6. mailako ipuinak.

1. Nire istorioa Gipuzkuan hasten da. 5 lagun dira , Ela,
Mikel , Jon , Julen eta Usune. Uda zen Julenek eta
Usunek 19 urte zeuzkaten eta besteak 13 urte. Buelta
bat ematera joan ziren eta kartel bat ikusi zuten zaldiko
lehiaketa . irabazleak 200 euro eta 5 txartel Australiara
joateko hotel batera 5 izarrekin gidarekin sumendi
batera joateko eta guztiz da 1. saria . Ela oso ona zen
zaldiz ibiltzen eta apuntatu zen .Gero, aitei eta aste bat
pasa eta lehiaketa izango zen .
Ela preparatuta zegoen eta lehiaketa hasi zen .
Lehenengo bi egin dute lehiaaketa eta 5 garrena Ela zen.
Mariari batekin tokatu zitzaion eta oso ona zen baino ez
Ela baino hobea. Mariak 2 akats egin zituen saltuan baino
kontrolean ezer. Elak berriz saltoan ez du fallorik
baino kontolean 1 eta elak irabazi du!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Elak bakarrik irabazi du txartel bat joateko azken
karrerara. Bertan, Ela 1. geratzen da eta lehenengo
lekuan geratu denez 5 txartel eta 200 euro irabazi ditu.
Gero, aitei esan eta azkenean bakarrik joaten utzi zion.
Hegazkinera igo eta Mikel kakahueteak jaten hasi zen. 4
ordu pasauta mariatzen hasi zen zeren eta ekaitz handi
bat zegoen eta maskarillak saltatu ziren eta denok
beldurtuta zeuden . Mikel botaka egiten hasi zen eta
tirria hartu zion kakaguetei. Australiara ailegatu
zirenean taxi bat itxoiten ari zitzaien eta horrela
esaten zuen: “ zaldi lehiaketa irabazi zuena “Ela”

2. hemen igo” eta hantxe igo ziren. Bidaia 5 minutukoa zen
eta ailegatzean kriston hotela ikusi zuten 5 izarretakoa
eta altu-altua zen eta esan ziotenean bere suita
hotelaren punta zegoela joni ia panpurrio bat eman zion
alturei beldurra zielako. Igogailuan igo zirenean eta
paronamikoa zela ikustean, denok beldurra izan zuten
eta momentu bat ailegatu zen inor ez zela ausartzen
bera begiratzera. Logelara ailegatu eta ikusi
telebista,jakussia, itsasoaren bestak , …
Lo egin eta goizean, bera jaitsi ziren gosaltzera. Ondo
gosaldu eta gero, guida etorri zen eta esan zuen sumendi
bat ikustera joango zirela Kanrara izenenekoa.
Autobusean igo eta igotzen hasi eta igo eta igo eta igo
eta goian hodeiak betik ikusten ziren paisaia oso polita
zen eta oraindik krateraino igo behar ziren.
Horretarako bazeuden teleferikoak . Gero, autobusean
mareatu ziren , eta hotelean ikusi zituzten albisteak eta
Australiako simendi bat erupsioan zegoela. Jone oso
azkarra zen eta gainera egun osoan zegoen interneten
sartuta eta ideia bat euki zuen : harresi bat egitea eta
laguntza eskatu zuen eta ume, nagusi eta denok lagundu
zuten batzuk harresiak eraikitzen eta beste batzuk
harriak ekartzen ume handi eta denok. Sumendiak
eztanda egin zuenean.
Laba Polski Polski desbideratzen zen bakarrik iletxo
batzuk laba zeharkatzen ziren .

3. Eta estera ailegatzean denak kontatu zuen aitei eta
ikastolan berdin denok galdetzen zioten noren ideia izan
zen?...?...? abentura handi bat izan da eta azkenean ez
da inor gaizki atera.

4. Bazen behin 6 mutil joaten zirela eskola
batera. 6 mutil hoiek Martin, Cesar,
Ioritz, Argoitz, Eneko eta nik deitzen ziren.
Patioan beti jolasten genuen futbolera.
Martin, Ioritz eta nik ekipo batean eta
beste ekipoan Cesar, Eneko eta Argoitz.
Patioa bakarrik ordu erdi zen baina oso
ondo pasatzen genuen. Patioa eta gero
Englesa genuen eta ordenagailuetara joan
ginen. Bat-batean, sumendi batetik kea
ateratzen hasi zen. Denok hasi ginen
korrika baina Martinek esan zuen:
- Goazen abisatzera herritik. Abisatu
ondoren aitei eta amaei esan genien
ateratzeko kotxea eta herritik
joateko. Denok Gasteizera joan ginen,
Gasteizen 2 edo 3 aste egon ginen. 2 edo
3 aste pasa ondoren, bueltatu ginen eta
dena puskatuta eta apurtuta zegoen.
Cesarrek ezan zuen:
- Dirua lortu behar dugu dena
konpontzeko? Baina Ioritzek esan zuen:
- Hau alferra da! asko kostatuko zaigu.
Baina denok aurrera segitu genuen. 4
aste pasa 1.000$ lortu genuen, baina
10.000$ behar genuen. Hiru ilabete pasa
9.000$ lortu genuen. Arkitekto batzuk
kontratatu genituen baina urte bat
kostatuko zitzaien. Ia urte erdi pasa
zeuzkan erdia eginda. Urte batpasa
zenean berriro ondo zegoen. 2 urte pasa
tsunamiaren alarma entzun zen eta

5. denok mendira igo ginen. Tsunamiak
minutu batean dena suntsitu eta apurtu
zuen. Tsunamia bukatu zenean denok
jeitsi ginen eta dena apurtuta zegoen.
Denok Gasteizera joan ginen eta pisuak
alokatu genituen. Hurrengo urtean
berriro arkitektuak kontratatu
kontratatu genuen. Dena konponduta
zegoenean denok bueltatu ginen. Diru
asko gastatu genuen eta ezin genuen
berreskuratu. Aitak eta amek hasi
ziren lanak bilatzen eta azkenean denok
bilatu zuten. Lanetan diru asko lortu
zuten baina ez gastatu zutena bi aldiz
konpontzen herria. Ere lurrikadaren eta
sumendien alarmak garri zituzten. Bat-
batean alarma entzun zen eta denok
mendira igo ziren baina gu joan ginen
alarma ikustera eta Enekok esan zuen:
- Hau alarma faltsua da eta denok joan
ginen abisatzera. Entzun zutenean
gezurretako alarma zela denok bere
etxetara joan ziren. Gu ikertzen hasi
ginen. Ikusi genuen ue bat sumendian kea
egiten esan genion:
- Hori oso arriskutsua da sumendia piztu
ahal da. Umea eta gu etxera joan ginen
lo egitera. Goizean afaldu eta ikastolara
joan ginen. Arratxaldean etxerakolanak
egin eta Cesar eta ni Abetxukora joan
ginen entrenatzera. Berriro gauean lo
egitera jon ginen. Goizean festa neukan
eta denok geratu genuen bizikletekin
ibltzera. Buelta eman ondoren denok
bere etxetara joan ziren jatera. Jateko
neukan arroza tomatearekin eta
haragia eta postre bainilako izozki bat.

6. Arratsaldean frontoira joan ginen
raketekin jolastera eta eskupilotara.
Gauean afaldu eta ohera joan nintzen.
Goizean nire urtebetetzea zen eta oso
ondo pasatu nuen eta hortik aurrera ez
da ezer gertatu.

