2. 2 3
1.1 High Concept
Wanneer mensen het openbaar vervoer gebruiken, krijgen
ze te maken met de regels en wachttijden die dat met zich
meebrengt. Daarom is De lach is een ludieke en sociale
afleiding voor iedereen die op de bus aan het wachten is. Te
zien is een ludieke poster die gebaseerd is op de ‘huisregels
voor op de tram en bus’ poster. Daarnaast is er ook een
drukknop aanwezig. Wanneer mensen op de knop drukken,
horen ze een lach waarna ze meer geneigd zijn om de ludieke
teksten, iconen afgewisseld met opdrachten te lezen. Op
deze manier hebben mensen wat te doen als ze aan het
wachten zijn, en krijgen ze tevens een sociale boodschap mee.
1.2 Pitch
Het doel achter het prototype De Lach is om mensen af te leiden
terwijl ze in een bushokje op de bus aan het wachten zijn. Ze
zien een poster die gebaseerd is op de huisregels poster van De
Lijn. Hierbij zijn de iconen en teksten veranderd in grappige en
sociale opdrachten zoals bijvoorbeeld: “Maak een polonaise als
jeinstaptindebus”.Opheteerstezichtzullenzenietdoorhebben
dat dit niet om een poster van De Lijn gaat. Echter doordat er
een knop naast geplaatst staat vinden ze dit nogal apart en zijn
ze nog eerder geneigd om de teksten te lezen en om op de knop
te duwen. De teksten en iconen op de poster zijn gebaseerd op
die van De Lijn zelf. Ze zijn echter aangepast op een ludieke wijze
om de wachtende mensen te amuseren. Een achterliggend doel
is echter ook om de mensen een beetje socialer te laten worden.
1. Prototype Concept
1. Prototype Concept
1.1 High Concept
1.2 Pitch
1.3 Achtergrond
1.4 Doel
1.5 Uitwerking Prototype
2. Theorie
2.1 Bogost
2.2 Salen & Zimmerman
2.3 3 MDA fasen
2.3.1 Aesthetics
2.3.2 Dynamics
2.3.3 Mechanics
3. Usertests
3.1 Usertest 1
3.1.1 Resultaten
3.1.2 Aanpassingen
3.2 Usertest 2
3.2.1 Resultaten
3.2.2 Aanpassingen
3.3 Usertest 3
3.3.1 Resultaten
4. Besluit
5. Bijlage
Inhoudstabel
3. 4 5
1.3 Achtergrond
Het idee om de wachttijd op de bus te verzachten kwam in
eerste instantie vanuit een eigen interesse voor het thema.
Iedereen die regelmatig het openbaar vervoer gebruikt, weet
dat het absoluut niet leuk is om te moeten wachten op je
bus. Omdat het bij De Lijn gebleken is dat je soms nogal lang
moet wachten, omdat de bus zich niet altijd houdt aan de
aankomsttijden en omdat er van je verwacht wordt om ruim
op tijd in het bushokje te zijn, kunnen de wachttijden nogal
hoog oplopen. Daarnaast is een bushokje een openbare plaats.
Het gebruik van een openbare plaats was een vereiste voor het
project, en een bushokje kan hiervoor dus prima dienst doen.
Tijdens de eerste les hebben we de openbare ruimte in
Genk geanalyseerd om de aanwezige problemen aan te
kaarten. Hier zag ik dat er mensen aan het station aan
het wachten waren. Ze waren met hun smartphones
aan het spelen en naar hun horloges aan het staren.
Nadat het thema vast stond, ben ik verder onderzoek gaan doen
naar mensen die dagelijks de bus gebruiken. Zo heb ik onder
andere een Twitter search gedaan naar wat de gebruikers te
vertellenhebbenoverhunervaringenmethetopenbaarvervoer
en in het bijzondere over de bus. Dit bleek niet erg positief te
zijn, de meeste reacties waren geklaag over onvriendelijke
buschauffeurs en over de punctualiteit van de bussen.
Ten slotte heb ik nog mensen benaderd die op de bus
aan het wachten waren. Uit deze gesprekken heb ik
geleerd dat wanneer mensen aan het wachten zijn ze
dingen gaan lezen die ze zien. Dit kunnen dingen zijn
zoals bijvoorbeeld het busschema of reclameborden.
1. Prototype Concept
Prototype Concept
4. 6 7
1.4 Doel
Het doel achter dit opzet bestaat uit twee delen. Het eerste
deel is om het wachten op de bus aangenamer te maken
voor de mensen, door hen iets te doen te geven en hen te
doen lachen. Een tweede doel is het iets socialer maken van
de samenleving. De iconen en teksten zijn namelijk op zo’n
manier gemaakt dat het ludieke, sociale opdrachten vormen.
