Revista escolar curso 08

1. C.E.I.P. Domaio Nº 13
Curso 2007-2008

2. Tomás, dende o percorrido que contigo fixemos polo bosque de Piñeiros
Mansos no que tanto andabas cando neno, non te voltamos a ver. Agora
sabemos que é para sempre... Sentímolo.... Pero aquel día e os que nos
acompañaches ó monte cando iamos plantar árbores, fixeches que cada vez
que miremos a Natureza que nos rodea teñamos por forza que pensar en tí.
Tomás ti eres para nós coma un mensaxeiro, un Mensaxeiro de Vida, pois
escoitándote, facíasnos sentir mimetizados con toda a vida que os nosos
Montes tanto nos ofrecen e que a miudo esquecemos.
E ó voltar por calquera espazo ceibe, escoitaremos a túa voz que dí “deixar
no monte o que é do monte”. Este manifesto de respecto á mínima herba, á
insignificante pedra, ó máis pequeno insecto, sí Tomás este fervor que tí
sentías polos nosos Montes e no que neles habita, ou simplemente alí está,
facíate grande, tan grande coma o sentimento de liberdade que nos envolve
cando acadamos os cumios das montañas.
Tomás, dende o Noso Colexio, tentaremos continuar loitando por ese amor
que ti nos transmitías polo Monte.
Unha aperta.
Alumnos e mestres do CEIP Domaio

3. Sumario
Educación Infantil 3 anos. O samaín...................................................................... 2 – 7
Educación Infantil 4 anos. O xardín...................................................................... 8 – 11
Educación Infantil 5 anos. Aprendemos a convivir......................................12 – 15
Pasteleiros por un día...............................................................................................16 – 17
Cada nome coa sús rima.................................................................................................. 18
Viaxe en tren......................................................................................................................... 19
Visita o monte veciñal de Domaio, 1º 2º e 3º............................................... 20 – 21
Estes son os nenos/as de 2º...........................................................................................22
Rimas e poesías...........................................................................................................23 – 25
Unha viaxe fantástica...............................................................................................26 – 27
Unha historia de conductas cívicas.............................................................................28
Noticia nos xornais.............................................................................................................29
A historia da miña planta.................................................................................................30
Unha experiencia moi sabrosa.......................................................................................31
Rimas sobre o marmelo....................................................................................................32
Educación Física..........................................................................................................33 – 36
“O Magosto”............................................................................................................................37
Rimas e poemas do magosto..................................................................................38- 39
Xosé María Alvarez Blázquez...................................................................................40 -41
IX Certamen Cartas De Amor.................................................................................42 – 43
Actividades da Biblioteca .......................................................................................44 – 46
Un acontecemento especial..............................................................................................47
O xogo do tornillo................................................................................................................48
“ O Nadal”................................................................................................................................49
Os desexos dos nenos/as de 4º para un mundo mellor..............................50 -51
Viaxamos coa familia..........................................................................................................52
“ O Entroido”...........................................................................................................................53
Conto solidario “Fátima unha intrépida exploradora”................................54 – 55
Rimas do entroido.................................................................................................................56
Un obradoiro de piñeiros mansos.................................................................................57
Un ecosistema “O Bosque”..........................................................,....................................58
O papel tes que reciclar.....................................................................................................59
Non tires o aceite usado... .............................................................................................60
Matemática – consumo –ecoloxía...................................................................................61
Andrés Reboreda e a compostaxe doméstica.................................................62 – 63
A páxina da nutrición .........................................................................................................64
Nós os de 6º...................................................................................................................65 - 68
1

4. EDUCACIÓN INFANTIL 3 ANOS.
O SAMAIN
Somos os nenos e nenas de 3 anos, este e o primeiro curso
que estamos no cole de Domaio, e a primeira vez que
participamos no concurso de cabazas que se celebra no cole
polo samaín.
¡ Que sorpresa ver
unha cabaza tan
grande!.
Imos contarvos como
fixemos a nosa
cabaza.
Coa axuda de Fátima
comezamos a cortar a cabaza.
2

5. Entre todos quitámoslle as sementes e toda a carne que tiña
dentro. ¡ foi un pouco pringoso!
Despois pintámoslle a boca e os ollos,
puxémoslle o nariz e un gorro cun
pouco de lá e a cabaza transformouse
nunha cara de pallaso.
¡ Que divertido foi
pintarnos! E parecernos a
pallasos.
¿Sabedes o que nos deu un pouco de medo? Cando vimos as
cabazas a escuras cunha candea dentro saíndolle a luz polos
ollos e pola boca.
3

6. Coas cabazas que participaron no concurso fixemos unha exposición na
entrada do colexio
¡ Que marabilla ¡ ¡cantas cores.!
A entrada quedou fermosísima co
decorado e coa cantidade de
cabazas que había .
As había moi graciosas (pallasos,
enfermosm,osos...) e outras que
daban un pouco de medo (dragons,
vampiros, arañas, piratas...)
¡ Canto traballo!
¡Que imaxinación!
Despois os nenos/as de primaria
fixeron unha votación para elixir as
cabazas que máis lle gustaban.
¡Que seriedade!
Ata tiñan unha urna.
Estas son as preferidas polos
nenos/as do colexio.
4

7. Debuxos da cabaza pallaso vista polos
nenos de 3 anos.
5

8. Educación Infantil 3 anos.
Une cada cabaza coa súa foto e colorea.
GUI
MARA
LUCIA
LUCIA
NOELIA
JAVIER
LAURA
6

9. IKER
ALEX
PABLO
IRIA
SERGIO
AITOR
XIAN
7

10. Educación Infantil .4 anos
Apareceu na clase unha cesta con bulbos. ¡Que
sorpresa¡ que ben envoltos están. Pensando todos
decidimos facer un xardin asi que mans a obra, ¡a
plantalos¡
8

11. Fran foi a buscar
as ferramentas
para traballar.
¿Qué
semente
será esta?
Ímola a
plantar e
xa veremos
que nace.
Pusémonos todos a traballar.
9

