Het doel van de Schepping

Het doel van de

Schepping

Dr. A.B. Philips.

1

Originele titel: ‘The Purpose of Creation.’

Eerste editie, 1428/2007

© Auteursrecht. Alle rechten voorbehouden.

Deze publicatie bevat materiaal dat enkel onder de volgende voorwaarden mag gebruikt worden:

• Het materiaal moet de bron bevatten van de auteur.
• Het materiaal mag niet uit de context worden gehaald.
• Het material mag niet gebruikt worden voor winstgevende doeleinden.

Oprechte dank aan degenen die bijgedragen hebben aan de publicatie van dit boek.
Moge Allah hen belonen voor hun inzet. Mocht u commentaar, vragen of correcties hebben
m.b.t. deze publicatie, kan u altijd contact opnemen via onderstaande mail:

en@islamhouse.com

1429 H
[1784]

Gepubliceerd door:

The Islamic Propagation Office in Rabwah

Tel. +4454900-4916065 Ext. 26-27

Email: en@islamhouse.com

www.islamhouse.com

Nederlandse vertaling: Malak Ehab Faris Abdalsalaam, 2010.

2

INHOUDSOPGAVE

Introductie 4
Waarom schiep God? 15
Waarom schiep God de mensheid? 27
Waarom schiep God de mensheid op aarde? 47
Waarom schiep God de wereld? 64
Conclusie 71
Bibliografie 73

3

Introductie.

Het doel van de schepping is een onderwerp waar iedereen op bepaalde momenten in zijn of haar
leven over nadenkt. Iedereen stelt zichzelf vroeg of laat de vraag “Waarom besta ik?” of
“Waarom ben ik hier op aarde?”

De verscheidenheid en complexiteit van de gedetailleerde systemen die de structuur vormen van
zowel mensen als de wereld waarin we leven, wijzen er op dat er een Hogere Macht bestaat die
dit heeft gecreëerd. Een ontwerp verwijst naar een ontwerper.
Wanneer mensen voetafdrukken tegenkomen op het strand, concluderen zij dat er eerder iemand
hierop heeft gelopen. Niemand beeld zich in dat de golven van de zee afdrukken hebben
achtergelaten wat exact lijkt op voetafdrukken. Noch concluderen mensen instinctief dat zij
bestaan zonder enig doel. Sinds doelbewuste acties een natuurlijk produkt zijn van de menselijke
intelligentie, concluderen mensen dat de Allerhoogste Intelligente God, die hen creëerde, dit
gedaan zou hebben met een specifieke reden. Daarom is het nodig dat de mensen de reden weten
van hun bestaan, om het leven zinvol te maken en te doen wat het beste voor hen is. Eeuwenlang
is een een minderheid geweest onder de mensen die het bestaan van God hebben ontkend.
Volgens hen is de mensheid slechts een toevallig produkt van combinaties van elementen.
Daarom heeft de vraag “waarom schiep God de mensheid?” nog steeds geen antwoord. Volgens
hen is er simpelweg geen doel of reden voor het menselijk bestaan.

4

Hoe dan ook heeft de overgrote meerderheid van de mensheid door de jaren heen geloofd in het
bestaan van een Hogere Macht die deze wereld heeft gecreëerd met een doel. Voor hen was –en
is het belangrijk de Schepper te kennen en de reden waarom Hij de mensheid geschapen heeft.

Het Antwoord.
Om de vraag ‘Waarom schiep God de mensheid?’ te beantwoorden moeten we eerst besluiten
vanuit welk perspectief de vraag wordt gesteld. Vanuit het standpunt van God zou dat zijn ‘Wat
bracht God ertoe mensen te creëeren?’ terwijl vanuit het menselijk standpunt gezien de vraag zou
zijn ‘Met welk doel schiep God de mensheid?’ Beide standpunten representeren aspecten van de
intrigerende vraag ‘Waarom besta ik?’ Op de volgende pagina’s zullen we de beide aspecten van
de vraag onderzoeken, gebaseerd op het duidelijke beeld wat getekend is door de goddelijke
openbaring. Dit is geen onderwerp voor menselijke speculatie, omdat menselijke gissingen
onmogelijk de waarheid kunnen produceren in deze zaak. Hoe kunnen mensen verstandelijk de
realiteit van hun bestaan beredeneren terwijl zij nauwelijks begrijpen hoe hun verstand, of hun
hogere entiteit -de geest- functioneert? Aldoende kwamen de vele filosofen die door de jaren
heen hebben gespeculeerd op deze vraag met ontelbare antwoorden, die allen waren gebaseerd
op veronderstellingen die niet bewezen kunnen worden. Vragen over dit onderwerp hebben ertoe
geleid dat een aantal filosofen beweerden dat we niet echt bestaan en dat de hele wereld
denkbeeldig is.

5

De Griekse filosoof Plato (348-428 BC) betoogde dat de alledaagse wereld met haar
veranderingen -die men leert kennen door het gebruik van de zintuigen- niet de primaire realiteit
is maar een schaduwwereld van verschijningen. (1) Vele anderen, zoals eerder genoemd, beweren
(nog steeds) dat er helemaal geen reden is voor de creatie van de mensen. Er kan geen reden zijn
als het leven geleidelijk is ontstaan uit levenloze materie, wat alleen levend werd door toeval. De
zogenaamde menselijke ‘neven,’ de apen, houden zich niet bezig met vragen over het bestaan,
dus waarom zouden wij mensen ons druk maken?

Ofschoon de meeste mensen de vraag over het doel van de creatie naast zich neer leggen -na een
korte overpeinzing zo nu en dan- is het van essentieel belang het antwoord te kennen. Zonder de
kennis van het juiste antwoord kunnen de mensen niet onderscheiden worden van de dieren om
hen heen. De fysiologische behoeften van de dieren zoals eten en drinken en voortplanting
worden dan het doel van het menselijk bestaan als standaardinstelling en menselijke prestaties
zijn dan het middelpunt in deze beperkte omgeving. Wanneer materiële bevrediging zich
ontwikkelt tot het belangrijkste doel in het leven, degradeert het menselijk bestaan zelfs verder
dan dat van de dieren. Mensen zullen dan herhaaldelijk hun door God gegeven intellect
misbruiken door gebrek aan kennis over het doel van het bestaan.

1) Dit standpunt werd uitgelegd in zijn boek ‘The Republic’ met zijn welbekende metafoor van de grot,
waarin de veranderende fysieke wereld wordt vergeleken met schaduwen aan de muur van een grot met
uitgesneden beelden. (The new encyclopaedia Britannica, vol. 25, blz. 552.

6

De gedegradeerde menselijke geest gebruikt zijn mogelijkheden om drugs en bommen te
ontwikkelen en wordt geheel in beslag genomen met overspel, pornografie, homosexualiteit,
voorspellingen, zelfmoord etc. Door gebrek aan kennis over het doel van het leven verliest het
menselijk bestaan haar betekenis en is dus verloren en de beloning van het eeuwig leven in het
hiernamaals is compleet overbodig. Daarom is het van groot belang dat mensen correct
antwoorden op de vraag ‘Waarom zijn wij hier?’

Mensen richten zich vaak tot andere mensen zoals zijzelf voor de antwoorden. Hoe dan ook, de
enige plaats waar men duidelijk en helder een antwoord kan vinden op deze vragen is in de
boeken van de Goddelijke Openbaring. Het was nodig dat God het doel van de Schepping
overbracht aan de mensen via Zijn profeten, omdat de mensen zelf niet in staat zijn om de juiste
antwoorden te vinden. Alle profeten van God hebben hun volgelingen geleerd de vraag ‘Waarom
heeft God de mens geschapen?’ te beantwoorden.

De Joods-Christelijke schriften.
Een overzicht van de Bijbel laat de eerlijke zoeker naar de waarheid dwalen. Het Oude
Testament houdt zich meer bezig met wetten en de historie van de mens en de Joodse mensen
dan met het beantwoorden van de belangrijke vraag over de menselijke schepping. (2)

2) In Jesaja zijn de Israelieten geschapen voor God’s glorie; “Welnu, dit zegt de HE E R ,
die jou schiep, Jakob, die jou vormde, Israël…….”

7

In Genesis schiep God Adam, Eva en de wereld in zes dagen en 'rust' de zevende dag. (3) Adam
en Eva waren ongehoorzaam aan God en werden gestraft; hun zoon Kaïn doodde hun andere
zoon Abel en hij ging leven in het land van Nod. En God had 'spijt' van zijn creatie! (4) Waarom
zijn er geen antwoorden in duidelijke en onmiskenbare termen? Waarom is er zoveel
symbolische taal, wat de lezer laat gissen naar de betekenis? In Genesis 6:1-2 wordt er verklaard
‘Zo kwamen er steeds meer mensen op aarde, en zij kregen dochters. De zonen van de goden
zagen hoe mooi de dochters van de mensen waren, en ze kozen uit hen de vrouwen die ze maar
wilden.’ Wie zijn deze 'zonen van de Goden?' Elke Joodse en elk van de vele Christelijke sekten
die hen volgden hebben hun eigen uitleg. Welke van hen heeft de correcte interpretatie? De
waarheid is dat de reden van de schepping van de mens werd onderwezen door de oude profeten,
en dat sommige volgelingen -in complot met de duivels- daarna de schriften veranderden.

Jesaja 43:1 , 6-7 : “ Tegen het noorden zeg ik: Geef hier! Het zuiden gebied ik: Laat los! Breng mijn
zonen terug van verre,mijn dochters van de einden der aarde, allen over wie mijn naam is uitgeroepen,en
die ik omwille van mijn majesteit geschapen heb, gemaakt en gevormd.”
3) Gen. 2:2-3: “Op de zevende dag had God zijn werk voltooid, op die dag rustte hij van het werk dat hij
gedaan had. God zegende de zevende dag en verklaarde die heilig, want op die dag rustte hij van heel
zijn scheppingswerk.”
4) Gen. 6:6: “ Hij kreeg er spijt van dat hij mensen had gemaakt en voelde zich diep gekwetst.”

8

De antwoorden werden vager en vager en een groot deel van de openbaring was verborgen in
symbolische taal. Toen God Jezus naar de Joden zond, gooide hij de tafels omver van de
handelaren die hun zaak hadden opgezet in de tempel (5) en hij predikte tegen de rituele
interpretatie van de wet die werd gepraktiseerd door de Joodse Rabbies. Hij bevestigde de wet
van de profeet Mozes en bracht deze tot leven. Hij onderwees het doel van het leven aan zijn
dicipelen en demonstreerde hoe het te volbrengen, tot aan zijn laatste momenten in deze wereld.
Echter na zijn vertrek uit deze wereld werd zijn boodschap vervormd door sommigen die
beweerden zijn volgelingen te zijn. De heldere waarheid die hij bracht werd vager, net zoals de
boodschappen van de profeten voor hem. Symbolisme werd geintroduceerd, vooral door de
'openbaringen' van Johannes en het evangelie wat werd geopenbaard aan Jezus was verloren.
Vier andere evangeliën werden samengesteld door mensen die werden gekozen door Athanasius,
een bisschop uit de vierde eeuw, om het verloren evangelie van Jezus Christus te vervangen. (6)
En de 23 boeken van Paulus die in het Nieuwe Testament zijn ingesloten overtreffen zelfs de vier
versies van het evangelie. (7) Als resultaat kunnen de lezers van het Nieuwe Testament geen
exacte antwoorden vinden op de vraag: ‘Waarom schiep God de mensen?’ en men wordt
geforceerd om blindelings de geknutselde dogma's te volgen van één of andere sekte waartoe zij
behoren of die zij aangenomen hebben.

5) Lukas 19:45 (RSV)
6) The New Encyclopaedia Brittanica, vol. 14, blz. 814.
7) In het vierde eeuwse manuscript genaamd ‘Codex Sinaiticus’ wordt de brief van Barnabas en de
herder van Hernias toegevoegd aan het Nieuwe Testament. (Encyclopaedia Brittanica, vol 14. blz. 814.)
8) Wat geciteerd word in de King James versie als het doel van de Schepping: Openbaring 4:11: ‘U komt
alle lof, eer en macht toe, Heer, onze God, want u hebt alles geschapen: uw wil is de oorsprong van alles
wat er is.’
In de brief van apostel Paulus aan de Kolossenzen, legt hij uit dat de wereld geschapen is voor Jezus:
‘Beeld van God, de onzichtbare, is hij, eerstgeborene van heel de schepping: in hem is alles geschapen,
alles in de hemel en alles op aarde, het zichtbare en het onzichtbare, vorsten en heersers, machten en
krachten, alles is door hem en voor hem geschapen.’ (RSV, colossians 1:15)

9

De evangeliën zijn geïnterpreteerd volgens de overtuiging van elke sekte en de zoeker naar de
waarheid word alweer achtergelaten met de vraag: welke is correct?

De incarnatie van God.
Het meest voor de hand liggende concept voor de Christelijke sekten aangaande het doel van de
schepping van de mens is misschien dat God ‘man’ werd zodat Hij kon sterven door toedoen van
mensen om zich op die manier van hun zonden te zuiveren die zij geërfd hebben van Adam en
zijn afstammelingen. Volgens hen waren de zonden zo 'groot' geworden dat geen menselijke
daad van berouw of verzoening dit kon doen uitwissen; ‘God is zó goed dat mensen met zonden
niet voor Hem kunnen staan’.
Derhalve kan alleen God's offer mensen redden van hun zonden.

