2. “Heb je al een levenswens?” vraagt Kyle aan zijn broer terwijl hij op een stoel gaat zitten. “H hm.” brengt Tom uit met volle mond. Hij slikt en zegt: “Ja, ik wil Sterrenkok worden.” “Dus dan kan je zelf ook lekkere taarten bakken?” vraagt Kyle meteen enthousiast. “Voor jou wel, broertje.”

3. Claire heeft niet zo’n zin in taart en heeft Jill uit haar bedje gehaald. Met een grote glimlach geeft Claire haar zusje een flesje.

4. Nadat ze haar stuk taart opheeft, gaat Katey haar Charisma oefenen. Want wanneer ze weer aan het werk gaat, wil ze wel graag een promotie kunnen halen.

5. Een beetje aarzelend komt Wout naar haar toe. “Katey?” Maar Katey negeert haar man en blijft stug dooroefenen.

6. Wout zucht en schudt zijn hoofd. Dan gaat hij bij Kyle zitten om een potje te schaken.

7. Tom bekijkt het allemaal stilletjes tijdens het trainen. ‘Wat is er met die twee aan de hand?’ Hij schudt net als zijn vader zijn hoofd en besluit het maar gewoon aan zijn ouders over te laten.

8. Niet veel later pakt Claire Jeff op. “Ik leg deze kleine in bed en dan ga ik zelf ook slapen. Tot morgen!”

9. Dat vindt Tom een goed idee. Hij pakt zelf Sam op. “Welterusten!” “Wacht Tom! Ik komt mee!” roept Kyle en hij rent achter zijn broer aan.

10. Zodra de deur naar het kindergedeelte is dichtgevallen, staat Wout op en loopt naar Katey. Ze heeft net de hersenpan afgedaan en kijkt Wout boos aan.

11. “Lieverd…” zegt Wout, maar Katey draait zich om en loopt van hem weg.

12. “Nu is het genoeg.” zegt Wout. Hij loopt om Katey heen en kijkt haar strak aan. Katey wil meteen weer weglopen, maar Wout pakt haar handen vast. “Nee, nu blijf je hier en luister je naar me.” “Wout, laat me los.” “Echt niet. Ik weet dat je boos op me bent. Maar ik deed alleen maar wat mij het beste leek voor jou. Ik belde die vrouw om jou wat rust te gunnen. Ik wist ook niet dat het zo’n verschrikkelijk mens zou zijn.”

13. Wout trekt Katey wat dichter naar zich toe en zegt zachtjes, met een beetje onzeker trillende stem bij haar oor: “Echt… Ik deed het alleen maar voor jou. Omdat ik van je hou en voor je wil zorgen. Je wil beschermen. Ik had het liefste zelf thuisgebleven. Maar dat kon niet, dat weet jij ook.” Wout zucht. “Ik wil geen ruzie met je maken. Ik hou van je.”

14. Katey slaat voorzichtig haar armen om Wout heen. “Het spijt me…” “Het is al goed…” zegt Wout en hij geeft Katey een kusje op haar neus. “Nee, het is niet goed. Ik heb me onredelijk gedragen en-”

15. Wout snoert Katey effectief de mond.

16. “Je wilt niet meer praten? Nou, kom dan maar mee!” zegt Katey ontdeugend.

17. Eenmaal in de slaapkamer duwt Katey haar man op bed. “Heb ik al gezegd hoe leuk dat uniform jou staat?” “Nog niet vaak genoeg.” zegt Wout en hij trekt Katey dichter naar hem toe.

18. Doordat Katey en Wout het samen flink laat hebben gemaakt, is het Claire die heel vroeg in de ochtend de tweeling uit bed haalt.

19. Gelukkig hoeft ze de knulletjes niet te helpen om op het potje te gaan. Dat kunnen ze prima zelf. En dus kan Claire door naar het jongste gezinslid.

20. Maar die jongste heeft geen goede bui… “Stil maar, Jill. Doe maar rustig, dan kan ik je luier gaan verschonen.”

21. Dat helpt gelukkig om Jill wat te kalmeren.

22. Nadat Jill weer in haar wieg is gelegd, gaat Claire schaken. Vanaf daar kan ze de tweeling goed in de gaten houden.

23. Na een tijdje komt Tom bij haar zitten. “Mag ik meedoen?” “Graag, alleen spelen is lang zo leuk niet.” zegt Claire en ze zet de schaakstukken terug.

24. “Wil jij eigenlijk studeren?” vraagt Claire na een korte stilte. Tom denkt even na. “Ik denk het wel. De universiteit kan erg gezellig zijn. En voor mijn levenswens is het natuurlijk ook wel fijn. Maar hoezo eigenlijk?” “Ik wil eigenlijk vroeg beginnen met studeren. Ik heb maar twee redenen waarom in nog niet gegaan ben. Ik wil niet alleen gaan en ik wil in ieder geval wachten tot na de verjaardag van de tweeling, zodat het voor Katey en Wout te behappen is.”