1.5 Uitwerking Prototype
Eerste Prototype: Social Bus
Voor het idee van de Lach tot stand gekomen is heb ik eerst een
ander prototype gemaakt, de Social Bus. Dit is een speelse gele
bus die mensen bij het eerste zicht nieuwsgierig maakt doordat
het de vreemde eend in de bijt is. Om deze bus naast een
ludisch ook een sociaal karakter te geven is deze voorzien van
een sociale knop. Wanneer mensen op de knop drukken, krijgen
ze een sociale opdracht zoals bijvoorbeeld: “Geef de persoon
naast je een hand”. Deze opdrachten komen random zodat je
telkens een andere opdracht krijgt. Op deze manier hebben
de wachtende mensen iets te doen wanneer ze op de bus
wachten en doen ze sociale activiteiten met hun medereizigers.
Aan dit prototype is een onderzoek vooraf gegaan om na
te gaan wat mensen nu vinden van de bus en de bushokjes.
Om dit te weten te komen heb ik een Twitter search gedaan
naar De Lijn en de bus in het algemeen. Hieruit is gebleken
dat vooral het lange wachten op de bus, de onvriendelijke
chauffeur en het niet punctueel zijn van de bus een ergernis
is voor de wachtende gebruikers van het openbaar vervoer.
Na het eerste Twitter onderzoek heb ik nog eens wat
dieper gekeken naar wat mensen doen wanneer ze zich
vervelen. Hiervoor heb ik een observatie gedaan aan het
station van Genk. Uit dit onderzoek heb ik kunnen afleiden
dat mensen dingen beginnen te lezen wanneer ze zich
vervelen. Ze nemen er hun Smartphone bij en zitten op
Facebook of ze lezen alle teksten die ze kunnen vinden.
Zoals bijvoorbeeld de teksten op bussen die voorbij komen.
Het maken van een prototype is een proces. Dit wil zeggen
dat er een hele zoektocht aan vooraf gaat om de Social Bus te
verwezenlijken.Ineersteinstantiewashetnamelijkdebedoeling
om een bus te maken die veel meer aan De Lijn aanleunt, met
meerdereiconendietelkensvooreentipstaan.Voordezeiconen
heb ik mij gebaseerd op een onderzoek op een forum. Ik heb de
mensen daar gevraagd wat zij tijdens een busrit doen om zich
niet te hard te vervelen. Dit prototype was echter niet speels
genoeg en veel te letterlijk. Daarom is de uiteindelijke keuze
voor het eerste prototype gevallen op de speelse Social Bus.
1. Prototype Concept
Prototype 1: Social Bus
5. 8 9
Prototype 2: De Lach
1.5 Uitwerking Prototype
Tweede Prototype: De Lach
Na de eerste user test is het prototype 180 graden gedraaid.
De enige constanten zijn het sociale en de doelgroep. Het
tweede prototype probeert nog steeds om de wachttijd
op de bus socialer en aangenamer te maken. Echter ging
ik voor een heel ander concept omdat het eerste niet echt
aansloeg bij de mensen. De Lach is daarom gebaseerd op
bestaande elementen die in een bushokje te vinden zijn.
Een eerste idee was om het busplan van De Lijn om te vormen
tot een ludisch game. Om te onderzoeken of dit haalbaar
was, heb ik op een aantal plaatsen deze kaarten bekeken en
gefotografeerd. Het kaartje was echter zo vol met informatie
dat het niet genoeg zou opvallen wanneer ik er nog informatie
bij zou doen. Ook volledig vervangen bleek niet haalbaar. Echter
vond ik mijn uiteindelijke idee in de huisstijlgids van De Lijn.
De Lijn gebruikt op veel plaatsen een poster met huisregels
voor op de bus en tram. Op deze poster maken ze gebruik van
iconen en tekst om de mensen duidelijk te maken hoe ze zich
moeten gedragen op de bus of op de tram. Er staan dingen
op zoals: “Steek uw hand op als uw tram of bus nadert”. Of:
“Laat mensen eerst afstappen voor u opstapt”. Deze icoontjes
heb ik op een speelse wijze aangepast en ook de teksten zijn
veranderd. Hierdoor maak ik de poster speelser, grappiger
en toch nog socialer. Iedere tekst op de poster geeft namelijk
een sociale boodschap weer in een leuke verpakking. Naast
de poster maak ik ook gebruik van een grote rode drukknop.
Wanneer mensen op deze knop drukken horen ze een grappige
lach die het speelse karakter van het prototype benadrukt en
die de mensen er toe aanzet om de poster grondiger te bekijken.
1. Prototype Concept
6. 10 11
1.5 Uitwerking Prototype
Derde Prototype: De Lach
Nadat ik het tweede prototype op eigen houtje getest heb,
ben ik er achter gekomen dat mensen het eng vinden om
op een rode knop te drukken. Ook het feit dat de arduino
duidelijk te zien was bleek een afknapper te zijn. Daarom heb
ik het prototype nog een derde keer aangepast en verbetert.