7. Gorbeia eskolako 6.mailako ikasleak amazonara joan ziren irteera batera .
Bogotanean, zeuden oso pozik . Egun batean Sumendi arraro batera igo
ziren . Sumendiak forma arraroa zeukan . Kurbatua eta txikia zen . Igo egin
ziren eta han harri arraroak zeuden .
3 egun ondoren sumendia esnatu zen . Ondoren , sumendian zeuden harri
arraroak munstroak bihurtu ziren. 6.mailakoak beldurragatik amazonara
sartu ziren . Han, hurrengo egunean, txabolak egin zituzten eta Cesar eta
Ioritz desagertu ziren .
Goizean 6 . mailakoek Ioritz eta Cesar izan ezik , armak egin zituzten
basurde1 jan zuten eta ondoren orein bat. Arratsaldean , Ioritz eta Cesar
agertu ziren oreinekin eta munstro batekin. Gauean , oreinak jan zituzten .
Afaldu ostean Martinek , Amaiak , Anek eta Cesarrek abrigoak egin
zituzten , beste neskak sua egin zuten eta mutilak tronkoengana joan ziren.
Gauean 3 munstro agertu ziren eta 5 pertsona hil zituzten. Ander , Eneko
Sahara , Ane eta Ainara .
Goizean, euria egin zuen eta txabolatan sartu ginen. Cesar , Martin eta
Nahia .f ehizatzera joan ziren eta hiruretatik bakarrik Cesar etorri zen .
Orduan Ioritz , Cesar eta Argoitz joan ziren . 3 ordu pasa ondoren , hirurak
etorri ziren 3 oreinekin . Jan ondoren , lotara joan ziren guztiak .
Esnatzerakoan, Jon Mikel gogoratu zen hemendik gertu zegoela zentral
nuklearra eta klaseari esan zion explotatatxen ba genuela munstroak hil
egingo zirela . Jon mikelek izan zen bakarra egin nahi zuela eta orduan
bera bakarrik joan zen . Besteak beste alderantz joan zien munstroak
ebitatzeko . Jon Mikeli munstroak harrapatu zuten . Besteak indioen
herrialde batera ailegatu ziren . 6 . mailak salbu zeudela uzte zuten baina
orduan… 7 munstro agertu ziren ahal izan zuten pertsonak ihes egin zuten
eta horiek Ioritz Cesar eta Argoitz izan ziren . Hirurak , zuhaitz batera igo
ziren . Egun hartan ez ziren zuhaitzetik jeitsi eta ez zuten jan ezta edan ere.
Jon mikel gogoratu zen poltsikoan nabaja bat zuela . nabaja hartu soka
apurtu eta hies egin zuen . Hurrengo egunean , Cesarek Ioritzek eta
Argoitzek pauso batzuk entzun zituzten eta orduan… Nahia eta Mayuri
agertu ziren . zuhaitzera igo ziren . han lanzak egin genituen eta buenos
Airesera joaten segitu genuen. Gaua Liman pasatu genuen eta denak amets
txarrak izan genituen . hurrengo goizean , ez zegoen inor hiri honetan
bakarrik gameluak zeuden . Mayurik pentsatu zuen gameluan joaten ba
genuen munstroak ez zigutela harrapatuko eta gainera askoz azkarrago

8. joango ginela . arratsaldean ginela… puuummmmmmmmmmmm !!!!!!
handi bat entzun genuen . Jon Mikelen pentsatu genuen eta gure bidea
segitu genuen. Bidean joaten ume bat aurkitu genuen bidean eta ume
horrek juan deitzen zen . juanek kompania egin zigun . Gu oso lasaituta
geunden , zeren eta Jon Mikelek munstroak hil zituen .
Azkenean Buenos Airesera ailegatu ginen . Han ludoteka batera joan
ginen eta han irakurri genuen munstroak sumendiko labarekin hiltzen zirela
eta orduan pentsatu genuen sumendira bueltatzen baginen munstroak hilko
zirela. Baina pertsona batek ezan zigun munstroak etortzen ari zirela eta
orduan pentsatu genuen eramaten bagenituen berriro sumendira hilko zirela
behingoz .
- Hurrengo goizean , joango gara -esan zuen Ioritzek- . Gaua ez genuen
oso ondo pasatu .
Goiza zen eta gameluz joaten ari ginen . Orduak orduak eta orduak pasa
ondoren ez genuen janaria eta gamelu bat jan izan behar genuen . Jan
ondoren segitu genuen . Arratsaldean , munstroak ikusi genituen pentsatu
genuen korrika joatea eta horrela ez ziguten harrapatuko . 1…2 eta 3
korrika hasi ginen ginen ondoren , elkartu ginen baina nahia ez zen
agertu. Segitu genuen eta munstroak gure atzetik zetozen . Azkenean
sumendira ailegatu ginen . Ailegatzerakoan sumendia laba botatzen hasi
zen . Gu labaren aurrean korrika egiten hasi ginen baina munstroak ez ziren
hain azkarrak eta laba harrapatu zien gure aurrean harri handi bat zegoen
eta orduan labak harrapatu zigun guztiei .

9. Bazen behin Iker izeneko mutil bat.
Bera Gernikan bizi zen eta urte oso
txarra pasatu zuen. Bera oso
azkarra zen, ile motzarekin, nahiko
altua, 12 urtekoa eta baserritarra
zen. 1925ean jaio zen. Ez da Gernikan
jaio baina Hernaniarra da, hau da,
euskalduna. Beraien gurasoak Jon
eta Ainhoa deitzen ziren. Iker jaio
zenean Jonek 38 urte zituen eta
Ainhoak 35. Familia oso handia zuen
Amaren partetik:Aitite Josepe,
amama Luisa,Peio lehengusua,Aitor
lehengusua,izeko Ana,osaba Txomin
eta aitonaren anaia Aritz. Aitaren
partetik:Aitite Felix,amona
Mari,izeko Iratxe,osaba Tito,Pedro
lehengusua eta Esti lehengusina.Iker
12 urte hauek normal eta primeran
pasatu zituen.

10. Baina Madrilera joaten ziren
bitartean Iker bere irratitik
entzuten zegoen Franco
gobernatzaileari:
-Gernika egun batzuk barru
bonbardeatuko dut nire lagunak
Hitler eta Musoliniren armadarekin.
Euskeraz hitz egiten dutelako.
Orduan, Iker kezkatzen hasi zen eta
bere gurasoei esan zien:
-Aita ama irratian entzun dut
Franco gobernatzaileak esan duela
bere lagunak Hitler eta
Musolinirekin Gernika
bonbardeatuko dutela Euskeraz hitz
egiten dugulako eta ere esan du ahal
duten guztia txikituko dutela.
Orduan gurasoak ere kezkatzen hasi
ziren eta orduan bere Madrileko
oporrak hiru egun gutxiago egongo
ziren hau da bi egun. Oporrak
bukatutakoan etxera joan ziren eta
Iker oso azkarra zenez trenean
pentsatu zuen lur azpian txabola
motako zerbait egitea bere familia
hor sartzeko.
Ikerrek, lan eta lan eta lan egin
zuenean bere lorpena lortu zuen
txabola baten moduko zerbait
egitea. Eguna iritsi eta familia hor
bi edo hiru ordu
lehenago,ziurtatzeko. 1937 ko
apirilaren 27 a zen eta lur azpian
ere lehergaiaen soinuak entzuten

11. ziren.Orduak pasatu eta gero
Ikerrek periskopio bat instalatu
zuenez ikusi zuen atera ahal zirela.
Ateratakoan lehenengoa ikusi
zutena: Izan zen jende pilla
hilda,etxeak apurtuta…
Ikerrek ere gauza oso baliogarri bat
gorde zuen bere aitaren
autobusa¡¡¡¡ hortik alde egiteko.
Orduan, Ikerrek bere familia
autobusean sartu zuen eta bere aita
Jonek gidaria izan zen autobusak
gidatzen zekizkielako. Beraiek
Rusiara joan nahi zuten hor bakea
zegoelako.
Egunak pasatu zirenean Alemaniara
ailegatu zirenean eta ez uztean
harrapatu zuten lurrikara batek
eta autobusa txiribuelta eman zuen
eta zoritxarrez aitona Josepe hil
zen eta dena txikitu zuen .Asko
pentsatutakoan aukeratu zuten
zeuden lekuan bizitzera
geratzea.Franfurten zeuden eta
urteak pasa eta pasa pasatu
zirenean bere familiakoak hiltzen
hasi ziren eta Iker haunditzen hasi
zen.30 urte zituenean pentsatu zuen
Gernikara buektatzea eta hori egin
zuen. Gernikan emaztea,semeak
lagunak… zituen. Bera Euskal
Herriko kiroletara oso aditua zen
eta futboleko Esku-pilotako…
partiduetara joaten ziren. Astean

12. behin gutxienez zerbaiteako kirol
bat ikustera joaten zen.
Zoritxarrez Abuztuaren 16 an hil
zen eta bere famliarrak bere
hiletara joan zire. Hala bazan edo
ez bazan sar dadila kalabazan eta
atera dadila Gernikako plazan.
Hau da Gernikako bonbardeaketa eta
gero.