25. “Dan heb je vanavond dus geen redenen meer om hier te blijven.” zegt Tom. Claire kijkt verbaast naar hem op. “Vanavond groeit de tweeling op, ja, maar-” “En ik ga gewoon met je mee naar de universiteit! Dan hoef je niet alleen te gaan. En Kyle is ook niet alleen, want dan zijn Jeff en Sam groot genoeg om mee te spelen.”

26. In de ouderslaapkamer komt eindelijk ook wat leven. “Ben je nog zo moe, lieverd? Kan je zo’n nacht niet zo goed meer aan?” vraagt Katey plagend. Wout onderdrukt een gaap. “Ik kan het wel aan, alleen heb ik iets meer tijd nodig om bij te komen dan vroeger… En veel slaap heb ik nu niet gehad.”

27. Katey lacht en loopt naar het kledingrek. “Ik wel dan?” “Volgende keer mag jij bovenop.” zegt Wout en hij rekt zich uit. “Moet je kleding aandoen? Je ziet er zo erg leuk uit.” “Nou, als je even luistert, dan hoor je dat de kinderen al wakker zijn. Dan blijf ik niet zo rondlopen.” “Goed punt. Maar wel jammer.”

28. Zodra ze zich hebben aangekleed, pakken Wout en Katey de tweeling op en brengen ze naar bed. De knulletjes zijn al weer helemaal uitgeput.

29. Dan haalt Katey Jill uit haar wiegje voor een flesje. Voor Jill het flesje leeg heeft, staat de schoolbus voor het huis, die flink toetert. Jill schrikt en begint te huilen. “Stil maar meisje…” sust Katey haar. Tegen de oudste kinderen zegt ze: “Veel plezier op school.”

30. Een uur later staat er weer een bron van lawaai voor het huis. Deze keer de helikopter die Wout komt ophalen. “Serieus,” mompelt hij. “Een gewone auto is toch ook prima?”

31. Wanneer de helikopter vertrokken is besluit Katey even te genieten van haar momentje rust. Ze bakt wat pannenkoeken voor zichzelf en eet die in stilte op. ‘Deze rust komt niet vaak voor. Al zal die in de toekomst wel vaker voorkomen. Sam en Jeff worden al bijna kind en gaan dan ook overdag naar school. En wanneer Jill dan ook oud genoeg is voor school, wordt het hier misschien wel té stil… Ik mag blij zijn dat ik mijn baan nog niet heb opgezegd.’

32. Maar nu duurt de rust nog erg kort. Katey heeft haar bord nog niet leeg of de tweeling begint alweer in koor te roepen dat ze uit bed willen.

33. Katey stopt beide knulletjes in bad. Ze hebben geen van beide echt zin, maar het moet toch echt.

34. En natuurlijk wil Jill daarna ook nog een schone luier.

35. Claire en Tom zijn al vroeg weer thuis. Ze gaan samen boven hun huiswerk maken. “Maar doen we het vanavond dan echt?” “Ja, laten we het gewoon maar doen. Of in ieder geval aan mam en pap vragen wat zij ervan vinden.” “Oké.” zegt Claire blij. Dan buigen ze zich weer over hun huiswerk.

36. Een paar uur later, wanneer Tom en Claire allang klaar zijn met hun huiswerk, komt Kyle thuis. Hij ploft met zijn huiswerk naast zijn moeder aan de eettafel neer. “Je hebt boven toch een bureau?” vraagt Katey verbaast. “Ja… Maar ik heb geen zin om alleen boven te zitten.”

37. Dat kan Katey wel begrijpen en glimlachend ruimt ze haar bordje op. Dan gaat ze verder aan haar schilderij. ‘Ik moet het nu echt eens afmaken, zodat het weg kan. Echt een verschrikkelijk ding.’

38. Maar ongestoord schilderen is niet mogelijk. “Het is nu bijna af.” zegt Wout, die net uit zijn werk is en nieuwsgierig achter Katey gaat staan. “Eindelijk, ja.” Wout loopt nog iets dichter naar haar toe, legt zijn armen om haar middel en zoen Katey in haar nek. Zij gaat ervan giechelen, maar Kyle zegt: “Bah!! Ik probeer hier mijn huiswerk te doen!”

39. Wout laat Katey dus maar los en loopt naar de tweeling. “Zo jongens, gaan jullie zo opgroeien?” Sam knikt en Jeff stopt zijn krijtje in zijn mond.

40. Maar ze weten wel wat er bedoeld wordt. Wanneer er even niemand oplet, waggelen Jeff en Sam samen naar Jeff’s kamertje. Daar geven ze elkaar een knuffel.

41. Dan staan ze samen op hun beentjes te wiebelen. Ze kijken elkaar vrolijk even aan.

42. Dan springen ze samen de lucht in.

43. “Wauw!” roepen ze in koor wanneer ze weer op de grond staan. Even bekijken ze zichzelf en elkaar. Dan sprinten ze de kamer uit.