De poster is een stuk ludischer dan zijn voorganger. De teksten
zijn extremer zoals bijvoorbeeld: ”Maak een polonaise als je
instapt in de bus”. Ook de icoontjes zijn verder aangepast, zodat
ieder icoontje en tekstje de sociale boodschap duidelijk maken.
Daarnaast ziet de poster er nu ook professioneler uit doordat
deze nu gelamineerd is. De capacitive sensing knop heb ik in
dit prototype ook aangepast. De knop is nu geel en heeft voor
de duidelijkheid de tekst: “Druk hier en ga met een lach de
bus op”. Hierdoor is deze minder bedreigend en is het voor
omstanders duidelijk dat het veilig is om erop te drukken. Ook
deze tekst is gebaseerd op de huisstijlgids van De Lijn. Hiervoor
heb ik mij gebaseerd op de stijl van de Buzziepas om toch een
beetje afwisseling te hebben, maar het toch nog herkenbaar is.
De laatste aanpassing is het laten verdwijnen van de
arduino, omdat deze nogal wat mensen argwanend
maakte. Deze zit nu in een ondoorzichtige zak.
Net voor de laatste usertest heb ik nog wat geëxperimenteerd
met het verbergen van de arduino. Zo heb ik het hele prototype
nog tijdelijk bevestigd op een isomo plaat. Hierdoor kon ik de
arduino achter de plaat verbergen. Dit zag er echter niet echt
professioneel uit, en heb ik achteraf ook terug laten vallen.
1. Prototype Concept
Prototype 3: De Lach
7. 12 13
2. Theorie
2.1 Bogost
Het prototype De Lach is een païdisch spel. Dit betekend dat
alles in de handen van de gebruiker ligt. Er zijn geen specifieke
regels die er gevolgd moeten worden. De speler kan ervoor
kiezen om eerst op de knop te drukken en daarna de poster
te bekijken of omgekeerd. Maar hij kan er ook voor kiezen
om slechts één van deze dingen te doen, dit zorgt echter voor
een minder volledig beeld van het prototype en voor een
minder goed gevoel. Daarnaast heeft de gebruiker de keuze
om al dan niet de opdrachten op de poster uit te voeren.
Het prototype is bijna volledig intuïtief, zo maak ik gebruik van
een grote drukknop en een poster zonder uitleg. Echter één
plaats is uitgerust met uitleg, namelijk de drukknop omdat uit
usertests is gebleken dat mensen sceptisch zijn tegenover dit
soortknoppeneneenduwtjenodighebbenomeroptedrukken.
Wanneer ze op de knop drukken krijgen ze een reactie, ze horen
namelijk een grappige lach. De bedoeling hiervan is om de
mensen nieuwsgierig te maken en om ze te laten lachen. Ze gaan
dus uit nieuwsgierigheid verder kijken wanneer ze op de knop
gedrukt hebben. Wanneer ze dan naar de poster kijken wordt
de boodschap pas echt duidelijk. Ze zien het grappige maar
daarnaast ook het sociale dat de iconen en teksten weergeven.
Iedereen kan het prototype op zijn eigen manier gebruiken
zonderdathijergenstoewordtgedwongen.Zokomendemensen
via hun eigen traject en proces uit bij de beoogde boodschap.
2.2 Salen & Zimmerman
HetprototypeDeLachbegintstatisch.Mensendieinhetbushokje
aan het wachten zijn op hun vervoer zien enkel een poster
met een grote gele knop naast. Echter zo lang de participant
en niets doen, gebeurt er ook niets, maar wanneer ze op de
knop drukken krijgen ze een grappige lach te horen. Dit triggert
de nodige nieuwsgierigheid om de poster grondig te bekijken.
Doordat er op het eerste zicht niets gebeurt met de installatie
en deze een actie van de speler nodig heeft, is duidelijke
communicatie nodig om deze actie te verkrijgen. Daarom heb ik
gekozenvooreenhelegrotegeleknopdiepastbijdehuisstijlvan
de Lijn. Ook is er onder de knop een kort tekstje voorzien, zodat
hetminderengisvoordemensenomeroptedrukken.Uiteerdere
usertests is namelijk gebleken dat mensen nogal argwanend
reageren op knoppen, zeker als er geen uitleg bij gegeven wordt.
2. Theorie
Door het tekstje dat voorzien is onder de grote gele drukknop:
“Druk hier en ga met een lach de bus op”, worden mensen
nieuwsgierig naar wat er gebeurt. Daarom durven ze nu
sneller en vaker te drukken dan bij de vorige prototypes
en krijgen ze het grappige geluidsfragment te horen. De
beloning die de spelers krijgen voor het drukken op de
knop is hun eigen glimlach na het horen van het fragment.