13. Bazen Behin, mutil Bat iker izenekoa. iker Bere
familiarekin joan zen japoniara, egun Batean mendira
joan zen eta han txakur Bat aBandonaturik
zegoen.ikerrek hartu eta etxera eraman zuen eta oker
izena jarri zion. gero paseatzera joan zen eta mutil
Batzuk atera ziren Bidean eta ikerri jo zioten eta
etxera aiegatu zuen zauriekin, Bere amak esan zion
- Baina zer gertatu zaizu?
esan zion amak
eta ikerrek ez zuen esan ezer.
hurrengo egunean, goizetik mutilak zeuden Baina iker
korrika Batean pasatu zen eta ez zuten harrapatu,
gero mendira joan zen eta hor zulo Bat aurkitu zuen.
sartu zen eta hor sagusarrak eta animaliak zeuden.
ikerrek hor mutil Bat negar egiten ikusi zuen eta esan
zion:
-zer gertatzen zaizu?
eta ez zuen ezer esan Baina Bat Batean esan zuen

14. -kaixo jon naiz eta sauri Bat dut lagunduko didazu
esan zuen ikerrek
-etorri nahi duzu nire etxera?
Bai!!!
-Ba goazen
-esan zuen ikerrek-. Bazkaldu eta gero iker joniren
etxera joan zen eta Bidetik joniri mutil Batek Bultzatu
eta korrika joan zen eta esan zion:
- iker etorri ona eta ikusi zer egin duzu.
hurrengo egunean iker okerekin joan zen paseatzera
eta Bost mutila hor zeuden, eta ikerri jo zioten
esan zuen iker
-zergaitik jotzen didazue?
denak isilik geratu ziren. hurrengo egunean
hondartzara joan ziren ikerri hondartza asko gustoko
du hondartzan ikerrek pertsona Bat ikusi zuen, esan
zuen iker
- hori iruditzen zait joni Bultzatu zioena atzo gauean,
iker galdetzera joan zen
-zu izan zinen nire lagunari Bultzatu ziona? ,eta
mutikoa korrika joan zen.
hurrengo egunean iker jonen etxera joan zen
jolastera, eta gero etxera joan zen Bazkaltzera eta
Bat Batean din don etzun zen eta Bost mutilak atera
ziren eta ikerri Barkamena eskatu zioten eta honek
onartu zuen.
hurrengo egunean iker Bere txakurarekin joan zen
paseatzera jada Beldurrik gaBe eta mendira joan zen ,
eta zulotik sartu ziren hondartzan atera ziren .
arratsaldean hondartzara joan ziren eta Bat
Batean tsunami Bat etorri zen iker eta jon eta zulotik
sartu ziren eta korrrika hasi ziren

15. iker zulotik atera zen Baina jon hil egin zen .hurrengo
egunean joneren furenalera joan zen
FAMILIA BEREZIAREN HISTORIA
Bazen behin New Yorken bizi zen familia berezi bat. Familia
hori berezia zen ez zelako beste pertsona bezalakoak. Sei pertsona
zeuden familia horretan,
Lehenengo ama zegoen Cristina zuen izena, berak ikusmen
miragarria zeukan. Gero alaba zegoen Marta zuen izena eta berak
denboran bidaiatzen zuen. Gero aita zegoen ez zuela podererik eta
Manolo deitzen zen. Gero izeba zegoen. Leire izena zeukan bera
ikusmen berezia zeukan. Lengusina zegoen Charlot izenekoa
berak denbora gelditzen zuen. Eta azkena amona zen, amona
Eustakia deitzen zen eta telepatia zuen.
Egun batean alabak eskolan lagunekin zegoela zentsazio arraro
bat sentitu zuen: ez zuen zentsazio hori inoiz sentitu eta oso
arraroa zen. Marta, komunera korrika joan zen agian zerbait
arraroa izan al zelako eta familia berezia zeukala jendea
deskubritu, komunean zegoela bapatean desagertu egin zen eta
kalean agertu zen, oso harraroa zen ez zitzaion inoiz gertatu.
Beldurtuta zegoen eta ez zekien zer egin, orduan bere lagun
minari kontatu zion, familia oraindik ez zekien ezer. Hurrengo
egunean, Marta oso arraroa zegoen jende asko galdetzen zion
baina berak beti berdina esaten ez zitzaiola ezer gertatzen, Charlot
bere lengusina zela, zerbait oso arraroa zela sumatzen zuen.
Martak bakarrik egon nahi zuen eta Charlot oraindikan

16. berarengana joaten zen. Azkenean Marta aspertu egin zen eta
Charloteri kontatu zion. Charlot -, esan zion:
- Baino hori oso arraroa da, familian asko gaude eta inori
gertatu zaio.
Martak ixilik eta ezkina batean geratu zen patio osoa eta norbait
esertzen bazen haserre geratzen zen, behin eta berriro bakarrik
egon nahi zuela esaten zuelako. Eskola bukatu zuenean Marta
etxerantz korrika hasi zen, Charlot bere atzean zihoan eta bat-
batean Martak atzera begiratu zuen desagertu egin zen. Charlotek
guztia ikusi zuen eta korrika jarraitu zuen etxeraino. Etxeko
atearen aurrean zegoela bat-batean Marta atera zen, Charlot hitz
egin gabe etxera sartu zen eta aulki batean eseri zen eta Martari
galdetu zion zenbat aldi gertatu zain hori. Martak bi aldiz gertatu
zitzaiola esan zion.
Ama eta izeba etxera sartu ziren.Charlot eta Marta zer geratu den
kontatu zioten. Bat-batean iseba tontakeriak esaten hasi zen
ikusmen bat ikusten ari zen. Izebak ikusmena bukatu arte itzaron
zuten. Bukatu zuenean, sumendi batean agertuko naizela esan
zigun eta bolkana erukzioan zartuko dela. Guztiok beldurtuta
geunden ez genekien zer egin orduan ideia bat bururatu zitzaigun:
egun osoan nirekin norbait egotea eta bitartean zerbait nonbaiten
bilatu ni ez desagertzeko. Orduan ama edo iseba edo Charlot beti
nire gainean zeuden baina bapatean Charlot beste leku batera
begiratzen ari zenean desagertu egin nintzen eta Tailandian agertu
nintzen sumendi baten ondoan. Oso beldurtuta negoen. Charlot ni
ez negoela konturatu zenean etxera joan zen eta ama eta
izebarekin soluzio bat bilatu zuten. Iseba lagun batzuk zituen gure
arazo berdinak zutenak orduan bere bila joan ziren eta guztiak
batera ezkuak hartu ziren eta nirekin etorri ziren.
Tailandian geunden guztiak ez genekien zer egin eta sumendia
laba botatzen hasi zen, guztiak oihuka eta korrika hasi ginen ez
genekien norantza joan orduan Charloti denbora gelditzea
bururatu zitzaion eta leku bat bilatzera joan zen bueltatu zenean
berriro jende guztia korrika eta oihuka hasi zen. Gu leku horretara
joan ginen baina isebari beste ideia bat bururatu zitzaion. Guztiak
eskuak ematea eta herri hontako jende guztia gurekin eramatea eta
sumenditik salbatzea, gauza txar bat zegoen hori egiten bagenuen

