2. Edith, Isis, Izzie, Nate, Lynn en Daisy Storm, lopen hun nieuwe straat in. Er staat een huisje. “Mama, gaan we daar wonen?” vraagt Nate. Isis knikt. “Daar gaan we wonen.” Isis zet haar dochtertje Daisy iets beter op haar arm. “Mam, zullen we naar binnen?” vraagt ze aan haar moeder Edith die haar andere dochtertje Lynn op haar arm heeft. “Is goed.”

3. “Wij gaan naar school.” zegt Izzie terwijl ze op zichzelf en Nate wijst. “Kijken jullie goed uit?” zegt Isis, ze geeft ze snel een zoen op hun voorhoofd. “We zullen uitkijken.” zegt Nate met een glimlach. “Veel plezier!” zegt Edith. Als de kinderen aan haar voorbijlopen aait ze ze allebei even over hun haren. “Tot vanmiddag!” roept Isis haar kinderen achterna.

4. Als Isis het huisje binnengaat ziet ze het keukentje, de eethoek voor vijf personen en de bank. “Hier gaan we helemaal opnieuw beginnen!” zegt ze tegen Daisy. “Opnieuw beginne!” kraait Daisy haar moeder na. Isis kijkt vertederd naar een van haar jongste dochtertjes.

5. In de zithoek, staan een bank een stoel een tv en een boekenkast. “Klein maar fijn!” roept Edith. “Ja en het is gezellig.” Edith glimlacht. “Gezellig word het in dit gezin toch wel, met alle kinderen!”

6. “Ikke plasje doen!” kraait Lynn. En zoals meestal bij tweelingen moet kort daarna ook Daisy naar het toilet. In hun kleine slaapkamer worden de meisjes allebei op hun potjes gezet. “Klaar!” roept Daisy als eerste. “Ikke niet!” zegt Lynn. Isis glimlacht, ze is dolgelukkig met haar gezin. Ze vond het vreselijk toen haar man wegging maar nu met haar kinderen en moeder is veel gelukkiger!

7. “Zullen we jou eens een paar woordjes leren?” zegt Edith tegen Daisy. Het meisje deinst in elkaar, ze wil niet leren! “Spelen!!” roept ze. “Meisje, eerst leren dan spelen.” zegt Edith. “Spelen! Spelen!” roept Daisy nog een keer. “Nee, eerst leren!” roept Edith streng. Daisy kijkt haar oma uitdagend aan.

8. Haar tweelingzus mag wel spelen. Lynn zit ondertussen vrolijk aan de speeltafel. Met haar kleine handjes pakt ze de blokjes vast. Ze merkt helemaal niet dat haar zusje herrie aan het maken is. Het enige wat voor haar bestaat zijn de kleine gekleurde blokjes, die voor haar neus liggen.

9. Beneden kijkt Isis in de krant. “Een baan, maar in wat...” mompelt ze. Ze kijkt naar de verschillende vacatures, bijna niks kan haar bekoren. Dan ziet ze de perfecte baan! In de muziek! Haar muziekleraar op school zei altijd al dat ze muzikaal was, dit was haar kans om dat te laten zien! En je kan in de muziekindustrie nog rijk worden ook, en dat staat haar wel aan! Ze heeft niet voor niks een rijkdomswens.

10. Als de deurbel gaat loopt Isis naar de deur. Ze ziet nog net een man de straat uitlopen, ze ziet niks alleen een ingepakt cadeau. “Ik ben dol op cadeautjes, wat zou erin zitten?” zegt ze. In de woonkamer haalt ze de strik van de doos. Als ze de doos openmaakt ziet ze de computer. “Dat wordt een verassing voor Izzie en Nate!” zegt ze terwijl ze de computer opbergt in het keukenkastje.

11. In de slaapkamer van Lynn en Daisy. Is Daisy toch haar woordjes aan het leren. “Oma!” zegt ze trots. Edith kijkt naar haar kleindochter. “Goed zo meisje, zeg het nog maar een keer: Oma!” Daisy kijkt haar aan. “Oma!” kraait ze. “Goed zo, ga nu maar spelen!” zegt Edith vrolijk. Dat laat Daisy zich geen twee keer zeggen en voor Edith met haar ogen heeft geknipperd is Daisy de kamer al uitgekropen.

