7. Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΑΠΟΥΛΗΤΗ - ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΘΛΙΕΣ
8. 12.000.000 έμειναν άνεργοι 12.000 έχαναν τη δουλειά τους κάθε μέρα 20.000 επιχειρήσεις κήρυξαν πτώχευση 1.616 τράπεζες πτώχευσαν 1 στους 20 γεωργούς ξεσπιτώθηκαν 23.000 αυτοκτονίες σημειώθηκαν σε ένα χρόνο αριθμός ρεκόρ 1932: 35.000.000 άνεργοι παγκοσμίως 5.000.000 στη Γερμανία ΠΗΓΗ : http://www.sansimera.gr/archive/articles/show.php?id=182&feature ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
9. ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΣΤΡΑΤΙΕΣ ΑΝΕΡΓΩΝ ΝΑ ΨΑΧΝΟΥΝ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ
10. Στην κορύφωση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, το 1932, χιλιάδες άνεργοι της Νέας Υόρκης στέκονται στην ουρά έξω από το Υπουργείο Απασχόλησης.
13. Η ΚΡΊΣΗ ΓΊΝΕΤΑΙ ΠΑΓΚΌΣΜΙΑ -ΑΝΕΡΓΟΣ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΖΗΤΑΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ
14. Ένας άνεργος Άγγλος διαδηλώνει: "Γνωρίζω τρία επαγγέλµατα, µιλώ τρεις γλώσσες, πολέµησα τρία χρόνια, έχω τρία παιδιά και δεν έχω δουλειά εδώ και τρεις µήνες. Το µόνο που ζητώ είναι µία δουλειά".
28. Η δε λύση που εφαρμόστηκε (και μυθοποιήθηκε), αυτή της αυξημένης σπατάλης κρατικών χρημάτων σε αντιπαραγωγικές επενδύσεις (σε σημείο να ξηλώνουν πλακόστρωτους δρόμους για τους ξαναπλακοστρώσουν απλά για να δίνουν μισθούς στους εργάτες) δεν έκανε τίποτα άλλο παρά να παρατείνει την κρίση (η οποία τελικά ξεπεράστηκε με τον πόλεμο).
29. Το κράτος ανέλαβε ρόλο παρεμβατικό, ρυθμιστικό στην οικονομική δραστηριότητα. Θα κυριαρχήσει στην Ευρώπη μετά το 1930. ΔΙΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
30. Ο Αδόλφος Χίτλερ 1889-1945, καγκελάριος της Γερμανίας από το 1933, με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης , στρατάρχη Πάουλ φον Χίντενμπουργκ (1847-1934). Ο τελευταίος συναίνεσε στην ανάληψη της αρχής από τους εθνικοσοσιαλιστές, παρά τις αρχικές του αντιρρήσεις
31.
32. Γελοιογραφία από τον αμερικανικό Τύπο, που σατιρίζει την οικονομική αφερεγγυότητα της Ευρώπης απέναντι στις ΗΠΑ. Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες αδυνατούσαν να αντιμετωπίσουν τα οικονομικά προβλήματα, τα οποία προκαλούσαν κοινωνικές εντάσεις στο εσωτερικό και έπλητταν το γόητρο τους στις διεθνείς οικονομικές σχέσεις. Αντιθέτως οι ΗΠΑ πέτυχαν με μία σειρά μέτρων, βασισμένων στον κρατικό παρεμβατισμό, τη μείωση της ανεργίας και την οικονομική τους ανάκαμψη.