17. nolako familia garen jendea deskubritu baina ez zigun inporta
orduan giztiak eskua eman genuen eta salbatu ginen. jende asko
non zeuden galdezka hasi zen, azkenean nolakoak familia ginen
jende batzuk bazekiten baina ez zigun inporta, onena zen jende
guztiak ondo atera ginela eta jende berria ezagutu genuela.
LURRAREN BARNEKO BIDAIA
Haize handia egiten zuen eta Marta, hala zuen
izena lehiotik begira zegoen neska, oso serio
zegoen kanpoko egun grisa begiratzen. Bere aita
geologo ospetzua zen, mundu osoan ezaguna baina
duela bi urte desagertu zen Ameriketako ezpedizio
batean. Inor ez daki nola gertatu zen baiana ziur
dagoena da ez zela bueltatu.
M artak tristuras gogoratzen du , aita ikusi zuen
azken aldia , eta nahi gabe malko bat erori
zitzaion aurpegitik behera. Bapatean, amaren ahotsa
entzun zuen:
-Marta jaitsi zaites!!!¡ norbait zure bila etorri da.
Kamisetaren besoarekin garbitu zituen malkoak eta
korrika jeitzi zen bi solairuak banatzen zituen
eskailera handiak, oso ondo baizekien nonr zegoen
atean bera itxoiten.Lukas zuen izena eta bere lagun
hoberena zen:

18. -Kaixo
-Ezan zion Lukasek-
Kaixo bagoaz??
Bukatu zuen Marta irribarre handi batekin. Eta
horrela atera ziren biok etxetik amaren ``agur´´
arduratsu batekin.
Euria gelditu zen eta herriko kaleak buzti eta isilak
zeuden, Lukasek ondo ezagutzen zuen laguna eta
triste zegoela susmatu zion berehala:
-Zergatik egin duzu negar??
-Ez dut negar egin.
-Ba negar egin bazenu bezala aurpegia daukazu.
Mutila bakean utzi zion , ba omen zekien azkenean
kontatu egingo ziolaEta horrela izan zen 5 minutu
geroago izketan hasi zen den dena kontau arte:
-Bale negar egin dut.
-Badakit.
-Aiterengatik izan da.
-Ia.
-Baina bueltatuko da, ziur nago.
-Bai, badakit.
Eta horrela erreka begien aurrean agertu zenean
utzi zioten hitz egiteari. Baina errekan zeudela
arroka buzti batean eserita, Lukasek hainbat
denbora buruan zeukan pentsamendua azaldu zion:
-Eta ez bada bueltatzen, eta ez badago bizirik?!??!
Eta duela denbora asko hila badago?¿¿? ez duzu
pentsatu?¿¿

19. -Zer??
-Ba hori….
-Oso ondo dakit zer ezan duzun, baina zoratutz
zaude?¿? nola ezan ahal didazu ohori¿¿ zu ez zara
nire laguna?¿?
-Baina Marta….
-Ez utzidazu.
Eta korrika joan zen handik Lukas bakarrik eta
pestsakorra uzten.Triste zegoen bai, baina
amorratita gehienbat bazekielako lagunak, arrazoia
izan ahal zezakeela eta bakarrik pentsatzea, negar
egiteko gogoak ematen zizikion.
Hurrrengo egunean, gosaltzera jaitsi zenean Lukas
aurkitu zuen bere zain amarekin hizketan.
-Kaixo Marta!!!
-Kixo
-Zurekin hitz egin behar dut
-Bale logelan hitzegingo dugu
Eta horrela mahi gainean zegoen tostada bat artu
ondoren gora igo ziren biak:
-Barkatu
-Bukatuta zaude, baina mesede bat eskatu behar
dizut , oso fabore handia eta egiteko `prest basaude
bakarrik esan ahal didazu baietz
-Bale, ze fabore mota???
-Aita bilatzen lagundu behar didazu

20. Bota zuen Marta , eta Lukas aho zabalik geratu
zenean uletu zuen ez zela érraza izango bera
konbentzitzea:
-Zer??
-Ba entzun duzuna
-Baina Marta…
-Bestela bakarrik joango naiz izan ziur
-Baina nola…
-Daukadan diruaekin hegazkineko biletea erosiko
dut eta hameiketako mendietan bilatutako
informazioarekin bera aukituko dut.
-Baina.. Bueno oso ideia arriskutzua da, eta oso
zaila da ondo ateratzea, baina joan behara daukat
ezin zara zu bakarrik joan.
Lukas ikaratuta zegoen baina ezin zion estés esa
neta oso burugogorra zela bazekin ez zion ideia
burutik kentzeko modurik.
Eta hurrengo gauerako dena prestatuta zeukaten.
Atera baino lehen musu bat eman zion lotan
zegoen bere amrai et agutun bat uzi zion sukaldeko
mahian:
Ama maitea ez haserretu eta ez kezkatu ,
mesedez ez egin negar aita bilatzera joan naiz bain
alaiseter buelatan izango naiz .Ez laister buelatn

21. izango gara, eta denok zoriontsu biziko gara. Musu
asko .Maite zaituen alaba.
P.D: Lukasek nirekin etorri da bere amari kontatu
eta lasai elkar zainduko gara .
Une hartan , emakume baten bihotza apurtu zen
eta poliziak aireportu guztiak bloketatu zituzten
Lukas eta Marta izeneko bi ume desagertuen bila.
Baina berandu zen dagoeneko Ameriketara ailegatu
ziren bi esploratzaile gazteak.
Ameriketara irutzi eta autobus bat hartu zuten
Msachuset-en zegoen herri txiki batera abiatuz
luralde aietatik desagertu bai zen bere aita.
Ailegatu zirenean, mendi aten zegoen hostal batean
eta urrengo eguneko espediziorako gidari batean
gastatu zuten eta ohera joan ziren egun gogorra
atzean utzita.
Hurrengo goizean, eguzkia ateratzean esnatu ziren,
eta Poliki Poliki mendi aldapatsuetan sartzen hasi
ziren. Gainera gidariaren lagunak egin ziren eta
oso alaia eta dibertigarria zela jakin zuten. Sara
deitzen zen ile horia eta oso kiskurra zeukan eta
23 urte izateko oso ondo hitz egiten zuen euskera,
zorionez, oso txarto bai zekiten haiek ingelesa.

22. Horrela igaro zuten lehenengo eguna
deskantzatzeko momentu batzuetan gelditzen, edo
zerbai jateko. Azkenean kobazulo moduko batera
iritzi ziren eta han jarri zituzten kanpai dendak.
Afaldu ondoren lotara joan ziren eta Marta duela
denbora asko ikusten ez zuen pertsona bat
aurkitzen zuela ameztu zuen.
Goiz artan, txarto esnatu ziren baina ahala ere
altxatu gauzak batu eta martxan jarraitu zuten. Oso
lasai igaro zen denbora, baina arratsaldean justo
eureka bat pasatu berri zutenean, dardarka handi
bat sentitu zuten ohinen azpian, eta gero beste bat
eta beste bat eta gero eta handiagoak bihutzen
ziren:
-Sara, zer da hau??
-Lurrikara bat dela uste dut..
Murmuiratu zuen , aurpegia txuri txuria eta ahotsa
dardarka zeukala.
Bapatean soinu osos fuerte bat entzun zuten eta
harri erraldoi bat ikusi zuten menditik behera
beraiek txikitzeko asmo argiarekin. Azkar azkar
Sara erreakzionatu zuen eta bi umeak bultzatu
zituen bera atzetik joanda. Marta ikusitako azkena
grieta handi batean zartzen zirela izan zen eta gero
konortea galdu zuen . Eta ez dakit zehatz mehatz
zenabat denbora Egon zirelas horrela.

