1. Modelo entrada para blogs
Por un tratamento digno do autismo, sen mitos nin usos
pexorativos
Ilustración de Santiago Ogazón.
Séguese a utilizar o termo “autismo” asociado a connotacións negativas porque se parte de mitos e
informacións falsas como:
- as persoas con autismo non poden interactuar ou comunicarse
- as personas con autismo viven no seu mundo
- as persoas con autismo son incapaces de sentir, etc.
E isto dá pé a que cada vez máis xornalistas, políticos ou líderes de opinión se sumen ao uso abusivo
do termo “autista” para descualificar. É dicir, lemos nos medios de comunicación ou escoitamos en
boca de políticos «goberno autista» ou «fulano é autista» cando queren expresar que ese goberno
ou esa persoa non cumpre co seu traballo, non escoita, non se entera da realidade, non mostra
empatía cos problemas, é incapaz de ofrecer solucións ou carece de sentimentos. Por que hai que
2. recorrer –e ferir así a dignidade- a un colectivo de persoas para atacar e descualificar a outra persoa
ou colectivo?
Entendemos que non hai mala intención, senón descoñecemento ou mal uso do dicionario. Convivir
co autismo implica tamén un importante labor de concienciación na sociedade: convenceremos
sempre desde o respecto. O descoñecido, ademais de asustar, alenta a difusión de informacións
falsas. Temos que dar a coñecer a visión positiva do autismo ao tempo que fomentar un tratamento
digno para todas as persoas afectadas. Un gran traballo por diante.
Autismo non é sinónimo de persoas indiferentes que viven illadas no seu mundo. As persoas con
autismo senten, interactúan, comunicánse –con ou sen linguaxe-, comparten, son loitadores natos
que se esforzan a diario e lles é difícil entender a ironía, os xogos de palabras ou a mentira –pero ata
iso aprenden en moitos casos coa estimulación adecuada-. Se se coñecese a realidade do autismo, a
ninguén se lle ocorrería máis que asocialo con “superación”, “esforzo”, “nobreza”, “agarimo” ou
“sensibilidade”.
A prevalencia do autismo hoxe en día é o suficientemente significativa como para promover accións
de información e sensibilización, con afirmacións que se apoien en evidencias científicas e axustadas
á realidade. Segundo o Instituto de Saúde Carlos III, un de cada 150 nenos presenta algún trastorno
dentro do espectro. Hai máis de 200.000 afectados en España e 67 millóns en todo o mundo. Hoxe
en día, os avances prodúcense sempre e, moitas veces, a pasos de xigante. Cunha estimulación
axeitada, canto máis intensa mellor, evolucionan cara a metas impensables hai uns anos. Por iso,
debemos loitar todos xuntos para favorecer a inclusión.
Que é o autismo?
Ilustración de Fátima Collado Debuxo de Iker con 6 anos
O autismo é unha síndrome cun espectro moi amplo, non unha enfermidade. Afecta de forma
diferente, así que non hai dúas persoas con autismo iguais e por iso non se pode nunca xeneralizar.
As áreas nas que se manifesta son:
•Dificultades –non incapacidade- na linguaxe e a comunicación. Encontraremos persoas que non
falan pero se comunican con xestos ou pictogramas, e persoas capaces de dominar varios idiomas.
3. •Dificultades –non incapacidade- nas relacións sociais. Encontraremos persoas que eluden o
contacto visual ou se atrapallan en ambientes ruidosos, e persoas que ofrecen conferencias.
•Intereses restrinxidos e repetitivos, que cunha boa estimulación poden ampliarse sempre.
Ao igual que todos os seres humanos, a posible realización das persoas con espectro autista é
ilimitada. As persoas con Trastornos do Espectro Autista (TEA) comparten moitas características,
necesidades e desexos coas persoas da súa idade sen autismo. Hai moitas cousas que diferencian ás
persoas con TEA, pero tamén hai moitas cousas en común. Como todos nós, teñen os seus puntos
fortes e os seus puntos febles. Todos somos diferentes, pero todos temos os mesmos dereitos.