10

Het geloof in deze door mensen gemaakte mythe is de enige bron van redding geworden volgens
de kerk. Dus het Christelijke doel van de Schepping werd de erkenning van het goddelijke offer
en de acceptatie van Jezus Christus als de Here God. Dit kan afgeleid worden uit de volgende
woorden die zijn toegevoegd aan Jezus in het evangelie volgens Johannes 3:16 ‘Want God had
de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet
verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.’ (9)

Echter, als dit het doel van de Schepping het eeuwige leven is, waarom werd het dan niet door
alle profeten onderwezen? Waarom werd God geen 'man' in de tijd van Adam en zijn
nakomelingen zodat alle mensen een gelijke kans konden krijgen om hun doel van het bestaan te
vervullen en zo het eeuwige leven te verwerven? Of hadden degenen voor de tijd van Jezus een
ander doel voor de Schepping? Alle mensen waarvan God heeft voorbestemd nooit te horen van
Jezus, hebben ook geen kans om hun veronderstelde doel van de schepping te vervullen. Een
dergelijk doel is uiteraard te beperkt om in de behoefte van de mensheid te passen.

Alles is God.

De Hindoeschriften leren ons dat er vele goden zijn, of incarnaties van goden; personen als God
en dat 'alles' God is: Brahman. Ondanks het geloof dat de persoonlijkheid (atmari) van alle
levende dingen eigenlijk Brahman is; een onderdrukkend kaste systeem waarin de Brahmans, de
kaste van de priesters, spirituele macht bezitten vanaf de geboorte.

9) Johannes 3:16 (RSV)

11

Zij zijn de onderwijzers van de Vedas (10) en representeren het ideaal van rituele puurheid en
sociale prestige. Aan de andere kant wordt de Sudra kaste uitgesloten van een religieuze status en
hun enige plicht in het leven is 'de zachtmoedigen te bedienen' (11), de andere drie kastes en hun
duizenden subkastes.

Volgens Hindoe filosofen is het menselijk doel het realiseren van hun goddelijkheid en - het
volgen van een pad (marga) naar emancipatie (mokshd) van het rad van wedergeboorte - het
wederopgaan van de menselijke ziel (atman) tot de ultieme realiteit, Brahman. Voor degenen die
het bhakti pad(12) volgen, is het doel van God te houden omdat God de mensen schiep om van
een relatie te kunnen genieten - zoals een vader van zijn kinderen houdt - (Srimad Bhagwatam).
Voor de gewone Hindoe ligt het belangrijkste doel van het wereldse leven in het zich aanpassen
aan de sociale en rituele verplichtingen, naar de traditionele regels van het gedrag van zijn kaste-
het karma pad. (13)

10) Veda betekent: kennis. Het is een collectieve term voor geopenbaarde (sniti: gehoord) heilige
schriften van de Hindoes. Alle andere werken - waarin de feitelijke doctrines en praktijken van de
Hindoes zijn gecodeerd - worden erkend als zijnde gecomposeerd door menselijke auteurs en dus
geklassificeerd als smriti (herinnerd) (The New Encyclopeadia Brittanica, vol. 20, blz. 530.)
11) Manava Dharmasastra 1.91 (The New Encyclopaedia Brittanica vol. 20, blz. 553)
12) Het pad van devotie tot een persoonlijke God in wie murtis (idolen) worden aanbeden in de hoop naar
krishnaloka (spirituele planeet) te gaan in hun volgende levens.
13) The New Encyclopaedia Brittanica vol.20, blz. 520.

12

Ofschoon het grootste deel van de religie van de Vedische teksten - die draaien rond rituelen van
vuuroffers - wordt overschaduwd door Hindoe doctrines en praktijken gevonden in andere
teksten, blijft de absolute autoriteit en heiligheid van de Veda een centraal leerstuk van vrijwel
alle Hindoe sekten en tradities. De Veda is samengesteld uit vier collecties, waarvan de oudste de
Rigveda (wijsheid van de verzen) is. In deze teksten wordt God beschreven in de meest
verwarrende termen. De godsdienst die tot uiting komt in de Rigveda is een veelgodendom, wat
zich voornamelijk bezighoudt met het sussen van godheden geassocieerd met de hemel en de
atmosfeer, de belangrijkste zijn Indra (god van de hemelen en de regen), Baruna (hoedster van
de kosmische orde), Agni (het heilig vuur) en Sureya (de zon). In latere Vedische teksten
verdwijnt de interesse in de vroege Rivedische goden en wordt polytheïsme vervangen door een
offer van pantheïsme naar Prajapati (Heer van de schepselen) die de Enige is. In de Upanishads
(geheime leringen over kosmische vergelijkingen) fuseert Pranjapati met het concept van
Brahman, de hoogste werkelijkheid en inhoud van het universum; (vervanging van een
specifieke personificatie) dus transformeert de mythologie in abstracte filososfie. (14) Als de
inhoud van deze schriften het enige zou zijn waaruit de mensen konden kiezen voor begeleiding,
dan zou men concluderen dat God zowel zichzelf als het doel van de schepping voor de mensen
verborgen houdt.

God is niet de auteur van verwarring, noch wenst Hij moeilijkheden voor de mensheid.
Bijgevolg, toen Hij Zijn definitieve mededelingen onthulde aan de mensheid 1400 jaar geleden,

14) The New Encyclopaedia Brittanica, vol. 20, blz. 529-530.

13

zorgde Hij ervoor dat het perfect bewaard zou blijven voor alle generaties die nog zouden
volgen. In dit definitieve schrift, de Koran, openbaarde God Zijn doel van de creatie van de
mensheid en via Zijn laatste profeet verduidelijkte Hij alle details zodat de mensen het kunnen
begrijpen. Op basis van deze openbaring en de profetische uitleg analiseren we op de volgende
bladzijden de vraag: ‘Waarom schiep God de mens?’

14

Waarom creëerde God?

Vanuit het standpunt van God dient er een fundamentelere vraag te worden gesteld: Waarom
creëerde God? Deze vraag moet worden gesteld omdat de mensheid in feite niet de grootste
creatie is. God zegt in hoofdstuk Al-Momin van de laatste openbaring:

'Voorzeker, de schepping der hemelen en der aarde is groter dan de schepping der mensen
maar de meeste mensen beseffen het niet.' (Koran, 40:57)

De smenstelling van de mens is veel minder complex dan de samenstelling van het universum
waarin zij bestaan. Toch denken weinig mensen hier over na. Omwille van de schijnbare
suprematie van de mens over de andere wezens op deze aarde, reizen naar de maan en
vorderingen van de technologie en kennis in elke leeftijdsgroep, worden mensen arrogant en
beschouwen zichzelf als het meest belangrijke in deze wereld. Dat de meerderheid van de
verbazingwekkende ontdekkingen van de mensheid niet van nut zijn voor de mensheid, maar
voor zijn omgeving, heeft geen waarde.Dus de menselijke inspanningen worden gericht op de
materiële wereld en niet op de mens. In dit vers brengt God de mens terug naar hun huidige
status in deze wereld. De mens is slechts een klein deel van het gevolg van de miraculeuze daad
van de goddelijke schepping. Dus om te begrijpen waarom God de mens schiep, moet men eerst
de fundamentele vraag beantwoorden waarom God creëerde.

15

De Schepper.

De schepping is fundamenteel het gevolg van de goddelijke eigenschap van de Schepper. Een
schepper die niet creëert is zoiets als een contradictie in terminis. Dit wil niet zeggen dat God
Zijn schepping nodig heeft. God is vrij van behoeften. Het is de schepping die Hem nodig heeft.
Zoals de grootheid van een schrijver tot uiting komt in zijn boeken is de volmaaktheid van de
goddelijke creatieve kenmerken zichtbaar in de schepping. Creëeren, in de ware zin van het
woord, is aan God alleen. Hoewel de mensen de schepping toeschrijven aan zichzelf is wat zij
doen niet echt creëeren. De mensheid manipuleert wat al bestaat; wat al gecreëerd is door God.
Een tafel die uit hout is vervaardigd, afkomstig van bomen en bij elkaar wordt gehouden met
spijkers en schroeven vervaardigd van materiaal dat uit rotsen komt. In feite kunnen alle
menselijke creaties getraceerd worden tot op de basiselementen die de mens niet kan hebben
gemaakt. Zelfs een kunstenaar creëert ontwerpen op wat hij heeft gezien. Het is niet mogelijk je
iets voor te stellen wat niet door de zintuigen is waargenomen. Dus, alle ideëen van een artiest
zijn reflecties op wat er al gemaakt is. Slechts God alleen schept uit het niets. Dit elementaire feit
was - en is nog steeds onbegrijpelijk voor sommigen.Sommige oude en moderne filosofen, die
niet konden begrijpen hoe God zou kunnen creëeren zonder middelen, beweerden dat de wereld
en haar inhoud allemaal oorspronkelijk een deel van God zouden zijn. (15) Dat betekent volgens
hen, dat God een deel nam van zichzelf en het universum creëerde.

15) Dit is ook te vinden in het Hindoe geloof, aangaande de hoogste waarheid, Brahman. In het laatste
(10e) boek van de Rigveda 'De hymne van de kosmische Man' (Purusasuktd), waarin men zegt dat het
universum is gecreëerd uit delen van het lichaam van een kosmische man (Puriisa) toen zijn lichaam werd
verbrand en in stukken werd gesneden bij de eerste offering. De vier kastes kwamen tevoorschijn uit zijn
lichaam: de priester (Brahman) uit de mond, de krijger (Rajanya) uit de armen, de boer (Vaisya) uit de
dijen en de knecht (Sudra) uit de benen. (The New Enclyclopaedia Brittanica, vol.20, blz. 531)

16

Deze conclusie is gebaseerd op het vergelijken van God met een man, die alleen kan 'creëeren'
door te veranderen wat reeds bestaat. Hoe dan ook, God ontkent dergelijke vergelijkingen die
Hem menselijke beperkingen zouden geven. In hoofdstuk Ashshoera van de laatste openbaring,
zegt Hij:

"Er is niets aan Hem gelijk en Hij is de Alhorende, de Alziende." (Koran, 42:11)

Dus het creëeren is een gevolg van de goddelijke aspecten van het 'Schepper-zijn'. God beschrijft
Zichzelf als Schepper in een verscheidenheid van verzen in de laatste openbaring aan de
mensheid om te benadrukken dat Alles alleen Hem toebehoort.

"Allah is de Schepper van alles en de Voogd over alle dingen." (Koran, 39:62)

"Terwijl Allah u en uw handwerk heeft geschapen." (Koran, 37:96)

Men dient te beseffen dat er niets gebeurd in het universum zonder de toestemming van God.
Bescherming zoeken tegen het kwade of te streven naar het goede vanuit een andere bron dan
God is een grote vergissing. Door hun ontwetendheid proberen veel mensen tegenslagen te
voorkomen en geluk te verkrijgen d.m.v. amuletten, handlezen, astrologie etc.

17

Voortdurend, in hoofdstuk Al- Falaq van de laatste openbaring, informeert God de mensen hun
toevlucht van het kwaad te zoeken bij God:

"Zeg: ik zoek mijn toevlucht bij de Heer van de dageraad, tegen het kwade van wat Hij
heeft geschapen." (Koran, 113:1-2)

Allah, God de Almachtige, is niet slecht; Hij is goed. Hij schiep een wereld waarin goed of
kwaad kan worden gedaan door wezens aan wie Hij dit vermogen gaf. Er kan echter geen goed
of kwaad plaatsvinden in deze wereld zonder de toestemming van God. Daarom is het zinloos
om zich te wenden tot anderen voor hulp en bescherming.

"Er gebeurd geen ongeluk zonder toelating van Allah." (Koran, 64:11)

De laatste profeet van God, Mohammed (VZMH) werkte dit concept verder uit:

"Men moet zich ervan bewust zijn dat indien de gehele mensheid samen zou komen om u te
helpen, zij alleen in staat zouden zijn je te helpen als Allah het zo al beschreven had voor u.
Evenzo, al zou de hele mensheid samen komen om u te schaden, dan zou dat alleen
gebeuren als Allah al had beschreven dat er iets slecht zou gaan gebeuren met u." (16)

16) Verklaard door Abbaas en verzameld door at-Thirmithee en geauthenticeerd in Saheeh Sunan at-
Thirmithee, vol.2, blz. 308-9, nr. 2043.

18

De Barmhartige, de Vergevingsgezinde.
In de schepping van de mensheid komen de goddelijke eigenschappen zoals vergeving, genade
en vriendelijkheid ook tot uiting. De mens werd goed en zuiver geschapen met een natuurlijk
besef van goed en kwaad. De Almachtige schiep ook verlangens bij de mens en gaf hen de
mogelijkheid deze verlangens onder controle te houden naar gelang de goddelijke wet, of ze los
te laten en blindelings te volgen. God schiep de mensheid, wetende dat ze Hem niet zouden
gehoorzamen. Bijgevolg, leerde Hij de mensen - te beginnen bij Adam - hoe zich te bekeren en
daardoor zichzelf te reinigen van hun zonden. Adam en Eva zouden het voorbeeld zijn voor alle
generaties die na hen zouden komen. Zij vergaten het gebod van God en satan speelde met hun
wensen. Toen zij ongehoorzaam waren geweest aan God, keerden zij terug naar Hem in berouw
en Hij vergaf hen. In de menselijke ongehoorzaamheid en het terugkeren naar God in berouw
zijn de goddelijke eigenschappen van totale vergevingsgezindheid en oneindige barmhartigheid
gemanifesteerd. De laatste profeet (VZMH) bracht zijn volgelingen op de hoogte en zei:

"Als jullie niet gezondigd hebben en je keert je naar Allah, op zoek naar vergeving, dan zal
Hij je vervangen door andere personen die willen zondigen, Allah's vergeving vragen en
Hij zal hen vergeven." (17)

Elke van de 114 hoofdstukken van de laatste openbaring - op één na - begint met het gebed "In
de naam van Allah, de Barmhartige, de Meest Genadevolle."

