4. Mówi się, że miłość jest ślepa.
Wierzcie mi, to zupełne kłamstwo nie ma niczego bardziej widzącego niż
prawdziwa miłość. Niczego. Jest ona
czymś najwyraźniej widzącym pod
słońcem. Poświęcenie jest ślepe,
przywiązanie jest ślepe, pożądanie jest
ślepe - ale nie prawdziwa miłość.
Nie popełnij błędu i nie nazywaj tych
uczuć miłością.
Anthony de Mello
5. Mógłbym przyłączyć się
Do jakiegoś ruchu
Gdyby istniał choć jeden,
W który bym uwierzył
Tak, mógłbym dzielić się
Chlebem i winem
Gdyby istniał kościół
Do którego zostałbym przyjęty
Potrzebuję tego teraz
Paul David Hewson
6. Nie znajdziemy zbyt wielu szczerych przyjaciół nie ma też na nich dużego popytu.
Szczerze rozmawiać można tylko z kimś, kto choć trochę wierzy w naszą
szczerość.
Tak to zwykle bywa: człowiek uczciwy i
uczuciowy bawi się w szczerość, człowiek zaś
interesów nastawia ucha, a potem przy okazji
pożera cię z kościami.
Fiodor Dostojewski
7. Fiodor
Dostojewski
Dotrzesz do takiej granicy, że gdy jej nie przekroczysz - będziesz nieszczęśliwa, a
gdy przekroczysz - może jeszcze nieszczęśliwsza...
W biedzie człowiek jeszcze zachowuje szlachetność wrodzonych uczuć,
natomiast w nędzy - nikt i nigdy.
Anioł nigdy nie upada. Diabeł upada tak nisko, że nigdy się nie podniesie.
Człowiek upada i powstaje.
Bez cierpienia nie zrozumie się szczęścia.
Życie to raj, do którego klucze są w naszych rękach.
8. Kiedy przeskoczysz, to i wtedy nie mów hop.
Zobacz najpierw w co wskoczyłeś.
Człowiek będzie zupełnie wolny tylko wówczas, gdy otoczy się
światem całkowicie stworzonym przez siebie.
Żadna miłość, przyjaźń, szacunek nie jednoczy
tak, jak wspólna nienawiść do czegoś.
9. Że ktoś się zabija, bo jest, to rozumiem; ale zabić się z powodu jakiejś klęski,
tzn. cudzej opinii - to przekracza moje rozumienie. A przecież niemal
wszystkie samobójstwa stąd się biorą. Gdyby cała ludzkość napluła mi w
twarz, oczywiście bym to zauważył, ale nie wyciągnąłbym z tego
konsekwencji.
10. Czy tego chcemy, czy nie, samobójstwo jest „awansem” - dureń zadający sobie
śmierć przestaje być durniem.
Obsesja samobójstwa to właściwość człowieka niezdolnego już ani do życia,
ani do śmierci, którego uwaga nigdy nie odrywa się od tej podwójnej
niemożności.
Z samobójstwem jest jak ze spadochroniarstwem: pierwszy skok
jest najlepszy. Powtórka osłabia emocje, recydywa zniechęca.
Człowiek zabija się tylko wówczas, gdy w takim bądź innym sensie
zawsze pozostawał na zewnątrz wszystkiego.
Samobójstwo jest najgorszą postacią pobłażania samemu sobie.
11. Ludzie walczą, aby żyć, a nie, by popełniać samobójstwa.
Młodość to oszustwo, prawdziwe gazetowe i książkowe szachrajstwo!
Najpiękniejsza pora życia! Starzy ludzie zawsze robią na mnie wrażenie o wiele
bardziej zadowolonych. Młodość to najtrudniejszy okres w życiu. Na przykład
samobójstwa w podeszłych latach nie zdarzają się prawie wcale.
