نامه عاشقانه از سید ذریرشاه درویش

1. ‫هب للم سید رذریشاي (ردویش)‬
‫تنهايي‬
‫كس‬
‫سماني هك تنهايي است، سماني هك بي ي است، سماني هك همً چيش بي روگ است، همً صدا اه خامىش اند، سماني هك تمام‬
‫نيس سخ‬
‫مىجىدات اس تي ه مي ضىيىد؛ رد يك فضاي طاكه و بيزوگ و رد همً جا خامىشي حاكم است. همً سز هب پا بالشت‬
‫تفكر نهادي و رد خىاب اند: سميه، خاك، نبات، حيىان و حتي خىرشید هك گردانىدي سميه بدور محىر خىد است رد خىاب‬
‫ظل‬
‫است. و لحاف مت هب سز كشیدي است، يعني شب است و مه بیدا رم. مه بیدا رم رد دنیاي خیال رد گردشم،‬
‫یش‬
‫مي اند م و فكر مي كنم رد دنیاي مصنىعي هك فقظ هب مه مربىط است قدم مي سنم. آري يك دنیاي مصنىعي‬
‫است، خیال است اما خیلي گنشق است، سزسميني است سبشو خرم، مرزغاري است هك رد آن بجز آهىان سيبا‬
‫بلب‬ ‫چش‬
‫م و زغاالن انسك اندا م ديگردنبىدي اي وجىد ندا رد، باغي است و گلستاني است هك رد آن جز ل زهار داستان،‬
‫نم‬
‫رپندي اي ديگري رباي سزودن نغمً عشك، رپ ي سند. آسمان صاف وبي آالیش است، آبي است، مهتاب‬
‫هم‬ ‫بس‬
‫هچاردهم روس آ ته است، و ستاري اهاس خىرسىدي ذىان میدرخشىد هك ضىيي همً رد جىشش و رقصىد، رد يه جا بلي رد‬
‫صح‬ ‫مج‬ ‫چش‬ ‫هم‬ ‫هم‬ ‫هم‬
‫يه مرزغار، رد يه گلستان و رد يه باغ، ميطاري است نهايت شفاف هك چىن عشك نىن اس پاكي بت‬

2. ‫مي كىد، و چىن اكش لیلي روان و هب حركت خىیش اداهم میدهدو آنمدر صاف و پاك است هك ميتىان رد آن مهتاب‬
‫هم‬ ‫نم‬
‫و ستاري گان را طىري هك رد آسمان میدرخشىد، مشاهدي ىد، تى ضىيي هك آسمان رد ردون يه چشمً طار صرود آمدي است و‬
‫یش‬ ‫هم‬ ‫هم‬
‫مي خىاهد بدنش را با آب چشمً بشىيد. رد كىار يه رود و رد كىار يه چشمً طار، تنها نشستً ام و فقظ هب يك چيش مي اند م‬
‫و فكر مي كنم و با خىد مي ضىيم اينكً:‬
‫اي كاش!‬
‫تى بامه مي بىدي ات نىايي دلپذری ايه آبشار مرا مدهىش رت مي كرد، تى بامه مي بىدي ات نغمً سزايي ايه بلبالن ربايم‬
‫هيجان ديگري مي آصريد، كاش تى ن مي بىدي.‬
‫بام‬
‫گف‬
‫اي كاش تى بامه مي بىدي ات هب ايه آسمان مي تم هك مهتاب مه اس آن مهتاب آسماني سيبارت و دلربا رت است، اي‬
‫قش‬ ‫عد‬
‫كاش تى با مه مي بىدي ات ايه ستارگان هك با ن گااهي يب و رغيب هب مه ن گاي مي كنىد، اس ن گااهي چشمان نگت‬
‫خجالت مي كشیدند و خيزي مي گرديدند، اي كاش تى بامه مي بىدي ات سندگي سيبا رت وگنشق رت مي بىد. تى بامه مي بىدي‬
‫نم‬
‫ات حیات لذت ديگر میدا شت و آرسوي مي بىد، جنت را باهم مي آصريديم ات هب امید جنت ديگري ااظتنر ي كشیديم.‬

3. ‫نيس‬ ‫هم‬
‫اما افسىص و صد افسىص هك باس هم سماني هك اس دنیاي خیاالت بخىد میايم رد يه جايم، تيم، تى بامه تي، و مه تنها‬
‫نها‬
‫یش‬
‫مي اند م، مي سىسم و مي طاسم.‬
‫ردویش‬
‫اوليه مكتىبم بتى!‬
‫نم‬ ‫لج‬ ‫مح‬
‫زعزيم! چيه میدا ني هك بدن مرا اس خاك بت سزشتً اند و اس باران واف ربآن ريختً اند، ات ني ردست ىدي اند و آن‬
‫پخ‬
‫یدي اند.‬‫لجه را رد آتش عشك پختً اند. كالبدي مرا طاختً اند و اس خامي هب تگي رطان‬
‫مك‬
‫ايه كالبد سماني مل مي گردد و جان مي گيزد هك اس روح سيبايي قدرت رد آن بدمىد، بلي آن روح سيبايي قدرت رد‬
‫شم‬
‫نفض اهي خىشبىي تى نهفتً است و میدا نم سماني هك تى را منيبب و يم اس آن خىشبىيي تى هب مشامم ربسد هب كالبد بيجانم جان‬
‫هس‬ ‫چش‬ ‫طف‬
‫خىاهد دمید و بار ديگر چىن ل امیدواري هك م هب جهان تي مي گشايد،مي گيزيد صرياد مي كشد و گاهي هم مي خىددو‬

4. ‫هس‬
‫خىشحال است هك تي اش را هب تمام كائىات اثبات مي كىد. مه هم دوباري هست خىاهم شد، صرياد خىاهم كشید و شعر‬
‫عشك و سيبايي را سمزهم خىاهم كرد.‬
‫سم‬ ‫مج‬
‫بلي هچ سيبا خىاهد بىد هك مه نيش مانىد كىسپشت نىرتدام رد رغب و نىن صحرايي رد شزق رباي ا يزالدا ي گنشق و‬
‫لیلي باوافي خىد سمزهم نمايم، مانىد آن معجزي خلقت هك رد گهىاري شهادت صفايي و پاكي عشك را میدا د، مه هم هب تمام‬
‫سيبايي اهي طبيعت ايه را بگىيم هك چيه سيبايي اس تى سيبا رت و گنشقرت نيست. مگر اس آن روس ميتزسم و هىل دارم هك تى‬
‫مرا نخىاهي، كالبدم را بيجان صذا ري نفض گرمت را هك رد آن دم مسيحا نهفتً است اس مه صزهف نمايي.‬
‫كس‬ ‫كس‬ ‫كس‬
‫اس ايه آتش هك زنديك است مرا خا تز گرداند، رناهنيم. مه بسىسم و خا تز گردم، خا تزم را باد بدانمي رد رديايي‬
‫صرقت و جدايي ربزياند.‬
‫حق‬ ‫كس‬ ‫من‬ ‫كس‬
‫اما ايه را مي خىاهم ربايت بگىيم هك: اگر خا تز مرا هم رد رديايي جدا يي ربزيانىد مانىد صىر هك خا تزش ضىاهي يقت‬
‫میدا د مه نيش ايه را خىاهم گفت. بتى صادق ام رتا مي خىاهم، دوستت دارم و دوستت خىاهم‬
‫داشت ......................‬