Collectie Risico Management houdt zich bezig met het stellen van prioriteiten voor collectiezorg op basis van de risico's die de collecties bedreigen. Dat betekent dat we naar de toekomst kijken en proberen te voorspellen wat er zou kunnen gebeuren en hoe groot het verlies aan collectiewaarde in dat geval is. Op die manier kunnen we de beperkte middelen op een verantwoorde wijze inzetten om onze collecties met maximale waarde en toegankelijkheid aan volgende generaties over te dragen. Als we dat nu ook nog doen zonder onze bronnen uit te putten, zijn we duurzaam bezig. Wat zijn dan onze bronnen? We kunnen er een paar bedenken: 1. de collecties zelf waarvoor we steeds de juiste balans moeten vinden tussen gebruik, ontwikkeling en behoud: grosso modo mag het een niet ten koste gaan van het ander - we moeten dus over kosten en baten nadenken. 2. het publiek, de gemeenschap als eigenaar - bewustzijn bij de gemeenschap over wat we hebben, vergroot de wil tot behouden, zonder een duurzame relatie tussen eigenaar en bezit, geen behoud. 3. onze budgetten - we moeten geen oplossingen voor problemen bedenken die op termijn niet te betalen zijn. 4. onze omgeving, het milieu, koppeling van ons 'cultuur' en 'natuur' erfgoed - maximaal behoud met minimale energie-input, zonder carbon foot-print. Welke bronnen zijn er nog meer en hoe gaan we daar duurzaam mee om? Collectiezorg is niet de enige die tegen deze vragen aanloopt. Bij de zorg voor de 'Populatie Nederland' is dat ook het geval en daar is al veel ervaring opgedaan met het denken over het verlengen van kwalitatieve levensduur tegen acceptabele kosten voor de gemeenschap. De Raad voor de Gezondheid en Zorg heeft de afgelopen jaren rapporten en adviezen heeft uitgebracht over 'Zinnige en Duurzame Zorg' en 'Rechtvaardige Zorg'. Collectiezorg kan van Gezondheidszorg leren.