17) Sahih Muslim, vol.4. blz. 1435-6, nr. 6621. Verklaard door Aboo Ayyoob al-Ansaaree.

19

Allah's eigenschappen van barmhartigheid en vergeving zijn er op gericht mensen aan te
moedigen niet te wanhopen. Hoe groot de zonden van de mensen ook zijn, God vergeeft het hen,
als de mens berouwvol tot Hem terugkeert. De profeet (VZMH) zei:

"Toen Allah het universum creëerde, beloofde Hij zichzelf in Zijn boek over de creatie dat
Zijn genade zijn toorn zou overtreffen." (18)

En de profeet (VZMH) zei ook:

"Allah creëerde genade in honderd delen, waarvan één deel werd gezonden naar de geest,
mensen en andere levende wezens. Van dat ene deel komt de liefde en de vriendelijkheid
voor elkaar en zelfs de dieren behandelen hun jongen met tederheid. Allah heeft de andere
negenennegentig delen bewaard voor Zijn ware aanbidders op de Dag der Opstanding."
(19)

Als Allah had gewild, zou Hij de mensheid hebben gecreëerd als engelen, vrij van zonden. Doch
dit was niet Zijn wens; de engelen waren al gecreëerd. Mensen zijn zo gecreëerd, dat ze fouten
kunnen maken en wanneer zij hun fouten realiseren en God's vergeving zoeken, worden de
goddelijke eigenschappen gemanifesteerd.

18) Sahih Muslim, vol. 4, blz. 1437, nr. 6628. Verklaard door Aboo Hurayrah.

19) Sahih Muslim, vol. 4, blz. 1437, nr. 6631. Verklaard door Aboo Hurayrah.

20

Grote Rechtvaardigheid.
In de beoordeling van de mensheid aan het einde van deze wereld, worden God's eigenschappen
zoals grote rechtvaardigheid en eerlijkheid gemanifesteerd. Gebaseerd op Zijn oneindige kennis,
zou Hij alle leden van het menselijke ras die op de aarde zouden gaan leven kunnen plaatsen in
het paradijs en de overblijvenden in de hel. Vóór Hij de mens creëerde, wist Allah al welke
keuzes zij zouden gaan maken in hun leven, welke voorzieningen en mogelijkheden Hij hen zou
geven en in welke staat, ongeloof of geloof, zij zouden sterven. Daarom kan er op een bepaalde
manier worden gezegd dat sommige mensen gecreëerd zijn voor het paradijs en anderen voor de
hel. Aïsha, één van de vrouwen van de profeet (VZMH) citeerde hem als volgt:

"Weten jullie niet, dat Allah het paradijs en de hel voor elk zijn inwoners heeft
gecreëerd?" (20)

Als God meteen degenen in het paradijs had geplaatst die hij er voor had uitgekozen, zouden zij
nooit nadenken over deze beslissing. Degenen in het paradijs zouden met open armen een
eeuwig leven in gelukzaligheid accepteren en dankbaar zijn dat zij niet in de hel zijn geplaatst.
Echter, de rechtstreeks geplaatsten in de hel zouden zich afvragen waarom. Zij zouden een
gevoel van oneerlijkheid over zich heen krijgen vanwege hun onwetendheid van wat ze gedaan
zouden hebben als ze op aarde zouden hebben geleefd. Degenen in de hel zouden meedogenloos
argumenteren dat als zij een kans zouden hebben gekregen om hun 'leven uit te leven' op aarde,
zij gelovigen zouden zijn geweest en goede daden hebben verricht.

20) Sahih Muslim, vol.4, blz. 1400, nr. 6435.

21

Dus, laat Allah mensen hun leven 'uitleven' op aarde en laat hen alle keuzes maken die ze willen
maken, zodat iedereen die de hel binnenkomt weet dat zij de hel zelf verkozen hebben. Zij zullen
God's genade in hun levens erkennen en hun zonden - het afwijzen van Zijn tekenen en
begeleiding - toegeven. Zij zullen zonder verwijten Zijn rechtvaardige oordeel accepteren. Echter
zullen zij steeds smeken voor een nieuwe kans om goed te doen in deze wereld, zoals God zegt
in hoofdstuk As-Sadjdah van de Koran:

"O, kondet gij het slechts zien wanneer de schuldigen hun hoofd zullen buigen voor hun
Heer, zeggende: 'Onze Heer, wij hebben gehoord, zend ons nu terug opdat wij goede
werken mogen verrichten; voorzeker wij zij thans overtuigd." (Koran, 32:12)

Hoe dan ook, als God ze terug zou zenden en ze zou laten vergeten wat ze hebben gezien in de
hel, zouden zij wéér voor het kwade kiezen en eindigen in de hel zoals daarvoor. God spreekt
hierover in hoofdstuk al-An 'aam:

“En als zij zouden worden teruggezonden, zouden zij gewis tot hetgeen hen was verboden
terugkeren. Voorzeker, zij zijn leugenaars." (Koran, 6:28)

Goddelijke liefde.
God's liefde is gemanifesteerd in wezens die tot bestaan zijn gebracht, of ze nu gelovig of
ongelovig zijn. Om van het leven te genieten, al is het voor een korte periode. De schepping van
het paradijs is ook gerealiseerd voor degenen die het goede verkiezen boven het kwade.

22

Allah zegt in de laatste openbaring dat Hij houdt van degenen die goed doen (5:13), rechtvaardig
zijn (5:42), vroom zijn (9:4), geduldig zijn (3:146), vertrouwen in Hem hebben (3:159), zich
regelmatig in berouw tot Hem keren en zichzelf reinigen (2:222). Echter, God heeft gedefinieerd
voor de mensen wat goed, rechtvaardig en vroom is. Dus degenen die de profeten volgen zijn de
meest geliefden van God. In het hoofdstuk Aal' Imraan, instrueert Allah profeet Mohammed
(VZMH) het volgende te zeggen tegen de gelovigen:

"Indien gij Allah liefhebt, volgt mij, Allah zal u liefhebben en uw zonden vergeven."
(Koran, 3:31)

De profeten zullen niet alleen gevolgd moeten worden in de daden door God opgelegd, maar ook
in hun vurig verlangen om vrijwillig te aanbidden.

De liefde van God is ook gemanifesteerd in Zijn genade en zegeningen die Hij geeft aan zowel
degenen die het verdienen als aan degenen die het niet verdienen. Maar het is in het bijzonder
gemanifesteerd in Zijn bereidwilligheid zonden te vergeven - van wie dan ook in berouw zich
tot Hem richt. Vanaf de schepping van Adam en Eva werd berouw beloond voor degenen die na
hen kwamen in deze wereld. Het maakt niet uit hoe groot de menselijke zonden zijn, de deur
naar berouw blijft open tot op de laatste dag in deze wereld. Anas citeerde Allah's Boodschapper
(VZMH) :

"Allah, de Almachtige, heeft gezegd: 'O, zoon van Adam, zolang als u Mij roept en en naar
Mij vraagt, zal Ik u vergeven voor wat u heeft gedaan en dat vindt Ik niet erg. O, zoon van
Adam, zelfs als uw zonden reiken tot de wolken en u Mij om vergeving vraagt, zal ik u
vergeven. O, zoon van Adam, als u tot Mij zou komen met zonden zo groot als de aarde (en
u wenst geen partners naast Mij); ik zal u een evenredig deel vergiffenis schenken (21)

21) Verklaard door at-Tirmithee en geauthenticeerd in Saheeh Sunan at-
Tirmithee, vol. 3. blz. 175-6. nr. 2805.

23

Goddelijke genade.
Degenen die in het paradijs komen, komen er niet alleen terecht vanwege hun goede daden. Wat
hun uiteindelijk daar terecht doet komen, is de Genade van God. De laatste Boodschapper van
Allah (VZMH) zei: “Probeer goed te doen, en wees gelukkig. Omdat niemand in het paradijs komt
(alleen) vanwege zijn goede daden. “ Zijn metgezellen zeiden: “ O, Boodschapper van Allah!
Zelfs u niet?” Hij antwoordde: “ Zelfs ik niet, tenzij Allah mij met genade en barmhartigheid
omhult. (22) En neem in gedachten dat de meest geliefde daad bij Allah de daad is die het meest
herhaald wordt, ook al is deze klein.” (23) Echter, God’s genade is niet willekeurig. Het is zowel
gebaseerd op correct geloof als goede daden. In hoofdstuk al-Imraan zegt Allah:

“Wie een goede daad verricht zal tien maal zoveel ontvangen, maar wie een slechte daad
verricht zal alleen een daaraan gelijke vergelding ontvangen; hun zal geen onrecht worden
aangedaan.” (Koran, 6:160)

Als God de mensheid strikt zou berekenen, zouden goede daden niet opwegen tegen hun slechte
daden. Echter, God heeft Zijn genade geopenbaard door vermenigvuldiging van de waarde van
goede daden en de slechte daden tegen de nominale waarde.

22) Sahih Muslim, vol.4, blz. 1473, nr. 6765. Verklaard door Aboo Hurayrah.

23) Sahih Muslim, vol.4, blz. 1473-4, nr. 6770. Verklaard door Aa’ishah.

24

Het is door de genade van God dat de ware gelovigen in het paradijs komen. Dit betekent niet dat
daden geen rol spelen. Daden spelen een grote rol, maar zijn geen beslissende factor. God’s
Genade weegt tegen hen op. Dus, de schepping van de mensen, de fouten die zij maken en de
goede dingen die zij doen zijn allen omstandigheden voor de manifestatie van God’s
eigenschappen van Genade , Vergiffenis, Barmhartigheid en Rechtvaardigheid. De mensheid
moet zich niet afvragen waarom God Zijn eigenschappen op deze manier manifesteert. Men kan
alleen aannemen dat dit de beste manier is, omdat Allah Zichzelf beschrijft als de Meest Wijze,
Alwetende. Mensen kunnen alleen begrijpen wat Allah aan hen wil openbaren:

“En zij kunnen niets van Zijn kennis omvatten, dan wat Hij wil.” (Koran, 2:255)

Dus zij moeten niet proberen zich gelijk te stellen aan God. Als Hij de mensheid vertelt waarom
Hij iets doet, is het niet aan hen zich af te vragen waarom. Zulke vragen zijn eindeloos en dus
buiten de menselijke mogelijkheden. Zij zullen ondervraagd worden op de Dag Der Opstanding
over hun daden en intenties en Hij niet. In hoofdstuk al-Ambiyaa vertelt Allah hierover:

25

"Hij kan niet worden ondervraagd betreffende hetgeen Hij doet, doch zij zullen worden
ondervraagd." (koran, 21:23)

Ibn 'Abbaas verklaard dat profeet Mohammed (VZMH) zei:

"Maak aanmerkingen op de creatie van Allah maar heb geen aanmerkingen op Allah." (24)

De waarheid van Allah hekelen is zoals de Oneindige hekelen. Het gaat het verstand te boven als
men nadenkt over het universum en het melkwegstelsel met haar sterren, maar het is nog
verwarrender als men probeert na te denken over hetgeen niet gecreëerd is. De profeet (VZMH)
waarschuwde voor de duivelse krachten die twijfels zaaien in de harten van gelovigen, met
vragen die we niet kunnen beantwoorden. Aboo Hurayrah verklaarde dat Allah's Boodschapper
(VZMH) zei:

"Satan zal naar iedereen komen en vragen: 'Wie heeft dit en dat gecreëerd? - totdat hij
vraagt: Wie creëerde uw Heer?' Wanneer dit gebeurd moet men zijn toevlucht zoeken tot
God (25) (zeggende: Ik bevestig mijn geloof in Allah en Zijn profeten) en men moet
proberen deze gedachten te vermijden." (26)

24) Verzameld door Aboo Niraym in al-Hilya en geauthenticeerd door Albaanee in Silsilah al- Ahadeeth
as-Saheeha, vol.4, blz. 12, nr.1788. Er is ook een zelfde verhaal van Ibn 'Umar verzameld door at-
Tabaraanee in al-Awsat en Bayhaqee in Shu'ab al-Eemaan.

25) Sahih Muslim, vol.1, blz. 77, nrs. 242&243.
26) Sahih Muslim, vol.1, blz. 77, nr. 244 en Sahih Al-Bukhari, vol.4, blz.320, nr. 496.

26

Waarom schiep God de mensheid?

Vanuit het perspectief van de mensen betekent de vraag (Waarom schiep God de mensen?) ‘Met
welk doel is de mens geschapen?’ In de laatste openbaring wordt deze vraag zonder
dubbelzinnigheid beantwoord. De mensen zijn geïnformeerd door God dat elk mens geboren is
met een aangeboren bewustzijn van God. In hoofdstuk al-A'raaf zegt Allah:

"En toen uw Heer van Adams kinderen een nageslacht uit hun lendenen voortbracht en
hen deed getuigen over henzelf: 'Ben ik uw Heer niet?' antwoordden zij: 'Ja, wij getuigen'
zodat gij op de Dag der Opstanding niet zult zeggen: 'Wij waren ons hiervan zeker niet
bewust.' Of gij zoudt zeggen: 'Het waren alleen onze vaderen die afgoderij bedreven en wij
waren een geslacht na hen. Wilt Gij ons dan vernietigen om wat de leugenaars deden?"
(Koran, 7:172-173)

De profeet (VZMH) heeft uitgelegd, dat Allah Adam creëerde en van hem een covenant nam in
een plaats genaamd Na'maan op de 9e dag (27) van de 12e maand. Toen heeft Hij uit Adam alle
afstammelingen genomen die geboren zouden worden tot aan het einde van de wereld, generatie
na generatie, en spreidde ze uit voor Hem, om ook van hen een convenant te nemen. Hij sprak
met hen onder vier ogen waardoor zij getuigden dat Hij hun Heer was. (28)

27) Bekend als de dag van Arafat.