12. Imos apretar ben
a terra
10

13. E co tempo apareceu o xardín
Coloreame
11

14. 12

15. 13

16. 14

17. 15

18. ¡¡ PASTELEIROS POR UN DÍA !!
Os nenos e nenas de primeiro fomos á panadería CORDO. A panadería chámase
igual que o segundo apelido do noso compañeiro Fran. A súa nai e a súa tía son as
panadeiras.
Alí aprendemos a facer madalenas, esta é a receita.
Ingredientes:
- ovos
- azucre
- sal
- aromas de laranxa ou limón
- aceite
- fariña
Modo de elaboración:
- Bater o azucre, os ovos, o sal e os aromas moi rápido e bastante tempo.
- Despois botamos o aceite e batemos un pouco mais.
- Engadimos a fariña e batemos mais lento.
- Metemos a pasta nunha manga pasteleira e enchemos as cápsulas, que son os
moldes.
- Metémolas no forno durante 15 minutos a 200 graos.
- Decoramos as madalenas con chocolate, améndoas, guindas e todo o que
atopamos na pastelaría.
Debuxo feito por
Mónica
¡Grazas a Elena e Olalla, as mellores pasteleiras de
Domaio !
16

19. Para facer tantas madalenas
tivemos que utilizar:
- 60 ovos
- 3 quilos de azucre
- 30 gramos de sal
- 3 litros de aceite
- 3 quilos de fariña
- 30 gramos de levadora
¡Quedaron tan bonitas que daba
pena comelas, pero a verdade é
que estaban riquísimas!
¡Repartimos con todos os
nenos e nenas do colexio, a
verdade é que non podíamos
con todas!
17

20. Coloca nos cadros o número que corresponde a cada nome e descubrirás
o que fai cada neno ou nena de primeiro.
1-ALEX RIVAS 2-LORENA 3-IAGO
4-LÍA
5-MANUEL
visita ao doutor.
nunca camiña coa cabeza baixa.
19-AIXA
estuda para ser mago.
mete no forno un pastel.
toca moi ben a harmónica. 6-ARÓN
non atopa o seu afía.
ten un dente de ouro.
18-AARÓN
é calado, non di nin pío.
arranxa o pelo co peite.
toma torradas con mel.
vai a praia e ponse morena. 7-MAURO
corre coma unha bala.
fai cousas de costura.
17-ALEJANDRO LEITE
solo come turrón.
busca moras entre as silvas.
viaxa en avión.
8-LAURA
colle o autobús ás tres.
16-RAÚL
está encerrado nun baúl.
vai de paseo co can.
9-CARLA
15-MÓNICA
10-RAQUEL
14-AITOR
13-FRÁN 12-ANDRÉS 11-DARÍO
18

21. Os alumnos e alumnas de primeiro, segundo e terceiro fixemos unha viaxe
en tren de Vigo a Pontevedra, ida e volta.
P L A T A F O R M A S T F
A M E C H I Q U A M S E O
N A V I A T M A Q U I N A
E P A L T O I C U Z M E L
L O G I N O P E I Q U I S
D S O A T C A E N T I C O
E U N P M O S A I D A S A
I L O I A Z A D S O B I C
N A R E O E X A T I C O U
F S U V T R E N A G H A L
O M I B I S I A R S E T O
R E V I S O R U T I G E N
M P O L X M O X E L A O I
A N H L R O P N D V D F S
C O Q E V L T A G I A I F
I E S T A C I O N O S E R
O Q U E G I T N A D O G M
N R O I M V O S T A L E I
Busca na sopa de letras as palabras que aprendemos na nosa viaxe en tren:
tren, vía, plataforma, panel de información, vagón , pasaxeiro, chegadas, saídas,
billete, máquina, maquinista, revisor, estación.

22. VISITA AO MONTE VECIÑAL DE DOMAIO DOS
ALUMNOS E ALUMNAS DE PRIMEIRO, SEGUNDO
E TERCEIRO DE PRIMARIA .
Itinerario: Fai tanto vento
Chegada en autobús ao Monte faro: que case
-
observación da paisaxe e antenas de podemos voar .
telecomunicación.
Camiñada para ver a caída da folla nas
-
árbores frondosas.
¡ Qué desastre!, o monte queimado.
-
Un contraste, o bosque de coníferas
-
(pino Oregón.
Merenda e xogos en Chan da Arquiña.
-
Agora que esta despexado podemos
contemplar a paisaxe e as poboacións :
Domaio, Moaña, Cangas …
¡Falta moito
profe, estou
cansa!
¡Mellor baixar que subir!
20

23. MERENDA E XOGOS EN CHAN DA ARQUIÑA.
Faremos a montaña
Aquí a merenda
de follas mais alta do
sabe mellor que
mundo
no cole.
¿E esta cola
para que é?
Eu quero volver na
primaveíra.
¡Moitas grazas a Jorge e a
todas as persoas que traballan
para que o monte veciñal de
Domaio sexan un lugar para
aprender e disfrutar!
21

24. 22

25. 23

26. 24

27. A convivencia
25

28. 26

29. 27

30. 28

31. 29

32. A Historia da miña planta.
Un dia miña avoa tirou unhas
sementes pola ventá do
comedor e co tempo naceu
unha planta que se chama
“CAMPANARIO” . Como a min
me gusta moito a natureza,
decidin levar unha rama para
plantar no colexio.
Corteina coas mans e leveilla á
profe.
Ao día seguinte baixei ao
patio co meu compañeiro Alex
e plantámola xuntos.
Ágora so hai que esperar a ver
se lle saen as “campás” que
son unhas flores moi bonitas.
Debuxo da plantación do campanario
30

33. UNHA EXPERIENCIA MOI SABOROSA.
No colexio de Domaio hai un
marmelo, e del sae o
marmelo.
¿E sabedes como se fai o
doce de marmelo?.
No noso cole , fixémolo en
Outubro, cun novo invento
que se chama Termo-Mix.
Os ingredientes para facelo
son: Azucre, Limón e por
suposto, o marmelo con ou
sen pel e cortado en cachiños
pequeniños.
Este ano, en vez dos mestres fixerono as nais. Unha delas e miña nai,
chámase MARTA.
Ela foi a que se encargou de dicir a qué temperatura se poñía a
máquina. Tódolos alumnos foron a ver como se elaboraba. As mamás
deixábannos probalo e preguntabanos se estaba moi doce ou moi
agrio.
Xa todo feito, as nais tomaron un café. Ao final de todo, os nenos
dixeron que estaba riquísimo.
En agradecimento ás nais, os profesores decidiron darlles un trozo de
marmelo para levar a casa.
Jennifer Sanjorge Paz.
6º de E. Primaria.
31