12. Szlifowane szkło, wysuszona butelka
Nasza miłość jest tylko grą
W pieczarach nocy
Poraża nas strach
Kaleczą wątpliwości
Mogę stracić kontrolę nad sobą
Lecz bez ciebie nie potrafię już żyć
13. W życiu można wyznaczyć
bardzo dokładną granicę
między młodością i starością.
Młodość kończy się wraz z
egoizmem, podeszły wiek
zaczyna się jednocześnie z
życiem dla innych.
Każdy w jakimś zakątku
swojej duszy wie aż nadto
dobrze, że samobójstwo jest
wprawdzie wyjściem, ale
przecież tylko jakimś
wyjściem nędznym,
nielegalnym, zapasowym,
i że w zasadzie szlachetniej i
piękniej jest dać się pokonać
przez samo życie niż ginąć
z własnej ręki.
14. Jonathan Carroll
Świat niczego od ciebie nie
potrzebuje, ale ty musisz mu coś
dać. Dlatego żyjesz. Jeśli się
teraz zabijesz - niczym się nie
różnisz od miliardów innych
czaszek, które leżą pod ziemią.
Jeśli dasz coś światu, nawet coś
nietrwałego, wygrasz.
15. Tego dnia, kiedy się dowiedzieliśmy, że nasz Tazio rzucił się ze skały... byliśmy
zdruzgotani. Nie może pan sobie wyobrazić tego bólu, który pogrąża w nicości
dwadzieścia lat trosk, obaw i miłości... Po co? Dlaczego? Po nic. Ale jest coś
gorszego. Rozpacz przechodzi w poczucie winy. Co takiego zrobiliśmy? Czego nie
zrobiliśmy? Jak spojrzeć w lustro, skoro widać w nim rodziców dziecka, które
popełniło samobójstwo?
16. Czyż istnieje bowiem coś bardziej przerażającego, niż zdać sobie sprawę,
że mamy chwilę teraźniejszą? To że potrafimy w ogóle przeżyć ten
wstrząs, zawdzięczamy wyłącznie temu, iż z jednej strony chroni nas
przeszłość, a z drugiej przyszłość.
17. Kiedy nie ma dobrej odpowiedzi na pytanie, pozostaje odpowiedź szczera.
Nikt nie wydaje się bardziej obcy niż ktoś, kogo się kiedyś kochało .
18. Grzech jest słodki
Lecz smak w mych ustach gorzki
Widzę siedem wierz
Lecz tylko jedno wyjście
Musisz płakać nie szlochając
I mówić nie poruszając ustami
Krzyczeć nie podnosząc głosu,
Dobrze wiesz
Połknąłem truciznę z
Zatrutego strumyka.
Paul David Hewson
19. Kto nie był buntownikiem za młodu ten będzie świnią na starość.
Młodzi ludzie chcieliby być wierni, a nie są - starzy
chcieliby być niewierni, a nie mogą.
Głupiec z tego człowieka, który myśląc o przyszłości nie liczy się z
teraźniejszością.
Tragedią starości nie jest to, że człowiek się starzeje, lecz to, że pozostaje młodym.
20. Zapytałam dziecko niosące świeczkę: - Skąd pochodzi to światło?
Chłopczyk natychmiast ją zdmuchnął. - Powiedz mi, dokąd teraz
odeszło - odparł. - Wtedy ja powiem ci, skąd pochodzi.
21. Żadna wielka miłość nie umiera do końca. Możemy strzelać do niej
z pistoletu lub zamykać w najciemniejszych zakamarkach naszych
serc, ale ona jest sprytniejsza - wie, jak przeżyć.
22. Kiedy ktoś Cię opuści, poza tym, że tęsknisz, poza tym, że rozpada się cały ten
mały świat, który razem stworzyliście, i że wszystko co widzisz albo robisz
przypomina Ci o tej osobie, najgorsza jest myśl, że była to próba jakości i teraz
wszystkie części, z których się składasz, noszą stempel ODRZUT przystawiony
przez kogoś, kogo kochasz.
23. Jeżeli miłość
twoja nie ma
żadnych
szans,
powinieneś
zamilknąć...