28) Verzameld door Ahmad en geauthenticeerd in Silsilah al-Ahaadeeth as-Saheeha, vol.4, blz.158, nr.
1623.

27

Dus, elk mens is verantwoordelijk voor het geloof in God, wat is ingeprent in elke ziel.
Gebaseerd op dit aangeboren geloof omschrijft Allah het doel van de schepping van de mensheid
in hoofdstuk ath-Thaariyaat:

"En Ik heb de djinn (29) en de mensen slechts tot mijn aanbidding geschapen." (Koran,
51:56)

Dus het essentiële doel waarvoor mensen zijn geschapen is het aanbidden van God. Echter, God
heeft het niet nodig aanbeden te worden. Hij heeft de mensen niet geschapen omdat Hij dat
'nodig' had. Zelfs al zou niemand Hem aanbidden, Zijn glorie zou niet verminderen en zelfs al
zouden alle mensen Hem aanbidden, dan zou Zijn glorie niet vermeerderen in welke zin dan ook.
God is perfect. Hij alleen bestaat zonder behoeften. Alle gecreëerde dingen hebben behoeften.
Dus is het de mensheid die het nodig heeft God te aanbidden.

Wat betekent Aanbidden?
Om te begrijpen waarom de mensheid het nodig heeft God te aanbidden, moeten we eerst
begrijpen wat er wordt bedoeld met de term 'aanbidden'.

29) De 'djinn' zijn een klasse van onzichtbare rationele wezens, gecreëerd door God van elementen van
vuur. Zij zijn begiftigd door God uit vrije wil, net als de mensen. Derhalve zijn sommigen rechtvaardige
gelovigen en anderen slechte ongelovigen. De slechten onder hen worden gewoonlijk demonen, slechte
geesten of duivels etc.genoemd.

28

De Engelse term 'worship' komt van het oud-Engelse 'weorthscipe', wat 'eer' betekent. Dus
'aanbidding' wordt in de Engelse taal gedefinieerd als 'het tonen van godsdienstige daden om een
godheid te eren.' (30)

Volgens deze betekenis wordt de mens geinstrueerd zijn dankbaarheid te tonen aan God door
Hem te verheerlijken. In het hoofdstuk an-Nasr van de laatste openbaring zegt Allah:

"Roem dan uw Heer met de lof." (Koran, 110:3)

Door God te aanbidden, kiest de mens ervoor in harmonie te zijn met de rest van de schepping,
wat uiteraard van nature ook zijn Schepper aanbidt. Allah behandeld dit fenomeen in
verschillende hoofdstukken van de Koran. Bijvoorbeeld in hoofdstuk Banie-Israa'iel, zegt
Allah:

"De zeven hemelen en de aarde en degenen die daarin vertoeven prijzen Zijn heerlijkheid.
En daar is niets dat Hem niet met de lof (31) die Hem toekomt verheerlijkt; doch, gij
begrijpt hun verheerlijking niet." (Koran, 17:44)

Echter, in het Arabisch - de taal van de laatste openbaring - wordt aanbidding 'ibaadah'
genoemd, wat gerelateerd is aan het zelfstandig naamwoord 'abd' (slaaf). Een slaaf is iemand
waarvan wordt verwacht dat hij doet wat zijn baas hem opdraagt. Dus betekent 'aanbidding'
volgens de laatste openbaring 'gehoorzame onderwerping aan de Wil van God'. Dit was de
essentie van de Boodschap van alle profeten gezonden door God aan de mensheid.

30) The Living Webster Encyclopedic Dictionary, blz. 1148.

31) De donder wordt beschreven als verheerlijking van God in hoofdstuk 13:13, de dag en de nacht in
hoofdstuk 21:20 en de bergen in 38:18.

29

Dit begrip (aanbidding) werd nadrukkelijk besproken door de profeet Jezus in het evangelie
volgens Matthëus, 7:21: “Niet iedereen die “Heer” tegen mij zegt, zal het koninkrijk van de
hemel binnengaan, alleen wie handelt naar de wil van mijn hemelse Vader.” Er moet hierbij
vermeld worden dat 'Wil' in dit citaat betekent 'wat God wil dat de mensheid doet' en niet 'wat
God mensen toestaat te doen' omdat er niets gebeurd in de schepping zonder de Wil
(toestemming) van God. De 'Wil van God' is opgenomen in de goddelijke geopenbaarde wetten,
die onderwezen zijn door de profeten aan hun volgelingen. Dus gehoorzaamheid aan de
goddelijke wet is de basis van aanbidding. In deze betekenis wordt verheerlijking ook
aanbidding, als mensen er voor kiezen God's instructies aangaande Zijn verheerlijking te
gehoorzamen.

De behoefte aan aanbidding.
Waarom hebben mensen behoefte aan het verheerlijken en aanbidden van God door te
gehoorzamen aan de geopenbaarde goddelijke wetten? Dat is omdat gehoorzaamheid aan de
goddelijke wetten de sleutel tot succes is in dit leven en in het volgende leven. De eerste mensen,
Adam en Eva, zijn geschapen in het paradijs en later verbannen uit het paradijs omdat zij
ongehoorzaam waren aan de goddelijke wetten. De enige weg voor de mensen om terug te keren
naar het paradijs is door te gehoorzamen aan de goddelijke wetten. Jezus de Messias wordt
vermeld in het evangelie volgens Matthëus; hij heeft het gehoorzamen van de goddelijke wetten
gemaakt tot de sleutel naar het paradijs: “ Nu kwam er iemand naar Jezus toe met de vraag:
‘Meester, wat voor goeds moet ik doen om het eeuwige leven te verwerven?’ Hij antwoordde:
‘Waarom vraag je me naar het goede? Er is er maar één die goed is. Als je het leven wilt
binnengaan, houd je dan aan Zijn geboden.’ (32)

30

Ook in Matthëus 5:19 wordt vermeld dat Jezus heeft aangedrongen te gehoorzamen aan de
geboden van God: “Wie dus ook maar een van de kleinste van deze geboden afschaft en aan
anderen leert datzelfde te doen, zal als de kleinste worden beschouwd in het koninkrijk van de
hemel. Maar wie ze onderhoudt en dat aan anderen leert, zal in het koninkrijk van de hemel in
hoog aanzien staan.”

Goddelijke wetten representeren een begeleiding voor de mensheid voor alle stappen in het
leven. Zij beschrijven het goede en het kwade voor hen en bieden de mensen een compleet
systeem aan wat al hun zaken bepaalt. Alleen de Schepper weet het beste wat heilzaam is voor
Zijn creatie en wat niet. De goddelijke wetten gebieden en verbieden verschillende daden en
substanties om de menselijke geest, het menselijk lichaam en de maatschappij te beschermen
tegen het kwade. Om het menselijk leven te vervullen op een rechtvaardige manier, is het nodig
God te aanbidden door te gehoorzamen aan Zijn geboden.

Het gedenken van God.
Alle verschillende handelingen van aanbidding, beschreven in de goddelijke wetten, zijn
ontworpen om de mens te helpen aan God te denken. Het is normaal voor mensen om soms de
meest belangrijke dingen te vergeten. Mensen worden zo vaak in beslag genomen door hun
materiële behoeften, dat zij hun spirituele behoeften totaal vergeten.

32) Matthëus 19:16-17 (RSV)

31

Regelmatig bidden is opgelegd om de dag van de ware gelovige te organiseren rond het
gedenken van God. Het vervult de dagelijkse spirituele behoeften met de materiële behoeften.
De dagelijkse behoefte aan eten, drinken, werken en slapen staat in verbinding met de dagelijkse
behoefte de relatie tussen mens en God te hernieuwen. Wat betreft het regelmatig gebed zegt
Allah in de laatste openbaring, hoofdstuk Taahaa:

"Voorwaar, Ik ben Allah; er is geen God behalve Ik, aanbidt Mij derhalve en verricht het
gebed tot Mijn gedachtenis." (Koran, 20:14)

Aaangaande het vasten, zegt Allah in hoofdstuk al-Baqarah:

"O, gij gelovigen, het vasten is u voorgeschreven, zoals het degenen die vóór u waren was
voorgeschreven, opdat gij vroom zult zijn." (Koran, 2:183)

De gelovigen worden aangemoedigd God zoveel mogelijk te gedenken. Ofschoon in alle sferen
van het leven, materieel of spiritueel, matiging wordt aangemoedigd, wordt er een uitzondering
gemaakt voor het gedenken van Allah. Het is zo goed als onmogelijk God te vaak te gedenken.
Dus in de laatste openbaring, hoofdstuk al-Ahzaab, moedigt Allah de gelovigen aan God zo vaak
mogelijk te gedenken:

"O, gij die gelooft! Gedenkt Allah veelvuldig." (Koran, 33:41)

Het gedenken van God wordt benadrukt omdat men gaat zondigen wanneer men God vergeet.
De krachten van het kwade functioneren het beste wanneer het bewustzijn weg is van God. Dus
de satanische krachten zoeken dan de geesten van de mensen en gaan hen bezig houden met
irrelevante gedachten en wensen om hen zo God te laten vergeten. Zodra God wordt vergeten,
zullen de mensen zich vrijwillig gaan bezighouden met immorele zaken.

32

De laatste openbaring, de Koran, behandelt dit fenomeen in hoofdstuk al-Modjaadalah als volgt:

"Satan heeft hen volledig in zijn macht en heeft hen de gedachtenis aan Allah doen
vergeten. Zij behoren tot Satans partij. Satans partij is de verliezer." (Koran, 58:19)

Door middel van de goddelijke wetten heeft God allereerst geprobeerd bedwelmende middelen
en gokken te verbieden omdat zij de mensen er toe brengen God te vergeten. De menselijke geest
en het lichaam raken gemakkelijk verslaafd aan drugs en kansspelen. Eenmaal verslaafd, zullen
de mensen continu gestimuleerd willen worden en dat zal leiden tot allerlei vormen van corruptie
en geweld. God zegt in hoofdstuk al-Maaidah van de laatste openbaring:

"Voorzeker, door middel van wijn en hazardspel, wenst Satan onder u vijandschap en
afgunst te zaaien en u af te houden van het gedenken van Allah en van het gebed. Zult gij
dan worden weerhouden? (Koran, 5:91)

Dus, de mensen hebben het nodig om God te gedenken voor hun redding en ontwikkeling. Alle
mensen hebben zwakke tijden waarin zij zondigen. Als zij geen middelen hebben om God te
gedenken, zullen zij bij elke zonde dieper en dieper zinken in corruptie. Echter, degenen die de
goddelijke wetten volgen worden constant herinnerd aan God, wat hen een kans geeft berouw te
tonen en zichzelf te corrigeren. De laatste openbaring beschrijft accuraat dit proces in hoofdstuk
Aal-Imraan:

33

“En zij, die wanneer zij een slechte daad begaan, of zichzelf onrecht aandoen Allah
gedenken en om vergiffenis vragen voor hun zonden........." (Koran, 3:135)

De religie van de Islam.

Het meest complete systeem van aanbidding beschikbaar voor de hedendaagse mens is het
systeem wat gevonden is in de religie van de Islam. De juiste naam ‘Islam’ betekent
'onderwerping aan de wil van God.' Ofschoon dit gewoonlijk wordt gerefereerd als 'de derde van
de drie monothëistische geloven,' is dit absoluut geen nieuw geloof. Het is de religie gebracht
door de profeten van God voor de mensheid. Islam was de religie van Adam, Abraham, Mozes
en Jezus. God beschrijft dit onderwerp in de laatste openbaring met aandacht voor de profeet
Abraham:

"Abraham was noch een Jood, noch een Christen, maar hij was een oprecht Moslim. En hij
behoorde niet tot de afgodendienaren." (Koran, 3:67)

Er bestaat maar één God en mensen zijn maar van één soort en God heeft maar één religie
voorgeschreven. Hij voorschreef geen religie voor Joden, een andere voor Indiërs, en weer een
andere voor Europeanen etc. De menselijke spirituele en sociale behoeften zijn gelijk en de
menselijke natuur is niet veranderd sinds de eerste man en vrouw zijn geschapen. Dus, een
andere religie als de Islam is niet acceptabel voor God, zoals Hij duidelijk zegt in hoofdstuk Aal-
Imraan van de laatste openbaring:

34

"Gewis, de ware godsdienst voor Allah is de Islam." (Koran, 3:19) "En wie een andere
godsdienst zoekt dan de Islam, het zal van hem niet worden aanvaard en hij zal onder de
verliezers zijn." (Koran, 3:85)

Elke daad is aanbidding.
In het Islamitische systeem kan elke menselijke daad getransformeerd worden tot een daad van
aanbidding. In feite beveelt God de gelovigen hun hele leven aan Hem te wijden. In hoodstuk al-
An-aam zegt Allah:

"Zeg: mijn gebed en mijn offer, mijn leven en mijn dood zijn gewijd aan Allah, de Heer
der Werelden." (Koran, 6:162)

Echter, voor deze toewijding door Allah wordt geaccepteerd, moet elke daad aan deze twee
basisvoorwaarden voldoen:

1) De daad moet oprecht worden uitgevoerd om Allah te plezieren en niet voor erkenning of lof
van mensen. De gelovige moet zich bewust zijn van God terwijl hij de daad uitvoert om er zeker
van te zijn dat het niet iets is wat verboden wordt door Allah of Zijn laatste Boodschapper.
(VZMH)

Om de transformaties van wereldse daden in aanbidding te vergemakkelijken heeft Allah de
laatste profeet (VZMH) geïnstrueerd om korte gebeden voor te schrijven, die men kan reciteren
voor zelfs de simpelste daden.