34. 32

35. Anímate,¿ farás estes pasatempos?.
1. Une correctamente as partes do corpo
2. Escribe as partes do corpo.
33

36. 3. Busca doce palabras relacionadas co corpo
4. Encontra as articulación do teu corpo.
5. Busca seis palabras relacionadas coas túas habilidades .
34

37. 6. Organismograma.
“Gobierna” el movimiento
del ser humano
1. pueden ser largos, cortos
o planos.
3. En singular, une un hueso
con otro.
4. Conjunto de todos los
huesos y articulaciones
5. Por ahí entran los alimentos
6. Son los encargados del
movimiento
7. En singular, se llena de aire
7. Sopa de letras.
8. Busca sete palabras
relacionadas cun partido de
fútbol.
35

38. 9. Busca 10 deportes
individuais.
10.Une as preguntas coas despostas.
36

39. ¡Que bonitas as manualidades sobre
a castaña dos nenos de infantil!
¡Que ben o
pasamos xogando
ao tragacastañas!
Fixemos bailar as buxainas
durante moito tempo.
37

40. 38

41. Alumnos e alumnas de 4º
39

42. XOSÉ MARÍA ALVAREZ BLÁZQUEZ
17 DE MAIO. DÍA DAS LETRAS GALEGAS 2008
Xosé María Álvarez
Blázquez (Tui , 1915-
Vigo,1985)
É o editor, escritor e
animador cultural
homenaxeado no Día das
Letras Galegas 2008.
A súa obra literaria
abrangue a poesía, a novela,
o teatro e a narración
biográfica; mais tamén
investigou a literatura
galega, o folclore, a
arqueoloxía e a historia. Fillo
de Darío Álvarez Limeses,
militou na Federación de
Mocedades Galeguistas e no
Partido Galeguista. Membro
da Real Academia Galega e
Cronista Oficial e da cidade de Vigo, cofundou a editorial
Monterrei en 1950, que refundou en 1964 como Edicións Castrelos.
Os seus poemarios máis destacados son Poemas de ti e de min
(1949), escrito co seu irmán Emilio; Roseira do teu mencer (1950,
Xerais 1992, 2008), Romance do pescador peleriño (1954);
Cancioneiro de Monfero (S.XIII) (1953), e Canle segredo (1954).
Como ensaiista é autor de diversos estudos de literatura como
Escolma de poesía medieval (1975) e Escolma de poesía galega II: A
poesía dos séculos XIV a XIX (1959) ou Martín Codax. Cantor do
mar de Vigo (Xerais 1998).
No ámbito da narrativa cabe citar Os ruíns (1936) e A pega
ravilonga e outras historias de tesouros (1971); e como autor
teatral publicou O zapato de cristal, que foi escenificando en Vigo
o 2 de Xaneiro de 1947, ou Os pazos altivos, unha comedia en tres
actos en verso.
Traballo feito polo alumnado de 6º de primaria
40

43. Ai ,nena, quen Era un Ariño suave
fora Que se ergueu pola mañán
paxariño louro E viña de non se sabe.
da tua gaiola.
Era un recendo de rosas
Ao nacer o dia Da roseira de ningures,
eu faria a Que se meteu pola porta.
estrela
da tua ledicia. Era unha cantiga leda
Que nacía non sei onde
Ai,quen dera a E petaba na fiestra.
entramos
un tempo sen Era unha gracia sutil
tempo Que baixaba das estrelas...
de trescentos Eras ti!
anos.
Ai , quen dera
, filla,
o engado do
POLO LARANXAL
freire
tres avelaíñas andan a voar
maila
paxariña.
Unha,dúas,tres
de présa que voan ,vense e non se ven
polo laranxal
tres avelaíñas andan a chuchar
Unha,dúas,tres
de tanto que chuchan, borachas de
mel
Caídas no chan,
tres avelaíñas polo laranxal
O sol polas eiras, o orballo no prado,
a gracia de Dios nos ares prendida,
e ti pequeniña.
Nos ares prendida, na da fonte,
nas follas, nas herbas frolidas,
e ti pequeniña.
Nas herbas frolidas a gracia de Dios,
a voz dos paxaros nos ares prendida,
e ti pequeniña.
Traballo feito polo alumnado de 6º de primaria
41

44. IX Certamen de Cartas de
Amor.
Concello de Moaña.
Tres alumnos de 6º de primaria resultaron gañadores na
categoría A ( 8 a 16 anos).
Ola:
¿Qué tal estás? Espero que ben. Fai tempo que non te vexo e estráñote moito; ainda que non
o saibas ti es o máis lindo que hai, e nesta carta só procurarei dicirche o moito que te quero e
o importante que es na miña vida. Cando estou triste, vexo a túa cariña reflexada nos meus
recordos, e iso é o que me enche de felicidade para non estar triste e pensar que algún día te
volverei a ver. E quero que saibas que cada unha das letras desta carta están escritas con todo
o amor que eu sinto por ti. Quérote moito. Agardo que chegues axiña e así pasalos días
xunto a ti.
QUÉROTE
Saúl
Categoría: A (de 8 a 16 anos)
Autor: Saúl Menduíña Solla
Primeiro premio
Ola:¿Como che vai?, Agardo que ben.Cando
chego ó colexio e miro para ti o meu corazón non aguanta a berra, láiase , pero que podo
facer,aguanto e berro. Se me deixara levar polos meus impulsos bicaríate unha e mil veces,
pero pensarías que estou tola, que…Cando falo coas miñas amigas de amoríos, de se che
gusta este ou aquel, o que a mim me gusta, como é guapo, tamén lle gusta a outras.Dame
moita rabia que mo digan porque quero que so sexa para min, non penso compartilo con
ninguén. Ás veces ata me da rabia que o miren,que cousas teño, que parva son…
Na casa, miña nai veme ás veces nas nubes e dime: “pero Silvia ¿Qué che pasa?¡Non
andarás con amoríos!Déixate de tonterías,só tes que estudiar, do outro xa terás tempo máis
adiante que aínda eres moi nova, só tés 11 anos”.
Xa levamos xuntos no Colexio máis de tres anos.E estou farta de esperar e vou estoupar se
non lle digo que para min é o neno máis guapo que coñecín. Enches a miña vida. Non sei
que é o que tes, que non te podo olvidar.Eres o mellor que me puido pasar. Cada noite penso
en ti e paso moitas noites sen durmir, pero teño sorte pois ó día seguinte pódote ver no
Colexio.¡Que sorte teño!
42

