dryfu kontynentów,
południk biegnący przez piramidę jest najdłuższym biegnącym przez ląd.
Dzieli on jednocześnie morza i kontynenty na dwie równe części,
obwód podstawy podzielony przez podwójną wysokość daje liczbę Π
=3,1416,
wysokość piramidy, jeżeli pomnożymy przez 1000000000, to otrzymamy
średnią odległość Ziemi od Słońca,
układ piramid zadziwiająco przedstawia układ gwiazd w pasie Oriona w
roku 10583 p.n.e.,
w roku 10583 p.n.e. ze wschodu tam gdzie spogląda Sfinks wschodził
gwiazdozbiór lwa. Wtedy też zaczęła się era precesyjna lwa i jak widać jego
budowniczowie wiedzieli o tym i chcieli nawiązać do tego budując Sfinksa,
masa sarkofagu pomnożona przez 10 do piętnastej potęgi jest równa masie
Ziemi,
Fakty
25. piramida od końca lutego do połowy października nie rzuca w południe
żadnego cienia, tak więc piramida była zegarem słonecznym, pokazującym
pory i długość roku,
temperatura wewnątrz Komory Królewskiej wynosi 68° Fahrenheita. Stanowi
to dokładnie 1/5 odległości rtęci wznoszącej się w rurce od punktu
zamarzania do punktu wrzenia wody na poziomie morza,
stosunek długości i objętości piramidy odpowiada stosunkowi promienia do
powierzchni koła,
południk przechodzący przez środek piramidy tworzy z równoleżnikiem
przechodzącym przez piramidę Mykerinosa i z linią prostą łączącą te dwa
punkty trójkąt pitagorejski,
kąty piramidy dzielą Deltę Nilu na dwie równe części,
piramida Cheopsa leży w centrum masy lądu stałego Ziemi,
odległość do bieguna południowego jest równa odległości do środka Ziemi i
odległości od bieguna do środka Ziemi,
wszystkie cztery ściany boczne Wielkiej Piramidy nie są płaskimi trójkątami
lecz mają wklęśnięcia. Powodują one, że podczas równonocny wiosennej i
jesiennej, tuż po wschodzie słońca oświetlana jest jedynie połowa ściany
bocznej.
26. Kto zbudował Wielką Piramidę
Piramidy to fascynujące zjawisko, chociaż tak naprawdę to nikt nie wie, jak
zostały zbudowane. Kiedy przyjrzeć się ich budowie i położeniu okazuje się, że
starożytni Egipcjanie musieli dysponować wiedzą, którą odkryto tysiąc lat
później. Jak więc to możliwe, że wznieśli tak precyzyjnie skonstruowane
budowlę jak piramida Cheopsa?
- Do jej budowy zużyto 2,5 miliona tak starannie dopasowanych
bloków skalnych, że pomiędzy nimi nie mieści nawet ostrze żyletki,
- Piramida wznosi się na tak skonstruowanych fundamentach, że
mimo niewyobrażalnego ciężaru nie zapada się w grunt.
Współcześni konstruktorzy za dopuszczalne uznają osiadanie
budynków o 17 cm na 100 lat. Tymczasem piramida Cheopsa
zapadła się półtora centymetra w ciągu 5000 lat. Herodot podjął się
obliczeń, z których wynika, że piramidę wznosiło 100 tys. robotników,
wymienianych co trzy miesiące przez 20 lat, czyli, że stanowi dzieło
rąk 8 milionów ludzi, którzy w ciągu zaledwie trzech i pół minuty
ustawiali jeden blok. I tak przez 24 godziny na dobę. Trzeba jeszcze
pamiętać, że ówcześni budowniczowie nie wiedzieli nic o istnieniu
ani koła jako środka transportu, ani o dźwigach, a także nie znali
przyrządów.
27. - Kamienny blok ważył ponad 2 tony, podniesienie nawet dużo
mniejszego głazu wymaga nadzwyczajnej i prawie ponadludzkiej siły.
Budowa trwała ok. 20 lat, wykorzystano do niej ok. 1800 000 kamiennych
bloków,
- Robotnicy pracowali 10 godzin dziennie przez 300 dni w roku, oznacza
to, że jeden blok układano 2 minuty.