23. Eznatu zenean, baso argitsu eta polit batean
zegoela konturatu zen eta tximeleta arraroak
zeudela ere bai.
Altzatu zenean buruko mina handia zeukan, baina
ahala ere bere lagunen bila hasi zen:
-Lukas, Sara!!!
Deitu zien baina ez erantzunik izan. Berriro zaiatu
zen:
-Lukaaas, Saaraa!!!!
-Hemen gaude!!
Uff irribarre egin zuen ez zegoen bakarrik lagunak
aurkitu zituen eta besarkada handi bat eman
ondoren non zeuden erreparatu izan zuten:
-Non gaude??
-Ez dakit.
- Zer egingo dugu??
-Eeee begirada bat ematera joatea proposatzen dut.
-Ondo da.
Eta horrela erabaki zuten. Ibiltzen hasi ziren eta
oso gauza arraroak zeudelka konturatu zieren
duende modukoak kolore askotakoaketa bezte
hainbat bizidun ezberdin eta inoiz ez ikusitakoak.
Ahalako batean animali erraldoi bat ikusi zuten eta
azkar ezkutatzera joan ziren.
Hiru ordu igaro orduko, Lukasek brujula moduko
bat aurkituzuen eta lagunei erakutsi zien:
-Norbait dagoela uzte dut bestela zer egiten du
honek hemen??

24. -Ia , baina ez daposiblea emen gu bakarrik gaudela
zhiur nago oso leku arraroa da baiana nor daki.
Arrazoitu zuen Sarak.
-Ba nik ez nuen hori ezango.
Zartu zen Marta bapatean, eta berréala laztos
egurrez eta ozto handiz egindako txabola bat ikusdi
zuen. Eta Poliki piliki hurbiltzen joan ziren sartu
arte. Ez zegoen inor baina era askotako tresnak eta
mapak zeuden. Orduan Marta iparorratzan zegoen
izen batean erreparatu zuen, baina ez zuen hori
izan behar bere atzean zegoen egun asko eta asko
ametsetan ibili zen ahotsa identifikatzeko, bereala
bueltatu eta gizon aren besoetara bota zen:
-Aita!!!!!
-Marta!!!
Eta orr besarkada handi batean galdu ziren biok
amodioz eta pozez jositako besarkada handi batean.
Gauean suaren inguruan, eta Marta besoen artean
zuela kontatu zien aien bere istorioa gizon arek
eta hori guztiaren ondoren bere araso handiena eta
besteok ez zutena pentsatu kontatu zien : leku
misteriotzu hartatik nola atera.
Horrela pasatu zituzten egunak , laurok batera,
ehizan, lanean, eta handik ateratzeko zer egin
behar zuten pestsatsen. Eta hirugarren egunean

25. aita eta Marta paseo bat ematera joan ziren, eta
aitak laku batera eraman zion eta berataz hitzegin
zion eta amataz galdetu., eta zenbat bota zien
faltan kontatu zion. Gero etxera bueltatu nahi zela
esan zuen , eta biok isil isilik geratu ziren , leku
orretan arrapatutak ez geratzeko otoitz egiten.
Orduan Marta lakura harriak botatzen hasi zen, bat,
bi hiru… bapatean aita salto erraldoi bat eman zuen
eta oiluka hsi zen:
-Marta badakit!! Portu dut!!
-Zer aita??
-Hemendik nola atera al garen asmatu dut!!!
-Aita!! Bai!! Baina nola aterako gara??
-Goazen besteon bila eta bidetik kontatuko dizut.
Eta horrela kontatu zion zer eta nola aterako ziren
handik eta zer eta nola aterako ziren handik.
Gauza guztiak batu ondoren eta lagunei dena
kontatu ondoren lakura joan ziren, eta aitak orrela
ezan zuen:
-Lakura bota behar gara , eta al dugun indar
guztiarekin beherantz igeri egin, eta orrela etxean
agertuko gara , hau da gure planetan.
Eta besterik ezan gabe bere alabaren eskua hartu
zuen eta lakura bota zen, mundu arraro hori atzean
uzten betiko.
Sara Ameriketan tusita eta mila muzuz jantzita
bueltatu ziren etxera, eta ama atea ireki zuenean,
eta an ikusi zituenean bere begiak malkoz eztaltzen

26. zirela ikusi zen, eta bere senarra eta alaba artu
zituen besoetan. Horrela Egon ziren denbora luze
batez. Mrta izan zen lehena itz egiten:
-Lukas, etxera joan behar duzu ama oso arduratuta
egongo da eta asko postuko da zu ikustean.
-Bai bena baa, agur!!
-Agurr!! A eta mila esker zu gabe ez nuen inoiz
lotuko.
-Bai, ez da inporta posik lagundu dizut.
Eta orrela bueltatu ziren denak bere etxera, inoiz
baino alaiago. Urrengo egunean Lukasekin itsegiten
zegoela, gauza bates oritu zen.Bere esperantzak,
bere konfiantza aitarengan , eta bere
burugogorkeria aita zalbatu zuten. Eta egun
ooretan ikasi zuen gauza bat maite baduzu
beragaitik borrokatu behar duzula , Portu arte.

27. Bazen behin, Sara izeneko neska bat bere familiarekin
oporretan joan zirela Taiti izeneko leku batera, 20 egun
geratuko ziren. Sarak 10 urte zeukan eta ez zuen ahizparik,
bere ama Manuela deitzen zen eta bere aita Jose. Martxoak
batean joango ziren Tahitirera eta 21ean itzuliko ziren.
Martxoaren bata iritisi zen eta hegazkinera Montatu ziren. 7
edo 8 ordu ziren, Sara hegazkinera Montagu eta lo geratu
zen. Bertan, Sara komunera joan zen eta bueltan galdu zen
eta beste eserleku batean eseri zen. Bere aitak esan zion
Manuelari:-non dago Sara? Eta Manuelak Sarari ona
etortzeko esan zion eta Sara bere lekura joan zen. Jeitsi
zirenean hotelera joan ziren eta dena deskargatu zutenean
bainujantzia jarri eta hondartzara joan ziren eta Sara azkar
azkar uretara joan zen, olatu oso handiak zeuden, gero
behera eta bere aita arroketara joan ziren eta karramarro
asko hartu zuten. Gaua iritisi zen eta Sara ohera joan zen.
Hurrengo egunean berriz hondartzara joan ziren eta bat
batean olatu oso oso handiak Egon ziren eta tsunami bat
etorri zen. Denak korrikan hasi ziren baina olatuak harrapatu
zuen. Denbora pasa eta olatuak ez zeuden. Sara galduta eta

