1. Σχολική Βιβλιοθήκη 5oυΓυμνασίου Σερρών Με αφορμή τον εορτασμό των 100 χρόνωναπό τη γέννηση του δημιουργού, που οι ζωγράφοι αποκαλούσαν ποιητή και οι ποιητές ζωγράφο. Επιμέλεια παρουσίασης :Αρβαντά Αγγελική
3. Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών «από καιρό τώρα-και προ παντός στα χρόνια τα δικά μας τα σακάτικα-είθισται να δολοφονούν τους ποιητάς»
4. Μιλούσε μιαν άλλη γλώσσα, την ιδιάζουσα διάλεκτο μιας λησμονημένης, τώρα πλέον, πόλεως, της οποίας και είτανε, άλλωστε, ο μόνος νοσταλγός. «Ο εραστής», ΕΝ ΕΝΘΗΡΩ ΕΛΛΗΝΙ ΛΟΓΩ, 1957
6. 1907 21 Οκτωβρίου Γέννηση του Νίκου Εγγονόπουλου στην Αθήνα, δεύτερος γιος του Παναγιώτη και της Ερριέττης. Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
8. Η καθημερινότητά του «ήταν προγραμματισμένη σαν τα τρένα.Ζωγράφιζε από τις δέκα ώς τη μία και από τις έξι το απόγευμα ώς τις εννιά. Ολα γύρω του ήταν πεντακάθαρα και σιγυρισμένα. Ζούσε σαν αριστοκράτης, κι ας μην είχε λεφτά. Τους μποέμ δεν τους χώνευε καθόλου! Ομως η έλλειψη χρημάτων, γι' αυτόν που από αστική οικογένεια προερχόταν, έπαιξε μέγιστο ρόλο στη ζωή του». Νέλλη Ανδρικοπούλου Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
12. Μην ομιλείτε εις τον οδηγόν, 1938. Για μένα , ένα άστρο θα λέη μεσ ΄ στο συρτάρι το τραγούδι της χαράς μου με ένα πριόνι. Ας μη μ’ ακολουθεί κανείς. Όλοι μας , σαν μυθολογικοί πολυέλεοι και σαν αλεξικέραυνα ελάσματα , ας αναπαυθούμε. Μαζί με τα πουλιά , μ’ ένα πουλί , με δυο πουλιά». Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
13. Είν’ οι γυναίκες π’ αγαπούμε δάσητο κάθε δέντρο τουςείν’ κι ένα μήνυμα του πάθουςσαν μες σ’ αυτά τα δάσημάς πλανέψουνετα βήματά μας και χαθούμετότες είν’ ακριβώς που βρίσκουμετον εαυτόνε μας.Έχουνε οι γυναίκες π’ αγαπούμεθεία την ουσία, κι όταν σφιχτάστην αγκαλιά μας τις κρατούμεμε τους θεούς κι εμείςγινόμαστ’ όμοιοιγιατί οι γυναίκες π’ αγαπούμετην μεταδίνουν και σ’ εμάςαυτή τη θεία τους ουσία.«Ύμνος δοξαστικός για τις γυναίκες π’ αγαπούμε» 1948.Ποιήματα, Β΄.Ίκαρος, 1977 Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
17. Ο Καβάφης αποδίδεται από μια φωτογραφία όταν ήταν άρρωστος στο Νοσοκομείο. «Ο ποιητής παριστάνεται μέχρι τη μέση, με πλούσια μαλλιά και χαρακτηριστική χειρονομία με το αριστερό χέρι. Φοράει μεγάλο πράσινο μαντίλι στο λαιμό και καρό κόκκινο σακάκι. Το πρόσωπο του πλάθεται με τη βυζαντινοπρεπή τεχνική των λευκών γραμμών. Πίσω υπάρχει τμήμα τοιχογραφίας με άνδρα πού κρατάει ειλητό, με το κείμενο:«Δόκιμε Σοφιστή που απέρχεσαι εκ Συρίας και περί Αντιοχείας σκοπεύεις να συγγράψεις». Η επιγραφή ΚΩΝΣΤ. ΚΑΒΑΦΗΣγράφεται με κλασικά στοιχεία. 1948 Κ.Καβάφης Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
19. Για τους μεγάλους, για τους ελεύθερους, για τους γενναίους, τους δυνατούς, Αρμόζουν τα λόγια τα μεγάλα, τα ελεύθερα, τα γενναία, τα δυνατά, Γι’ αυτούς η απόλυτη υποταγή κάθε στοιχείου, η σιγή, γι’ αυτούς τα δάκρυα, γι’ αυτούς οι φάροι, κι’ οι κλάδοι ελιάς [...] ΜΠΟΛΙΒΑΡ, 1944 Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
20. Η επιστροφή των πουλιών Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
23. τον πόλεμο ή την ειρήνη ; την ειρήνη ν’αγαπιέσαι ή ν’αγαπάς; ν’αγαπώ Καζανόβας (ακουαρέλα) Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
34. Το 1945 ξεκίνησε πανεπιστημιακή καριέρα στο ΕΜΠ ως βοηθός στην έδρα Διακοσμητικής και Ελευθέρου Σχεδίου. Το 1969 έγινε καθηγητής στην έδρα Ελεύθερου Σχεδίου και εντεταλμένος στην έδρα Γενικής Ιστορίας της Τέχνης. Η ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία έληξε το 1973 με τη συνταξιοδότησή του. Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