45. Bueno xa non teño máis que contar.Só tiña que escribir e decirche o moito que te quero.
Moitos bicos.
Silvia
Categoría: A (de 8 a 16 anos)
Autor: Silvia Camaño García
Segundo premio
Ola: ¿Qué tal estás? Agardo que ben. Xa fai moito tempo que non te vexo. Estou moi
ansioso de facelo. Quéroche decir o moito que te quero e que sen ti non podería vivir . Eres
como un anxo da garda que sempre me está protexendo . Eres o mellor que me pasou na vida.
Se te perdera non podería soportalo e xa non tería sentido a miña vida.
Ogallá poderamos estar xuntos, pero non podo verte case nunca . Cando estou contigo síntome
a persoa máis feliz do mundo e, cando non estás, a máis triste. Gustaríame que poideramos
estar sempre xuntos. Se estiveras aquí abrazariate con tódalas miñas forzas.
Quérote moito. Bicos.
Cristian
Categoría: A (de 8 a 16 anos)
Autor: Cristian Entenza Suárez
Terceiro premio
Os tres premiados diante do Concello de Moaña
43

46. HISTORIA DE MANTECA
( A mascota da bilbioteca)
Ola! Eu son MANTECA, Pois si, non o les.
a mascota da biblioteca. eu son Manteca, Ás portas dun mundo máxico
Nacín no barrio de Verdeal, a mascota da biblioteca, na biblioteca vas estar
un sitio que non está nada mal. e teño corpo de galleta dígocho en poucas palabras:
Vivo no colexio de Domaio, porque a miña historia seguro, vaiche gustar!
do que case nunca saio. é coma unha receita.
Durmo agachada e quente Teslle que botar fariña
nun libro de nanas imponente. que trae Garfio dende China
Para comer, moita aventura, surcando os sete mares
e algunha que outra confitura. con tempestades a pares.
A todos animo a ler Despois amasar axiña
porque si, por pracer. con auga fresca da Fontiña.
As lecturas son amigas, Mistúralle, se queres, zucre
axudan a sentir alegría. ou cabaza da Cincenta,
Os nenos e nenas que len de Brancaneves a mazá,
viven aventuras cen. mel da Carapuchiña
Gústame ler, gústame rir, e por riba chocolate da
gústame vervos á biblioteca vir. casiña.
Disfruto cos contos que contan historias Pero cando no forno a metas
de meigos, de bruxos, de nenos e norias. ollo que non estea a bruxa,
Polas tardes saio ao patio do cole, pois se tropezas e caes
xogo ao fútbol e meto moitos goles. ficas ti convertido en galleta.
No cole de Domaio gústame vivir Isto díxomo Pinocho,
porque cos nenos estou sempre a rir. Ti o cres?
Deixo voar a mente Eu so un pouco.
cando me mira a xente. E antes de rematar
Viaxo a moitos lugares algo che quero contar:
surcando todos os mares. como a vida é tan dura
Vente axiña comigo lánzate á lectura.
a esta aventura, meu amigo. Xa sei quea ti che iría mellor
Busco un libro de maxia que che falara do ordenador,
que me leve a outra galaxia. pero non o quero facer
Se vés comigo ler, mentras ler sexa un pracer.
moitas cousas poderás ser, Polo tanto, meu amigo,
dun barco o seu capitán, vén á biblioteca comigo,
un heróe de antifaz, libros a cachón terás
unha princesa ou un león… e con eles disfrutarás,
todo isto conseguirás e se o fas por afección
cos meus libros mellor ca por prescripción,
e a túa imaxinación. porque se non o tes
44

47. OUTRAS COUSAS DA BIBLIOTECA
Concurso de postais.
Concurso de cabazas
Benxamín (Rodeira-Edebé) gustou a grandes e pequenos cos seus contos
e os seus debuxos e caricaturas.
Pasámolo moi ben cos contos de Iago (contacontos de Xerais-Anaya).
45

48. Para celebrar o Día do Libro leváronse a cabo 2 actividades:
• os nenos dende 1º ata 6º fixeron a lectura continuada do Quixote,
• os nenos de 2º recitaron e escenificaron un montón de poesías.
46

49. Un acontecemento especial.
Na casa de Nerea de 4 anos houbo un
acontecemento moi especial, naceron tres años
e chamáronos: Blanquita, Arco Iris e Rosita.
Como a nai ovella non podía cos tres, Nerea
axudaba dándolles o biberón.
Nerea quere amosárvolos
47

50. EL
JUEGO
DEL
TORNILLO
48

51. Unha árbore
feita de
nomes
¡Que orixinal!
O Carteiro Real
recolleunos as cartas aos
nenos e nenas de Ed.
Infantil e 1º Ciclo, pero
díxonos que o mellor
regalo son os amigos.
Papá Noel trouxo
lambetadas para todos
os que se portaron ben
durante o ano.
¡Canta xente no
festival de Nadal!
O ximnasio queda
moi pequeno.
Tarxetas postais feitas con todo tipo
de materiais.
¡Que paisaxes
tan bonitas ¡
Os de cuartos
son uns
verdadeiros
artistas.
Os festeiros de quinto déronos moi bos
consellos para pasar o Nadal e comezar o ano
2008.
49