28. bakarrik zegoen eta ez zekien non. Ibiltzen hasi zen eta bat
batean pertsona batekin txoke egin zuen, bera josune deitzen
zen, Sarak esan zuen:- nire laguna izan nahi duzu? Berak
baietz esan zion. Banku batean eseri ziren eta gauzak
kontatzen hasi ziren Sara berari gertatu zitzaiona kontatu
zion eta Josunek esan zion:- lagunduko dizut zure ama eta
aita aurkitzen, Sarak ezkerrak eman zion gero Josune bere
gauzak kontatu zion:- Non bizi zen, Nola deitzen ziren bere
ama eta aita, nola deitzen zen bere txakurra…
Gero bilatzen hasi ziren. Zuen gaur eta Sarak Josuneren
etxean lo egigo zuen gaur eta egun guztietan bere ama eta
aita aurkitzeraino. Jan eta gero kanpora joan ziren,
lehenengo jolastu zuten eta gero Sararen gurasoak bilatzera
joan ziren, Manuelaren pultzera bat ikusi genuen, hartu eta
esan zuen Sarak:- hau nire amaren pultzera bat da. Josunek
esan zuen:- guazen aurrerago igual gauza gehiago daude. Ez
zuten ezer gehiago aurkitu.
8:00ak ziren eta etxera joan ziren lo egitera logure asko
zeukatelako. Hurrengo egunean Sarak eta Josunek oso azkar
gosaldu zuten eta kanpora atera ziren pultzera aurkitu zuten
lekura joan ziren eta bilatzen hasi ziren gauza gehiago.
Bapatean Sarak esan zuen:- nire aitaren zapatila da. Josune
berarengana joan zen eta esan zuen:- zure gurasoak hemen
Egon behar dira bueno inguru honetik.
Sara oso triste zegoen. Bapatean ahots bat entzun zuten oso
ezaguna biak ahotsarengana joan ziren, Sarak pentsatzen
zuen bere ama zela baina ikusi zuenean pertzona ez zen bere
ama eta oso triste jarri zen eta bilatzen jarraitu zuten. Gau
osoa bere gurasoekin pentsatzen zegoen ez zuen beste gauzak
pentsatzen bakarrik bere gurasoak.
Hurrengo egunean beti bezala gosaldu azkar-azkar eta
kanpora joaten ziren, tzunamia gertatu zen lekura joan ziren.
Josuneren ama etorri zen laguntzera, Josuneren amak

29. arroparen zatiak aurkitu zituen baina ez ziren Sararen
gurasoenak. Sara oso nekatuta zegoen eta Josune ere, zeren
egun hauetan oso gutxi lo egin zuten.
Bilatu ondoren etxera joan ziren oso nekatuta eta gero
afaldu eta gero ohera joan ziren eta hitzegiten hasi ziren,
ordu asko egon ziren hitzegiten. Josuneren ama telebista
ikusten geratu zen eta bere aita ere. Hurrengo egunean
egun guztian ohean geratu ziren lo egiten,lo egin zuten 22
ordu eta berriro gaua zenean esnatu ziren eta pizkabat
hitzegin eta berriro lokartu ziren. Hurrengo egunean altzatu
zirenean gosaldu eta kanpora joan ziren Sarak esan zuen
agian hotelean daude eta hotelera joan ziren hotel guztia
ikusi zuten: komunak, armarioak, zukaldea, logela, egongela,
sotanoa…
Sara eta Josune etxera joaten ziren eta bidean bi
pertsonekin txokatu ziren. Aurpegira begiratu eta Sararen
ama eta aita ziren eta oso pozik jarri ziren besarkada oso
handia eman zuten gero Josuneren etxera joan ziren eta bere
etxean lo egiten geratu ziren. Hurrengo egunean, gosaldu eta
gero, bere etxera joan ziren, hegazkinean montatu eta
lehiotik agur esan zioten. Ailegatu zirenean, bere etxeko
atea ireki eta beraien lagun guztiak festa bat eman zioten
oso pozi jarri ziren, Sara bere lagunekin joan zen jolastera
lehenengo eskonditera jolastu zuten gero pillapillara eta
drisfrazatzera ere, merendola jatera joan ziren eta berriro
jolastera joan ziren. Gero denak joan ziren baina nire laguna
nire etxean lo egitera geratu zen, Ania du izena 10 urte du
ni bezala eta nire klasean dago. Hurrengo egunean esnatu
zirenean gosaldu eta Sarak kontatu zion Aniari zer gertatu
zitzaion Tahitira joan zenean eta gero jolastera joan ziren.
Jan eta gero Aniaren ama etorri zen eta bere etxera joan
zen.

30. Herri txiki batean Mexikon 2 ume bizi ziren beraien
gurasoekin. Sara eta Beñat izenekoak.
Sarak 6 urte zituen, eta Beñatek 13 urte . Sara baxua
eta beltzarana zen eta bere anaia Beñat, altua eta argala
zen.
Egun batean aitak proposau zuen.
- goazen mendira buelta bat ematera !
Esan zuen Sarak .
-Motxila prestatuko dut.
Etxetik atera, eta autoz mendira joan ziren. Kotxea
aparkatu eta oinez joan ziren mendiaren puntaraino.
Sarak esan zuen:
Begira – begirageu dagoen mendia kea botatzen du.
Aitak esan zuen:

31. - Sara hori sumendi bat da!
- Zer?
- Sara, ez dakizu zer den sumendi bat ?
- Ez – Erantzun du Sarak.
- Nik azalduko dizut zer den.-Esaten du Beñatek.
- Lurraren beroa kanporatzen duen mendi berezi
bat.
- Ala…! Eta… Nola da posible hori ?
Aitk nola sortzen den sumendi bat azaltzen dio Sarari
Sara konturatzen da arriskuan daudela.
Orduan motxilatik argazki makina ateratzen du.
-Alkateari argazkia erakutsiko diogu.
-Azkar ibili behar dugu.-esan du Beñatek.
-Takana´ sumendia esnatzen da . Azkar jeitsi behar
gara.
Hain azkar jeitsi ziren bost minututan autoan zeudela
urduri-urduri zeuden kotxean .
Herrira ailegatu dira eta alkatearekin hitz egitera joan
dira eta honi ,argazkia erakutsi diote .
Alkatea oso kezkatuta jarri da
-Oraintxe bertan herrikoekin bilera bat egin behar
dugu .-Esaten du alkateak .
Aita , Sara eta Beñat amari esatera joan dira .

32. - Baina… Nola da posible ? – Amak esaten du .
-familia osoari esan behar diogu .
Bileran, herri guztia zegoen, denak urduri zeuden.
Alkateak herritik alde egitea erabaki zuen. Zeren eta
Takana’ sumendia esnatu delako.
Bapatean sumenditik suzko bolak atratzen hasi ziren.
Momentu horretan lurean dardarka hasi zen grietak
agertu ziren lurrean . Eta gure familiaren kotxea zulo
barrura erori zen .
-nola ihes egingo dugu herritik ?-
Esan du aitak.
-Auzokidehei laguntza eskatuko diegu .-
Esaten du sarak .
Bana inork ez diote bere autoan igotzen uzten.
Bapatean Sararen lagun miña pasatzen da autoarekin .
Sarak eskatzen dio, familia guztia autoan igotzea.
Bai , bai baina azkar .-esaten du Irunek .
-eskerik asko zure laguntzagaitik, esaten du Beñatek.
Sararen txakurrak aurrpegi osoa Iruneri adurtzen
Beteta uzten dio.
Denak batera beste herri batera joaten dira .
Jatetxe baten afaldu zuten denak batera.
-Ze ona!-
Esan zuen Beñatek.

33. Bazen behin,Zelanda berriko mutil bat. Bere
izena Dani zen eta lagun bat zuen Alvaro
izenekoa eta minbizia zuena.
Dani baxua,lasaia eta abenturak asko
gustatzen zaizkio. Begi urdinak zituen eta
ile horia. Bere gorputza oso argala zen.
Alvaro ertaina zen ez zuen asko hitz egiten.
Begiak marroiak zituen eta ilea ere. Bere
gorputza argala zen.
Danik maskota bat zuen Triku izenekoa
maskota diablo de tasmania bat zen. Eta
Alvarok kanguro bat zuen Salti izenekoa.
Egun batean Danik esan zuen:
- Zergatik ez dugu egiten multzo bat?
Eta Alvarok esan zuen:
- Bale eta nola ?