Nadat het geluidsfragment van een lachend mannetje
afgelopen is, valt het prototype terug naar de beginsituatie. Er
gebeurt dus niets meer tot er opnieuw iemand moedig genoeg
is om op de knop te drukken. Dan begint alles weer opnieuw
2.3 3 MDA Fasen
Aesthetics
De doelgroep van De Lach is iedereen die op de bus staat te
wachten. Dit is een grote en gevarieerde doelgroep, maar
ze hebben allemaal iets gemeenschappelijk. Ze vervelen
zich. Bij mijn prototype gebruik ik een sociale aesthetic.
Ik wil dat de gebruikers terwijl ze wachten op de bus een
klein beetje socialer worden. Het socialer omgaan met hun
medemensen kunnen ze verwezenlijken door het opvolgen
van de opdrachten op de poster. Naast dit sociaal aspect wil
ik ook de mensen doen lachen terwijl ze staan te wachten.
Er zijn verschillende redenen waarom mensen met de game
bezig zijn. Een eerste reden is sensatie. Ze zien een knop om op
te drukken, dit is iets dat heel erg tot de verbeelding spreekt.
Iedereendieeenbeetjenieuwsgierigis,wilopeenknopdrukken.
Een tweede reden is Fellowship. De sociale teksten op de poster
zijn telkens kleine opdrachten die de mensen met meerdere
personen tegelijk kunnen uitvoeren. Dit versterkt het sociale
contact tussen de participanten. Als laatste en belangrijkste
reden waarom mensen bezig zijn met De Lach is submission.
Zoals ik hierboven reeds vermeldde, vervelen mensen zich
wanneer ze op de bus staan te wachten. Met De Lach wil ik
vooral hierop inspelen. Wanneer mensen de tijd willen doden
beginnen ze van alles te lezen en te bekijken en zeker dingen
die niet in het plaatje passen. Na een korte wachttijd begint
de poster en zeker de drukknop op te vallen, en hebben
de mensen iets te doen terwijl ze wachten op hun vervoer.
8. 14 15
2. Theorie
Dynamics
De gameplay van De Lach is vrij simpel en eerder humoristisch.
De participanten zien in hun verveling een poster hangen
met daarnaast een grote gele drukknop. Uit de usertests is
gebleken dat dit de aandacht trekt van de meeste mensen.
Wanneer ze de poster grondig bekijken, beginnen de spelers
te glimlachen. Dit is precies hetgeen ik probeer te bereiken
met De Lach. Door het tekstje onder de drukknop durven
mensen ook op de knop drukken. Als ze dit doen horen ze
een aanstekelijke grappige lach. Hierdoor gaan ze nog meer
lachen en is het doel bijna helemaal bereikt. Mensen lachen en
hebben iets te doen terwijl ze op de bus wachten. Het sociale
doel is iets moeilijker om te bereiken omdat de mensen niet
altijd bereid zijn om de opdrachten uit te voeren. Daarom zijn
er een paar simpele opdrachten bij die de drempel verlagen.
Uit de eerste usertests met de Social Bus is gebleken dat
wachtende mensen na een tijdje rond zich beginnen te kijken
en nieuwsgierig zijn naar alles dat afwijkt van het normale.
Wanneer de aandacht getrokken wordt van de mensen, zijn
ze regelmatig ook geneigd om de opdrachten die ze krijgen
uit te voeren. Deze hebben wel een limiet. Hoe grappiger en
kleinschaliger de opdrachten zijn, hoe meer de mensen geneigd
zijn om deze uit te voeren. Daarom heb ik ze in het laatste
prototype van De Lach nog grappiger en gemakkelijker gemaakt.
Dat mensen ook echt de opdrachten uitvoeren is
gebleken uit de eerste user test. Hierdoor ben ik er achter
gekomen dat vooral oudere mensen deze opdrachten
wel willen uitvoeren. Jongeren zijn over het algemeen
minder geneigd om te doen wat een knop hen zegt.
Ook bij de laatste usertests met De Lach bleken de mensen
nieuwsgierig genoeg te zijn om op de knop te drukken,
en ook bereid om enkele opdrachten op de poster uit te
voeren. Echter wanneer de opdrachten te extreem zijn,
zoals bijvoorbeeld het maken van een polonaise, lachen
de mensen wel maar voeren ze de opdracht niet uit.
Mechanics
De mechanics van het prototype zijn sinds de eerste fase vrij
simpel gebleven. Er is telkens sprake geweest van een capacitive
sensing knop. Ik heb niet gekozen voor een mpr wegens een
aantal technische problemen hiermee. Het is echter wel zo
dat omdat het prototype openbaar en in de buitenlucht moet
staan, en dat dit een aantal technische moeilijkheden met
zich meebrengt. Een eerste probleem bracht de batterij met
zich mee. Wanneer je een capacitive sensing knop maakt
waarbij de arduino stroom krijgt van de pc, heb je slechts 1
kabel nodig en kan je een knop maken van aluminium folie.