52. OS DESEXOS DOS NENOS E NENAS DE 4º
PARA UN MUNDO MELLOR
Que non haxa contaminación.
Que todos compartamos o que temos. Tamara
Lorena
Que todas as persoas teñan unha Que todos teñamos os médicos e as
vivenda digna. medicinas que precisemos.
Marcos Jennifer
Que non haxa abusos por parte dos
que teñan máis poder.
Que todos os nenos e nenas poidan ir ao
María
colexio.
Rodrigo
50

54. Que ningunha persoa pase fame. Que todas as persoas teñan traballo.
Eva Alex
Que que non se cometan Que haxa paz no mundo.
Nicolás
inxustizas con ninguén.
Noa
Que non haxa nenas e nenos Que todas as persoas coidemos
abandoados. aos animais.
Andrea Sergio
51

56. VIAXAMOS COA FAMILIA
VIAXE A VALENCIA
En Semana Santa fun a Valencia. Alí vin as FALLAS.
Había fadas, xenios, galiñas e moitas cousas máis. Tamén
vin a MASCLETÁ, que son fogos, e as falleiras.
Visitei o MUSEO DAS ARTES E DAS CIENCIAS. Había
tiburóns, golfiños, medusas, focas, baleas, paxaros, etc.
Despois vin un circuito de motos.
Aloxeime cos meus pais e o meu irmán nun hotel que está a
carón do centro comercial Boaire que é o máis grande de
España.
Lorena de 4º
Lorena no Museo das Artes e das Ciencias
VIAXE A ASTURIAS
Este ano fun de vacacións de Semana Santa a Asturias coa miña familia, dous amigos e
as súas familias.
Na viaxe de ida visitamos AS MURALLAS DE LUGO.
O xoves fixemos a ruta de Seimeira, onde miramos unha cascada preciosa de varios
metros de altura. Pola tarde fomos ao museo do pan onde nos ensinaron como se
sementaba o trigo, como se recollía, como se moía no muiño e como se facía o pan.
Logo probámolo, ¡que bo estaba!.
O venres fomos a un museo etnográfico e despois visitamos Ribadeo e Castropol.
O sábado estivemos na feira do queixo en Taramundi.Á tarde cando pasamos polo porto
de montaña de Garganta, empezou a nevar.
O domingo, cando nos levantamos pola mañá, estaba nevando. Xogamos coa neve e
fixemos un boneco. Despois volvemos a Domaio.
Rodrigo de 4º
Rodrigo, Sergio e Brais nas Murallas de Lugo e disfrutando da neve.
52

57. ¡GRAN REPRESENTACIÓN
DO CONTO SOLIDARIO ¡
“ FÁTIMA UNHA INTRÉPIDA
EXPLORADORA”
¿Verdade que estamos todos moi
guapos?
¡Bota a nasa a modo que vas
asustar as nécoras ¡
Agora que xa están saniños
bailaremos un pouquiño.
¡Aínda non fixeron nada e xa
pararon para comer o bocadillo!
Non sei se chovera moito pero polo
menos pasarémolo moi ben.
Personaxes:
Médicos/as e enfermeiros/as : Ed. Infantil
Chapuceiros sen fronteiras :1º e 2º
Poboado veciño: 3 º e 4º
Habitantes de Moharizo : 5º e 6º
Outros personaxes do conto: curandeiro,
53 reporteira, exploradora, indios ...

58. Ilustrado por Iria Soto e Jessica Miranda. 5º Primaria
1) Moharizo é unha lonxana e afastada aldea. 2) Pero cando Rayco tira da corda o seu
O Sol está no solpor e unha ringleira de nenos caldeiro sae baleiro;o neno berra desesperado
agardan para coller auga dun pozo do que só se Daida o tranquiliza. Reparten a pouca auga
pode sacar auga dúas horas na semana.. que recolleran e voltaron as súas casas
satisfeitos.
3) Debaixo dunhas
palmeiras unha nai
4) Ufrín canta e baila ao
non sabe como
redor dos enfermos
axudar ó seu fillo,
implorando aos seus
ten fiebre e o
deuses.
quot;curandeiroquot; Ufrín
A situación era límite.
non atopa as plantas
Neste tempo unha
necesarias para curar
reporteira e fotógrafa
interesouse por aquel
pobo. Polo día tiraba
fotos e pola noite
mandaba mensaxes a
redacción da súa revista.
Así, Fátima unha
intrépida viaxeira,que
facía amigos por todo
canto sitio ía, enterouse
da existencia de
Moharizo e decidiu
chegar ata alí.
5) Fátima.- Quérovos axudar. Coñezo 6) - Abre a boca - Di aaaaaaaaaa....- Saca a lingua ...uiiiiii
a enfermeiros e médicos que virán que mala pinta !!! ... enfermeira este neno precisa xarope.
axiña. - Imos ver a temperatura.... (poñen a man na frente dun
enfermo) – Temperatura altísima.Termómetro -Temos
Xefe.- Graciñas Fátima.
que revisar os oidos. O que me temía ¡Infección!! -
Doutora prepara a inxección!!!!!
54

59. 7) Un equipo de persoal sanitario permaneceu en Moharizo pero os problemas
de auga continuaban. Fátima pensou nos seus amigos constructores.
9) A noite oscureceu toda a aldea e Rayco
quedouse a durmir. Estaba inquedo, revolvíase
8) Arquitecta.- Boas! Somos “ Chapuceiros sen fronteiras no chan, algo lle estaba a pasar, soñaba...........
que facemos obras case enteiras”Fátima.- Oh fantástico!
Aquí hai moito que facer.Arquitecta.-Manolo, pásame eses
planos.( Ao remate do traballo un fantástico depósito
recollía tódalas augas do río subterráneo).
10) Rayco.- Quen sodes?
Porqué ides vestidos dese
xeito? De donde é que
vindes?Indios.- Jau Rayco,
somos da tribu dos Siux,
xentes que habitan moi
lonxe, ao outro lado do mar.
Estamos no teu soño pero
cremos que temos algo que
11)Rayco.- Non é posible que nos axudedes, estades no meu soño.
vos pode axudar. A nosa
Indios.- Nos coñecemos o teu desexo máis querido “Que veña a chuvia”.
danza fai milagres.
Rayco.- Sí , é certo, pero todo eso é imposible. Nen danza, nen milagres,
nen chuvia, nen indios Siux.
Indios.- Non tes nada que perder. Danza con nos, Rayco.
12)A rapariga sorría, unha nova
axuda estaba a chegar pois o que
estaba a acontecer en Moharizo corría
de boca en boca. En toda a contorna
se falaba do que alí estaba a pasar.
Os habitantes dun pobo cercano pero
que non tiña os graves problemas de
Maharizo reuníronse e decidiron
mandarlle aos profesionais máis
prestixiosos en agricultura, pesca e
ensinanza.
14) Despois de toda a
axuda recibida, os
habitantes de
Maharizo sentíronse
moi ledos porque tiñan
vivendas, alimentos,
sabían ler e estaban
sans. Para celebralo
organizaron unha
Conto escrito e representado polos alumnos grande festa.
do CEIP Domaio. Día da Paz 2008.
55

