2. Nun pobo grande e alegre de Lugo había unha casa vella, grande,
coas ventás sucias e os balcóns agrietados. As tellas movidas
tan a punto de caerse que, cando sopraba o vento, facían ruídos
estranos.
Ao seu carón había unha palmeira e unha roseira con tres flores
brancas.
Un día nubrado e ventoso, con temperatura media de primavera,
chegou unha familia de pantasmas coa intención de vivir alí. Eran o
pai, a nai, os avós paternos e os maternos, tres nenos e dúas
nenas.
3. O pai chámase
Gus; é gordo, un
pouco baixo e o
máis divertido de
toda a familia ( e
iso que os seus
fillos son moi
gamberros).
A nai chámase Nana; é guapa,
alta, delgada e a máis
traballadora.
Os adultos empezaron a
desfacer as maletas
mentres os nenos corrían
por toda a casa para ver
todo.
4. Despois dunhas horas viñeron uns
nenos e entraron. Viron cousas
brancas voando e asustáronse
moito.
Empezaron a correr e berrar
mentres fuxían. Agocháronse detrás
da palmeira, todos abrazados e
tremendo.
pasou o que
eles
pensaron que
era unha
eternidade,
oíron un
sssshhh,
sssshhh,
ssshhh que
se ía
achegando
cada vez máis.
5. Case se facíanpis do medo peroestaban moicaladiños.O maior atreveusea mirar e viu queos pantasmasestaban xa moipreto deles.Mandoullesescapar aospequenos paradetrás da casa eel prantouse nomedio paradefender aosseus irmáns.
Os seus irmáns estaban
observando, desDe o seu
escondite, todo o que
pasaba.
Os nenos pantasmas tamén
estaban observando desde a
ventá da casa e baixaron a
ofrecerlles a Coca Cola.
6. Foron
achegándose
uns a outros
moi despaciño.
un paso eles, un
paso as
pantasmas...
tentaron
chocar as mans
pero non
poideron
porque as
pantasmas son
transparentes.
Trouxéronlles o
refresco e algo de
comida da súa casa,
Comeron todos
xuntos.
os nenos
sorprendéronse ao
ver pasar a comida
por dentro do corpo
das pantasmas.
EmpezaroN a rirse e
así fixéronse amigos.
a nosa inspiración para escribir este conto foi o cadro
"diálogos calados", do pintor xoán guerreiro.
4º de ed. Primaria - Ceip de vite
Santiago de compostela - febreiro 2015
