2. El reinado de Fernando VII (1814-1833) Etapas 1. El Sexenio Absolutista (1814-1820) 2. O Trienio Constitucional (1820-1823) 3. A Década Ominosa (1823-1833)
3. Conflicto entre Absolutismo y Liberalismo Absolutistas Antigos grupos privilexiados: Nobreza e Clero Rey y parte de las clases populares Liberais ou constitucionalistas Soberanía nacional e división de poderes Igualdade ante a lei e impostos Dereitos do cidadán: Libertade, igualdade e propiedade
17. TRATADO DE VALENCAY Acordo mediante o cal o emperador Napoleón I ofrecía a paz e recoñecía a Fernando VII como rei de España , como consecuencia das derrotas sufridas na Guerra da Independencia. Fernando VII é restituido na coroa española e a súa volta preparada polo Consello de Rexencia, cun itinerario que o Rei non cumpriu.
18.
19. Manifesto dos persas O chamado Manifiesto dos Persas foi un documento suscrito o 12 de abril de 1814 por 69 deputados a cuxa cabeza se atopaba Bernardo Mozo de Rosales polo que se solicitaba a Fernando VII o retorno ao A. R e a abolición da lexislación das Cortes de Cádiz, xusto cando o rei regresa do exilio e atópase en Valencia. O manifiesto toma o nome dunha cita que o mesmo conten na que fai referencia á costume dos antigos persas de ter 5 días de anarquía trala morte do Rei. Os firmantes identifican esa anarquía co periodo de liberalismo imperante. O documento equipara a Constitución de 1812 coa obra da Revolución francesa e pide a restauración dos estamentos tradicionais do A. R. O documento sirviu de base ao Rei para decretar o 4 de maio o restablecemento do absolutismo.
36. Inaugurase en España unha concepción do xo go político , no que o triunfo dun grupo supon a destrucción do opoñente , que, perseguido, se exilia ou se lanza á acción clandestina conspiratoria = Pronunciamentos
37.
38. FRACASO DOS SEUS GOBERNOS O rei Fernando VII e o seu goberno tiveron que facer frente, sen embargo, a un obxetivo imposible: refacer un país destrozado pola guerra , coa agricultura desfeita, o comercio paralizado, as finanzas en bancarrota e todas as colonias en pe de guerra pola súa independencia, e eso cos vellos métodos do A. R...
39. OPOSICIÓN O recurso á represión foi a única resposta do goberno. Pronunciamientos militares liberais (Mina, Lacy, Porlier, Vida!...), algaradas nas cidades e amotinamientos campesiños, aínda que fracasaron entre 1814 e 1820, evidenciaron o descontento e a quiebra do modelo da monarquía absoluta . A burguesía liberal e as clases medias urbanas reclamaban a vollta ao réxime constitucional . Unha parte do campesiñado negabase a voltar a pagar rendas e tributos e oponíanse a restauración do réxime señorial. Por último, no exército , a integración de parte dos xefes da guerrilla deu lugar á creación dun sector liberal, partidario de reformas.
46. Soamente tivo éxito o protagonizado polo COMANDANTE RIEGO que se sublevou en Cádiz, secundado, máis tarde, por outros pronunciamientos liberais na Coruña, Zaragoza, Barcelona, etc..
47. Fernando VII xura Ante a gravidade da situación , Fernando VII decidiu xurar a Constitución de 1812 . Publicou un manifesto no que se incluía a frase que se fixo célebre: «Marchemos francamente por la senda constitucional y yo el primero...»