60. 56

61. UN OBRADOIRO DE PIÑEIROS MANSOS
O mercores 30 de outubro os cursos de 5º e 6º
achegámonos ata a praia de Barra acompañados por
nosos “profes” e por Tomás e Jorge, persoas
relacionadas coa Comunidade de Montes de Domaio.
Nesta saída, Jorge e Tomás, nos fixeron comprender
como as plantas vanse adaptando ao medio no que
viven e así o bosque de piñeiros mansos que alí hai,
aguantan os temporais medrando xuntos e con pouca altura, dobrando as súas copas
para que o vento non os dane.
Despois baixamos a praia, e observamos a
vexetación que medra sobre as dunas que axuda
a conservalas, por iso cando andabamos sobre
as dunas, Tomás pediunos que intentaramos non
pisar estas plantas.
Baixo a sombra do piñeiral
merendamos sen manchar a
natureza, pois os papeles e
plásticos os iamos metendo
nunha bolsa que botamos
no contedor do colexio. Pero as mondas de mandarinas ou os
carozos das mazás, podiámolas tirar porque son biodegradables.
Disfrutamos dun día esplendido e trouxemos para o “cole” piñas
dos piñeiros mansos (foto nº1).
As piñas foron abrindo e uns piñóns enormes saíron (foto nº 2).
Botámolos en auga e, despois metímolos na neveira (foto nº 3).
Pasadas dúas semanas sacámolos da neveira, e
plantámolos en macetiñas (foto nº 4). Os piñóns
foron xerminando, e pasados uns días xa medraran
coma dez centímetros máis.
Cos piñóns tódos os nenos do colexio participaron
na súa plantación (foto nº 5) e agora temos un
viveiro de
piñeiros mansos
(pinus pinea ).
Agora temos que
agardar unha
sabia (un ano ) para transplantalos a terra.
Que bonita é a nosa paisaxe.
Témola que coidar !!!!
Por Uxía Veleiro Carril e Iván Currás González.
5º de Primaria.
57

62. Por Rubén Pequeño e José Carrera de 5º de Primaria.
Pensaches algunha vez que se deseparece unha especie, por pequena que nos pareza,
pódese por en perigo todo o ecosistema?
O bosque ou a fraga como queirades chamarlle e ese espazo donde, como todos sabemos,
habitan moitísimos seres vivos: coellos, raposos, esquíos, gaviláns, infinidade de insectos,
árbores enormes, plantas pequenas, bueno a lista é interminable.
Cando imos ao bosque de merenda, ou imos pasear ou xogar cos amigos disfrutamos de
momentos divertidos e non nos
decatamos de que as fragas están
expostas a perigos que as poden
destruir, como por exemplo os
incendios.
Por iso o traballo medioambiental
que Uxía, Iria, Iván, Rubén e Jose
realizamos, o enfocamos a resaltar
este perigo que os nosos montes
sufriron hai dous veráns, no 2006.
Confeccionamos un mural donde
un bosque estaba en perigro por
culpa dun conductor que tiraba un
cigarro sen apagar dende o seu
coche. Logo, lle colocamos un
lema,
“Se o bosque non queres queimar, non tires o cigarro sen apagar”
E como quixemos compartir con outros nenos do Colexio a nosa experiancia, construimos
unha maqueta que representaba unha frondosa fraga chea de plantas e árbores, co seu río,
diferentes animais e unha familia disfrutando dun fermoso día. Pero tamén había grandes
rochas sen vexetación, espidas. Que é o que pasara? Pois que un incendio queimara a
vexetación, logo viñeron fortes chuvias e arrastraron toda a terra que cobría as rochas.
Unhas das consecuencias destes desastres son: por un lado que se rompe a cadea alimentaria
coa desaparición de vexetais e animais que lle servían de alimento a outros seres vivos e por
outra parte estes desastres favorecen a erosión.
Para facer máis divertida a visita doutros compañeiros, tiñamos nuha caixa pechada con
compromisos para ser responsables co medioambiente e cada neno collía un por un buraco
que tiña a caixa e despois llo lía a todos.
Uxía e Iria elabaron unha pegatina alusiva que lle dabamosa cada un dos visitantes.
Finalmente, temos que dicir que o tempo que traballamos en grupo foi tan divertido que
mentres elaborabamos os murais compuxemos un rap que lle cantabamos aos outros nenos
cando nos viñan ver para contarlles as nosas experiencias.
58

63. O PAPEL TES QUE RECICLAR
SE MENOS ARBORES QUERES TALAR
Este foi o lema co que titulamos o noso mural. Neste
traballo participamos Brais, Jéssica, Lucía. Patricia,
Laura e Josi, de 5º de primaria.
Sobre todo pasámolo moi ben!!!! O mural tiña
molinillos de papel, coches de cartón, casiñas feitas
de caixas, debuxos, un bosque e uns nenos que
tiraban os papeis no contedor blanco.
Viñeron nenos/as de distintas clases para velo e
nós lles explicabamos que era moi necesario
reducir o consumo de papel para evitar que
talaran tantas árbores.
Tamén propoñiamos a reutilización dos papeis;
unha opción sería usalos polas dúas partes, ou
aproveitalos para facer manualidades por
exemplo elaborar novo papel a partir dos papeis
de periódicos.
Para iso temos que cortar cachiños de papel e
os metemos en auga, despois disto triturámolos
coa batidora ou amasamos coas mans e
engadímoslle cola (non é necesario pero queda
mellor). Removemos. Ten que quedar unha pasta grisacea.
Poñemos a pasta sobre unha tela; poñemos outra tela
enriba, e con un rodillo coma os das empanadas,
estiramos a pasta tratando de que bote a auga.
Deixamos secar uns cantos días. E xa podemos pintar
nela!!!!
Necesitas: papel de periódico, auga, batidora, 2 telas
e paciencia.
Advertencia: isto é mellor facelo coa supervisión dun
adulto.
Laura Carrera,
Josué Calvar de 5º de Primaria.
59