- Według teorii Roberta G. Moores'a Egipcjanie do podnoszenia bloków
stosowali ramę w kształcie litery "A . Kiedy robotnicy ciągnęli linę
przymocowaną do bloku, ruch ramy podnosił go, w odpowiednio
dobranym miejscu inni robotnicy przymocowywali drugi kawałek liny do
kamiennego bloku, co pozwalało na utrzymanie odpowiedniego
naprężenia, pierwsza grupa robotników mogła wtedy poluzować linę i
przyczepić ją w innym miejscu, ludzie pracujący przy ramie zaczynali ją
ciągnąć wprawiając w ruch, kiedy blok znalazł się już na wysokości, z
której mógł zostać wciągnięty na stopień piramidy, ludzie pracujący
przy ramie napierali na liny przeciągając blok przez krawędź.
28. Pas Oriona
W 1994 roku Robert Bauval w książce "The Orion Mystery" przedstawił
teorię wykazującą, że piramidy IV Dynastii były budowane jako ziemskie
odzwierciedlenie gwiazdozbioru Oriona.
Porównanie
przez nałożenie
zdjęć
29. Bauval i Hancock ustalili korzystając z obliczeń komputerowych, że
układ Oriona i piramid pokrywały się w sposób idealny w 10500 roku
p.n.e. zdaniem badaczy oznacza to, że chociaż budowa piramid
zakończyła się około 2500 p.n.e. to jednak plan całego kompleksu
powstał 8000 lat wcześniej.
Po lewej stronie widoczny jest Orion, po
prawej gwiazdozbiór Byka, po środku
piramida Cheopsa
To ziemskie
odbicie nieba
miało
umożliwić
faraonowi
przejście w
zaświaty
Ozyrysa.
30. HIPOTEZY
1. Egipcjanie swą wiedzę odziedziczyli po mieszkańcach legendarnej
Atlantydy – rejon Atlantyku w pobliżu wysp Azorów i Wysp Kanaryjskich.
Jedne i drugie mają być jej pozostałościami nie zalanymi przez morze.
2. Piramidy są dziełem cywilizacji, która zamieszkiwała Ziemię długo przed
nami. Cywilizacja ta miała również stworzyć inne budowle nieznanego
nam obecnie pochodzenia, takie jak twarz na powierzchni Marsa, posągi
na Wyspie Wielkanocnej czy rzeźby na płaskowyżu Nazca. Cywilizacja ta
z nieznanych nam powodów opuściła Układ Słoneczny.
3. Erich von Daniken w swej książce "Rydwany bogów" napisał, że w
starożytności kosmici przybyli na Ziemię i to oni zbudowali piramidy.
4. Edgar Cayce ("Śpiący prorok") najsłynniejszy amerykański jasnowidz i
mistyk XX wieku, wchodząc w świat poprzednich wcieleń swoich
pacjentów, mimo woli, zaczął trafiać na opisy pradawnego lądu leżacego
na oceanie pomiędzy Europą a Ameryką. Po pierwszym takim przypadku,
gdy jego asystentka odczytała zapis jego transowej relacji powiedział:
"Zastanawiam się teraz, skąd to się wzięło i czy coś takiego w ogóle
mogło istnieć? Cayce nigdy nie czytał dialogów Platona poświęconych
Atlantydzie.
31. Oto 2 ciekawostki znalezione w Egipcie i mające być może powiązanie z
Atlantydą.
Egipskie hieroglify potwierdzają przeniesienie tego Krzyża do Egiptu. Tzw.
"Krzyż Atlantydzki" różni się od "Krzyża Egipskiego - Ankha", tym, iż dolne
ramię jest podzielone na dwie części.
Tajemniczy pierścień nazwany
"Pierścieniem Atlantów" wykonany z
asuańskiej kamionki, znalazł go w końcu
XIX wieku markiz d'Agrain. Stwierdził on, iż
pierścień nie pasuje stylistyką do kultury
egipskiej. Odziedziczył go francuski
radiesteta Arnold de Belizal i odkrył jego
zadziwiające właściwości.