34. - Ba ni liderra izango naiz su bigarren
liderra gero mutil guapo bat neska bat,
beharrezko bat eta mutil azkar.
Esan zuen Danik.
- Eta non aurkituko ditugu ?
Esan zuen Alvarok:
- Ez dakit.
Esan zuen.
Egun batean Australiara joan ziren jendea
bilatzera.Eta egun hortan mutil bat ikusi
zuten.
Bera oso guapoa zen eta esan zioten ideia
eta esan zuen baitz. Aste bat pasa ondoren
ikusi zuten neska bat Dani dardaka jarri
zen oso guapa zelako. Esan zioten eta baietz
esan zuen. Justu momentu horretan bi mutil
pasa ziren eta esan zioten ideia esan zioten
eta biek esan zuten baietz.
Talde guztia zegoen Dani (liderra)
Alvaro(bigarren liderra) Bruno(guapoa)
Sara(neska) Toni(azkarra)
Rock(bearrezkoa). Egun batean denak
elkartu ziren juntu eta egon ziren
ezagutzen…
Egun batean Zelanda berriko animali
guztiak oso oso arraro zeuden denak
ohiukan. Txoriak Zenlanda berritik joaten
ziren.
Zelanda berrian sumendi bat zegoen
esplozion izenekoa. Danik uste zuen
esplotatuko zela eta horregatik daudela
horrela animaliak.Baina sumendi hori duela
mila mila urte egon da itzalita.Egun batean
Danik abisatu zien bere lagunei sumendia

35. barrutik aztertzeako. Bere lagunek rajatu
ziren baina azkenean…
Danik eta Alvaro konbentzitu zioten lagunei.
Geratu ziren 10:30etan sumendi behean.
Eta 10:30etan hor zeuden denak.
Danik ntraje batzuk ekarri zituen bere
aitonak Joxepa emandakoa.
Kraterran igo zirenean bero pila egiten zuen
eta ikusi zuten egun batzuk barru
sumendia esplotatuko zela.
Hurrengo egunean korrikan alkatearen
etxera joan ziren den dena kontatu zioten
baina berak farre egin zuen eta esan zuen:
-Ja,ja,ja,ja txoratuta zaudete ja,ja,ja,ja…
Alkateak deitu zion bere aitei eta aitek
internado batera eraman zuten. Beraiek ere
uste zuten txoratuta zeudela.Hor aste bat
egon ziren mutil denak laztertuta.Bere
aurpegia de tontito eta abar.
Azte bat pasa ondoren denak poz pozik
zeuden.Eta berriro joan ziren sumendia
aztertzera te ez zeuden senaleak
esplotatuko zela.Alkatea experto batzuei
deitu zuen eta badaz pada sumendia
esplotatuko zela. Joan ziren sumendia
aztertzera eta ez zeuden senaleak
lokartuta zeuden.
Alkatea pozik jarri zen lokartu zegoelako
bestela…
Multzoa berriro joan ziren sumendia
aztertzera baina bidean jaguar bat zegoen
multzoa beldurtuta eta Rock arrapatu zuen
eta oianara eraman zuen.
Eta azkenean ez ziren joan sumendira.
Rocken aitak den dena jakina kontatu ziren
bestei aitei.Eta proibitu zuten sumendira
joatera oso oso oso arrizkutzua delako.

36. Geratu ziren 12:00etan eta bakarrik Dani
eta Bruno agertu ziren.
Eta sumendira joan ziren .Eta bihar
esplotatuko zela ikusi zuten korri korrikan
herriko alarma eman zuten den dena
desalogatzea.Familia guztiak altxatu eta
batzuk joaten ziren.
Hurrengo egunean,alkateak batzar bat egin
zuen herritar guztiekin.
Bai umeak hoiek egia esaten dute baina ez
dakigu noiz esplotatuko zela.Derrepente…
POM,POM,POM,POM…
Egin zuen sumendia jende pila hil zen eta
beraiek bakarrik salbatu
ziren.Ameriketara joan ziren eta cientifico
egin ziren.

37. orain dela 20 urte yeh yu szu chun izeneko mutil
txinatar Bat eta oshima izeneko neska japoniar Bat
aurkitu egin ziren eta yehk esan zuen:
-kaixo, zein da zure izena?
-ni oshima, eta zu?
-nire izena yeh yu szu chun da Baina yeh deitu ahal
didazu.
eta hortik aurrera noBioak izan ziren.yeh mutil sendo
eta indartsua zen eta egunero, esnatu eta gero ehun
pesa, ehun aBdominal, ehun flexio eta ehun sentadila
egiten zituen.Beltzarana zen, ile Beltza zuen, Begi
Berde-Berdeak zituen eta 1,85m ingurukoa zen.oshima,
Berriz, ile Beltzekoa, Begi urdinetakoa eta 1,75m
ingurukoa zen.yeh txinatar ejerzitoko soldadu Bat zen
eta oshima, Berriz, japoniar ejerzitoaren medikurik
onenetarikoa zen.

38. Bi urte geroago, txina eta japonia uharte Batengatik
Burrukatzen hasi ziren eta logikoa zen Bezala, txinako
ejerzitoak yeh ditu zuten:
-yeh yus zu chun uharteko Borrokara deitzen zaitugu
gure ejerzitoko ilaretarako.
eta Baita ere oshima deitu zuen japoniak:
-japoniako ejerzitoak zure medizinako jakintzagatik
deitzen zaitu.
hain gogorra zen gerra, non egunean 20.000 pertsona
hiltzen ziren ziBilak eta soldaduak: denak, eta 10.000
zauritu geratzen ziren eta hori gutxi Balitz ere,
sumendi Bat zegoen uhartean eta horrek esan nahi zuen
esnatu egiten Bazen lurrikara edo itsasikara Bat egon
ahalko zen eta itsasikara egoten Bazen tsunamia
egongo zela.Bost hilaBete geroago, txinako ejerzitoak
yeh deitu zuen misio Bat egiteko eta misioak konsistitzen
zuen japoniar hospitale Bat asaltatzea. Bera, misioa
egiten ari zela, oshimaren ohiu Bat entzun zuen eta
metraileta Bat esku Batean, pistola Bestean, erdian
jartzen zitzaion edozein, Berdin zuen txinatarra edo
japoniarra akaBatzen zuen eta hor, lurrean, ikusi zuen
oshima, konortea galdurik eta Beso Bat odolduta
zuelarik. oshima zegoen tokira oldartu zen, inork hile z
zezan, alde guztietara Begiratu ondoren, hortik hogei
metro ingurura zegoen motor Bat ikusi zuen, oshima
lepoan hartu eta korrika motorra zegoen tokira joan
zen, motorra arrankatu eta hrtik Bere maitea
ateratzea Bakarrik zeukan Buruan. korrika eta
korrika iBili ondoren, Berrogeita hamar kilometro
ingurura etxola Bat aurkitu zuen, Barrura sartu,
oshima ohe Baten gainean jarri eta etxolatik Botiquín
Bat Bilatzen hasi zen, sukaldean aurkitu zuen, armairu
Baten Barruan, oshima zegoen tokira joan eta zaurian
Buru Belarri jarri zen, Bera ere zauriz Betea zegoen
Baina momentu horretan ez citación ezer inporta,

39. oshiman ari zen Bakarrik pentsatzen.oshima esnatu
zenerako yeh lurrean, konorterik gaBe zegoen eta
minduta zuenez gero, Besorantz Begiratu zuen eta
zauria azken aldiz ikusi zuena Baina askoz hoBeto
zegoen, yehren zauriekin hasi zen, zauriak garBitu eta
gero, janari pixkat prestatu zuen.yeh esnatu zenerako
janaria mahaian zegoen: arroza eta sushia. horrela
egon ziren Bi hilaBete eta gero eta hoBeto zeuden,
Baita ere jakin zuten etxeko gelan sismografo Bat
zegoela.Bi egun geroago sumendia esnatu egin zen eta
kea eta kea, laBa et alaBa Botatzen hasi zen eta
txarrera egin zuen:9,5eko lurrikara egon zen edo hori
uste zuten, Baina ez zen lurrikara itsasikara Baizik
eta irlako jende asko hil zen, irlan zeuden hiru
laurdenak 1.500.000 inguru, 5-6 ordu Beranduago etorri
zen azken katastrofea, txarrena: tsunamia, hasieran
polski Baino etengaBe itsasoa Beheratzen hasi zen eta
gero etorri ziren olatuak: ehun- ehun eta hogei metro
ingurukoak altxatu ziren eta hor geratzen ziren
milaka pertsana hil egin ziren.
aste Bat geroago, arriskua pasatu eta gero Bi
ejerzitoek erreskate taldeak Bidali zituzten eta yeh
eta oshima eskutik helduta aurkitu zituzten. eta hortik
aurrera ez zen herrieldeen artean ez da gerrarik
egon.