64. “Non tires o aceite usado pode ser reutilizado”
Por Henar Alvarez Pequeño e Patricia González Garrido 5º Primaria.
Ana, Marta, Jéssica, Henar e Patricia somos un grupo de compañeiras que traballamos
sobre os perigos que provocan os aceites que se botan polos vertedoiros das nosas casas
despois de fritir e que van parar ao mar ou aos ríos.
!!!
RESULTA PERIGOSO PARA OS PEIXES E AS AVES
Como sabedes, o aceite flota na auga, entón forma unha capa pola superficie que non
deixa osixenar a auga, logo se a auga non está osixenada os peixes non poden realizar a
función da respiración con normalidade e poden morrer.
As aves tamén sofren se atopan aceite na auga pois énchenselles as plumas de graxa e
non son quen de chegar ata o fondo na procura do seu alimento.
O noso lema é “ Non tires o aceite usado, pode ser reutilizado”
Pero preguntaredes o que se pode facer con ese aceite que está tan negro e que tamén
resulta moi perxudicial para o noso sangue, pois damos dúas ideas, unha é facer xabón,
nosas avoas seguro que lembran como se fai, pois hai tempo era moi habitual elaboralo
na casa e a outra opción sería ir recollendo aos poucos nunha botella e tiralo a un
contedor especial para estes aceites que se atopa enfronte da iglesia da parroquia de
Domaio.
Para comunicarllelo a todos
os nenos do colexio e llo
dixeran as súas nais e pais,
confeccionamos un mural
sobre o que explicamos o
perigoso que resulta que os
aceites cheguen ata o mar.
Experimento.- Puxemos un
recipiente con auga e outro con
auga e aceite.
En cada recipiente botamos unha
boliñá de algodón que simulaban
uns parruliños.
O parruliño na auga limpa non
tiña problema para ir en busca de
comida ao fondo, pero o outro
parrulo non se podía mergullar.
Quen lle lo impedía???????
Realiza esta experiencia !!!!!!
60

65. MATEMÁTICAS – CONSUMO – ECOLOXÍA
Por Lucía Otero e Brais Solla de 5º de Primaria.
Observando nos primeiros meses do curso que a maioría dos nenos
traían envolta a merenda en papel de aluminio… calculamos que:
Se cada envoltorio mide 30 cm.
30 cm x 5 días/semana = 150 cm que gasta un neno/semana.
1´5 m x 37 semanas que ten o curso = 55´5 m neno/curso.
55´5 m x 150 rapaces que ten o colexio = 8.325 m
Durante o curso todos os nenos do colexio
gastarían unha media de 8.325 m de papel de
aluminio.
¡FIXÁDEVOS QUE ESAXERACIÓN!
Postos un a continuación doutro faríamos un
camiño de Domaio ata Moaña.
Neste momento os nenos e nenas do colexio traemos
a merenda en envoltorios máis ecolóxicos como as
bolsiñas de tea ou en envases plásticos reeutilizables.
Agardamos que aos lectores e lectoras deste xornal
lles sexan útiles as nosas aportacións para o coidado
do medioambiente e así ser cidadáns máis
responsables.
Se precisades máis información podedes entrar
nestas páxinas web:
www.reboreda.es www.voznatura.es
www.ecoembes.es www.ecovidrio.es
www.adega.info
www.ecopibes.com (esta páx. ten xogos ecolóxicos)
61

66. Andrés Reboreda, no CEIP. Domaio, explica de xeito activo, a
alumnos e familias, a Compostaxe Doméstica con Bokashi de EM
(Microorganismos Efectivos)
Para sensibilizar aos alumnos e as nosas familias da necesidade de que cada persoa debe
realizar accións individuais que axuden na loita contra o efecto invernadoiro, os
Profesores do CEIP. Domaio puxéronse en contacto con Andrés Reboreda que, dun
xeito sinxelo, ameno e activo, explicounos, aos nenos e nenas e as nosas familias, un
método doado de tratar o lixo orgánico que se produce nos fogares, evitando así que
sexa queimado, coa consabida producción de gases nocivos, ó mesmo tempo que
podemos contribuir a mellorar a calidade dos solos das nosas veigas e dos nosos
montes.
Foron varias as xornadas que Andrés Reboreda pasou no colexio de Domaio, nun
principio planificando e despóis levando a práctica actividades de concienciación
medioambiental.
Nestas xornadas elaboramos Bokashi de Microorganismos Efectivos, aprendimos como
se trasforman os desperdicios das comidas en compóst por medio do bokashi, levamos o
compóst a nosa horta e despóis de misturalo coa terra e agardar 15 días, fixemos
sementeiros de chícharos, cenorias,cebolas, leituga, coles, prixel, pepinos e prantamos
patacas na horta.
Queremos agradecer a Andrés a súa colaboración.
Nais e pais preparando Bokashi que
levaron a súas casas nuha bolsiña ben
pechada para que non lle entrara o
aire. Para usalo agardaron de 15 a 20
días.
Ingredientes do Bokashi:
Salvado de trigo máis agua sen cloro
con melaza de cana de azucre e
microorganismos efectivos.
62