2. Theorie
Echter als je een draadloos prototype maakt en een batterij
gebruikt, heb je twee kabels nodig die allebei tegelijk
aangeraakt moeten worden door een lichaamsdeel,
anders werkt het prototype niet. Een tweede technische
moeilijkheid was de buitentemperatuur. Wanneer het koud
is geleiden vingers minder goed dan wanneer het warmer is.
Dit heeft te maken met de vochtigheid van de vingers. Dit is
op te lossen door de gevoeligheid van de knop te verhogen.
Om de drukknop een geluid als output te kunnen geven
heb ik gebruik gemaakt van een Ladyada waveshield. Dit
was even puzzelen in het begin, maar uiteindelijk een vrij
simpele manier om mijn doel te bereiken. Om het geluid af
te kunnen spelen gebruikte ik een kleine speaker. Deze kon
het gewenste geluid hard genoeg afspelen zodat het voor
iedereen in een gemiddeld drukke bushalte goed hoorbaar was.
Voor de code heb ik gebruik gemaakt van de basiscode die
ze op de ladyada.net website geven om geluiden te laten
afspelen. Deze heb ik aangepast zodat het werkt met een
capacitive sensing knop. Daarnaast heb ik met deze code
een aantal fasen doorlopen. In eerste instantie was het
namelijk de bedoeling dat er bij iedere druk op de knop
een nieuwe willekeurige opdracht kwam. Dit bleek niet zo
in de smaak te vallen, dus heb ik de code verder aangepast.
Deze keer heb ik de code vereenvoudigd zodat er bij een druk op
de knop een lachgeluidje kwam. Voor de usertests heb ik echter
gewerkt met verschillende geluiden. Dit heb ik opgelost door
onder iedere input van de arduino een ander output geluid te
zetten. Net voor het uiteindelijke prototype van De Lach heb
ik nog even getwijfeld om er een automatisch geluid van te
maken. Dus heb ik een back-up code geschreven die het geluid
iedere 3 minuten automatisch liet afspelen. Uiteindelijk heb
ik hier geen gebruik van hoeven maken omdat de wachtende
mensen nieuwsgierig genoeg waren om op de knop te drukken.
9. 16 17
2. Theorie
Naast de technische aanpassingen is ook het design van de
knop veranderd. In de eerste tests van de Social Bus, was de
knop erg onopvallend en bleek daarom niet genoeg zichtbaar.
Tijdens de eerste usertest met De Lach was de knop veranderd
naar een zeer opvallende rode knop. Echter waren hierbij de
kabels heel goed te zien en dat schrikt de mensen toch wel wat
af. Bij de derde en laatste usertest is de knop nogmaals van
uiterlijk veranderd. Nu is de knop geel en zijn de kabels minder
opvallend. Hierdoor sluit de knop beter aan bij de huisstijl van
De Lijn, en is hij minder bedreigend voor de participanten.
Niet enkel het uiterlijk en de gevoeligheid van de knop is
veranderd sinds de eerste tests, maar ook de inhoud ervan. In
eerste instantie zou er gebruik worden gemaakt van meerdere
knoppen,vooriedereopdrachteenandere.Echterbleekditvoor
de participanten niet interessant en eerder omslachtig. Daarom
is de keuze al snel gevallen op 1 knop. Bij de Social Bus was er
sprakevaneenknopmeteenrandomopdracht.Iederekeerjeop
dezelfde knop drukte, kwam er 1 van in totaal 5 opdrachten. Dit
was een eerste test dus de stem die de opdrachten insprak was
nog niet echt professioneel. Echter sprak dit de mensen wel aan.
Bij het laatste prototype is deze stem echter vervangen
door een grappige lach. Deze lach is gekozen uit een aantal
verschillende lachen die ik aan testpersonen heb laten horen.
3. Usertests
3.1 Usertest 1
Tijdens de eerste usertest heb ik het prototype van de Social
Bus opgesteld in een bushokje in Genk. Hier had ik het
geluk dat ik deze test kon doen slechts 15 minuten voordat
de bus langs kwam. Dit zorgde voor een korte drukte aan
de halte en meerdere personen die ik vragen kon stellen.
3.1.1 Resultaten
Uit deze test is gebleken dat ouderen het prototype
veel meer appreciëren dan jongeren. Ze zijn ook veel
meer geneigd om eens op het knopje te drukken dan
jongeren. Wel zijn er een aantal opmerkingen gekomen.