35

Het kortste gebed, wat gebruikt kan worden voor elke omstandigheid is:

‘In de Naam van Allah.’
Er zijn echter vele andere gebeden voorgeschreven voor speciale omstandigheden. De profeet
(VZMH) (38) leerde zijn volgelingen te zeggen wanneer men een nieuw kledingstuk draagt:

"Allah, dank komt tot U, omdat U mij heeft gekleed. Ik vraag u naar het voordeel en het
voordeel waarvoor het gemaakt is, en zoek toevlucht bij U tegen het kwaad en het kwaad
waarvoor het gemaakt is.”

2) De daad moet worden uitgevoerd in overeenstemming met de profetische weg, ‘Sunna’ in het
Arabisch. Alle profeten instrueerden de volgelingen hun weg te volgen omdat zij begeleid
werden door God. Wat zij onderwezen, waren goddelijk geopenbaarde waarheden en alleen
degenen die hun weg volgden en de waarheden accepteerden zouden het eeuwig leven krijgen in
het paradijs. Het is in deze context dat Jezus, moge vrede en zegeningen van God tot hem
komen, werd vermeld in het evangelie van Johannes 14:6, toen hij zei: "Ik ben de weg, de
waarheid en het leven: noemand komt tot de Vader, alleen door mij."

Evenzo vertelde Abdullaah ibn Mas'ood dat op een dag profeet Mohammed (VZMH) een lijn trok
in het zand en zei: “Dit is Allah's weg."

33) Sunan Abu Dawud, vol.3, blz.1125, nr. 4009 en geauthenciteerd in Saheeh Sunan Abee Daawood,
vol. 2, blz.760, nr.3393.

36

Toen tekende hij verschillende lijnen (vanuit de eerste lijn) naar rechts en links en zei: "Deze zijn
wegen (van misleiding) waarop een duivel mensen uitnodigt te volgen." Toen reciteerde hij een
vers: "En dit is het rechte pad dat tot Mij leidt. Volgt het daarom en volgt geen andere
wegen opdat zij u niet van Mijn weg afleiden. Hiertoe vermaant Hij u, opdat gij vroom
moogt zijn." (34-35)

Dus de enige acceptabele weg om God te aanbidden is de weg van de profeten. Vernieuwing in
religieuze zaken wordt door God beschouwd als het slechte van alle kwaad. Er wordt vermeld
dat profeet Mohammed (VZMH) zei:

"Het slechtste in alle zaken is vernieuwing in religie, omdat elke religieuze vernieuwing een
vervloekte, misleidende vernieuwing is, leidend tot het hellevuur." (36)

Vernieuwing in de religie is verboden en onacceptabel voor God. De profeet wordt ook vermeld
door zijn vrouw, Aa"isha, zij vertelde:

"Hij die iets vernieuwt in onze zaken -wat er niet in hoort- zal afwijzing ondervinden.”

34) Soera Al-An'aam 6:33

35) Verzameld door Ahmad, an-Nassaa'ee en ad-Daarimee en geauthenciteerd doo Ahmad Shaakir in al-
Musnad, vol.6, blz. 89-90, nr. 4142.

36) Shahih Muslim, vol.2, blz. 410, nr.1885.

37) Sahih al-Bukhari, vol.3, blz. 535-6,nr.861 en Sahih Muslim, vol. 3, blz. 931, nr. 4266.

37

Het is fundamenteel vanwege vernieuwingen dat de boodschappen van de vroegere profeten
werden vervormd en er vele valse religies zijn ontstaan vandaag de dag. De algemene regel (de
bevelen opvolgen) om vernieuwing in de religie te vermijden is, dat alle vormen van aanbidding
verboden zijn, behalve de specifiek voorgeschreven vormen van God, door de ware
boodschappers medegedeeld aan de mensen.

Het beste van de creatie.
Degenen die geloven in een unieke God -zonder partners en nakomelingen- en die rechtvaardige
daden doen (volgens bovenstaande principes) vormen de kroon op de creatie. Ofschoon de
mensheid niet de grootste creatie van Allah is, hebben zij wel de potentie het beste van Zijn
creatie te worden. In hoofdstuk al-Bayyinah zegt Allah als volgt:

"Doch zij die geloven en goede werken doen, zij zijn de besten der schepselen." (Koran,
98:7)

De grootste zonde.
Het doel van de creatie tegenspreken is de grootste zonde die een mens kan begaan. 'Abdullaah
verklaarde dat hij Allah's Boodschapper (VZMH) vroeg welke zonde het slechtst is in het zicht
van Allah en hij antwoordde:

"Allah een partner te geven......, zelfs al heeft Hij u gecreëerd." (38)

38

Anderen aanbidden naast God (Shirk in Arabisch), is een onvergeeflijke zonde. Als een mens
sterft zonder berouw te hebben getoond voor zijn of haar zonden, kan Allah al hun zonden
vergeven, behalve shirk. God verklaard het volgende in hoofdstuk an-Nisaa:

"Waarlijk Allah vergeeft niet dat men iets met Hem vereenzelvigt, maar Hij zal al hetgeen
daarbuiten staat vergeven, wie Hij wil." (Koran, 4:48)

Anderen aanbidden naast God houdt essentieel in dat de eigenschappen van de Schepper
gegeven worden aan Zijn creatie. Elke sekte of religie doet dit op haar eigen bijzondere manier.
Een kleine, maar vocale groep mensen hebben door de eeuwen heen het bestaan van God
ontkend. (39) Om hun verwerping van de Schepper te rechtvaardigen kwamen zij met de
onlogische bewering dat de wereld geen begin heeft.

38) Sahih Muslim, vol.1, blz. 50-1, nr.156.

39) Hinayana Buddism (200-450 BC), de vroege en meer strikte interpretaties van het Boeddhisme die
ontstonden na Gautama Boeddha's dood, verklaren duidelijk dat er geen God is. Jainisme zoals
gesystematiseerd bij Vardhamana beweert ook dat er geen God is, maar dat vrije zielen, volgens de
leringen, onsterfelijkheid en alwetendheid bereiken. In de 19e en 20e eeuw verkondigden een aantal
Europese filosofen -wat later bekend werd als- 'de dood van God filosofie.' De Duitse filosoof Philipp
Mainlander (1841-1876), de Pruis Friedrich Nietzsche (1844-1900), de Fransman Jean Paul Sartre (1905-
1980) ontkenden allen het bestaan van God. (Dictionary of Philosophy and Religion, blz. 72, 262-3, 327
en 508-9)

Deze bewering is onlogisch omdat alle waarneembare delen van de wereld een begin hebben
gehad. Het is logisch om aan te nemen dat, wat er ook was dat de wereld deed ontstaan, dit geen
gedeelte van de wereld zelf kan zijn geweest, noch kon dit een begin hebben gehad zoals de
wereld had. De bewering van een atheïst dat de wereld geen begin heeft betekend dat de materie
waaruit het universum bestaat eeuwig is. Dit is een verklaring zoals shirk, waarbij God's
eigenschap van 'het bestaan zonder begin' wordt gegeven aan Zijn creatie. Het aantal onvervalste
atheïsten is historisch gezien altijd klein geweest omdat desondanks hun beweringen zij
instinctief weten dat God bestaat. Ondanks decennia van communistische indoctrinatie ging de
meerderheid van de Russen en Chinezen door met het geloven in God. De Almachtige Schepper
wijst op dit fenomeen in hoofdstuk an-Naml:

"En zij verwierpen deze onrechtvaardig en aanmatigend terwijl hun zielen er van
overtuigd waren." (Koran, 27:14)

39

Voor atheïsten en materialisten heeft het leven geen doel behalve het vervullen van hun wensen.
Dus, hun wensen worden 'de god' die zij gehoorzamen en in het midden brengen in plaats van de
Enige Ware God. In het hoofdstuk al-Furqaan van de laatste openbaring zegt Allah:

"Hebt gij hem gezien, die zijn eigen begeerte als zijn God aanneemt? (Koran, 25:43)

De Christenen gaven de profeet Jezus de eigenschappen van de Schepper, eerst door hem
gelijkwaardig te stellen aan God (40), toen door hem een persoonlijkheid van God te maken,
door hem 'God de Zoon' te noemen. Hindoes, aan de andere kant, geloven dat God een man is
geworden door de jaren heen, door de incarnaties genaamd avatars en daarna verdeelden zij
God's eigenschappen tussen drie goden: Brahma de schepper, Vishnu de beschermer en Shiva de
vernieler.

De liefde van God.
Shirk gebeurt ook wanneer mensen de creatie vrezen of er meer van houden en vertrouwen dan
op Allah. In hoofdstuk al-Baqarah van de laatste openbaring zei God:

"Onder de mensen zijn er, die voorwerpen buiten de aanbidding van Allah nemen en ze
liefhebben. Maar zij die geloven zijn sterker in hun liefde voor Allah." (Koran, 2:165)

Wanneer deze en andere gelijkwaardige emoties sterker zijn gericht op de creatie, brengen zij
mensen tot ongehoorzaamheid aan God in een poging andere mensen te plezieren. Echter alleen
Allah verdient een compleet menselijk emotionele binding, omdat men alleen Hem moet
liefhebben en vrezen in de Schepping.

40) 1:1 In den beginne was het Woord, en het Woord was bij God, en het Woord was God.

40

1:14 En het Woord is vlees geworden, en heeft onder ons gewoond (en wij hebben Zijn heerlijkheid
aanschouwd, een heerlijkheid als des Eniggeborenen van den Vader), vol van genade en waarheid.
Johannes 1:1 &1: 14 (RSV)
Anas ibn Malik vertelde dat de profeet (VZMH) zei:

"Wie de (volgende) drie kenmerken bezit heeft de zoetheid geproefd van geloof: hij die boven
alles van Allah en Zijn Boodschapper houdt; hij die van een ander mens houdt omwille van
Allah alleen en hij, die terugkeer naar ongeloof haat na de redding van Allah, zoals hij het haat
om in een vuur gegooid te worden." (41)

Alle redenen waarom mensen van andere mensen houden of van andere gecreëerde wezens zijn
redenen om meer van God te houden dan van Zijn Schepping. Mensen houden van het leven en
van succes en houden niet van dood en mislukking.Sinds Allah de ultieme bron van leven en
succes is, verdient Hij de volle liefde en devotie van de mensheid. Mensen houden ook van
degenen die hen voordeel brengen en hen helpen wanneer zij dat nodig hebben. Sinds het
voordeel (7:188) en de hulp (3:126) van God komt, zouden we van Hem moeten houden boven
alles.

".....en als gij de gunsten van Allah telt, zult gij ze stellig niet kunnen opsommen." (Koran,
14:34)

Echter, de allergrootste liefde die de mensen zouden moeten voelen voor God moet niet verlaagd
worden tot de gemene deler van hun emotionele liefde voor het creëeren. Net als de liefde die
mensen voor dieren voelen niet hetzelfde moet zijn als wat zij voor andere mensen voelen (42);
de liefde voor Allah moet de liefde voor een ander mens overtreffen.

41) Sahih Muslim, vol. 1, blz.30, nr.67.

42) De grote bedragen die tegenwoordig besteed worden aan het beschermen van soorten van dieren
terwijl mensen verhongeren en sterven aan ziekten is een van de grootste misdaden van de 20e eeuw.

41

Menselijke liefde voor God zou fundamenteel een liefde moeten zijn gemanifesteerd in komplete
gehoorzaamheid aan de wetten van God, zoals verklaard in hoofdstuk Aal-Imraan:

Zeg: "Indien gij Allah liefhebt, volgt mij, Allah zal u liefhebben........." (43)

Dit is geen abstract concept, omdat menselijke liefde voor andere mensen ook gehoorzaamheid
inhoud. Dat is, als een geliefde vraagt je iets te doen, je dat zult doen naar gelang de liefde groot
is.

De liefde van God zou ook uitgedrukt moeten worden in de liefde van degenen die van God
houden. Het is onvoorstelbaar dat iemand die van Allah houdt, mensen kan haten die van Allah
houden of van mensen kan houden waar Allah niet van houdt. De profeet (VZMH) werd geciteerd
door Aboo Umaamah, zeggende:

"Hij, die liefheeft voor Allah en haat voor Allah en zich onthoudt voor Allah, heeft zijn
religie vervolledigd." (44)

Dus degenen waarvan het geloof echt is, zal houden van alle mensen die van God houden. In
hoofdstuk Maryam, indiceert Allah dat Hij liefde brengt in de harten van de gelovigen die
rechtvaardig zijn.