Bo nie należy
mieszać
miłości z
niewolnictwe
m serca.
Miłość, która
prosi, jest
piękna, ale
ta, która
błaga, jest
uczuciem
lokajskim.
24. Uczucie samotności potężnieje, kiedy próbujemy mu się sprzeciwiać,
a słabnie, kiedy najzwyczajniej w świecie je ignorujemy.
Paulo Coelho
25. Gdybyśmy
chcieli szukać
ludzi dobrych
pod każdym
względem, to
czy wielu
byśmy
znaleźli?
Człowiek jest podły, do wszystkiego przywyka!
Kłamstwo zawsze można przebaczyć; kłamstwo to rzecz pożyteczna, gdyż wiedzie do prawdy.
Fiodor
Dostojewski
Człowiek niezmiernie lubi czuć się pokrzywdzonym, nie uważa pan? Ale kobiety
szczególnie. Powiedziałbym nawet, że tylko tym żyją.
26. Całowałem słodkie usta jak miód
Czułem kojący dotyk opuszków jej palców niczym ogień
Płonęło we mnie pożądanie
Mówiłem językiem aniołów
Ściskałem dłoń diabła
I choć nocą było gorąco
Ja byłem zimny jak głaz
Lecz jeszcze nie znalazłem tego czego szukam
Paul David Hewson
27. - Kiedy możemy zauważyć moment, gdy kończy się noc a
zaczyna dzień?
- Kiedy podchodzi do nas obcy człowiek, a my bierzemy
go za naszego przyjaciela i znikają spory - to jest chwila,
gdy kończy się noc, a zaczyna dzień.
28. Nieszczęścia spadają tylko na tego, kto się ich boi, zaś tego, kto wychodzi im
naprzeciw - omijają.
Na samotność skazują człowieka nie wrogowie, lecz przyjaciele.
29. Miejmy nadzieję!... Nie tę lichą, marną co rdzeń spróchniały w wątły kwiat ubiera,
lecz tę niezłomną, która tkwi jako ziarno przyszłych poświęceń w duszy bohatera.
Serca nasze ożywione są tym samym
uczuciem, mamy tylko jedno życie i spędzić
chcemy je razem; mamy te same aspiracje, te
same nadzieje, te same lęki. Ja i TY, sami
przeciwko całemu światu.
Tam, gdzie los jest dla nas zbyt łaskawy, zwykle pojawia się otchłań, w której w
każdej chwili mogą runąć wszystkie marzenia.
30. ...walka o Ciebie będzie treścią mego życia! Jesteś moją
nadzieją. Utracić Ciebie, to utracić nadzieję.
Ostatecznie czym jest nadzieja? Bezsilnym buntem przeciw rozpaczy. Kto
twierdzi, że nie można żyć bez nadziei, twierdzi po prostu, że nie można
żyć bez nieustannego buntu.
31. Żadna noc nie może być aż tak czarna,
żeby nigdzie nie można było odszukać
choć jednej gwiazdy. Pustynia też nie
może być aż tak beznadziejna, żeby nie
można było odkryć oazy. Pogódź się z
życiem, takim jakie ono jest. Zawsze
gdzieś czeka jakaś mała radość. Istnieją
kwiaty, które kwitną nawet w zimie.
33. Nadzieje na jutro są atrakcyjne, póki dziś nie stało się wczoraj.
Nadzieja nie jest marzeniem,
lecz sposobem
przekształcania marzeń w
rzeczywistość.
34. Przyjaciele są jak ciche anioły, które
podnoszą nas, gdy nasze skrzydła
zapomniały jak latać.
Cisza przyjacielu, rozdziela
bardziej niż przestrzeń. Cisza
przyjacielu nie przynosi słów,
cisza zabija nawet myśli.
Nawet w tych przyjaźniach, które uważałem za najbliższe, o pewnych rzeczach się
nie mówiło. Choćby nie wiem jak płynnie człowiek władał językiem, zdarzają się
sytuacje, w których nijak nie może wyrazić tego, co chce powiedzieć.