12. “Lynn, ikke kan nu beter praten!” zegt Daisy als ze bij Lynn aan de speeltafel gaat staan. Lynn kijkt haar zusje niet begrijpend aan en stopt een blokje in haar mond. Daisy kijkt boos naar haar zusje en gaat dan verder met haar eigen spel om zich niet meer te bemoeien met Lynn.

13. Op de straat komen er ondertussen een paar andere bewoners van Blue Creek bij elkaar om de nieuwe bewoners te ontmoeten. Edith loopt snel even naar buiten. “Ik ben Edith Storm.” stelt ze zich voor. “Wij zijn Lars en Max Doorn.” zegt een van de twee jonge mannen wijzend op hem en zijn evenbeeld. De andere man stelt zich voor als Steef van Klaveren. “Leuk jullie ontmoet te hebben, ik moet nu echt naar mijn kleinkinderen.” zegt ze als ze Lynn hoort jammeren door het open raam.

14. Als ze de slaapkamer van de meisjes inkomt, ziet ze dat Lynn doodmoe is. Haar oogjes vallen dicht en het helpt niet heel erg als je zusje dan ook nog heel veel kletst. Isis is naar haar werk gegaan, dus nu is Edith helemaal alleen met de kinderen. Ze trekt Lynn snel haar pyjamaatje aan en stopt haar in haar bedje.

15. Lynn lacht naar haar oma als ze in haar bedje zit. “Ik slaapje doen!” Edith knikt. “Je gaat nu lekker slapen.” ze pakt het handje van Lynn nog even vast en knijpt er zachtjes in. “Slaap lekker, meisje.” zegt ze als de oogjes van Lynn dichtvallen en ze de hand van Edith los laat. Dan draait Lynn zich op haar zij en stopt haar duim in haar mond.

16. Edith heeft Daisy net een flesje gegeven, maar dat drinkt ze boven op, zo moe is ze. “Kom Daisy, dan legt oma je even lekker in bedje!” zegt ze tegen Daisy, als ze haar kleindochter oppakt en de slaapkamer indraagt.

17. “Kom maar Daisy.” Edith en trekt haar pyjama aan. Het is hetzelfde jurkje als haar zus ook aanheeft in bed. Met een glimlach legt Edith Daisy in haar bed. “Droom zacht, Daisy.” zegt ze, als ze het meisje een aai over haar hoofd heeft gegeven, loopt ze voorzichtig de slaapkamer uit.

18. Als Edith beneden komt ziet ze dat de schoolbus de straat in is komen rijden. Izzie en Nate komen vrolijk uit de bus. Izzie loopt meteen naar binnen en legt haar huiswerk op de keukentafel. “Oma, wil je me helpen?” vraagt ze. “Natuurlijk, Izzie! Wat snap je niet?” Izzie begint uit te leggen wat ze niet snapt en Edith begint haar te helpen. “Als je dat nou eens bij dat optelt en dat er vanaf haalt. Wat krijg je dan?”

19. Nate heeft een meisje van school bij, ze heet Celeste. “Celeste, dat vind ik niet leuk!” roept Nate boos naar het meisje. “Maar ikke wel!” Celeste zegt het terwijl ze met haar vinger wijst. “Weet je wat? We doen eerst wat jij leuk vind, en dan wat ik leuk vind! En dan kunnen we daarna samen nog wat bedenken!” zegt Nate, blij dat hij een oplossing heeft gevonden.

20. “Ik moet naar huis!” zegt Celeste om vijf uur. “Is goed! Dan zie ik je morgen op school weer.” zegt hij terwijl hij Celeste een knuffel geeft. “Doei!” zegt Celeste terwijl ze de straat uit rent. Nate kijkt haar vrolijk na, dan gaat hij naar binnen.

