2. Co to jest hip hop?
• Są różne definicje. Jedni uważają, że to
muzyka, inni, że sposób zachowania czy
ubiór inni zaś, że to rodzaj tańca. Więc
co to właściwie jest hip hop?
• Hip hop to kultura, która zawiera w
sobie muzykę- rap i Dj-owanie , taniec-
breakdance (b-boying) oraz graffiti.
• Hip hop to sztuka
3. • To wszystko powstało w
południowym Bronx'ie (dzielnica
Nowego Jorku) w latach 70-tych.
Hip Hop to kultura czarnej i
latynoskiej wspólnoty w Nowym
Jorku, później przeniesiona do
innych . Z socjologicznej
perspektywy, Hip Hop był główną
przyczyną zmniejszenia się ilości
przemocy na ulicach.
4.
5. • rodzaj ekspresji wokalnej
polegający na rytmicznym
wypowiadaniu słów i ich
rymowaniu.
• był oryginalnie nazywany
emceeing
7. Rapcore
• nurt łączący rap z różnymi gatunkami muzyki
rockowej. Na przełomie lat 80. i 90. w USA
wiele zespołów hip-hopowych i
hardcore'owych zaczęło eksperymentować z
łączeniem tych gatunków. Skutkiem tego,
powstało rapcore, które jest połączeniem
rapu i ostrej, gitarowej melodii.
Najważniejszym pionierem rapcoru jest
zespół Rage Against the Machine, który
wypromował ten gatunek i zainspirował
większość obecnych zespołów rapcore'owych.
8.
9. Gangsta rap
• odmiana rapu, która wykształciła się w połowie lat
80. na wschodnim wybrzeżu USA, ale została
spopularyzowana na zachodnim. Pierwszym artystą,
który nagrał kawałek w stylistyce gangsta-rapu był
Schoolly-D, z utworem "Gangsta Boogie" (1984).
Teksty piosenek mówiły najczęściej o gangach i
strzelaninach. Występował także, znany z innych
odmian rapu, sprzeciw przeciwko rasizmowi białych,
który w przypadku gangsta rapu często był uważany
do wzywanie do nienawiści wobec białych i policji.
Prekursorem gatunku był Lightnin' Rod, który na
wydanym w 1973 albumie Hustler's Convention
zawarł wiele tematów w późniejszym czasie
wiązanych z gangsta.
10.
11.
12. Trip hop
• Często mylnie jako synonimu trip-hopu używa
się określenia bristol sound. Nazwy tej użyto
po raz pierwszy w magazynie muzycznym
Mixmag, dla określenia nurtu "hip-hopu na
kwasie" czyli gatunku prezentowanego przez
grupę Massive Attack na płycie "Blue Lines".
Na brzmienie trip-hopu składa się przede
wszystkim rap i dub (technika przetwarzania
nagrań muzycznych (głównie z gatunku
reggae), eksponująca zwłaszcza sekcję
rytmiczną (bębny, bas), powstała na
Jamajce)
13.
14. Crunk
• Rozróżniany jest przez krzyk ze strony wykonawców.
W tle można usłyszeć mocne brzmienia, piski,
rozdzieranie gardeł. Często utwory Crunkowe dotyczą
luźnego stylu życia, pełnego przepychu. W
przeciwieństwie do rapu z wschodniego wybrzeża,
crunk jest wysoce energetycznym, klubowym
rodzajem rapu. Podczas gdy inne gatunki rapu kładą
nacisk na przesłanie wokalnego, w crunku głównym
elementem są wykrzyczane wersy, często
powtarzające się, jak i – ulegające również
powtórzeniom – refreny. Teksty są oparte na rytmie,
co sprawia że utwory crunkowe sprawdzają się w
środowisku klubowym. Kilka utworów tego gatunku
zostało zakazanych ponieważ doprowadzały tłum do
szału. Lil Jon & The East Side Boyz często przypisują
sobie tytuł Królów Crunku.
15.
16.
17. • sztuka rytmicznego tworzenia
dźwięków – np. perkusji, linii
basowej, skreczy – za pomocą
narządów mowy – ust, języka,
gardła czy przepony. Technika,
przez niektórych określana jako
hip-hopowy odwrót od maszyn
poprzez naśladowanie głosem
rytmów i dźwięków paradoksalnie
inspirowana jest estetyką
maszynistyczną.