48. TRIENIO LIBERAL (Constitucionalismo); O 1 de xaneiro de 1820, o coronel Rafael de Riego, ao frente dunha compañía de soldados acantonados en Cabezas de San Juan (Sevilla), en espera de marchar cara a guerra nas colonias americanas, sublevouse e percorreu Andalucía proclamando a Constitución de 1812 . A pasividade do exército, a actuación da oposición liberal nas principais cidades e a neutralidade dos campesiños obligaron o Rei, finalmente, a aceptar, o 10 de marzo, convertirse en monarca constitucional. Fernando VII nomeou un novo goberno que proclamou unha amnistía e convocou elecciones. As Cortes formarondr cunha maioría de deputados liberais e iniciaron rápidamente unha importante obra lexislativa
54. PRETENDÍA: liquidar o feudalismo no campo , convertindo a terra nunha mercadoría máis, susceptible de ser comprada e vendida, e introducir relacións de tipo capitalista entre propietarios da terra e campesiños arrendatarios. liberalizar a industria e o comercio , eliminar as trabas á libre circulación de mercadorías e permitir o desarrollo da burguesía comercial e industrial. Iniciar a modernización política e administrativa do país, baixo os principios da racionalidade e a igualdade legal. Crearon a Milicia Nacional , un corpo armado de voluntarios, formado polas clases medias, esencialmente urbanas, co fin de garantir o orden e defender as reformas constitucionais
55.
56. OPOSICIÓN as potencias absolutistas europeas da Santa Alianza a monarquía . Fernando VII había aceptado o novo réxime só forzado polas circunstancias. Paralizou todas as leis que puido, recurrindo o dereito de veto que lle outorgaba a Constitución. Conspirou en secreta contra o goberno e buscou a alianza coas potencias europeas absolutistas para que éstas invadisen o país e restaurasen o absolutismo. os campesiños . As leis do Trienio non recoñecían ningunha das aspiracións campesiñas, como o reparto da terra e a rebaixa dos impostos. Os antigos señores eran agora os novos propietarios, e os campesiños convertíanse en arrendatarios A monetarización das rentas tradicionais señoriais diezmos eclesiásticos, antes pagados con productos agrarios, obrigaba os campesiños a conseguir diñeiro coa venda dos seus productos. Os campesiños sentironse máis pobres e máis indefensos coa nova lexislación capitalista e alzaronse contra os liberais. A nobreza tradicional e sobre todo a Igrexa , perxudicada pola supresión do diezmo e a venta de bens monacais, animaron a revolta contra os gobernantes do Trienio. Rexencia de Urgel: Intentou atraerse o apoio de todos os realistas lanzando un manifiesto á nación
70. Os membros da Santa Alianza eran: Rusia, Prusia, Austria e Francia.
71. No Congreso de Verona decide enviar un exército para restituir no seu cargo a Fernando VII: Invasión dos Cen mil fiLLos de San Luis.
72.
73. Desta maneira, Fernando VII puido restaurar o absolutismo, en 1823, posteriormente seguiu unha dura represión co axusticiamento, cárcere ou o exilio dos dirixentes liberais.
74. OMINOSA DÉCADA (A década absolutista). Contracción do gasto público GOBERNO CALOMARDE Depurouse a Administración e o exército A VOLTA O ABSOLUTISMO foi seguida, como en 1814, dunha feroz represión contra os liberais e de novo gran parte deles marchou cara o exilio.
75.
76. 1825-30 POLÍTICA TEMPERADA: Se inician algunhas reformas: intento de “modernización ”. Racionalización do sistema fiscal (só reforma de presupostos). Se incorporaron o goberno algúns ministros ilustrados que intentaron facer tímidas reformas administrativas. Estas medidas conseguiron que o réxime de Fernando VII fora contestado non só polos liberais, senón tamén polos sectores máis intransixentes do absolutismo. GOBERNO CEA BERMÚDEZ
77.
