EU ETS

1. WSPÓLNE STANOWISKO NA TEMAT REFORMY
SYSTEMU HANDLU UPRAWNIENIAMI DO EMISJI CO2 - EU ETS
1
Warszawa, 9 grudnia 2016 r.
Od przyjęcia pierwszego pakietu energetyczno-klimatycznego w 2009 r., europejski sektor energe-
tyczny przechodzi proces modernizacji ukierunkowanej na niskoemisyjną produkcję energii.
Według ostatnich raportów, UE jest na dobrej drodze do osiągnięcia celów polityki energetycz-
no-klimatycznej UE na 2020 r. – zarówno pod względem redukcji emisji gazów cieplarnianych, jak
i udziału OZE w końcowym zużyciu energii.
Nasze stowarzyszenia dostrzegają potrzebę transformacji gospodarki w kierunku niskoemisyjnym,
co zostanie zrealizowane poprzez modernizację infrastruktury energetycznej i rozwój zrównowa-
żonych systemów energetycznych. Dlatego, w pełni wspieramy cele europejskiej polityki klimatycz-
nej. Jednocześnie chcielibyśmy podkreślić, że różne uwarunkowania historyczne i ekonomiczne
poszczególnych państw członkowskich UE wymagają skoordynowanego wysiłku. Prawidłowo
rozpoznając sytuację krajów członkowskich z niższym PKB per capita i udzielając wsparcia także
tym państwom, których struktura miksu energetycznego z powodów historycznych bazuje na pali-
wach kopalnych.
Obecnie dyskutowane propozycje legislacyjne, dotyczące rewizji dyrektywy EU ETS w kolejnym
okresie rozliczeniowym (2021-2030), doprowadzą do dodatkowych inwestycji modernizacyjnych
i zwiększą koszty operacyjne wytwórców energii elektrycznej we wszystkich państwach UE.
To nieuchronnie będzie skutkować znaczącym wzrostem kosztów, zarówno kapitałowych,
jak i operacyjnych, a także wzrostem cen energii elektrycznej dla odbiorców końcowych (to oni
poniosą koszty tych zmian). Szczególnie w krajach członkowskich historycznie zależnych
od paliw kopalnych w produkcji energii elektrycznej i z niższym poziomem PKB per capita.
Wpływ ten byłby odczuwalny nie tylko dla gospodarstw domowych, ale i dla odbiorców prze-
mysłowych. Oznaczałoby to spadek konkurencyjności mniej zamożnych państw członkowskich,
skutkując – co będzie nie do naprawienia – wolniejszym tempem wyrównywania się różnic docho-
dowych między nimi a pozostałą częścią UE.
Dlatego nasze stowarzyszenia uważają, że najlepszym rozwiązaniem byłoby utrzymanie trudne-
go kompromisu osiągniętego przez Radę Europejską w 2014 r. i odnoszącego się do założeń
polityki klimatycznej – mianowicie celu redukcyjnego do 2030 r. (jeśli chodzi o emisję gazów
cieplarnianych) w wysokości 43 proc. oraz wskaźnika redukcji emisji (LRF) na poziomie 2,2
proc. rocznie. Z uwagi na cele globalnej polityki klimatycznej wyrażone w Porozumieniu Paryskim
każdy dalszy wzrost tego wskaźnika będzie prowadził do zaostrzenia celów klimatycznych UE,
co mogłoby być trudne do zaakceptowania. Nie miałby on też uzasadnienia, patrząc na to przez
pryzmat obecnego globalnego podejścia do redukcji emisji (dużo mniej ambitna polityka klima-
tyczna pozostałej części świata). Zgodnie z ramowymi założeniami przyjętymi w trakcie COP 21
w 2015 r. w Paryżu przeglądy celów klimatycznych będą odbywać się co 5 lat, a pierwsza globalna
analiza spodziewana jest w 2023 r.