Os mitos que se deben evitar
•Carencia de sentimentos. As persoas con autismo senten: choran, rin, alégranse, entristécense,
enfádanse, senten celos… Se cadra poden ter dificultades para canalizar as emocións, pero saben
demostrar que as senten.
•Illamento no seu propio mundo. Os esforzos por comunicarse son grandiosos. Nin viven noutra
galaxia nin mirando a unha parede. Forman parte do mundo, unha sociedade onde hai cabida para a
diversidade.
•A falta do cariño das nais provoca o autismo. Hai xa moito tempo que se erradicou a teoría das
“nais-neveira”, que tanto dano provocou. Nácese con autismo. É dicir, hai unha orixe xenética.
•A inevitable segregación. Debe desterrarse a falsa crenza de que as persoas con autismo só poden
vivir ou desenvolverse en centros segregados, sen relación co resto das persoas, non coa intención
de marxinalas, senón de protexelas. Isto en ningún caso debe ser así. Ao contrario, a inclusión social
é unha das claves para acadar unha mellora da calidade de vida das persoas con TEA e un factor
esencial para incrementar as súas capacidades de adaptación, o seu desenvolvemento persoal e a
súa calidade de vida. Cos apoios adecuados, as persoas con TEA poden aproveitar as oportunidades
de participación en contornos ordinarios, o que favorece que poidan gozar dunha vida social
integrada e normalizada, e contribúe ao seu desenvolvemento persoal.
•A infancia permanente. Con demasiada frecuencia, os medios falan de "nenos autistas", pero case
nunca de "adultos autistas". Cómpre que a sociedade coñeza e entenda tanto aos nenos como aos
adultos afectados por autismo.
• Son autistas. Mellor empregar a fórmula "persoa con autismo" no canto de utilizar simplemente a
palabra "autista". Así ponse de relevo a condición de persoa, coas súas características e diferenzas,
independentes do autismo. Ademais, definir a unha persoa por unha discapacidade é unha forma de
discriminación.
•Definición dos dicionarios. O uso do autismo asociado a connotacións negativas escúdase en
ocasións na definición que aparece nos dicionarios, sobre todo o DRAE. Hai xa máis dun ano que
iniciamos unha campaña con respostas positivas no sentido de que van cambiar a definición, aínda
que levará o seu tempo (ver: http://autismosinmitos.blogspot.com/p/campana-diccionarios.html)
4. (Enlace á presentación sobre mitos de Almu G. Negrete:
http://www.slideshare.net/Maestrapt/etiquetas-y-mitos
códigos para insertar no blog:
<div style="width:425px" id="__ss_9044065"> <strong style="display:block;margin:12px 0 4px"><a
href="http://www.slideshare.net/Maestrapt/etiquetas-y-mitos" title="Etiquetas y mitos"
target="_blank">Etiquetas y mitos</a></strong> <iframe
src="http://www.slideshare.net/slideshow/embed_code/9044065" width="425" height="355"
frameborder="0" marginwidth="0" marginheight="0" scrolling="no"></iframe> <div
style="padding:5px 0 12px"> View more <a href="http://www.slideshare.net/"
target="_blank">presentations</a> from <a href="http://www.slideshare.net/Maestrapt"
target="_blank">Almu G. Negrete</a> </div> </div>
Ilustración de Fátima Collado
Recorda: As palabras son poderosas. Utilizar os termos “autismo” ou “autista” para descualificar ou
insultar a outras persoas é unha forma de contribuír á discriminación e á exclusión de todos os
afectados por esta síndrome.
5. Ilustración de Fátima Collado.
Recorda: O maior lastre que sofre unha persoa con autismo non é o diagnóstico, senón o
descoñecemento e os mitos que perduran na sociedade.
Accións contra os mitos do autismo
http://autismosinmitos.blogspot.com/