1. Informe Asoar-Armega:
Sobre la problemática actual na Pesqueria do Polbo nas Augas Galegas e as responsabilidades
da Conselleria do medio rural e do mar.
Na presente situación, a nosa organización ten analizado os aspectos fundamentais que están a
complexizar unha saida razanoable e beneficiosa para os mariñeiros e armadores da pesquería do
polbo e para implantación dun sistema de explotación científico, moderno, seguro e sustentable
tanto a nivel social como biolóxico. Neste terreo cobra unha especial importancia a falla de
competencia, transparencia e falla de dialogo da Consellería do mar.
Neste sentido, decir que non basta con constatar un descenso de capturas respecto do ano 2010 para
impoñer calquer tipo de medida e calquer plan de xestión da pesqueria do polbo. Basta seguir as
diversas declaracións dos responsables da Conselleria para observar este problema de
plantexamento e, lamentablemente, un autoritarismo totalmente desfasado e carente de bases
mínimamente racionais, que se pretende validar con medias verdades e falsedades manifestas.
Así, o secretario Xeral, manifesta que se ten analizado a situación biolóxica e extractiva e para iso e
para concluir que a situación nestes dous terreos non é satisfactoria compara uns supostos resultados
de capturas (non existentes na base estatística da Conselleria: pescadegalicia.com) dos anos 2012-
2011 cos de 2010, aos que califica de excepcionais. Sin embargo para calquer profesional e non
digamos xa experto en pesquerias este tipo de analise non se pode facer pois sería necesario avaliar
(con datos certos e constrastados) as campañas extractivas que se corresponden cos ciclos
biolóxicos da especie que se pretende analizar. O polbo, é unha especie de ciclo de vida moi curta e
que se nutre cada ano-- a partires da mitade de cada ano-- cos xuvenis que entran xa en peso de
captura procedentes das postas do ano anterior. E necesario pois analizar as campañas productivas
da pesqueria e non os anos naturais. Apelar a continua repetición da palabra sustentabilidade é
abusar da falla de coñecementos especializados dos medios de comunicación e ademáis basearse
nun estudo da pesquería que a todas luces non existe, non é o mellor camiño para a sustentabilidade
nin biolóxica nin social. Nin por suposto autoriza a tomar calquer medida ocurrente cuxa
efectividade está por demostrar. Si existira ese estudo, poderíamos saber o stock productivo
comercial de que dispoñemos para a próxima campaña, as abundancias nas diversas zonas do litoral
galego...etc etc, pero nada de esto se sabe, pois ese estudo non existe.
Ademáis, ten que existir unha proporción nas medidas a tomar e a situación real . No noso anterior
escrito decíamos :
“ Asoar-Armega ten revisado as estatísticas de capturas de todolos portos galegos donde se
desembarca só polbo procedente das nosas augas costeiras e os resultados mostranse na tabóa e
gráfica seguintes:
Campaña Final-Veda--fin ano Inicio-ano seguinte--Veda Total Campaña
Tm-totais Tm-totais Tm-totais
1997-1998 1.593.344 1.178.357 2.771.701
1998-1999 1.599.259 1.319.373 2.918.632
1999-2000 1.050.769 674.336 1.725.105
2000-2001 1.154.596 1.001.914 2.156.510
2001-2002 764.856 894.294 1.659.150
2002-2003 1.033.850 777.167 1.811.017

2. 2003-2004 1.177.422 1.198.312 2.375.734
2004-2005 1.320.497 682.895 2.003.392
2005-2006 608.765 415.295 1.024.060
2006-2007 897.066 699.037 1.596.103
2007-2008 1.097.042 842.082 1.939.124
2008-2009 1.086.091 437.100 1.523.191
2009-2010 953.906 1.177.233 2.131.139
2010-2011 1.413.911 1.044.641 2.458.552
2011-2012 1.071.359 480.075 1.551.434
2012-2013 854704 471.181 1.325.885
2013-2014
Si atendemos aos datos, podemos concluir que si ben as dúas últimas campañas (2011-2012; e
2012-2013) non son boas, e que nos últimos anos non se ten recuperado ( a pesar do que decía non
fai poucos anos a propia Consellería no querendo nin facer veda) os nives de finais dos 90, non se