De ondervraagden dachten bijna allemaal dat het ging
over een opfleuring van het bushokje totdat ze op
de knop drukten. Het concept was dus niet duidelijk
genoeg. Wanneer ze echter op de knop gedrukt hadden,
snapten ze wel dat het om een sociaal initiatief ging.
Een aantal van de ondervraagden gaven ook als opmerking
dat het project niet groot en duidelijk genoeg was. Vooral
de drukknop verdween een beetje op de achtergrond.
Een ander probleem dat ik gemerkt heb tijdens dit
testmoment, was de gevoeligheid van de capacitive sensor.
Door de koude werkte deze namelijk niet
iedere keer dat iemand op de knop drukte.
10. 18 19
3. Usertests
3.2 Usertest 2
Deel 1
DeeersteusertestdieikhebuitgevoerdmethetDeLachprototype
was in een bushokje aan de hoofhalte Vaneyk in Maaseik. Hier
heb ik mijn opstelling geplaatst en gewacht op mensen die
intertageerden met het prototype. Ik heb deze keer gekozen
voor een zeer drukke bushalte die gebruikt wordt door een zeer
gevarieerd publiek. Dit bracht inderdaad heel wat participanten
met zich mee, maar jammer genoeg ook een aantal problemen.
3.2.1 Resultaten
1. De Lijn is niet blij als je zoiets in de bushokjes hangt
Na een 3 kwartier mensen geobserveerd en ondervraagd te
hebben doken er twee controleurs van de Lijn op. Ik moest
weggaanmetmijnconstructieomdatereenklachtwasgekomen
van een chauffeur van de Lijn. Deze vond het vandalisme wat
ik deed, dus moest ik alles weghalen. Wel heb ik even gepolst
wat deze controleurs ervan vonden. Ze vonden het eigenlijk
een leuk initiatief om mensen een beetje op te vrolijken terwijl
ze wachten in het bushokje. Maar ik moest de constructie
weghalen omdat ik niet op voorhand gevraagd had om deze
te mogen plaatsen, en omdat een van de buschauffeurs ervan
geschrokken was. Ook het logo dat “De Lach” is in plaats van
“De Lijn” vonden ze een grappige tough geven aan het geheel.
3. Usertests
2. Het zakje met arduino schrikt een beetje af
Een aantal personen vonden het zakje nogal afschrikkend
omdat ze in eerste instantie aan een bom dachten
toen ze het zagen hangen. Dit kwam doordat ik een
doorzichtig zakje had gebruikt om de arduino in te doen.
3. Wanneer het koud is, geleid de capacitive sensing knop
niet goed genoeg.
Bij sommige mensen die op de knop duwden was er geen
geluid te horen omdat ze handschoenen aanhadden.
Een capacitive sensing knop heeft aanraking
met de huid nodig om te functioneren.
4. Het is grappig
De mensen waarbij de knop werkte vonden het wel een
grappig project, ook de tekstjes spraken ze aan. Ze vonden
het leuk dat er iets te doen viel terwijl ze wachten op de bus.
5. Enkel assertieve mensen durven op de knop te drukken.
Jongeren nemen niet graag het initiatief om op de knop
te drukken. Wel heb ik gemerkt dat dit anders ligt bij
Nederlanders, zij zijn eerder geneigd om op zoiets in te gaan.
Ook oudere mensen hebben minder problemen om op een
dikke rode knop te drukken. Bij hele kleine kinderen heeft het
echter heel veel succes. Deze vinden vooral het geluidje leuk.
11. 20 21
3. Usertests
3.2 Usertest 2
Deel 2
Nadat ik weggejaagd werd aan de bushalte heb ik beslist
om de tests op een andere manier door te voeren. Het
geluid dat de rode knop maakt heb ik getest in een
tweede usertest in een café. Ik heb hiervoor een 10 tal
verschillende lachgeluiden gaande van een enkele lach tot
een lachend publiek laten horen aan de mensen in een café.
3.2.1 Resultaten
Uit deze test is gebleken dat het geluidje van de enkele grappige
lachdemensenendanvooralkinderenhetmeesteaanspreekt.Een
kleinmeisjelachtteenkelwanneerzeditgeluidjetehorenkreeg.
Ook de aanwezige volwassenen vonden dit geluid het leukst.
Deel 3
Omdat er in de bushaltes niet zo veel mensen waren
of ik weggejaagd werd, heb ik beslist om eens samen
met een klas middelbare schoolkinderen het prototype
te testen en eens te brainstormen met deze kinderen.
