ZBATIM I SAKTE I KANUNIT TE MALEVE TONA ... SOT - nga Fritz Radovani
libri i autorit Gjon KEKA ”Vetëplotësimi i Kombit”
1. Nga Gjon KEKA
Sapo ka dal nga shtëpia botuese “Botart” libri i autorit Gjon KEKA, ”Vetëplotësimi i
Kombit”. Libri do të shpërndahet si në Shqipëri dhe trojet tjera shqiptare ashtu edhe
në vendet europiane dhe kontinentin amerikan.
Shfaqja e ndjenjave kombëtare është një pasqyrë, e cila vihet në dukje gjithnjë kur
kombet duan t'i shohin shkaqet patologjike të rrezikut të ekzistencës së tyre gjatë
historisë nga ana e pushtuesve barbarë dhe mbështjellja e tij me ideologji të errëta,
vese, sindromë dhe humbje të vizionit të qartë drejt të ardhmes. Po ashtu këto
ndjenja të vërteta kombëtare janë aq të fuqishme për kushtet dhe rrethanat në të
cilat shfaqen, sa që nxjerrin në dritë tek të gjithë domosdoshmërinë e ruajtjes së
identitetit, kulturës rrënjësore të tij, mbrojtjes të së drejtës historike dhe qenies
shpirtërore e kombëtare të tij, të vetëdijes kombëtare si dhe të zgjimit të ndërgjegjës
së përgjithshme kombëtare. Është për t'u nënvizuar një gjë e rëndësishme këtu, se
nga pesha morale e kombeve kanë dalë në sipërfaqe edhe aftësitë e brendshme të tij
për të lëvizur krahët e historisë në drejtim të duhur dhe të drejtë historik si dhe për të
këputur lidhjet e dëmshme të politikës, ideologjisë dhe barbarizmave që kanë lënë
pushtuesit tek ta, kjo jo vetëm që i ka ndihmuar këtyre kombeve që të gjejnë rrugën e
tyre të vërtetë të nisur që nga zanafilla e tij, por edhe të zbulojnë në tërësi qëllimin e
ardhmërisë së sigurtë dhe të mirë jo vetëm për ta, por edhe për brezat e ardhshëm.
1 nga 5
2. Karakteri universal i një kombi të lashtë dhe historik gjendet gjithmonë përballë
dallimeve, shumëllojshmërisë së zakoneve, petkut të huaj ideologjik, kulturor, lidhjeve
politike artificiale të gabuara dhe ideologjike etj., etj., të gjitha këto jo vetëm që i
bëjnë dëm natyrës dhe qenësisë së tij si komb, por edhe e fusin atë në kontraste të
mëdha në mes realitetit të tij të natyrshëm historik dhe dyndjeve të popujve
ardhacakë së bashku me barbarizmat dhe bojën e tyre ideologjike rrënuese dhe
mohuese të drejtësisë dhe autoktonisë së kombeve, ku ata kanë vërë këmbët e tyre
pushtuese.
Duke mos rënë në krahët e pasioneve, lakmisë dhe interesave të shkurtra ideologjike
demoniake, pastaj të humbjes së vlefshmërisë dhe rëndësisë së kohës dhe të vërtetës
së historisë së kombeve është pikërisht pesha morale dhe ndërgjegjja kombëtare, ajo
që rëndon fuqishëm dhe përcakton hapat historikë të kombeve drejt daljes nga këto
teprime të huaja ideologjike dhe nga rreziku i mohimit dhe mosaftësisë për të ngritur
çështjet e drejta në tryezat e kohës dhe vendimeve ndërkombëtare si dhe për të
përcaktuar me saktësi rrugëtimin historik dhe vizionin e qartë drejt të ardhmes së
sigurtë të tyre. Sidoqoftë, ringjallja e ndjenjave kombëtare në kohën tonë, të cilat
pothuajse janë dyfishuar, është një përgjigje uniforme e qytetërimit dhe rivendosjes
së gjërave në vend të vet, si dhe të anulimit të të gjitha çmendurive të së kaluarës
nëpërmjet traktateve si mëkate politiko-diplomatike të kohës që iu bënë kombit
shqiptar gjatë historisë
Dallimi mes kërkesave të natyrshme të një kombi autokton dhe atyre të
panatyrshme të një populli ardhacak është i madh sa lindja me perëndimin, sepse
kërkesat e natyrshme të një kombi janë jo vetëm të përligjura dhe të drejta, por
edhe themeltare dhe të padiskutueshme, ndërsa ato të panatyrshme apo kërkesat
absurde të popujve ardhacakë vijnë si rezultat i pretendimeve, i instikteve
gllabëruese dhe i thurjes së miteve dhe ngjitjes pas iluzioneve.