21. Iets na vijf uur komt Isis uit haar werk. Ze heeft een leuke baan, en daar is ze blij mee. Nog blijer is ze met haar eerste salaris. “Eindelijk weer wat geld.” zegt ze vrolijk terwijl ze naar de deur loopt. “Ik ben thuis!” roept ze als ze binnenkomt. “Mama!” Izzie en Nate komen op haar af. “Hé lieverds, hoe is het met jullie?” vraagt ze als ze allebei haar kinderen een knuffel geeft. “Goed!” zegt Izzie.

22. “Mam, wil je me helpen met mijn huiswerk?” vraagt Nate. “Natuurlijk. Ga maar zitten.” Isis bladert snel even door de opgaven, en ziet al meteen wat het probleem is. “Kijk je haalt de bijvoeglijke naamwoorden door de war met zelfstandige naamwoorden. Als je nou eens naar deze zin kijkt: de rode deur. Dan word het heel snel duidelijk!” Nate glimlacht. “Nu word het me al een stuk duidelijker.” roept hij blij.

23. Edith is naar de badkamer gelopen om een bad te nemen. “Eindelijk rust.” mompelt ze als ze zich in warme water laat zakken. “Het is niet dat ik niet dol op mijn kleinkinderen, maar wat ik nu dus is wel veel...” zucht ze als ze zich even onder water laat zakken.

24. Maar de rust duurt niet voor lang, want in de slaapkamer van Lynn en Daisy word iemand wakker. “Mama! Oma! Ikke wakker!” schreeuwt Lynn. “Mama! Omma! Ikke wakker!” roept ze nog een keer als ze nog niemand de trap op hoort komen. “Mama!” roept ze ongeduldig.

25. Niet snel daarna word ook de ander wakker. Daisy is nog niet helemaal uitgeslapen, maar werd wakker van het gebrul van haar zus. Ze blijft nog even in haar wiegje zitten. Dan horen ze gestommel op de trap. Edith en Isis komen hun slaapkamer in en tillen ze op de grond. “Ga maar even spelen met Nate en Izzie.” zegt Isis terwijl ze de kamer uitloopt.

26. Weer beneden pakt Isis een boek uit de kast. Het is een spannend verhaal, een misdaadthriller. Isis word meteen in het verhaal opgeslokt en merkt niks meer wat er om haar heen gebeurd. Niet dat ze veel kan merken, want voor een gezin met vier jonge kinderen is het uitzonderlijk rustig vandaag.

27. Op de bovenverdieping, zitten alle kinderen rond de speeltafel. Izzie en Nate waren er al, maar de pret was compleet toen hun kleine zusjes erbij kwamen zitten. “Blokje!” zegt Lynn vrolijk. Izzie haalt snel een blokje uit de mond van haar zusje als ze ziet wat ze aan het doen is. “Lynn, dat mag niet je moet spelen met de blokjes!” zegt ze. Lynn knikt en gaat dan toch maar een toren bouwen.

28. Isis heeft ondertussen wat boterhammen gesmeerd voor het avondeten. “Nate! Izzie! Komen jullie eten?” roept Edith onder aan de trap. “We hebben geen honger.” zegt de tweeling. “Hoe was het op je werk?” vraagt Edith. “Leuk, het werk pas helemaal bij me, lekker met mensen en een beetje met muziek!” vertelt Isis. “Hoe was jou dag?” vraagt ze dan.

29. “Hectisch, maar gezellig. Ik heb Daisy leren praten.” zegt Edith. “Al zou ik af en toe wel wat minder hooi op mijn vork moeten nemen. Ik ben kapot, van de zorg voor vier kinderen.” zegt Edith. Isis knikt. “Ik snap het mam. Neem je ook even rust wanneer Daisy en Lynn een middagdutje doen?” Edith zucht. “Dan komen de oudste alweer thuis...”

30. En die oudste zijn, na hun eerste dag op school, zo moe dat ze zonder klagen naar bed gaan. “Slaap lekker, Nate!” zegt Izzie. “Slaap lekker, Iz!” antwoordt haar broer. En zo vallen ze in een diepe, diepe slaap.