Aanpassingen vooraf
Voor deze test heb ik mijn prototype al voor een stuk aangepast
aan de feedback die ik bij de bushalte ontvangen heb. Ik heb
namelijk door middel van een isomo plaat de arduino en kabels
kunnenverbergen.Hierdoorisdezenietmeertezienenschrikthet
prototypenietmeerzoaf.Echterzietheternietergprofessioneel
uit en is dit daarom ook enkel een tussenoplossing. Ook heb
ik de gevoeligheid van de knop verhoogd waardoor deze beter
reageert als het koud is. Om de knop aantrekkelijker te maken
heb ik er een gele stof over gedaan. Hierdoor is de capacitive
sensing kabel minder goed zichtbaar en minder bedreigend.
Ook is de knop door zijn gele kleur meer in stijl van De Lijn.
3. Usertests
3.2.1 Resultaten
De bol schrikt nog steeds een beetje af
De meeste jongeren zouden nu wel durven duwen, maar
er zijn er toch nog enkele die de twee kabeltjes nogal
afschrikkend vinden. Assertiviteit is bij mijn opzet dus nog
steeds een must. Er zijn echter geen ideeën gekomen om
de knop minder bedreigend te maken, daar het minder
opvallend maken van de knop eerder averechts zou werken.
De teksten mogen nog extremer
Dejongerenvondendetekstenbijdeicoontjesoverhetalgemeen
leuk, voor hen mochten ze echter iets extremer. Hoe ze er nu
uitzien,lijkenzenamelijknogteveelopdeoorspronkelijkeiconen
en teksten. Ik ben dus van plan om een aantal van de mindere
tekstjeswataantepassenzodatzedemensenbeteraanspreken.
Geluidje
Ookbijdezegroephebikhetgeluidjenogeensgetest.Uitdezetest
isookweergeblekendatzevooralhetgrappigeenkelelachjeleuk
vonden om te horen. Deze was het meest aanstekelijk terwijl de
groepslachjes eerder uitlacherig aanvoelden voor de jongeren.
Vormgeving
De vormgeving vonden de jongeren heel toepasselijk. Ook lieten
ze mij weten dat ze dit soort posters heel waarschijnlijk zouden
lezen wanneer ze staan te wachten op de bus. Ook zeiden ze dat
hetopheteerstezichtookechtlijktalsofhetietsvanDeLijnzelfis.
Ook het logo vonden ze een goede keuze omdat het
heel hard lijkt op het logo dat De Lijn zelf gebruikt.
12. 22 23
3. Usertests
3.2 Usertest 2
3.2.2 Aanpassingen
Nadezetesthebikdeteksteneniconenverderaangepast.Zewijken
nu veel meer af van de originele huisregels van De Lijn. Hierdoor
hebben de mensen onmiddellijk door dat het niet van De Lijn is.
Daarnaast heb ik een nieuwe oplossing bedacht om de arduino
minder bedreigend te maken. De kabel probeer ik zo goed
mogelijk achter de poster door te laten lopen zodat deze niet
meer opvalt. Ook de arduino zelf is niet meer te zien doordat ik
een gekleurd zakje gebruik in plaats van een doorzichtige zak.
Ook het design van de poster heb ik verder aangepast
waardoor ze nog meer lijkt op de huisstijl van De Lijn. Het
logo is bijvoorbeeld wat kleiner en ook de witruimtes zijn
kleiner gemaakt. Om de poster er echter uit te laten zien,
heb ik hem laten lamineren. Hierdoor ziet hij er uit als een
echte poster die je normaal gezien in bushokjes tegenkomt.
3.3 Usertest 3
De derde en laatste usertest vond terug plaats in Genk aan de
bushalte aan de Dieplaan. Dit was dezelfde bushalte die ik bij
de eerste test gebruikt heb, omdat deze relatief druk is maar
niet zo druk dat de geluiden niet goed te horen zijn.
3. Usertests
3.3.1 Resultaten
1. Nog beter aan de huisstijl houden
Een reactie die ik kreeg was dat ik me nog beter aan de huisstijl
van De Lijn had kunnen houden. Deze opmerking kwam vooral
doordaterinhetbushokjeeenverouderdehuisstijltevindenwas
van de gedragsregels. Terwijl ik mij gebaseerd had op de nieuwe
stijl die De Lijn vrijgeeft op zijn website. Echter waren er wel nog
een aantal dingen die beter hadden gekund zoals bijvoorbeeld
de icoontjes die groter waren dan op de originele poster. En het
logo dat op een andere plaats stond dan bij posters van De Lijn.
2. Knop subtieler en in lijn met de huisstijl
Een andere opmerking was dat de knop subtieler had mogen
zijn, en nog meer in lijn met de huisstijl. Echter vormt dit een
dilemma, want bij een onopvallende knop gaan mensen er dan
nog wel op drukken of zien ze niet eens dat dit een knop is? Uit
mijn eerste usertest met de Social Bus is namelijk gebleken dat
mensen niet altijd doorhebben wat een knop is en wat niet.