Pikërisht këtu qëndron edhe momenti i madh i pushtetit të padiskutueshëm të së
drejtës së historisë së kombit shqiptar europian për të realizuar të gjitha aspiratat
e tij dhe për të rivendosur kombin me dinjitet në mesin e kombeve të civilizuara
dhe demokratike dhe kështu për t'u bërë faktor i rëndësishëm i zhvillimeve
pozitive në botë. Në përputhje me mësimet e shëndosha për kombet të cilat
nxjerrin jashtë elementet dhe interpretimet e konfuzionalitetit dhe të mbjelljes së
ideologjive dhe miteve absurde, kombi ynë ka jo vetëm natyrën e fiseve Ilirie të
mishëruar brenda tij në realitetin historik, por është edhe një komb që ka si levë të
fuqishme kulturën e lashtë të tij europiane, gjuhën, shpirtin e tij europian si dhe
është pjesa kryesore e kurorës së civilizimit të familjes së lashtë europiane.
2 nga 5
3. Ngatërrimi i gjuhës historike të kombit me atë të gjuhës politike të shtetit është në
njërën anë një gabim që vjen si rezultat i mungesës së kuptimit të idesë dhe
doktrinës bazë të kombit dhe në anën tjetër atë të historisë politike të formimit të
shtetit mbi vullnetin e atij kombi për të qeverisur veten mbi bazën e idesë dhe
doktrinës origjinale të tij. Në lidhje me kët, historiani i urtë gjerman i ligjit dhe së
drejtës Karl Salomo Zachariae shkruan në veprat e tij mbi shtetin se “kombi dhe
shteti nuk janë identikë në vetvete. Kombi quhet mishërim i të gjitha fiseve të tij,
p.sh. një komb mund të jetë i ndarë në disa shtete. Ndërsa të dy termat kanë
përdorime identike, por është rëndësia e kombit mbi atë të shtetit ajo që i jep
kuptim atij”.
Ndërkaq, duhet vënë re një gjë tepër të rëndësishme për kohën e tanishme, para
se lidershipi politik dhe elita në përgjithësi intelektuale-akademike e politike e
kombi shqiptar të bëjë lëvizjet për bashkimin e tërë trupit të tij kombëtar historik
me urtësinë dhe bashkëpunimin e ngushtë me miqtë e saj ndërkombëtarë dhe
faktorët vendimmarrës, ajo duhet se pari të realizojë në vetvete unitetin e
mendimit dhe rilindjen e plotë, pra të brendshme kombëtare e shpirtërore.
Megjithëkëtë, duhet elaboruar edhe një gjë këtu se lëvizjet, energjitë dhe
përpjekjet e ndryshme që po bëhen në këtë shekull brenda qenies shqiptare në
drejtim të realizimit të aspiratës së përgjithshme kombëtare të tij duhet shikuar në
dy aspekte: E para si energji që rrjedh nga koha dhe nevoja e realizimi të këtij akti,
pra të bashkimit të qenies kombëtare në një, dhe e dyta si një ndezje e pasioneve
të fjalëve dhe testimeve të ndryshme të kohës dhe botës politike kombëtare e
ndërkombëtare. Ajo që është e rëndësishme në këtë kohë, është që këto impulse
dhe ky entuziazëm i madh i këtyre përpjekjeve të mos jetë vetëm një pasion i
ndezur i fjalëve të pushtetit gjuhësor, por të shtrihet deri në kufirin e ndikimit në
proces të rivendosjes së kombit shqiptar në kurorën e kombeve të plota,
demokratike dhe të bashkuar në familjen e lashtë të saj europiane. Asnjë shtet nuk
mund të ketë mbështetje të ekzistencës së tij diku tjetër përveç atij të të qenit
gjithnjë i lidhur dhe harmonik me vullnetin e kombit dhe vizionin e tij, në
momentin që kjo ekzistencë vihet në dilemë apo tentohet të punohet mbrapsht në
drejtim të të bërit distancë mes tij dhe vullnetit të kombit, atëhere shteti del jashtë
doktrinës së tij themeltare historike, jashtë arsyes praktike, jashtë kohës dhe
hapësirës së tij si organizëm, si institucion dhe jashtë ligjit moral si bazë e
qëndrueshmërisë së themeleve të politikës së tij.
3 nga 5
4. Nga kjo mund të konkludojmë se liria e brendshme dhe bashkimi i trupit anatomik
të kombit shqiptar europian nuk mund të jetë në asnjë mënyrë dhuratë e
pushteteve politike apo edhe e politikës ndërkombëtare, por ajo duhet të vijë dhe
rrjedhë ashtu natyrshëm nga kapilarët e përgjithshëm të çdo shteti dhe kombi në
përgjithësi si dhe të pranohet nga bota politike ndërkombëtare si e drejtë e
natyrshme historike. Duhet ditur gjithashtu se kombi është i vetmi subjekt ligjor
dhe bartës i origjinalitetit të tij në kohë, në kontinuitet historik dhe zhvillimor gjatë
tërë proceseve historike dhe zhvillimeve politike kombëtare e ndërkombëtare.