35. Śmiech nie jest wcale złym początkiem przyjaźni,
a na pewno jej
najlepszym zakończeniem.
Kiedy umiera twój przyjaciel, niech twoje oczy nie będą suche,
ale niech także nie stają się morzem. Łzy tak, ale płacz nie.
36. Jan Paweł II
Kapłan jest człowiekiem
żyjącym samotnie po to, aby inni
nie byli samotni.
Prawdziwa samotność
zaczyna się od chwili, kiedy
człowiek nie może już
dłużej znieść własnego
towarzystwa.
Robert Bly
Depresja nachodzi
nas i opuszcza równie
niespodziewanie. Będąc w stanie
depresji, bronimy się przed
pójściem pod wodę, a więc musi
pojawić się ręka, która ściąga
nas w dół. Inaczej, kiedy
jesteśmy pogrążeni w smutku;
wtedy sami decydujemy się
W sercu pustyni czy wśród
tłumu, co za różnica? Człowiek
w swej istocie jest wszędzie
samotny.
37. Zawsze chcemy nadać jakieś imię naszej samotności.
Jonathan Carroll
Samotność nie ma nic wspólnego z brakiem towarzystwa.
Erich Maria Remarque
Czasem jest pełno ludzi
po to,
aby głębsza była
samotność.
Anna Kamieńska
Są tacy, którzy uciekają od cierpienia miłości Kochali, zawiedli się i nie chcą już
nikogo kochać, nikomu służyć, nikomu pomagać. Taka samotność jest straszna, bo
człowiek uciekając od miłości, ucieka od samego życia. Zamyka się w sobie.
Jan Twardowski
38. Ktoś dziś mnie opuścił w ten chmurny dzień słotny...
Kto? Nie wiem... Ktoś odszedł i jestem samotny...
Leopold Staff
Na samotność skazują
człowieka nie wrogowie,
lecz przyjaciele.
Milan Kundera
39. Paulo Coelho
„Czarownica z Portobello”
Udaję radość, której we
mnie nie ma, ukrywam
smutek, żeby nie martwić
tych, którzy mnie kochają i
troszczą się o mnie.
Niedawno myślałam o
samobójstwie. Nocą, przed
zaśnięciem, odbywam ze
sobą długie rozmowy,
staram się odegnać złe myśli,
bo byłaby to niewdzięczność
wobec wszystkich, ucieczka,
jeszcze jedna tragedia na
tym i tak już pełnym
nieszczęść świecie.
Julio Cortázar
[...] tak jakoś smutno [...].
Właśnie dlatego, że wszystko
jest takie piękne.
Hermas
Modlitwa człowieka smutnego
nigdy nie ma dość siły, by
wznieść się do ołtarza Boga.
40. Życie ludzkie jest jak bieg po okręgu, człowiek uciekając przed samotnością, chroni
się w ramiona ludzi, po czym poznając ich obłudę i zło, ucieka w samotność.
Agnieszka Lisak
Paulo Coelho
Praca jest darem,kiedy pomaga
zrozumieć, co robimy, ale może być
przekleństwem, kiedy staje się
ucieczką przed pytaniem o sens
życia.
Karol Wojtyła
Czujesz się osamotniony.
Postaraj się odwiedzić kogoś,
kto jest jeszcze bardziej samotny.
41. Stephenie Meyer
Nieśmiało budziła się we
mnie nadzieja, że oto
stąpam po wodzie, zamiast
w niej tonąć.
Paulo Coelho
Nawet jeśli nie jest
od razu wzajemna,
miłość zdoła
przetrwać jedynie
wtedy, jeśli istnieje
iskierka nadziei bodaj najmniejsza że zdobędziemy z
czasem ukochaną
osobę. A reszta jest
czystą fantazją.
42. Jak strumienie i rośliny, dusze także
potrzebują deszczu, ale deszczu innego
rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia.