3. Mensen vinden het leuk
Natuurlijk zijn er niet alleen negatieve opmerkingen gekomen
op mijn project. De participanten vinden het namelijk een leuk
project. De mensen lachen wanneer ze op de knop drukken, ook
kijken ze dan nog eens terug naar de poster. Het lachje wordt
zeer geapprecieerd en blijkt ook erg aanstekelijk te werken.
13. 24 25
3. Usertests
4. Leuke opdrachten
Het merendeel van de sociale opdrachten vinden de wachtende
mensen leuk. Vooral de meer extremere opdrachten vallen in de
smaak.Echterwordendezeopdrachtennietmassaaluitgevoerd.
Enkel de kleinere opdrachten zoals naar de bus zwaaien of
mekaar een hand geven worden gedaan door de participanten.
De meer absurde opdrachten zoals bijvoorbeeld het vormen van
eenpolonaiselatendemensenlachen,maardoenzenietmeeuit
angstvoorreacties.Zezijnbangdatzeuitgelachengaanworden.
Het openbaar vervoer wordt dagelijks door miljoenen mensen
over de hele wereld gebruikt. Echter ben je een deel van je
onafhankelijkheid kwijt wanneer je bijvoorbeeld met de bus
reist. Je moet goed op tijd bij de bushalte zijn en dan wachten
tot de bus aan komt gereden. Om deze ongemakkelijkheid
op een openbare plaats aangenamer te maken heb ik het
prototype van De Lach ontwikkeld. Het gaat hier om een
païdisch spel waarbij het sociale en de submission centraal
staan. Ik probeer met dit prototype met andere woorden
de verveling tegen te gaan op een leuke en sociale manier.
Naar aanloop van dit prototype heb ik een aantal fasen
doorlopen. In totaal heb ik drie verschillende prototypes
gemaakt en getest bij de doelgroep. Het eerste prototype
was de Social Bus. Hierbij ging het om een speelse bus met
een drukknop waar sociale opdrachten uitkwamen. Om dit
prototype te maken heb ik gebruik gemaakt van een capacitive
sensing knop en een waveshield. Het was de eerste keer dat ik
deze combinatie gebruikt heb met een arduino, dus was het wel
wat zoeken naar een geschikte code. Het resultaat dat uit de
usertest kwam was dat het prototype niet genoeg opviel. Ook
vonden de mensen dat de arduino nogal afschrikkend werkte.
Met deze informatie ben ik aan de slag gegaan voor een
volgend prototype. Ik wilde nog steeds het sociale bewaren in
een ludisch project. Daarom heb ik meer gebruik gemaakt van
dingen die er te vinden zijn in bushokjes. Zoals bijvoorbeeld
de posters met huisregels voor op de tram en bus. Deze heb ik
aangepastzodatdeicoontjesentekstenleukesocialeopdrahten
werden. Ook heb ik hiervoor een grote rode drukknop gemaakt
die een aanstekelijk lachje weergeeft wanneer je erop drukt.
Dit prototype sprak de mensen al wat meer aan. Maar volgens
een klas middelbare scholieren mochten de teksten zeker nog
wat extremer. Ook moest het prototype nog meer aangepast
zijn aan de huisstijl van De Lijn om nog beter te werken.
Dit heb ik dan ook gedaan bij het volgende prototype van De
Lach. De teksten en icoontjes zijn heel wat extremer geworden
en ook de knop ligt nu in lijn van de huisstijl van De Lijn. Deze
heeft een gele kleur met een rood drukvlak zodat mensen
eerder geneigd zijn om op de knop te drukken. Om de arduino
weg te werken heb ik een aantal dingen geprobeerd. Zo heb
ik de hele constructie tijdelijk op een isomo plaat gemonteerd
met de arduino achter de plaat. Maar uiteindelijk heb ik er toch
voor gekozen om de arduino gewoon in een gekleurde zak te
steken. Dit ziet er iets professioneler uit dan een isomo plaat.
4. Besluit
14. 26 27
5. Bijlage
Eerste Usertest met de Socialbus in Genk
De Lach: Lachknop
Onderzoek: Twitter
Onderzoek Forum: http://forum.fok.nl/topic/1917196
4. Besluit
Natuurlijk is ook dit prototype nog niet perfect, want het
kan altijd nog beter. Het had nog meer aangepast kunnen
zijn aan de huisstijl van De Lijn. En de knop had ook meer
geïntegreerd kunnen zijn met de rest. Maar hadden de
mensen dan nog wel begrepen dat het om een knop ging?
Hetopzetis naarmijnmeninginiedergevalgeslaagd.Demensen
viel het op dat deze poster en knop eigenlijk niet in het bushokje
hoorden, en drukten ook op de knop. De meesten moesten eens
lachen met de poster en met het lachje. En sommigen voerden
zelfseenopdrachtvandeposteruitenstaptenlachendopdebus.