"Degenen die geloven en goede daden doen - aan hen zal de Barmhartige liefde betonen."
(Koran, 19:96)

43) Koran 3:31

44) Verzameld door Ahmad, at-Tirmithee en Aboo Daawood (Siman Abu Dawud, vol.3, blz.
1312, nr. 3664 en geautenticeerd in Saheeh Sunan Abee Daawood, vol. 3, blz. 886, nr.3915)

42

Aboo Hurayrah vertelde ook dat de profeet (VZMH) het volgende zei:

"Als Allah van een dienaar houdt, informeert Hij Zijn engel Gabriël dat Hij van diegene
houdt en dat hij er van moet houden, dus Gabriël zal van hem houden. Dan roept Gabriël
tot de inwonenden van de hemelen: 'Allah houdt van 'die en die,' houd daarom van hem.
Dus de inwoners van de hemelen houden van hem.Dan is het vanzelfsprekend dat de
mensen op aarde van hem houden." (45)

De gebeden.
De gebeden moeten alleen tot God worden gericht, omdat alleen Hij deze kan beantwoorden.
God is toegankelijk zolang men Hem op een eerlijke manier aanroept.

En wanneer Mijn dienaren u over Mij vragen, zeg dan: "Ik ben nabij. Ik verhoor het gebed
van de smekeling, wanneer hij Mij aanroept."

De profeet (VZMH) benadrukte dit onderwerp en zei:

"Als u vraagt in het gebed, vraagt Allah alleen en als u zoekt, zoekt Allah alleen." (46)

45) Sahih al-Bukhari, vol.4, blz. 291, nr.431 en Sahih Muslim, vol. 4, blz. 1385, nr. 6373.

46) Verklaard door Ibn Abbaas en verzameld door at-Tirmithee en geauthenticeerd in Saheeh
Sunan at-Tirmithee, vol. 2, blz. 308-9, nr. 2043.

Dus, het bidden tot mensen, of via mensen, dood of levend, is een vorm van shirk. Degene tot
wie het gebed word gericht wordt een object van aanbidding. An-Nu'maan ibn Basheer
verklaarde dat de profeet (VZMH) zei:

"Bidden (en smeken) is aanbidden." (47)

"Voorwaar, degenen die gij naast Allah aanroept, zijn dienaren, zoals gij." (Koran, 7:194)

Dus de Katholiek-Christelijke manier van bidden tot heiligen is shirk. Als men iets verloren heeft
wordt er tot de heilige Anthonius van Thebes gebeden met de bedoeling dat hij helpt het

43

voorwerp terug te vinden. (48) St. J. Thaddaeus is de patroonheilige van het onmogelijke en
wordt aanbeden voor hulp bij ongeneeslijke ziekten, slechte huwelijken e.d. (49) En het was ook
zo, dat wanneer iemand op reis ging, bad tot st. Christoffel, de patroonheilige van de reizigers,
om hen te beschermen. Echter in 1969 werd st. Christoffel op pauselijk bevel zonder pardon van
de lijst gehaald, na de bevestiging dat hij 'verzonnen' was. (50) Bidden tot Maria, de moeder van
Jezus, of tot de engelen, zoals Michaël, is ook shirk. (51) Zelfs Christenen die het aanbidden van
heiligen vermijden begaan shirk wanneer zij gebeden richten tot de profeet Jezus, via hem, of in
zijn naam.

Zie an-Nawawi's Forty hadith, blz. 68, nr. 19 en Miskat Al-Masabih, vol. 2, blz. 1099.

47) Sunan Abu Dawud, vol.1, blz. 387, nr. 1474 en geauticitheerd in Sahih Sunan Abee Daawood, vol.1,
blz. 277, nr.1312.

48) The world book encyclopedia, vol.1, blz. 509.



51) Het Christelijke feest van de aartsengel st. Michaël, dat op 29 september wordt gevierd in de Westerse
kerken en in de Oost-orthodoxe kerken op 8 november. In de Romeins-Katholieke kerk, is dit het feest
van de aartsengelen Michaël, Rafaël en Gabriël; in de Anglicaanse kerk noemt men dit het feest van 'st.
Michael and all angels' (the New Encyclopaedia Brittanica, vol. 8, blz. 95)

Eveneens, elke Moslim die tot profeet Mohammed (VZMH) bidt, begaat shirk. God gaf de
opdracht aan de profeet (VZMH) zijn volgelingen te informeren als volgt, in hoofdstuk al-A'raaf:

Zeg: "Ik heb buiten hetgeen Allah wil, geen macht over goed of kwaad voor mijzelf. En als
ik het ongeziene kende, zou ik een overvloed van goed hebben bemachtigd en het kwade
zou mij niet hebben gedeerd." (Koran, 7:188)

Aboo Hurayrah verklaarde toen het vers 'Waarschuw uw naaste familieleden' (52) werd
geopenbaard aan de profeet (VZMH) hij het volgende zei tegen zijn familieleden:

"O mensen van de Quraish, zorg voor bevrijding van Allah (door goede daden te doen)
want ik kan jullie niets geven tegen de wil van Allah….O Fatima, dochter van Mohammed,
vraag me wat je wil (in dit leven) maar ik kan je niets geven tegen de wil van Allah. (53)

44

52) Soorahash-Shooraa 26:214.

53) Sahih al-Bukhari, vol.4, blz. 478-9, nrs. 727&728 en Sahih Muslim, vol. 1, blz. 136, nr. 402.

Waarom heeft God de mensheid geschapen op aarde?

De vraag aangaande de reden waarom er mensen op aarde zijn mag uitgesteld worden om de
wereld waarin we leven in te sluiten. De vraag zou dan moeten zijn: 'Waarom creëerde God
mensen in deze wereld?' Alweer kan het antwoord op deze vraag gemakkelijk worden gevonden
in de laatste openbaring; hoofdstuk al-Molk en al-Kahf.

"Die de dood en het leven heeft ingesteld, opdat Hij u moge beproeven wie onder u zich het
beste gedraagt; en Hij is de Almachtige, de Alwetende." (Koran, 67:2)

"Voorwaar Wij (54) hebben al hetgeen op aarde is tot haar sieraad gemaakt om te
beproeven, wie van hen van goede werken is." (Koran, 18:7)

Dus, de reden voor de schepping van de mensen in deze wereld is om hun gedrag te testen. (55)
Deze wereld van leven en dood, rijkdom en armoede, ziekten en gezondheid, is gecreëerd om
nauwkeurig de goede zielen van de slechte zielen te scheiden.Het menselijk gedrag in deze
wereld is de meetlat van het geloof.

Er moet echter vermeld worden, dat de gedragstesten er niet zijn om God te informeren over de
mensheid, daar Hij immers alles al wist over hen vóór Hij ze creëerde.De testen dienen als
bevestiging op de Dag der Opstanding, dat degenen die naar de hel gaan dit verdienen en
degenen die naar het paradijs gaan, alleen kunnen gaan door de gratie van God.

54) "Wij" in het -originele- Arabisch is het majestueuze 'wij', refererend aan God.

45

55) Zie ook hoofdstuk 'Hoed' 11:7.

Met betrekking tot de mensen in dit leven, heeft de gedragstest twee basisdoelen: menselijke
spirituele groei en straf of beloning.

Spirituele ontwikkeling.
De testen in deze wereld zijn primair voor de spirituele ontwikkeling van de mensen. De testen
reinigen het morele karakter van de gelovigen, net zoals een heet vuur goud doet scheiden van de
ruwe metalen waarmee het is verbonden in de natuur. Zij forceren de gelovigen hun hogere
spirituele kwaliteiten te verkiezen boven de lagere wensen die zij hebben. Ofschoon niet elke test
volbracht wordt -en zelfs door falen- ontwikkelt de gelovige door spirituele lessen die hem of
haar zullen helpen in de toekomstige testen.

Vrijgevigheid en Tevredenheid.
In alle menselijke samenlevingen worden kwaliteiten zoals vrijgevigheid en tevredenheid
overwogen als de meest grootmoedige van de karaktertrekken. Echter geen van deze
karaktertrekken kan zich ontwikkelen als iedereen even rijk of arm is. Gulheid kan alleen worden
aangeleerd als de menselijke ziel (zich er bewust van zijn dat delen met behoeftigen goed is)
worstelt met de wens zijn bezittingen te hamsteren. Aan de andere kant is er tevredenheid
wanneer de ziel het kwade -zoals jaloezie en gierigheid- verwerpt.

46

De Schepper heeft een wijselijke regel voor deze spirituele worstelingen door ongelijke
verdeling van rijkdom in deze wereld. In hoofdstuk an-Nahl van de laatste openbaring zegt
Allah:

"En Allah heeft sommigen uwer boven anderen in levensonderhoud bevoorrecht." (Koran,
16:71)

Gierigheid en hebzucht zijn corrupte vormen die voortkomen uit de natuurlijke menselijke wens te
bezitten. De gelovigen zijn geïnformeerd via de openbaring dat rijkdom een krediet is, gegeven aan de
mensheid door God. Bezittingen bestaan al in de wereld voor er mensen worden geboren en blijven daar
ook na hun dood. Als rijkdom wordt gebruikt volgens goddelijke instructies, komt het diegenen ten goede
in beide werelden. Maar als het op een hebzuchtige manier wordt gebruikt, zal het een vloek worden in dit
leven en een reden voor straf in het hiernamaals. In hoofdstuk al-Anfaal van de laatste openbaring
waarschuwt God de gelovigen op te passen voor de gevaren van rijkdom en kinderen:

"En weet dat uw bezittingen en uw kinderen slechts een beproeving zijn."

God waarschuwt verder de gelovigen in hoofdstuk al-Monaafiqoen, zich niet af te laten leiden door hun
wens voor rijkdom en kinderen in de gedachtenis aan Allah, omdat dit de test van bezittingen is.

"O, gij die gelooft, laat uw rijkdommen en uw kinderen u niet afleiden van de gedachtenis
aan Allah. (Koran, 63:9)

"Hij heeft sommigen uwer in rang boven anderen verheven, opdat Hij u door hetgeen Hij u
heeft gegeven, moge beproeven."

De wens rijkdom te vergaren kan niet bevredigd worden in deze wereld. Hoe meer de mensen
hebben, hoe meer zij willen. De profeet (VZMH) verklaarde:

47

"Zelfs als een man een vallei vol goud zou bezitten, zou hij er nog één wensen, maar niets zal zijn
mond vullen, alleen het zand van zijn graf. En Allah vergeeft iedereen die oprecht berouw toont."
(56)

Deze negatieve manier van wensen kan alleen overwonnen worden door het (liefdadig) afstaan
van een gedeelte van de rijkdom. Allah gaf de opdracht aan de profeten om onder de rijken te
collecteren en dit te verdelen onder de armen.

"Neem aalmoezen van hun rijkdommen aan opdat gij hen daardoor moogt reinigen en
louteren. (Koran, 9:103)

Liefdadigheid werd vanaf de aanvang geïnstitutionaliseerd in de Islam onder de Arabische naam
Zakaah (verplichte liefdadigheid) (57) Elke gelovige met een overschot aan rijkdom (winst) is
verplicht om jaarlijks een vastgesteld bedrag aan de armen te geven, als daad van aanbidding.
Zakaah achterhouden wordt gezien als een grote zonde. Zakaah geven doet de gelovigen
realiseren dat zij niet alleen over de besteding van hun rijkdom kunnen beslissen. Het leert hen
dat zij alleen tijdelijke hoeders zijn van deze rijkdom, en hiervan een gedeelte moeten afstaan
aan de behoeftigen. God beschrijft de ware gelovige als iemand die het recht erkent van de
behoeftigen en aan hem een gedeelte van zijn rijkdom afstaat.

"En van hun rijkdommen was een gedeelte voor de bedelaars en ook voor degenen die niet
konden bedelen." (51:19)

Hoe dan ook, liefdadigheid zou oprecht moeten worden uitgegeven en niet om zichzelf te
bewijzen of om anderen te controleren.

56) Sahih al-Bukhari, vol. 8, blz. 297-8, nr. 447.

57) Letterlijk betekent Zakaah 'reiniging' en 'groei'.

48

De beloning voor liefdadigheid verliest men als dit wordt gedaan om wereldse redenen. Allah
vertelt over deze realiteit in hoofdstuk al-Baqarah als volgt:

"O, gij die gelooft, maakt uw aalmoezen niet waardeloos door verwijt of krenking." (Koran,
2:264)

Het smachten naar rijkdom wordt vergroot door jaloezie. God instrueerde ons niet te wensen wat
Hij anderen heeft gegeven. God vertelt over deze zaak in hoofdstuk an-Nisaa' van de laatste
openbaring als volgt:

"En begeert niet datgene, waarmede Allah sommigen uwer boven anderen deed
uitblinken." (Koran, 4:32)

De profeet (VZMH) herhaalde dit goddelijke advies en zei:

"Kijk naar de minderbedeelden en niet naar degenen die meer bezitten dan u, het is beter
voor u, zodat u niet zult ontkennen waarmee Allah u heeft gezegend." (58)

Wanneer de mensen hun aandacht richten op mensen die in een grotere weelde leven dan zijzelf,
begint jaloezie zich te ontwikkelen. Gewoonlijk voelen en zeggen zij dat God oneerlijk was naar
hen. Uiteindelijk begaan zij vele zonden om te verkrijgen wat anderen hebben. In plaats daarvan
adviseert de Islam hen te denken aan de mensen die minder hebben dan zijzelf. Het maakt niet
uit hoe moeilijk de omstandigheden ook zijn, er zijn altijd anderen in moeilijkere
omstandigheden.

58) Sahih al-Bukhari, vol.8, blz. 328, nr. 497 en Sahih Muslim, vol.4, blz. 1530, nr.7070.