Gdy tego brak, wszystko w duszy
umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Paulo Coelho
43. Paulo Coelho
Umiera się na wiele sposobów: z miłości, z tęsknoty, z rozpaczy, ze
zmęczenia, z nudów, ze strachu... Umiera się nie dlatego, by przestać żyć,
lecz po to, by żyć inaczej. Kiedy świat zacieśnia się do rozmiaru pułapki,
śmierć zdaje się być jedynym ratunkiem, ostatnią kartą, na którą stawia się
własne życie. Weronika postanawia umrzeć bez wyraźnego powodu, bez
żalu i bez patosu. Jej życie stało się mdłe, jak potrawa bez przypraw,
pozbawione ziarna szaleństwa. A gdzie szukać szaleństwa, jeśli nie w domu
wariatów, pośród tych, którzy obdarzeni nim zostali w nadmiarze? Weronika
uczy się życia na nowo, poznaje siebie samą, zmartwychwstaje.
Weronika chce żyć inaczej...
44. Paulo Coelho
Jak mam rozpoznać swoją Drugą Połowę?
Nie bojąc się ryzyka. Ryzyka porażki, odrzucenia, rozczarowań.
Nigdy nie wolno nam rezygnować z poszukiwania Miłości.
Ten, kto przestaje szukać, przegrywa życie.
45. Paulo Coelho
Kiedy umrę, pochowajcie mnie na
stojąco, bo całe życie przeżyłam
na kolanach!
- Nie chce pani znać stanu swego zdrowia?
- Wiem, jaki jest- odparła Weronika. -Mój stan to nie to, co
widzicie w moim ciele, ale to, co dzieje się w mojej duszy.
Pojął, że istnieją na
świecie rzeczy, o
które nie trzeba
pytać - by nie uciec
od własnego
przeznaczenia.
Ludzie są wiecznie niezadowoleni.
Kiedy mają niewiele, chcą więcej. Jeśli
mają dużo, chcą jeszcze więcej. A
kiedy już to osiągną, tęsknią za
prostym, skromnym życiem, tyle tylko,
że nic w tym kierunku nie czynią.
46. Ludzie tęsknią za całkowitą odmianą, a jednocześnie pragną, by wszystko
pozostało takie jak dawniej.
Paulo Coelho
Chociaż droga każdego człowieka jest inna,
zawsze istnieje pewien punkt, w którym
wszystkie się zbiegają.
Nigdy nie dostrzegamy skarbów, które mamy przed oczyma. A wiesz, dlaczego tak
się dzieje? Bo ludzie nie wierzą w skarby.
Miłość po prostu jest. Bez definicji. Kochaj i nie żądaj zbyt wiele. Po prostu
kochaj.
I tylko jedno może unicestwić marzenie - strach przed porażką.
47. Kiedy połykałam nasenne tabletki, chciałam zabić kogoś,
kogo nienawidziłam. Nie wiedziałam, że żyją we mnie
inne Weroniki, które umiałabym pokochać.
Gdy osiągnęła już wszystko, czego oczekiwała od
życia, doszła do wniosku, że nie ma ono sensu, bo
wszystkie dni były takie same. I postanowiła
umrzeć.
Paulo Coelho
Miałem świadomość, że przeżywam coś niezapomnianego
- jedną z tych magicznych chwil, które jesteśmy w stanie
zrozumieć dopiero wtedy, gdy już miną.
48. Szaleństwo to niemożność przekazania
swoich myśli. Trochę tak, jakbyś
znalazła się w obcym kraju - widzisz
wszystko, pojmujesz, co się wokół
ciebie dzieje, ale nie potrafisz się
porozumieć i uzyskać znikąd pomocy,
bo nie mówisz językiem tubylców.
Co sprawia, że człowiek zaczyna
nienawidzić sam siebie? Może
tchórzostwo. Albo nieodłączny strach
przed popełnianiem błędów, przed
robieniem nie tego, czego inni
oczekują.
Co to jest prawdziwe Ja?
To kim jesteś, a nie to, co z Ciebie uczyniono.
Paulo Coelho