44. “Hoi mam en pap!” zeggen ze in koor tegen hun ouders. “Hé, zijn jullie al opgegroeid?” vraagt Wout verbaast. Katey draait zich meteen om op haar stoel. “Ja, we hadden geen hulp nodig.” zegt Sam trots.

45. “Nou, misschien jij wel. Want jij was langzamer dan ik.” zegt Jeff. “Maar een heel klein beetje! Ik had geen hulp nodig!” roept Sam en hij kietelt Jeff.

46. Jeff loopt snel naar de spiegel. ‘Even mijn haar veranderen, want dit is saai.’

47. “Zo, dat is beter!” zegt hij trots wanneer hij klaar is. “Je lijkt nu een beetje op een meisje.” plaagt Sam meteen. “Nietes!” “Welles!” “Jongens, ophouden, anders krijgen jullie geen taart.”

48. Dat dreigement werkt natuurlijk meteen en even later staat de hele familie om taart heen.

49. Katey blaast trots de kaarsjes voor Jill uit.

50. En ze is nog trotser wanneer ze even later een vrolijke peuter in haar armen heeft.

51. Kyle, Sam en Jeff schrokken snel een stuk taart naar binnen en gaan dan uitgeput naar bed. “Uhm… Mam, pap?” zegt Tom aarzelend. “Wat is er?” vraagt Wout. “Nou… Claire en ik waren aan het praten en… Nou ja…”

52. “We willen gaan studeren.” zegt Claire dan maar ineens. Katey en Wout kijken elkaar kort aan.

53. “Dat is toch prima?” zegt Katey dan. “Echt?” vraagt Claire. “Vinden jullie dat niet erg? Want we gaan dan natuurlijk wel erg vroeg.” “Nee, dat vinden we niet erg. We zijn juist trots. Nietwaar, Wout?” “Zeker weten!”

54. En dus hangt Claire al snel aan de telefoon om een taxi te bellen.

55. Claire en Tom zeggen iedereen gedag en stappen dan de taxi in. “Daar gaan we dan, Claire. Op naar de universiteit!”

56. “Wat worden ze toch snel groot…” mompelt Katey terwijl ze Jill leert lopen. Wout hoort het en zegt: “Ik weet het. Niet te geloven dat we nu al twee kinderen op de universiteit hebben. Zeker als je je bedenkt waar we mee begonnen.”

57. “Gelukkig hebben we hier nog vier fantastische kinderen.” zegt Katey en ze kijkt trots hoe Jill haar eerste stapjes doet.

58. Universiteit “Oké, deze kleding kan echt niet!” roept Tom uit. Daar is Claire het helemaal mee eens. “Laten we even snel een kamer uitzoeken en dan gaan shoppen!”

59. Even later komen ze bij de kledingwinkels op de campus aan. “Oké, zie ik je zo in het cafeetje boven?” vraagt Tom. “Is goed, tot zo.”

60. Allebei zoeken ze wat leuke kleding uit, die ze afrekenen en dan meteen aantrekken.

61. Claire blijft nog even rondsnuffelen en dus staat Tom boven in zijn eentje. Tot hij wordt begroet door een andere studente. “Hoi, ik ben Alegra Droef, en jij?” “Tom Vonk.” zegt Tom zachtjes, plotseling een beetje verlegen.

62. Maar over die tijdelijke verlegenheid stapt hij snel heen. “Weet je, ik vind dat die bril je heel leuk staat. Maar ik zou ook wel willen zien wat erachter zit.”

63. “Misschien kom je daar nog wel een keertje achter.” zegt Alegra.

64. “Misschien is dit een stap in de goede richting.” zegt Tom en spontaan geeft hij Alegra een zoen.

65. Gelukkig voor hem heeft Alegra daar totaal geen problemen mee.

66. “Ja hoor, we zijn nog maar een paar uur op de universiteit en Tom staat al te zoenen.” zegt Claire, die eindelijk klaar is met rondsnuffelen.

67. Tom laat Alegra snel los. “Je vriendin?” vraagt Alegra een beetje onzeker. “Nee, mijn zus.” stelt Tom haar gerust. “Alegra, dit is mijn zus Claire. Claire, dit is Alegra.” De meiden schudden elkaar de hand.

68. “Blijf je hier, of kom je mee? We zouden toch het studentenhuis verder gaan bekijken?” vraagt Claire. “Dat is ook zo, ik kom mee.” Dan geeft hij Alegra voorzichtig een knuffel. “Ik bel je, goed?” fluisterd hij zachtjes. “Graag.” is het antwoord.

69. Claire schudt lachend haar hoofd. “Kom mee, Romeo.” Tom en Claire zwaaien even naar Alegra en gaan dan terug naar hun studentenhuis.