49

Dus, nadenken over de minderbedeelden herinnert de mensen aan de vele geschenken waarmee
God hen heeft gezegend. Tijdens deze spirituele worsteling (vermijden van jaloezie) ontwikkelt
zich de hogere kwaliteit van tevredenheid. Bovendien, volgens de leerstellingen van de profeten,
vormen materiële bezittingen de werkelijke rijkdom van de wereld niet. Aboo Hurayrah citeerde
de laatste Boodschapper (VZMH):

"Rijkdom wordt niet gemeten in bezit, maar in tevredenheid." (59)

Tevreden zijn betekent niet dat mensen alles maar moeten accepteren, ongeacht de
omstandigheden waarin zij zich bevinden, zonder verbetering te zoeken. Het betekent dat, nadat
men er naar streeft een goede levensstandaard te bereiken, men zou moeten accepteren met een
helder geweten wat Allah heeft besloten. De harten zullen rust vinden van de wereldse wensen,
wanneer we de zaken in God's handen geven. God zegt hierover in hoofdstuk ar-Ra'd van de
laatste openbaring:

"Ziet toe! In het gedenken van Allah kunnen de harten rust vinden." (Koran, 13:28)

Rampen.
Testen van dit leven komen in de vorm van 'ongeluk' en ellende en die dragen bij in de spirituele
ontwikkeling van de ware gelovigen en hun reinigen van zonden.

59) Sahih Bukhari, vol.8, blz. 304, nr.453.

50

Omgekeerd, herinneren de levenstesten van ongeluk trouweloze gelovigen er aan, terug te gaan
naar het rechte pad en de testen kunnen ongelovigen straffen in dit leven, voor zij naar het
volgende leven gaan.

Geduld.
Rampen zijn de basis waarop de hogere spirituele kwaliteit van geduld is ontwikkeld. Dus is het
geen verrassing te weten dat de rechtvaardigen onderworpen worden aan tragedies en
moeilijkheden in hun leven. Sa'd verklaarde dat hij aan de profeet (VZMH) vroeg wie er onder de
mensen de meeste beproevingen heeft en hij antwoordde:

"De profeten; dan degenen die het meest op hen lijken, en daarna degenen die het meest op
hen lijken. De mens wordt getest naar gelang het niveau van zijn geloof. Als zijn geloof
sterk is, zullen zijn beproevingen toenemen in hevigheid en als er zwakheid is in zijn geloof,
zijn de beproevingen dienovereenkomstig." (60)

Het ware geduld is een produkt van kompleet vertrouwen in God in een tijd van ellende.
Vertrouwen in God is een belangrijk aspect van aanbidding en het logische gevolg van het ware
geloof. Sinds geloven in Allah betekent, dat er niets gebeurd in het universum zonder Zijn
toestemming, verdiend alleen Allah het complete vertrouwen van de mensheid. Omdat het alleen
God's belofte is die nooit is verbroken.

60) Verzameld door at-Tirmithee en ibn Maajah en geauthenticeerd in Saheeh Sunan at-Tirmithee, vol.2,
blz.286, nr.1956.

51

Het maakt niet uit hoe rechtvaardig een mens ook is, hij of zij is in staat fouten te maken.
Mensen zullen elkaar altijd in de steek laten door hun dwalende aard. Allah citeerd profeet Jacob
in hoofdstuk Joesof:

"De beslissing berust alleen bij Allah. In Hem stel ik mijn vertrouwen en laat allen die
willen vertrouwen, alleen in Hem hun vertrouwen stellen." (Koran, 12:67)

Verder verzekert Allah de mensheid dat als zij hun complete vertrouwen in Hem stellen, Hij hun
voldoende zal steunen in de meest onmogelijke tijden.

"En voor hem die vertrouwen in Allah stelt, is Allah toereikend." (65:3)

Vertrouwen in God wordt uitgedrukt in het sterke geloof dat alleen Allah weet wat het beste is
voor de mensheid; sterk geloof wat mensen kunnen waarnemen als goed voor hen, kan op de
lange duur niet goed zijn voor hen. Zoals Allah zegt in hoofdstuk al-Baqarah:

"Maar het kan zijn dat gij tegenzin hebt in iets terwijl het goed voor u is en het kan zijn,
dat u iets behaagt terwijl het slecht voor u is. Allah weet het en gij weet het niet." (Koran,
2:216)

De beproevingen waarin Allah mensen test zijn speciaal gemaakt, naar gelang hun individuele
benodigdheden en omstandigheden. God creëert beproevingen voor elk persoon naar gelang hun
mogelijkheden om zo het beste uit hen te halen. Het zou oneerlijk en onrechtvaardig zijn voor de
mensen om op een manier beproefd te worden die hun capaciteiten te boven gaan en daarna
gestraft te worden voor hun fouten. God benadrukt in vele verzen van de laatste openbaring dat
hij tegen niemand onrecht zal aandoen.

52

Bijvoorbeeld, in hoofdstuk al-Kahf, waarin Hij zegt:

"En uw Heer zal niemand onrecht aandoen." (Koran, 18:49)

Als Allah waarlijk rechtvaardig is, betekent dat, dat de beproevingen die de mensen het leven
laten ondervinden niet boven hun mogelijkheden liggen. Om de mensen ervan te verzekeren,
vertelt Allah herhaaldelijk over dit feit in de Koran. Een voorbeeld van Zijn herverzekering kan
gevonden worden in het tweede hoofdstuk, al-Baqarah:

"Allah belast geen ziel boven haar vermogen." (Koran, 2:286)

Verder belooft de Almachtige, dat de moeilijke situaties die mensen tegenkomen in het leven
'rustpauzes' zullen bevatten. Als er continu beproevingen zouden plaatsvinden, zou het leven
ondraaglijk zijn. Dus wordt elke test gevolgd door een periode van verlichting, zoals Allah
nadrukkelijk tweemaal vertelt in hoofdstuk al-Inshiraah:

Voorwaar, zo komt gemak naast ongemak. Voorwaar, gemak komt naast ongemak."
(Koran, 94:5-6)

Wanhoop.
Vanwege deze realiteit wordt zelfmoord expliciet verboden in de Islam. Allah zegt in hoofdstuk
an-Nisaa':

"En pleeg geen zelfmoord. Voorzeker, Allah is u genadevol." (Koran, 4:29

53

Degenen die zelfmoord plegen zeggen eigenlijk dat God hen overbelast heeft. Zij beschuldigen
valselijk de Schepper door te zeggen dat ze door Hem oneerlijk behandeld zijn en daardoor in
een corrupte staat van ongeloof zijn vervallen. Door de afwijzing van het geloof, worden hun
gedachten over God slecht en vervallen zij in totale wanhoop. "Het leven" zoals zij vaak zeggen,
"is zo oneerlijk dat het nutteloos is om door te gaan."

"Want niemand wanhoopt aan Allah's barmhartigheid dan het ongelovige volk." (Koran,
12:87)

God heeft de mensen geïnformeerd dat de straf voor degenen die slechte gedachten koesteren
over God, een eeuwige marteling in de hel zal zijn. In hoofdstuk al-Fat'h zegt Hij:

"En dat Hij de huichelaars en huichelaarsters en de afgodendienaren -en dienaressen moge
straffen, die boze gedachten jegens Allah koesteren. Over dezulken zal tegenspoed en de
toorn van Allah komen. Hij heeft hen vervloekt en de hel voor hen gereed gemaakt. En dit
is een slechte bestemming. (Koran, 48:6)

Hoop.
Aan de andere kant, vullen de goddelijke beloften van rechtvaardigheid en genade de gelovigen
met de tevredenheid die zij nodig hebben om geduldig de moeilijkheden te kunnen doorstaan in
dit leven. Dus, hoop op genade van God is een essentieel onderdeel van het geloof. Degenen die
geloven in Allah en geduldig streven het goede te doen hebben het recht te hopen op Zijn
genade, omdat Hij heeft beloofd degenen die geduldig zijn te zullen helpen en steunen:

54

"O, gij die gelooft, zoekt hulp met geduld en gebed; voorzeker, Allah is met de
geduldigen." (Koran, 2:153)

"Zij, die geloven en zij die voor de zaak van Allah hun land verlaten en er voor ijveren, zijn
het, die Allah's barmhartigheid verwachten en Allah is Vergevingsgezind, Genadevol."
(Koran, 2:218)

Natuurlijk is het paradijs de beloning voor geduld, gebaseerd op oprecht geloof in God. God
infromeert de gelovigen over de beloning als volgt:

".......maar verkondig blijde tijdingen aan de gelovigen; zij die wanneer een rampspoed hen
achterhaalt, zeggen: 'Voorzeker, wij zijn van Allah en tot Hem zullen wij wederkeren."
(Koran, 2:155-6)

Geduld is ook gebaseerd op het geloof, dat wat de mensheid ook overkomt, dit fundamenteel het
resultaat is van hun eigen slechte daden. (61) God herinnert de mensheid aan dit feit in hoofdstuk
as-Shoora van de laatste openbaring:

"Welke ramp u ook overkomt, het is door hetgeen uw handen hebben gewrocht. Doch Hij
vergeeft vele dingen." (Koran, 42:30)

Het feit is er dat God de mensen heeft vrijgesteld van een groot deel van hun fouten. Als Hij ze
strikt genomen zou straffen voor hun daden, zouden zij en allen op aarde vernietigd worden. God
verteld over deze zaak in hoofdstuk Faatir als volgt:

61) In feite is alle corruptie op aarde een produkt van menselijke misdaden. Allah zegt dit in hoofdstuk
Ar-Roem 30:41, later geciteerd in dit boek.

55

"En indien Allah de mensen zou straffen voor hetgeen zij doen, zou Hij geen schepsel op de
oppervlakte ervan achterlaten." (Koran, 35:45)

Zowel de goede beproevingen als de kwade testen komen de gelovigen ten goede. De levens van
de ware gelovigen zijn in balans. Zij worden niet overgelukkig van de successen in het leven,
zodat zij God vergeten, noch worden zij depressief van de moeilijkheden en fouten in het leven,
zodat zij hun hoop in God opgeven. Integendeel, zij gedenken hun Heer en Weldoener en
vertrouwen op Zijn beslissingen. Suhayb ibn Sinaan verklaarde dat de Boodschapper van God
(VZMH) zei:

"De zaak van de gelovige is verbazingwekkend! Zijn hele leven is heilzaam en dat is alleen
in het geval van de gelovige. Als goede tijden tot hem komen, is hij dankbaar en dat is goed
voor hem, en als hem slechte tijden overkomen, is hij geduldig en dat is ook goed voor
hem." (62)

Dit is de toestand van iemand die het lot van God heeft geaccepteerd. Dus het geloof in zowel
het goede als het ogenschijnlijke kwaad van wat er is besloten (door God) is de zesde pilaar van
geloof in de Islam.

Aan de andere kant, als de gelovigen een leven ervaren zonder problemen, zouden ze denken dat
er iets niet klopt. Onder zulke omstandigheden moet de ware gelovige een 'time-out' nemen en
zich reflecteren op de realiteit in zijn of haar leven. Hetzij de testen zijn niet vanzelfsprekend en
zij zijn er zich niet van bewust, of zij zijn afgedwaald van het rechte pad.


56

Allah informeert de gelovigen in hoofdstuk at-Tawbah, dat het ogenschijnlijke plezier wat de
ongelovigen hebben van hun weelde en kinderen alleen een voorspel is op hun straf.

"Laat hun eigendommen en hun kinderen uw verwondering niet opwekken; Allah wenst
hun daarmede in deze wereld te straffen, hun ziel zal hen verlaten terwijl zij gelovigen
zijn." (Koran, 9:85)

Dit betekent niet dat de gelovigen moeten lijden onder hun problemen en calamiteiten in hun
leven, zoals Allah hen geleerd heeft te bidden: "Heer, en belast ons niet, zoals Gij diegenen,
die vóór ons waren hebt belast." (63) In plaats daarvan, zouden zij Allah moeten bedanken
voor de beproevingen die hen zijn bespaard. Hoe dan ook, in rustige tijden moeten zij waakzaam
blijven en de testen niet vergeten, omdat geluk en succes de mensen vaak blind maakt voor de
beproevingen in het leven.

Waarschuwing.
Testen dienen soms als een waarschuwende straf voor degenen die op het verkeerde pad zijn of
als aanmoediging voor hen om terug te keren naar het rechte pad. Wanneer mensen afdwalen,
luisteren zij zelden naar adviezen van degenen rondom hen. Wanneer hen -of een van hun
naasten een ramp overkomt, schokt het diegenen die nog steeds een beetje geloof hebben in het
erkennen van hun fouten.

63) Soera al-Baqarah, 2:286.

57

"Wij (64) zullen hen inderdaad de lichtere straf doen ondergaan vóór de grotere straf
opdat zij zich mogen bekeren." (Koran, 32:21)

De test van de rampen die de mensen doet denken aan hun afdwalen, kan komen in de vorm van
'het onmenselijk zijn naar een ander', zoals in het geval van de afschuwelijke wreedheden van de
Serven op de Bosnische Moslims die ver weg waren van de Islam. Of Saddam's brutale invasie
in Koeweit en de daaropvolgende Amerikaanse bombardementen -in het wilde weg- op
burgerdoelen in Irak. Allah legt uit, dat, hoe de mensen ook lijden door het geweld wat andere
mensen hun aandoen, zij dit zichzelf hebben aangedaan. Hoe dan ook, het lijden is een
waarschuwing om terug te keren op het rechte pad.

"Verderf is gekomen over land en zee en door hetgeen de handen der mensen hebben
gewrocht, zodat Hij hen een gedeelte van hun daden zou doen smaken, opdat zij zich
bekeren." (Koran, 30:41)

Hypocrisie.
Rampen onthullen ook degenen die valselijk het geloof aanspreken evenals degenen die niet
geloven, om te laten zien dat zij uit eigen vrije wil voor de hel kiezen. Er zijn veel zaken geweest
van mensen die zich bekeerden tot de Islam om de verkeerde redenen, en nadat zij meer
moeilijkheden ondervonden in hun leven dan vóór de bekering, keerden zij terug naar hun vorige
geloof.