37. Το 1958 του απονεμήθηκε το πρώτο Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική του συλλογή «Εν Ανθηρώ Ελληνι Λόγω», ενώ το 1966 τιμήθηκε για το ζωγραφικό του έργο με το Χρυσό Σταυρό του Γεωργίου Α'. Το 1979 θα του απονεμηθεί εκ νέου το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική του συλλογή «Στην κοιλάδα με τους ροδώνες». Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
40. Από τρελλούς κι από παιδιάμάθαμε την αλήθειααυτήν που απεσιώπησανκαι λογικοί και γέροιπέστε μου πόσοι νοσταλγοίζήτησαν να γυρίσουνκι όμως στο τέλοςδεν το έπραξανμη ξανανοσταλγήσουν.«Ου δύναταί τις δυσί κυρίοιςδουλεύειν» Η κοιλάδα μετους ροδώνες. Ίκαρος, 1978 1948 Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
45. Πέθανε στις 31 Οκτωβρίου 1985 από ανακοπή καρδίας. Η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών. Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
55. Το πρώτο έργο του με κοσμικό θέμα (1933) είναι ένα σχέδιο με μελάνι, με κεντρικό θέμα τον ίδιο, που παριστάνεται καθιστός μπροστά στο καβαλέτο να ζωγραφίζει. Η εντελώς επιπεδική σύνθεση περιλαμβάνει βυζαντινό αναλόγιο και περιρραντήριο. Πίσω ερείπια, λόφος και κάστρο. [...] Η τεχνοτροπία είναι βεβαίως «βυζαντινή». Η ανάπτυξη όμως των εικονιζόμενων στοιχείων έχει έναν προδρομικό υπερρεαλιστικό χαρακτήρα, δικαιώνοντας έτσι τα λόγια του: «Τον υπερρεαλισμό τον είχα μέσα μου» 1933 Αυτοπροσωπογραφία Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
56. Ο σημαντικότερος, πίνακας του βυζαντινού Εγγονόπουλου είναι η μεγάλη, σχεδόν ολόσωμη, Αυτοπροσωπογραφία του 1935, που σήμερα εκτίθεται στο Μουσείο Μπενάκη. Στο κέντρο δεσπόζει η όρθια (μέχρι τα γόνατα) μορφή του Εγγονόπουλου, με τη σε ζεστή ώχρα χρωματισμένη ρόμπα του ζωγράφου. Χαρακτηριστικά τα κόκκινα, σαν φλόγες, μαλλιά του και τα γυαλιά του. Κρατάει τα σύνεργα της τέχνηςΠίσω του, έντονα σχηματοποιημένη η Ακρόπολη από τη μια και ο λαϊκότροπος κρατήρας στην αριστερή πλευρά. Ο χώρος είναι ασαφής. Ενώ φαίνεται ότι εικονίζεται το ύπαιθρο, το χρώμα είναι εσωτερικού χώρου. Αυτή η ενότητα του χώρου είναι γνώρισμα της βυζαντινής τέχνης. Εδώ όμως, με την κουρτίνα που κρέμεται μπροστά από την Ακρόπολη, η απόλυτα επίπεδη, χωρίς καμιά προοπτική βράχυνσης, απόδοση των τραπεζιών δίνουν στον πίνακα μια πρώιμη υπερρεαλιστική διάθεση. Ο γεννημένος υπερρεαλιστής ζωγράφος Νίκος Εγγονόπουλος αποκαλύπτει την καλλιτεχνική προσωπικότητά του ήδη σ' αυτήν την πρόδρομη αυτοπροσωπογραφία. 1935 Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
57. 1953 Προσωπογραφία του Αλ. Παπαδιαμάντη, εποχή της μεγαλύτερης σουρεαλιστικής του δραστηριότητας. Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
58. 1933 Ο Φτωχοπρόδρομος Ο Φτωχοπρόδρομος Τον ζωγραφίζει (1933) σε στάση Ευαγγελιστή, αλλά με διαφοροποίηση στα ενδύματα και κυρίως στο σκούφο του. Στο ανοιχτό βιβλίο που κρατάει είναι γραμμένοι οι στίχοι του: «Πολύ συχνά με έλεγεν ο γέρων ο πατήρ μου». Στο δεξιό μέρος εικονίζεται η «Πόλις». Μπροστά, σε πολύ μικρότερη κλίμακα, γυναικεία μορφή που φαίνεται να τον παρακαλεί (η μητέρα του;). Στην υπογραφή αναφέρεται πάλι ως «Φαναργιώτης». Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
59. Οι φιλικές σειρήνες Έχουνε οι γυναίκες π’ αγαπούμε θεία την ουσία κι όταν σφιχτά στην αγκαλιά μας τις κρατούμε Με τους θεούς κι εμείς γινόμαστ’ όμοιοι στηνόμαστε σαν άγριοι πύργοι τίποτε δεν είν’ πια δυνατό να μας κλονίσει με τα λευκά τους χέρια αυτές γύρω μας γαντζώνουν κι έρχονται όλοι οι λαοί τα έθνη και μας προσκυνούνε φωνάζουν αθάνατο στους αιώνες τ’ όνομά μας γιατί οι γυναίκες π’ αγαπούμε την μεταδίνουν και σ’ εμάς αυτή τη θεία τους ουσία Μορφή μιας γυναίκας (ακουαρέλα) Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