18. • Początek beatboxu w formie zbliżonej do czasów
współczesnych datuje się na lata 80. Wtedy właśnie,
w biednych dzielnicach murzyńskich, gdzie dzieciaki
nie miały pieniędzy na sprzęt muzyczny, a
kreatywność i ekspresja poprzez muzykę stanowiły
jedyną ucieczkę od szarej rzeczywistości, rozpoczęto
tworzenie "czegoś" z "niczego". Na ulicach
błyskawicznie pojawiały się zespoły a cappella
używające w swym repertuarze mocnego, czarnego
wokalu wspomaganego muzyką prosto z ust.
• Za jednego z prekursorów beatboksu można uznać
Louisa Armstronga, jazzowego wykonawcę, który
podczas wykonywania utworu "Heebien Jeebies"
zapomniał fragmentu tekstu i wstawił w tym miejscu
rytmicznie powtarzane bezsensowne sylaby, co dało
początek nowemu gatunkowi wokalistyki – scatowi,
rozwijanemu później m.in. przez Ellę Fitzgerald. Wielu
beatboxerów również używa scatu i jego pochodnych
w swoich utworach.
21. • napisy, prace bądź symbole,
które zamieszczane są na
ścianach i murach. Zazwyczaj
graffiti są wyrazem buntu i
powstają w sposób nielegalny.
Zazwyczaj, bo coraz częściej
graffiti jest piękną sztuką i
tworzone jest na zlecenia.
22. Status
• Graffiti na ogół jest nielegalne; wiąże
się z zajęciem cudzej przestrzeni,
nieuprawnionym wkroczeniem w
domenę cudzej własności. Dlatego też
wciąż trwają spory na ile jest ono
zjawiskiem artystycznym, na ile zaś –
kryminalnym. Jego zwolennicy
podkreślają, że jest to sztuka, będąca
autentycznym wyrazem życia miasta,
barometr jego nastrojów wolny od
wszelkich pośredników czy cenzorów.
25. Kodeks Graficiarzy
• Unikamy świeżych tynków, zabytków i
obiektów sakralnych.
• Mamy czyste intencje. Zamiast niszczyć i
szkodzć - chcemy pomagać i tworzyć.
- Pomagać innym istotom nagłaśniając ich
problemy.
- Szukamy miejsc, w których nasze
szablony ożywią ulice.
- Robimy to jak jest ochota, wolny czas,
wena twórcza. Poradnia czy nocy nie jest
istotna
26. Największe Graffiti na
świecie
• Największe graffiti na świecie macie
możliwość zobaczyć przy ul. Piotrkowskiej 152
w Łodzi. Dzieło odsłonięto 30.11.2001. Ściana
o powierzchni ponad 900 m kw. pokryta
została farbą z ponad 1000 puszek. Autorem
malowidła jest grupa Design Futura. Dzieło
ustanowiło rekord, który wpisany został do
Księgi Rekordów Guinnessa.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
35. rodzaj tańca, wymagający dobrych
predyspozycji fizycznych, kondycji oraz
wysokiego poczucia rytmu. Osoba tańcząca
breakdance to b-boy lub b-girl Nazwa ta
powstała od słowa "breakboy", gdyż pierwsi
tancerze tańczyli do tzw. breakbeatów.
Taniec ten narodził się w Bronksie, dzielnicy
Nowego Jorku. Polega on na wykonywaniu
ewolucji akrobatycznych, połączonych z
czystym, rytmicznym tańcem, tworząc w ten
sposób nierozerwalną całość.
36. Bitwa
• Nieodłącznym elementem kultury breakdance są specyficzne formy
rywalizacji w tym tańcu. Obok klasycznego pokazu solowego, lub
grupowego ocenianego przez sędziów istnieją jeszcze:
• Bitwa Określana też jako "batelka". Naprzeciw siebie stają dwaj tancerze,
lub dwie grupy i starają się nawzajem "pokonać" w wykonywanych
trikach. Liczy się zarówno technika, jak i wyczucie rytmu. Przeciwnicy
często wchodzą ze sobą w specyficzną interakcję gestów – ruchami ciała,
rąk i twarzy okazują sobie nawzajem wyższość, prześmiewczość,
lekceważenie, a w skrajnych przypadkach nawet pogardę i gesty
obraźliwe, jednak najważniejsza zasada bitwy brzmi: nie wolno dotknąć
przeciwnika. Bitwę może oceniać sędzia lub publiczność. Często wygrana
nie zależy od rzeczywistych umiejętności, lecz od odpowiedniego
zaprezentowania się i improwizacji, a co za tym idzie zdobycia sympatii
publiki/sędziów.
37. • Kadr z filmu „ You get served „
(druga płyta)