2. Z tych samych powodów, jesteśmy przeciwni dalszym interwencjom w rynek uprawnień do
emisji (EU ETS) – poprzez zwiększanie Rezerwy Stabilizacyjnej (MSR – Market Stability Rese-
rve) czy jakąkolwiek inną formę administracyjnej ingerencji, która naruszy rynkowy charakter
tego systemu. Te interwencje, mające na celu ograniczenie podaży uprawnień do emisji, zwiększy-
łyby jedynie niepewność otoczenia regulacyjnego i mogłyby doprowadzić do skutków odwrotnych
od zamierzonych – mianowicie niższej wiarygodności EU ETS, który jest mechanizmem, mającym
zapewnić redukcję emisji po najniższym koszcie.
Jednakże, w przypadku podjęcia decyzji o zwiększeniu rocznego wskaźnika redukcji emisji
i wzmocnieniu MSR (poprzez skierowanie dodatkowego wolumenu uprawnień do tej rezerwy)
będzie konieczne, by bardziej narażone na ich skutki kraje otrzymały proporcjonalnie większe
dodatkowe wsparcie. Powodzenie europejskiej polityki klimatycznej i jej głównego instrumentu –
EU ETS – zależą od zapewnienia spójności wszystkich elementów. Wliczając w to odpowiedni
poziom kompensacji dla bardziej „emisyjnych” i/lub charakteryzujących się niższym pozio-
mem dochodu gospodarek. Kompensacje powinny pomóc ich wytwórcom energii elektrycznej
przeprowadzić potrzebną modernizację i ułatwić efektywną kosztowo transformację sektora
elektroenergetycznego.
2
Jako klucz do pomyślnej implementacji zreformowanego EU ETS postrzega zwiększenie kompen-
sacji także EURELECTRIC. Wskazuje on w swym stanowisku z listopada 2016 r., że każde zwiększenie
ambicji polityki klimatycznej powinno być wprowadzane pod warunkiem proporcjonalnego
wzrostu kompensacji, biorących się z Artykułu 10c (bezpłatny przydział uprawnień na rzecz
modernizacji sektora elektroenergetycznego) i Artykułu 10d (Fundusz Modernizacyjny) z projektu
dyrektywy EU ETS. Według EURELECTRIC proporcjonalne zwiększenie mechanizmów kompen-
sacyjnych zapisanych w artykułach 10c i 10d jest potrzebne, aby umożliwić pozyskanie finanso-
wania modernizacji sektora elektroenergetycznego w krajach członkowskich z niższym poziomem
PKB per capita, które poniosą wyższe koszty dostosowania (jak pokazuje poświęcona temu analiza ).
Zgodnie z zasadą pomocniczości sposób zarządzania funduszami, wywodzącymi się z artyku-
łów 10c i 10d, musi być uproszczony, aby uelastycznić wykorzystanie środków w nich zapisa-
nych i zapewnić większą kontrolę państwom-beneficjentom.
Lista państw-beneficjentów, uprawnionych do korzystania z mechanizmów kompensacyjnych
powinna także lepiej odzwierciedlać aktualną sytuację gospodarczą – to znaczy powinna być
poszerzona o Grecję.
Wpływ proponowanej reformy EU ETS na CAPEX (nakłady inwestycyjne) i ceny energii elek-
trycznej w wybranych krajach członkowskich – z wysokim poziomem „emisyjności” i niskim
poziomem PKB per capita (szacunki krajowych organizacji) :

3. Kraj /
Stowarzyszenie
Dodatkowe koszty inwestycyjne
w latach 2021-2030
Wzrost cen energii elektrycznej
Chorwacja /
HGK
1 mld euro 18 proc. (8 euro/MWh więcej)
Grecja /
HELAS
6,1 mld euro 14 proc. (11 euro/MWh więcej)
Rumunia /
IRE
15 mld euro 12 proc. (6 euro/MWh więcej)
Estonia /
ETL
1,7 mld euro 15 proc. (7 euro/MWh więcej)
Polska /
PKEE
65 mld euro 20 proc. (10 euro/MWh więcej)
3
„EU ETS Reform – EURELECTRIC recommendations on proposals to strengthen the EU ETS”
http://www.eurelectric.org/media/295167/20161130_recommendation_to_strengthen_eu_ets-2016-030-0608-01-e.pdf
ICIS Study: „Options to stregthen the EU ETS”
http://www.eurelectric.org/media/295165/icis_study_options_to_strengthen_the_eu_ets_fin-2016-oth-0104-02-e.pdf
„EU ETS Reform – EURELECTRIC recommendations on proposals to strengthen the EU ETS”
http://www.eurelectric.org/media/295167/20161130_recommendation_to_strengthen_eu_ets-2016-030-0608-01-e.pdf
Jak wskazuje bułgarskie stowarzyszenie sektora elektroenergetycznego, proponowana reforma będzie mieć
także znaczący wpływ na CAPEX i ceny energii elektrycznej w tym kraju.