Meqë tani në këtë vit 2012 respektivisht më 28 nëntor të gjithë shqiptarët
shënojnë 100 vjetorin e deklarimit të pavarësisë më 28 nëntor 1912, por jo edhe të
pavarësisë së plotë të trojeve tona kombëtare më vitale, si dhe 570 vjetorin e
flamurit kombëtar të ngritur në Kalanë shkëmb të Krujës nga strategu, diplomati
dhe lideri vizionar Gjergj Kastrioti më 28 nëntor 1443 si dhe të çlirimit dhe të
pavarësisë së trojeve shqiptare nga hordhia dhe zinxhirët e perandorisë së errët
otomane, është e rëndësishme që të reflektojmë dhe të arrijmë të kuptojmë
kohën e artë të vendimeve të rëndësishme dhe historike si dhe të transformimeve
të domosdoshme, do të thoja rrënjësore të kombit tonë, por edhe të ringjalljes së
tij të plotë që të ecë i sigurtë drejtë të ardhmes dhe me vizion të qartë të tij si dhe i
vetëplotësuar përgjithmonë si komb i lashtë europian dhe pjesë e kurorës së
civilizimit të kësaj familje.
Ndërsa tani në këtë shekull, kombit shqiptar i nevojitet rikthimi i shpirtit të Gjergj
Kastriotit për dy arsye: Së pari, kjo do të thoshte ringjallje e vlerave dhe kulturës
europiane të kombit shqiptar si dhe së dyti rikthimi i plotë i të drejtës (pjesëve)
historike të anatomisë së kombit shqiptar europian në përgjithësi. Vetëm kështu
ne do të shpalosnim në vetvete dhe botës se ne si komb i lashtë jemi jo vetëm
rrënja qendrore, por edhe kurora e përbashkët e civilizimit të familjes europiane.
Realisht, ne si komb i lashtë kemi nevojë për ringjallje të vërtetë shpirtërore-
kombëtare, për transformime rrënjësor, për mësime të dobishme, përpjekje
fisnike, për të ecur në ritmin e kohës moderne dhe zhvillimore si dhe për t'u
rikthyer në familjen e lashtë europiane me identitet dhe të vetëplotësuar, çdo
vonesë në këtë drejtim është vonesë në kohë dhe në qëllimin e saj historik.
Nga e gjithë kjo mund pohojmë fuqishëm se ne i përkasim një kombi me talent të
madh, me një pasuri të madhe të kulturës shpirtërore e materiale dhe të
trashëgimisë brenda familjes sonë të lashtë europiane dhe kështu duke pasur këtë
pasuri kolosale ne si komb i lashtë europian duhet të mbështetemi përgjithmonë
4 nga 5
5. në shkëmbin e historisë sonë, në shtyllat si vlera të përjetshme të kombit tonë, në
figurat sublime dhe të bekuara të kombit dhe në të vërtetën tonë rrënjësore dhe
gjenealogjike. Pikërisht madhështia shpirtërore, kulturore, politike etj., e një kombi
dhe një shteti qëndron në pozicionim e tij të natyrshëm historik, në përhapjen e
vlerave dhe prezantimit të figurave të tij mbikohore në gjithë botën e civilizuar, në
largimin nga trupi i tij të mbeturinave ideologjike, në vizionin e palëkundur dhe në
çuarjen e kombit në sheshin kryesor të historisë së botës së zhvilluar demokratike
dhe të civilizuar si vlera në përbashkësi të përjetshme të tyre. Vërtetë ne si komb i
lashtë europian jemi një ndër racat gjigande dhe rrënja qendrore e familjes sonë të
lashtë evropiane; kjo vjen si rezultat i gjurmëve të pashlyera që kanë lënë figurat
tona mbikohore në jetën e kombit shqiptar evropian. Janë pikërisht këto figura
sumblime dhe të bekuara që reflektojnë këtë madhështi të kombit tonë të lashtë.
Me pak fjalë edhe përkundër tundimeve të vazhdueshme dhe tendencave
sulltaniste për ta deformuar imazhin e kombit tonë europian, një gjë tanimë është
e ditur se askush nuk do të mundë ta ndalë apo të mundohet ta pengojë frymën e
lirisë, të së vërtetës, demokracisë dhe të ardhmes së mirë të tij, që do të përshkojë
tërë qenien e kombit tonë dhe kështu të fillojë agimi i një epoke të re të ringjalljes
dhe rikthimit në familjen e lashtë europiane.
3 Shkurt, 2012
Web: http://www.tiranaobserver.al/2012/02/03/veteplotesimi-i-kombit/
M.D
5 nga 5