64) 'Wij" in het orginele Arabisch is het majestueuze 'wij', refererend aan God.

58

God verklaart in hoofdstuk al-Ankaboet van de laatste openbaring:

"Denken de mensen dat zij (met rust) zullen worden gelaten, alleen omdat zij zeggen: 'Wij
geloven?' Wij (65) beproefden degenen die vóór hun waren. Daarom zal Allah ook hen die
waarachtig zijn, onderscheiden en de leugenaars kenbaar maken." (Koran, 29:2-3)

Straf.
Degenen die de grenzen van God overschrijden stellen zichzelf bloot aan een straf in dit leven en
het volgende. Allah beschrijft overal in de Koran de talrijke volkeren die de goddelijke
begeleiding afwezen en dus vernietigd werden. Deze verhalen dienen als waarschuwing voor de
gevolgen van opstand tegen de bevelen van God. In hoofdstuk an-Noer, geeft Allah een generale
waarschuwing als volgt:

"Laat daarom degenen die tegen Zijn gebed ingaan, zich in acht nemen opdat hen geen
rampspoed overkomen of een pijnlijke straf hen achterhalen." (Koran, 24:63)

De straf kan op verschillende manieren tevoorschijn komen. Misschien is de meest opvallende
straf die de mensheid treft in alle landen hedentendage, de ziekte AIDS (66), die voor het eerst
verscheen in de medische geschiedenis in het begin van de 80er jaren. (67)

65) 'Wij’ in het orginele Arabisch is het majestueuze 'wij', refererend aan God.

66) Acquired Immune Deficiency Syndrome (AIDS)is een aandoening overgebracht door een virus wat
het afweersysteem aantast en het slachtoffer extreem kwetsbaar maakt voor ziekten e.d; uiteindelijk
sterven zij. (Chambers Pocket Dictionary, blz. 19)

59

De overgrote meerderheid van degenen die hierdoor zijn getroffen in deze wereld zijn mensen
die meerdere relaties hebben. Aanvankelijk waren de homosexuelen de voornaamste slachtoffers,
daarna de bisexuelen, gevolgd door homosexuelen met meerdere partners en intravenauze
druggebruikers. Al deze groepen kwamen in opstand tegen de goddelijke wetten die sexuele
relaties met vrouwen en mannen beperken tot binnen het huwelijk en de wetten die het gebruik
van verdovende middelen verbieden. Sommige mensen zeggen dat AIDS verspreid is onder
kuise individuelen d.m.v. bloedtransfusie en onder kinderen door hun ouders. Hoe dan ook,
medische statistieken tonen aan dat er van de laatstgenoemden maar een paar zijn i.t.t. de andere
categoriëen. In elk geval heeft Allah gewaarschuwd in hoofdstuk al-Infaal van de laatste
openbaring, dat, wanneer Zijn straf komt, het niet gelimiteerd zal zijn tot het kwade, maar effect
zal hebben op de maatschappij in zijn geheel.

“En behoedt u voor het onheil, dat niet alleen degenen, die onder u kwaad doen zal treffen.
En weet, dat Allah streng is in het straffen.” (Koran, 8:25)

Veertienhonderd jaar geleden voorspelde profeet Mohammed (VZMH) dat er zo’n beproeving zou
komen. Ibn’Umar citeerd hem:

67) Het werd voor het eerst geidentificeerd in 1981. (The New Encyclopaedia Brittanica, vol. 10, blz.
676)

60

“Wanneer de ‘vrije liefde’ openlijk wordt bedreven onder een volk, dan zal er een plaag en een
angst komen onder hen, welke onbekend was bij hun voorvaderen. “(68)

AIDS is echter één van de ziekten in een serie. Vóór AIDS, kwam er een waarschuwing in de
vorm van een andere ziekte, genaamd ‘herpes’ , welke wijdverspreid was tussen de mensen van
de ‘vrije liefde’ in de 60er en 70er jaren. Het werd erkend als epidemie in Amerika in het midden
van de 70er jaren en tot op de dag van vandaag is er geen behandeling tot genezen. De aandacht
van de mensen voor deze ziekte verslapte aan het einde van de 70er jaren omdat het geen fatale
ziekte is (69) terwijl AIDS dat wel is.

68) Verzameld door Ibn Maajah en geauthenticeerd in Saheeh Sunan Ibn Maajah, vol.2, blz. 370, nr.3246.

69) Wanneer er symptomen verschijnen, volgt er koorts, malaise, een brandende pijn in de genitaliën en
een vergroting van de lymfeklieren in de lies. Blaren en kleine etterende zweren worden gewoonlijk
gevonden in de buurt van de infectie en men voelt een hevige pijn en brandend gevoel bij het urineren.
(The New Encyclopaedia Brittanica, vol. 21, blz. 536.)

61

Waarom schiep God de wereld?
De mensheid, waarvoor de wereld en haar inhoud is geschapen wordt specifiek gedefinieerd in
de laatste openbaring. Allah zegt in de hoofdstukken Ibraaheem en al-An’aam:

“Allah is Hij, Die de hemelen en aarde schiep en water uit de wolken doet neerkomen en er
vruchten voor uw onderhoud mee voortbrengt en Hij heeft de schepen in uw dienst gesteld,
opdat zij door Zijn gebed over de zee mogen varen en Hij heeft de rivieren eveneens in uw
dienst gesteld. En Hij heeft ook de zon en de maan, die beiden hun werk voortdurend
verrichten alsmede de dag en de nacht in uw dienst gesteld.” (Koran, 14:32-33)

“Hij doet de dag aanbreken en Hij heeft de nacht voor rust ingesteld en de zon en de maan
voor het uitrekenen (der jaargetijden). Dat is de ordening van de Almachtige, de
Alwetende. Hij is het, Die de sterren voor u heeft gemaakt, opdat gij daardoor de juiste
richting in de duisternissen van het land en van de zee moogt volgen. Wij hebben de
tekenen uitgelegd aan een volk, dat kennis bezit.” (Koran, 6:96-97)

De inhoud van deze wereld is geschapen om de mensheid te dienen. Of het nu produkten zijn die
door de mens zijn uitgevonden (zoals schepen) of de natuur zelf, het is gegeven door God ten
voordele van de mensen. Zulke giften zijn niet zonder verantwoordelijkheid: de mensen zijn
verplicht de geschenken te erkennen en te verheerlijken.

62

Allah onderwees de gelovigen in hoofdstuk az-Zochrof te bidden wanneer zij een dier berijden of
een voertuig besturen:

“Opdat gij stevig op hun rug moogt zitten en dan, wanneer gij er stevig op zit, de gunst van
uw Heer moogt gedenken en zeggen: ‘Glorie zij Hem, Die dit in onze dienst heeft gesteld
want wij konden die zelf niet onderwerpen. En voorzeker wij moeten tot onze Heer
wederkeren.” (Koran, 43:13-14)

De mensen dragen ook de verantwoordelijkheid de schepping te besturen volgens de wetten van
God. Dit is de verhouding van de mensen m.b.t. de rest van de schepping. Zij moeten de inhoud
van deze wereld benutten volgens de wetten van God. Aboo Sa’eed al-Khudree citeerde Allah’s
Boodschapper (VZMH) :

“De wereld is mooi en groen en Allah –moge Hij verheven zijn- heeft u tot bestuurders
gemaakt om te zien hoe u ermee om zult gaan.” (70)

Mensen zijn niet vrij om met de wereld te doen wat zij willen. Dus de negatieve houding van de
seculiere materialistische maatschappij richting de natuur is in tegenstelling met de goddelijke
openbaring.

De materialistische maatschappij ziet de natuur als een vijand die veroverd moet worden. Het is
niet genoeg om alleen de schoonheid van de Mount Everest te waarderen; we verliezen immers
zelfs de levens van degenen die elk jaar proberen deze Bergen tot aan de top te beklimmen. Het
is niet voldoende om je te verwonderen over exotische dieren in de wereld; gedurende de safari’s
van de afgelopen eeuw werd er op deze dieren gejaagd tot ze met uitsterven bedreigd waren en
dit alleen om ze als ‘trofee’ in een westerse huiskamer te hangen.

70) Sahih Muslim, vol. 4.blz. 1432, nr. 6606.

63

Ofschoon de safari’s nu grotendeels zijn gestopt, blijft wat er nog van over is -zoals de
neushoorn- een met uitsterven bedreigd dier, omdat hun hoornen een belangrijk ingredient bevat
voor oosterse traditionele medicijnen en afrodisiacum.

Dieren.
Volgens de laatste openbaring is het doden van dieren ‘als sport’ verboden en een zonde in het
zicht van God. Ibn’Abbaas verklaarde dat de Boodschapper van Allah (VZMH) zei:

“Neem geen leven als doel (schietschijf)” (71)
Het doden van dieren is verboden tenzij het is om op te eten, een menselijk leven te beschermen
of om kleding te maken. Doden voor het ‘plezier’ is een fundamenteel kwaad. Zelfs als er een
mens wordt gedood om geweld te voorkomen in de maatschappij, of men dood een dier omdat
men voedsel nodig heeft, moet dit op een zo pijnloos mogelijke manier gebeuren. Shaddaad ibn
Aws herinnerde zich twee dingen die de Boodschapper van Allah (VZMH) zei:


Hishaam ibn Zayd verklaarde dat wanneer hij en zijn grootvader Hishaam ibn Maalik het huis bezochten
van Hakan ibn Ayyoob, zij mensen zagen die een hen gebruikten als doel om op te schieten met hun
pijlen. Anas vertelde dat Allah’s Boodschapper verboden heeft dieren vast te binden (als doel). Sahih
Muslim, vol.3, blz. 1078. Nr.4182.

64

“Zeker, Allah heeft bevolen om voor alles goed te zijn, dus als u iets dood, dient dat op een
goede manier te worden gedaan. En als u een dier slacht, doe dat op een goede manier.
Scherpt allen uw messen en sta het dier toe op een goede manier te sterven.” (72)

Ofschoon sommige ‘liefhebbers’ van dieren in westerse landen de Islamitische manier van
slachten afkeuren, is het westerse alternatief zoals het electrocuteren, of door het hoofd schieten
veel pijnlijker voor de dieren. Wanneer de nek wordt doorgesneden met een vlijmscherp mes,
voelt het dier niets en verliest snel zijn bewustzijn omdat het hart het bloed uit de slagaderen
pompt.

De zorg voor dieren is vastgelegd in de wet, zelfs in het geval van een hond, welke gewoonlijk
word geweerd uit het huis van een Moslim. (73) Aboo Hurayrah citeerde de profeet (VZMH):

“Een man kreeg dorst tijdens zijn wandeling en daalde in een put en dronk van het water.
Toen hij er uit klom zag hij een hond aan het zand liken. De man dacht bij zichzelf: ‘Dit
dier is net zo dorstig als ik zojuist was.’ Dus daalde hij terug en vulde zijn schoen met
water. Hij hield zijn schoen vast tussen zijn tanden, klom omhoog en gaf de hond water.
Allah prees hem en vergaf hem en liet hem het paradijs binnengaan.” (74)


73) Het wordt Moslims afgeraden een hond als huisdier te houden. Waakhonden, herdershonden (b.v.
voor schapen) en jachthonden zijn toegestaan. Ibn’ Umar citeerde Allah’s Boodschapper (VZMH):
“Degene die een hond heeft voor andere doeleinden dan schapen hoeden of jagen, zal het gewicht
verliezen van twee bergen op de schaal van dagelijkse goede daden.” (Sahih Muslim, vol.3, blz. 826,
nr.3815.

65

De mensen vroegen: “O, Boodschapper van Allah! Worden wij beloond als we goed voor de
dieren zorgen?” Hij antwoordde:

“Voor het dienen van elk levend wezen is er een beloning.” (75)

Aboo Hurayrah vertelde ook dat Allah’s Boodschapper (VZMH) zei:

“Allah vergaf een prostituee (tussen de Israelieten) (76) die haar schoen aan haar
hoofddoek bond en zo water uit een put haalde voor een dorstige hond. Voor dit, vergaf
Allah haar zonden.” (77)

Daartegenover is het letsel wat men toebrengt aan dieren een grote zonde binnen de Islamitische
wetgeving. Abdullaah ibn’Umar vertelde dat de Boodschapper van Allah (VZMH) zei:

“Een vrouw werd gestraft en in de hel geworpen omdat ze een kat had opgesloten tot deze
stierf. Ze gaf het geen voedsel of water, noch liet ze het vrij om zelf eten te gaan zoeken.”
(78)

74) Sahih al-Bukhari, vol.1, blz. 120, nr. 174.

75) Sahih Muslim, vol.4, blz. 1215-6, nr.5577.

76) Sahih al-Bukhari, vol. 4, blz. 4489, nr. 637.

77) Sahih al-Bukhari, vol. 4, blz. 338-9, nr. 538 en Sahih Muslim, vol.4, blz.1216, nr.5579.

78) Sahih al-Bukhari, vol. 4, blz. 456, nr. 689 en Sahih Muslim, vol. 4, blz. 1215, nr. 5573.

66

Het doel van de Schepping

Recommended

Recommended

More Related Content

Similar to Het doel van de Schepping

Similar to Het doel van de Schepping (20)

More from Islamic Invitation

More from Islamic Invitation (20)

Het doel van de Schepping