pode decir que estemos a experimentar unha situación de emerxencia que xustifique unhas medidas
como as propostas actualmente, tendo en conta que a captación de xuvenís depende de moitos
outros factores que a actuación dos pescadores artesanais, entre outros factores cabe mencionar :
os climático-oceanográficos (recoñecidos pola propia Consellería) e de contaminación e perda de
zonas productivas
De feito, na campaña 2005-2006, os resultados foron moito peores que os actuais e a ninguen se lle
ocurriu semellantes medidas como as propostas actualmente. “
Pois ben, a Conselleira do rural e do mar, ten respostado que a cuesstión é que non queren deixar
que a situación chegue aos niveis de de 2005. Loable intención, pero non sería máis sinxelo
decatarse que si aquela situación se superou e se chegaron aos niveis excepcionais que dí o seu
Secretario xeral no ano 2010, foi por tomar unha serie de medidas concretas que nada teñen que ver
coas medidas que agora se queren impoñer desde a Conselleria. Xogar a confusión, as grandes
0
500.000
1.000.000
1.500.000
2.000.000
2.500.000
3.000.000
1997-1998
1998-1999
1999-2000
2000-2001
2001-2002
2002-2003
2003-2004
2004-2005
2005-2006
2006-2007
2007-2008
2008-2009
2009-2010
2010-2011
2011-2012
2012-2013
2013-2014
F-veda--F-anoI--ano--I-veda

3. palabras e as medias verdades non vai a axudar nada a sustentabilidade nin biolóxica nin social.
Igual, que non axuda nada estar a falar continuamente de actitude dialogante para a continuación
engadir que o que xa está escrito non se pode poñer en discusión e que é a Consellería quen decide e
que xa está todo ben decidido. E do mesmo modo aludir a equipos fantasmas coa Federación de
Confrarías do que ninguén temos noticia nin coñecemento. Nin papeis que demostren a súa
existencia.
Pensamos que non se pode tratar de confundir a opinión pública nin ao sector, equiparando o
necesario control das nasas e os niveis extractivos (como calquera outro aparello) cunhas medidas
que dificultan enormemente o traballo aos profesionais do mar e que ademais xeneran e van
xenerar situacións de risco. Existen solucións alternativas que calquera que coñeza medianamente o
mundo do mar podería propoñer.
Parécenos que toda esta posta en escea de man dura e repentino interese pola sustentabilidade (
como é posible que esta mesma Consellería se atrevese a decir no ano 2010 que a pesqueria do
polbo xa estaba recuperada e nen sequera facía falla veda), que esta repentina postura de autoridade
non é nada máis que unha cortina de fume para tapar a mala situación xeral dos recursos
marisqueiros e pesqueiros en que a desacertada xestión da Conselleria ten levado aos diversos
subsectores do noso mar: donde están os grandes resultados esperados das bateas de reinstalación?,
como imos a arranxar os problemas da ameixa rubia na ría de Vigo e do berberecho en Arousa?, que
foi do Plan de Recuperación de zonas improductivas? Como imos facer para deter esta continua
baixada de prezos dos nosos recursos?...etc etc
En definitiva, parécenos que estamos diante dun equipo (a dirección da actual Conselleria do Mar)
esgotado e sen ideas e sen capacidade de diálogo que está a empeorar unha situación xa difícil de
por sí
En segundo lugar, creemos insistir na creación dunha mesa sectorial para elaborar un Plan de
Xestión do Polbo, racional, científico e sustentable a nivel social e biolóxico e que debe estar
formada por profesionais do mar que coñecen perfectamente o seu oficio e técnicos expertos en
pesquerías e comercialización independentes.
Por último, consideramos necesario facer un chamamento ao respeto entre tódolos profesionais do
sector e na convicción de que desta situación se sairá mediante o diálogo e a búsqueda de
compromisos entre os diversos intereses existentes e non pola práctica de coaccións ou ameazas de
ningún tipo.
Corcubión xullo de 2013