3. 776 antes de Cristo na cidade de Olimpia (Grecia), xa por estes tiempos, se excluía a
participación das mulleres como deportistas e como espectadoras. Só as mulleres solteiras
podían asistir aos xogos e a pena para unha mujer casada que observase aos atletas en acción era la
muerte, pues los atletas competían espidos, exhibindo os seus corpos como símbolo de perfección.
O visionario Pierre de Coubertin (1863-1937), o fundador dos Xogos Olímpicos na era Moderna, tívoo
todo baixo control na contorna olímpica menos o auxe do papel da muller. O creador da frase: "O
importante é participar", sempre se mostrou en contra da participación das mulleres nos Xogos.
"A súa participación non é práctica, pouco interesante, nada estética e incorrecto", asegurou
Coubertin, uns preceptos que lle levaron a quedar en minoría no seo do COI, do que tivo que dimitir en
1925.
Desde entón, o papel da muller foi unha progresión xeométrica. En 1928, empezaron a participar en
ximnasia e atletismo e a rusa Larisa Latynina, con dezaoito medallas conquistadas entre 1956 e
1964, a deportista máis laureada da historia, demostrou o equivocado que estaba por unha vez,
Pierre de Coubertin.