67. A NOSA FELICITACIÓN
PARA
LOLA, BEA E ROMINA
Vaia a nosa felicitación para Lola, Bea e Romina,
encargadas de atender ós nenos no comedor, que
despóis de escoitar as instruccións de Andrés
Reboreda estiveron dispostas a realizar compostaxe
doméstica cos residuos que se producen a cotío.
Deste xeito participan no Proxecto Medioambiental
do Colexio, reducindo o lixo dos contedores e
proporcionando o compóst que mellora o solo da
horta, devolvéndolle á terra microorganismos e
nutrientes re-equilibrantes.
Por unha agricultura ecolóxica e a mellora dos nosos solos !!!!
Dende estas páxinas animamos a todas as familias a fabricar compóst cos residuos
orgánicos tanto cos restos das comidas como cos restos vexetais das veigas.
Todo é poñerse. As xeracións futuras volo agradecerán.
Un repaso ás nosas actividades composteiras:
Nunha primeira sesión Andrés explicounos, aos alumnos de 5º e 6º, en que consistía o
Bokashi de EM e con él, elaboramos este producto.
Metímolo nunhas bolsas, ben pechado e sen aire. Así estivo 20 días, e xa estaba
preparado para mesturalo cos residuos orgánicos e logo elaborar compóst.
Noutra sesión levamos o compóst que se conseguiu cos residuos do comedor. O
levamos a horta donde tentamos facer agricultura ecolóxica. Alí mesturamos o compóst
coa terra, tapamos con plásticos e agardamos 20 días.
Por último, nesta terra enriquecida con microorganismos e nutrientes re-equilibrantes,
botamos patacas, mentres os nenos dende infantil ata 4º de primaria fixeron sementeiras
de productos da horta: cenorias, cebolas, prixel, leitugas, tomates, pepinos…
Por Marta Castro González e
Ana González Suárez. 5º Primaria.
Para saber máis:
www.reboreda.es
63

68. A PÁXINA DA NUTRICIÓN “ as merendas no recreo ”
Ter unha boa alimentación é unha das preocupacións das nais e dos pais dos nosos alumnos e
como sabedes, os profesores dedicamos atención especial a este tema polo importante que é
para o desenrolo dos nenos unha alimentación axeitada.
A miúdo cando lle preguntamos aos especialistas en nutrición consellos para que os nosos
nenos estean correctamente alimentados responden que isto resulta moi doado de conquerir se
os nosos fillos manteñen unha dieta equilibrada.
Unha dieta equilibrada é a que está formada polos alimentos que aportan unha cantidade
adecuada de todos e cada un dos nutrientes que necesitamos para ter unha saúde óptima, polo
tanto a dieta debe ser variada sendo aconsellable consumir productos frescos e de tempada.
Pero con frecuencia abandonamos os bos hábitos alimentarios debido a falta de tempo e
algunhas veces por comodidade.
Aproveitamos dende este periódico escolar para animar as familias dos nosos alumnos a que
coiden a dieta dos seus fillos e por iso adxuntamos en “ folla solta ” unha pirámide de alimentos
donde se atopan algunhas
recomendacións que poden ser útiles.
Nesta foto podemos ver a un grupo de
nenos dispostos a tomar a súa
merenda de recreo.
A maioría cun bocadillo,
“e vaia bocadillos”, de chourizo,
xamón, queixo, chocolate, mantequilla
con mermelada …. mmmm…
cando chega esta hora están ansiosos
de botarlle o dente,
(dígovolo eu que os vexo).
Pero tamén están os que traen froita,
mazáns, naranxas, ameixas e non
falta un iogurt.
E para beber, augua, simplemente
agua. É que hai algo mellor ? Todo san e saudable !!!!! Así están de contentos !!!!!
Rematamos a páxina facendo un chamamento ás familias sobre o consumo de certos productos
que están moi de moda, que teñen un bo marketing por iso son tan atractivos para os nosos fillos
pero pensade que moitas veces a publicidade é enganosa.
Referímonos ao ABUSO de zumes envasados, ao ABUSO de actimeles ou similares, ao ABUSO
de bollería envasada e repleta de graxas.
Co uso continuado e abusivo deste tipo de productos se lle introducen no corpo dos pequenos,
grandes cantidades de azúcares facendo traballar en exceso ao seu fígado; por outro lado algúns
productos din que reforzan ao organismo fronte as enfermedades pero deste xeito, o organismo
non as fabrica él mesmo polo tanto deixará de realizar certas funcións importantes na defensa das
agresións externas; e que dicir das graxas, creo que xa todos sabemos os perigos do colesterol.
CEIP Domaio, 2008.
64

69. 6º DE PRIMARIA 1999-2008
65

70. 66

71. 67

72. 68

73. Diana Katia Jairo Andrea Yaiza
Alex
Tania
Raquel Jennifer Aarón
Lorena Saúl
Cristian
Jessica Carlos Silvia Iván

74. Un ano máis chega o colexio de Domaio a festa
dos MAIOS. Este costume é moi antigo e non se
dá so en Galicia senón que aparece, con distintas
formas, por todo Europa e por outras partes do
mundo.
Na cultura tradicional, que é fundamentalmente
rural, teñen moita importancia os cambios de
estación, pois son os que marcan os traballos no
campo.
Este é o maio
máis enrolado
no C.E.I.P.
Domaio
Imos todos a
celebralo
O MAIO é o triunfo da primavera, gracias a
ela temos un montón de xestas, de fiuncho, de
calas, de margaridas, pampullos,... pero nos
meses de primavera (Marzo, Abril, Maio), é
cando poñémos a semente para que ó cabo
duns poucos meses, a terra nos regale os seus
froitos.Nesta época sementámos o millo
despois de labra-las patacas, as viñas xa están
botando os gromos que se converterán en
fermosos acios.
Os maios son forma pero tamén son copla, canción.
Os nenos/as cantamos arredor do maio, cantámoslle
á primavera, pero tamén aproveitamos para falar do
que pasa na parroquia, no país ou do que vemos nos
medios de comunicación. E, ¡como non, tamén nos
encanta criticar ós nosos mestres.
Escoitemos xa como cantan os maios deste ano.
Que isto nos sirva para respetar e coidar un pouco
máis as flores, as árbores e plantas que nos rodean.
Este é o maio
cheiño de flores
fiunchos, cartuchos
pampullos de colores
Despedimos aos de sexto
Con moitísma dor
Botarémolos de menos
A súa alegría e o seu
humor.