40. IZOTZAREN TSUNAMIA
Duela urte asko herri txiki batean anai batzuk bizi ziren. Batek
Pablo zuen izena eta bestea Sara deitzen zen. Biek oso ondo
eramaten ziren eta oso lagun onak ziren.
Egun batean ,Sarai bere etxetik atera zen eta mendira joan
zen eta hor gau osoa pasatu zuen. Hurrengo egunean, bare
anaia Pablo joan zen bere bila mendira baina ez zuen aurkitu eta
oso triste jarri zen . Ordu bat pasa zen eta eta Pablok jarraitzen
zuen bilatzen ezer aurkitu gabe. Bapatean ,mendi batean eskina
batean putzu bat ikusi zuen eta joan zen korrika egiten horra eta
ura ukitu zuenean izoztu zen eta putzuaren behekaldera jauzi
zen.
Orduak pasa ziren eta eta Sarai bere etxera bueltatu eta bere
amari gadetu zion ea non dagoen Pablo eta bere amak erantzun
zion ez zekiela non dagoen Pablo.
Orduan Sarai bere bila joan zen eta aurkitu zuen potzu bat eta
potzu horren barruan ikusi zuen bere anaia.
Sartuko zuen eskua baina pentsatu zuen zuen hobeto eta ez zuen
sartu sartu eskua baina bi makil hartu zituen eta saiatu zen bere

41. anaiari ateratzen baina makilak ukitu ziotenean ura izoztu ziren
eta ia-ia izozten da bera baina bota zituen makilak hori pasatu
baino lehen.
Sarai bere etxera bultatu zen eta bere ama eta bere aitari
kontatu zion ikusi zuena baina ez zuten sinetsi. Psikologora
eraman zuten baina bera egun guztietan joaten zen putzura eta
hitz egiten zuen bere anaiarekin.
Egunak pasa ziren eta putzuko ura ibaira ailegatu zen eta gero
itsasora .Egun batean tsunami bat egon zen eta ura alegatu zen
herri txiki horretara eta jende guztia izoztu zen.
Urteak pasa ziren eta eguzkiarekin jende guztia urtu zen eta
ondo jarri ziren baina ez zuen inork aurkitu Pablo ezta Sarai.
Beraiek beste leku batean zeuden leku oso arraro batean koba
baten antzekoa baina ez zen koba bat zen izotzez egindako iglu
bat oso- oso handia eta polita.
Urteak pasa ziren eta iglua desegin zen. Eta iglu horren barruan
aurkitu zuten Sarai eta Pablo hilda.

42. ETNA
Azken neguan Agirre familiak udako oporrak prestatzen
zuten . Agirre familia 4 pertsonak osatzen zuten : Ama ,
Ana aita Aitor eta 2 alaba , Sara eta Lucia. Sara
txikiena zen 9 urtekoa . Begi urdinak eta ile luzea eta
ilehoria zuen . Bere ahizparekin jolastea asko gustatzen
zitzaion . Luciak 13 urte zituen janztea arropa berria pila
gustatzen zitzaion.
Ama : hondartzara joan nahi zen eta erlaxatu arean
etzanda . Aita:mendira edo Basora joan nahi zuen eta
animali basatiak ikusi nahi zituen .
Sarak : Egiptora joan nahi zuen piramideak ikustera eta
Luciak bere ametsa erreala egin nahi zuen : Italiara joan
nahi zuen . Azkenean zozkatu zuten eta Italia joatea
tokatu zen .
Hegazkina hatu zutenean Sara eta Lucia oso urduri
zeuden baina gehienbat Luciak bere ametsa beteko zuen
eta bera gustuko dituen gauzak ikusiko zituen. 4 ordu
baino gehiago hegazkinean, azkenean, Italiaren lurra

43. zapaldu zuten. Poltsak hotelean utzi eta pizza jatera
joan ziren jetetxe batera. Luciak plano bat egin zuen
hegazkinean denda bat ere ez galtzeko. Sicilian
bazegoen sumendi bat eta aitak eta amak oso gustuko
zuten mendiak igotzea eta eskalada egitea, orduan Lucia
eskursio bat antolatu zuen. Ahizpak entzun zuten
eskolan:
-Geologo bat oso gaixorik zegoela Etna sumendia ikusi
nahi zuen barrutik egun horretan sumendia erupzioan
hasi zen eta harri batek buruan eman zion eta han hil
zen,agian sumendiak fabore bat egin zion bere bizitza
hor amaitu behar zelako.-
Etna parkean zeudenean aitak lehenengoa harrigarri
geratu zen sumendi horren altueraz ikusita 3.322m koa.
Sarari barregarri iruditu zitzaion nola deitzen zioten
italieraz Etna sumendia (Gibello). Amari asko gustatu
zitzaion katu basatiak, zorroak,hartz handiak… Luciak
laba ikusi nahi zuen. Mendia igotzen zuten bitartean
lurra beroago egoten zen edo hori esaten zuen Sarak .
Labak egindako kobazuloak haitzulo bat eta estalagmitak
eta estalaktitak ikusi zituzten, Sarak lurrean
estalagmita txiki bat aurkitu zuen apurtuta eta
poltsikoan gorde zuen. Lucia beldurtuta zegoen bazeuden
txori mota batzuk hegan egiten:
-Zer da hori? Eta beste hori?.- Galdetu zuen Luciak eta
aitak erantzun zion:
-Ezertxo ere txoriak dira.
-Ez… Saguzarrak dira .- Esan zuen Sarak

44. Mendia gora ama pixka beldurtuta zegoen agian sumendia
erupzioan hasi egingo zen eta bere oporrak amaituko
ziren. Baina aurrera egin zuten eta goian krater handiak
eta txikiak zeuden. Sara barrura sartu nahi zen piztina
iruditzen zuelako. Baina amak ez zion utzi. Sumendia
gorantz etxe batzuk ikusi zituzten laba azpian eta
jendea esaten zuten laba etxe asko suntsitu dituela eta
berriro eraiki dituztela,nahiz eta gorago igo hotz
gehiago egiten zuen eta lurra ukitzean beroa zegoen.
Oso nekatuta zeuden eta etxe mota bat aurkitu zuten
jendea sartzen zela aita barrura sartu zen. Hor,
funikular bat zegoen. Ez zuten bi aldiz pentsatu eta
hartu egin zuten. Gora joaten zirenean ke pixka bat
ateratzen zen bero asko egiten zuelako eta beste leku
batzuetan elur multzoak zeuden. Goi goian zeudenean
pixka triste zeuden ez zuten ezer ikusten lainoarekin
baina haizea hasi zen eta oso ondo ikusten zen, Sara hasi
zen esaten:
-Hau bai piszina handia ez kraterrak bezala hau
handiagoa da . Ama sartu al naiz?
- Bai laztana baina gero erupzioan hasten ba da ez deitu .
- Bale , orduan ez naiz sartzen…a
Jaitsi ziren sumenditik eta 24 ordu ondoren sumendia
erupzioan hasi zen. Amak honela esan zien :
-Hurrengo oporrak hondartzara…
Aireportuak itxi egin ziren orduan familia korrika joan
ziren beste punta dagoen mendi batera , erupzio bukatu
zenean hegazkina hartu eta etxera bueltatu ziren.

45. Etxean zeudela Sara gogoratu zen bere estalagmitaz eta
estalagmitari Sara Etna deitu zion.