32. ENERGIA PIRAMID
Francuscy radiesteci: Leon Chaumery, i Arnold de Belizal badali rozkład
promieniowań radiestezyjnych (zwanych kolorami) wokół Wielkiej Piramidy
w Gizeh. Uzyskany i wielokrotnie powtarzany wynik: Najsilniejsze
promieniowanie, zwane zielenią ujemną (V-) występuje na południowej
ścianie piramidy. Jednocześnie ten właśnie kierunek geograficzny wskazuje
w tradycji astrologicznej od przysłowiowych niepamiętnych czasów - znak
Koziorożca (planeta Saturn).
Zieleń ujemna to wg francuskich
badaczy najsilniejsze
promieniowanie Kosmosu,
stanowiące "falę nośną" dla
innych promieniowań. Ma ono
właściwości dezynfekcji,
hibernacji a w skrajnych
przypadkach mumifikacji tkanki
żywej. Potrafi równie dobrze
wywoływać jak i leczyć groźne
choroby nowotworowe.
Saturn – wg. tradycji ma
właściwości spowalniania
procesów życiowych,
konserwacji, dezynfekcji ale i
powolnego zabijania w
tajemniczy sposób. Energia
Saturna jest w astrologii
przejawem najpotężniejszych
energii działających na Ziemię z
Kosmosu
33. Postawienie piramidy ustanawia dookoła niej Zodiak w jego archetypowej
postaci. A dawniej wierzono, że zdrowie i powodzenie człowieka zależy
przede wszystkim od jego harmonijnego powiązania z siłami kosmicznym.
Rozkład promieniowania radiestezyjnego
poziomego
Rozkład promieniowania radiestezyjnego
pionowego
34. W latach trzydziestych XX wieku Francuski badacz Antoine
Bovis odkrył podczas zwiedzania komory grobowej piramidy
Cheopsa zjawisko mumifikacji. Ciała nieżywych zwierząt nie
uległy biologicznemu rozkładowi lecz odwodnieniu i zasuszeniu.
Bovis rozpoczął po powrocie z Egiptu serię eksperymentów z
modelami piramidy Cheopsa.
• Zbudował zatem jej model,
usytuował go w kierunku północ-południe.
Na 1/3 wysokości tego
modelu (tak samo jak komora
grobowa w piramidzie Cheopsa) i
umieścił tam zdechłego kota. Po
pewnym czasie tego
eksperymentu ciało kota uległo
odwodnieniu, i mumifikacji. To
samo działo się również z rybami
i jajkami. Bovis wpadł jako
pierwszy na pomysł
zastosowania energii piramid w
celu wzmocnienia sił witalnych
organizmu.
• Inni badacze francuscy
de Belizal, Chaumery i
Morel stwierdzili, że
prócz piramid podobny
rodzaj energii emitują
także niektóre inne
struktury geometryczne
i znaki symboliczne.
Stąd też ten rodzaj
oddziaływania nazwali
oni promieniowaniem
kształtów.
35. Patent czeskiego elektryka Karela Drbala
Wykorzystując energię piramid skonstruował on i opatentował w 1959 roku
przyrząd do ostrzenia żyletek, nadając mu nazwę "Przyrząd do ostrzenia
żyletek - Cheops". Składa się on z pojemnika w kształcie piramidy, do
którego wkłada się żyletkę. Cała istota działania to umieszczanie żyletki.
Musi się ona znajdować na 1/3 wysokości piramidy i jej oś musi być
skierowana w kierunku północ-południe. Regeneracja ostrza nie trwa długo,
tak przechowywaną żyletką można podobno ogolić się nawet 50 razy.
Kolejne eksperymenty
• wzrost roślin podlewanych wodą z piramid jest znacznie bujniejszy niż
innych rosnących na tym samym poletku, a nie podlewanych wodą z
piramidy
• produkty żywnościowe w piramidach nie tylko dłużej zachowują
świeżość, ale dodatkowo polepszają ich walory smakowe
• Patrick Flanagan umieścił nad głową badanego, w chwili gdy ten miał
oczy zamknięte, piramidę o podstawie dwóch stóp. Gdy piramida
znajdowała się nad jego głową do głośnika dotarły silne fale alfa. Po
usunieciu piramidy fale alfa zanikły. Doświadczenie te powtarzano na
innych osobach i uzyskiwano takie same wyniki. Fale alfa pojawiaja się
przy przechodzeniu i przejściu w wyższe stany świadomości.