78. Esta Pragmática había sido abolida en 1789 polas Cortes no reinado de Carlos IV, pero publicase agora en previsión do nacemento dunha nena (como así foi)
86. Bien públicos y notorios fueron a todos mis vasallos los escandalosos sucesos que precedieron, acompañaron y siguieron el establecimiento de la democrática constitución de Cádiz en el mes de marzo de 1820, la más criminal traición, la más vergonzosa cobardía, el desacato más horrendo a mi real Persona, y la violencia más inevitable, fueron los elementos empleados para variar esencialmente el Gobierno paternal de mis reinos en un código democrático, origen fecundo de desastres y desgracias.... La Europa entera, conociendo profundamente mi cautiverio... determinaron poner fin a un estado de cosas, que era el escándalo universal, que caminaba a trastornar todo los tronos y todas las instituciones antiguas, cambiándolas en la irreligión y la inmoralidad... He venido a decretar lo siguiente: son nulos y de ningún valor todos los actos del Gobierno llamado constitucional... que ha dominado a mis pueblos desde el 7 de marzo de 1820 hasta hoy 1 de octubre de 1823. Manifiesto Regio, 1 de octubre de 1823 1.- Contextualiza este texto 2.- ¿Cómo define Fernando VII el pronunciamiento del general Riego en Cabezas de San Juan? 3.- Cita la frase literal en la que se refiere al envío por la Santa Alianza de los cien mil hijos de San Luis. 4.- Fernando VII habla que todas las medidas legislativas del trienio liberal se declaran nulas; sin embargo hay una que persistió ¿cuál? 5.- Compara este texto con el otro manifiesto regio ¿cuáles son las diferencias? ¿en cuál de ellos es Fernando VII más sincero? 6.- ¿Se relaciona este texto con alguna idea fundamental del tema? 7.- ¿Cómo se sucedieron los acontecimientos posteriores, relaciónalos con el texto?
87. “ Quiere decir, en suma, que al terminarse el año 21, segundo del periodo constitucional, la situación del país no podía ser más aflictiva. Los partidos extremos, exaltados y absolutistas, desplegaban al viento sus banderas; el monarca, en abierta pugna con el Gobierno, y este desprestigiado y vencido también en la opinión; las Cortes, moderadas y prudentes, cediendo el paso a las nuevamente elegidas, en que dominaba el elemento ‘exaltado’, sin que los diputados y honrados patriotas que compusieron las primeras pudieran ser reelegidos, según la Constitución; las sociedades secretas, omnipotentes hasta entonces, divididas y debilitadas por sus contrarias tendencias; la prensa periódica desatenta y sin freno, contribuyendo a crear una atmósfera mefítica de extravío revolucionario; y para que nada faltase a este sombrío cuadro, la fiebre amarilla paseando nuestros pueblos de la costa desde Cádiz a Barcelona; y colocado, en fin, en la frontera del Pirineo, bajo el título de ‘cordón sanitario’, un ejército, que amenazaba transformarse en ejército ‘de observación’, y más tarde en el ‘de ocupación’, encargado de realizar los acuerdos sucesivos de Tropeau, de Laiback y de Verona”. MESONERO ROMANOS, R. A partir del siguiente texto explica cuáles fueron los problemas que sufrió el Trienio liberal
88. 1- Describe las fuentes utilizadas 2- Indica a qué grupo social pertenece el autor del texto. Justifica tú respuesta 3-Explica el significado de la frase subrayada 4-¿Quíenes serían los legítimos propietarios del país? 5- ¿Cuál es la visión que tiene de España? 6- ¿A qué fase de la independencia de América correspondería? El lazo que la unía a Estaña (a América) está cortado (…). Más grande es el odio que nos inspira la Península que el mar que nos separa de ella (…) El hábito de la obediencia, un comercio de intereses, de luces, de religión; una tierna solicitud por la cuna y por la gloria de nuestros padres; en fin, todo lo que formaba nuestra esperanza nos venía de España (…) Actualmente sucede todo lo contrario. Todo lo sufrimos de esa desnaturalizada madrastra (…) Somos un pequeño género humano; poseemos un mundo aparte, cercado por dilatados mares, nuevo en casi todas las artes y ciencias, aunque, en cierto modo, viejo en los usos de la sociedad civil (…) no somos indios ni europeos, sino una especie media entre los legítimos propietarios del país y los usurpadores españoles: en suma, siendo nosotros americanos, por nacimiento y nuestros derechos los de Europa , tenemos que disputar éstos a los del país y mantenernos en él contra la invasión de los invasores. Bolívar. S: Carta de Jamaica 1815
89.
90. 1- Describe el tipo de fuente utilizado 2- Cita los nuevos países surgidos con el proceso de independencia 3- Explica los problemas con los que debieron enfrentarse los nuevos Estados.