36. • kilku Polaków pod kierunkiem doc. Bonawentury Kochela i dr Jana A.
Szymańskiego hodowle bakterii E.coli na podłożu stałym Levine'a
rozwijały się w piramidzie wykonanej z blachy miedzianej oraz w bryle
o kształcie sześcianu wykonanej z tego samego materiału.
Stwierdzono, że wzrost bakterii mierzony przeciętną średnicą kolonii
jest mniejszy o 46% w piramidzie w stosunku do sześcianu. Wyniki
takie otrzymano tylko dla hodowli umieszczonej na 1/3 wysokości
piramidy.
• dalsze badania dotyczyły innych obiektów: innych mikroorganizmów,
zieren pszenicy, enzymów i innych.
• B. Kochel stwierdził, że efekty zachodzące w piramidzie wymagają
przyjęcia istnienia w niej szczególnego oddziaływania, które ze
względu na jego hipotetyczny związek z geometrią bryły można
nazwać geometronicznym.
• od wielu lat badaniem właściwości energetycznych piramid i ich
budową zajmują się Czesław Galewski i Ryszard Chęciński. Wyniki ich
badań zachęciły wielu lekarzy medycyny konwencjonalnej do
zastosowania piramid w leczeniu rehabilitacyjnym.
• energia piramid, jak każdy lek, źle zastosowana, może być szkodliwa.
37. Eksperymenty naukowe, związane z badaniami nad wpływem piramid na
żywe organizmy, świadczą o tym, że korzystanie z tego wpływu może
wyświadczyć ludziom nieocenioną pomoc i stać się nieodłączną częścią
naszego życia.
wewnątrz piramidy jest kilka poziomów
(stref) energetycznych. Górny stolik – to
strefa maksymalnej koncentracji energii.
woda umieszczona w tej strefie nie psuje
się nawet w ciągu lat.
pole tej strefy tłumi działalność szkodliwych
bakterii! Efekt ten jest związany ze
wzrostem kwaśności wody znajdującej się
w tej strefie (obniżenie współczynnika pH),
co wskazuje pośrednio na zmniejszenie
prędkości upływu czasu w tej strefie.
zarówno płynne, jak i suche preparaty
farmaceutyczne, poddane działaniu energii
piramidy, sprzyjają podnoszeniu statusu
odpornościowego.
woda strukturyzowana w piramidzie
przejawiła wyraźne cechy przeciwrakowe.
38. Piramida, zawierając w swej
strukturze określone
prawidłowości, jest w gruncie
rzeczy swoistym filtrem
rezonansowym, który
przepuszcza i wzmacnia
strumień energetyczny w
pewnym zakresie
częstotliwości. Ten strumień
„siły życiowej”, zwany przez
starożytnych Egipcjan „Ra-
Nefer” (Promień Ra”), piramida
– jako rezonator – wyróżnia i
wzmacnia w zakresie, jaki
człowiek może odbierać i
transformować poprzez własną
strukturę energetyczną. W
określonych warunkach ten
strumień energii można nawet
zobaczyć.
(Rys. – Promień energetyczny (Ra) nad
piramidą w pobliżu wsi Chitino. Zdjęcie
wykonane zostało w nocy, ale wyraźnie
widoczna jest na nim poświata emitowana
przez piramidę)
39.
40. Literatura
1. Artykułu Włodzimierza H. Zylbertala – „Piramidy i zodiak”.
2. http://eszkola.pl/historia/rozwoj-nauki-i-techniki-w-starozytnym-
5736.html?strona=3
3. http://tajemnicepiramid.w.interia.pl
4. Cienkowski W.P.: Poligloci i hieroglify. Warszawa 1967.
5. Lurker M.: Bogowie i symbole starożytnych Egipcjan. Warszawa
1995.
6. Szczudłowska A.: Pismo egipskie, materiał pisarski, pisarz. [W:]
Starożytny Egipt. Praca zbiorowa po red. Albertyny Szczudłowskiej.
Warszawa 1976, s. 156-185.
7. http://www.egiptologia.pl