1. f
Binnenkort verruil ik mijn directeursbaan op De Reigersberg
voor de directeursbaan op De Dobbelsteen. Een nieuwe fase in
mijn onderwijsloopbaan en tevens een nieuwe uitdaging binnen
de stichting waar ik al ruim 20 jaar werkzaam ben.
Nieuwsbrief 15 december 2010
De schoolomgeving en collega´s inspireren me en houden me
ambitieus. Hierdoor kreeg mijn ideale onderwijsloopbaan steeds
meer vorm. Je kunt het wishful thinking noemen, maar de
afgelopen jaren kwam de ene na de andere kans voorbij, die ik
met beiden handen heb aangepakt. Mijn loopbaan begon bij De
Noordster, als leerkracht, PDO-er / IB-er, bouwhoofd en later als
plaatsvervangend adjunct-directeur. Daarna stapte ik als adjunct-
directeur over naar Prinses Beatrix (nu Parelmoer) en weer een
jaar later werd ik benoemd tot directeur opDe Reigersberg. De
twee jaar op De Reigersberg hebben mij klaargestoomd om de
overstap te maken als directeur van De Dobbelsteen.
Nog steeds bezoek ik met veel plezier ‘mijn’ oude scholen, waar
altijd een fijne en collegiale sfeer heerst. Het heeft me geleerd
om je samen sterk te maken voor goed onderwijs en om
samen een werkomgeving te creëren waarin iedereen
zich gewaardeerd voelt en uitdaging vindt. Het zijn mijn
belangrijkste pijlers geworden.
Ik neem ze dus ook mee naar De Dobbelsteen. Ik kijk er
naar uit om het team, de ouders en de leerlingen te
leren kennen en samen de ingeslagen weg verder uit te
bouwen.
Het team, de ouders en de leerlingen van De Reigersberg
ga ik uiteraard missen. Ik ben trots dat we de afgelopen
twee jaar zoveel bereikt hebben. Zowel onderwijs
inhoudelijk, als wat de naamsbekendheid van de school
in Rilland betreft.
Ik ga een nieuwe uitdaging aan, maar ik laat ook een
mooie uitdaging voor een collega achter. Daar ben ik van
overtuigd!
Carla Schetters – Sijben
Redactie
Hanny van Langevelden (De Eendracht)
Hanneke Meulblok (De Noordster)
Anouck ten Cate en
Tamara Piersma (beiden van De Dobbelsteen)
Eindredactie
Wendy van Rooden / Kort-en-Bondig,
tekst, redactie & advies
Ontwerp
Karin Nefs / FraaieDingen, concept en ontwerp
(onderdeel van SLASHcreatives.nl)
colo-
fon
Pensioenen zijn er in allerlei soorten en maten. Wist je
dat je niet alleen pensioen opbouwt voor later? Je krijgt
pensioen bij arbeidsongeschiktheid. Nabestaanden
krijgen jouw pensioen bij overlijden. Deze situaties
kunnen ons allemaal en op ieder moment overkomen.
Laat je hierover dus tijdig adviseren.
Eerder of later met pensioen
Met ABP KeuzePensioen kun je tot op de maand nauw-
keurig zelf een pensioendatum kiezen tussen je 60ste en
70ste levensjaar. Hierbij geldt: hoe eerder je stopt met
werken, hoe lager het pensioen. Of, hoe langer je
doorwerkt, hoe hoger het pensioen.
Bij arbeidsongeschiktheid
Als je arbeidsongeschikt bent is je inkomen altijd lager dan
je oorspronkelijke salaris. Je kunt je salaris aanvullen met
ABP Arbeidsongeschiktheidspensioen. Voorwaarden zijn
dat je op je eerste ziektedag deelnemer bent van ABP en
dat er sprake is van ontslag of een gewijzigd dienstver-
band. Het recht op ABP Arbeidsongeschiktheidspensioen
is ook afhankelijk van het soort WIA-uitkering, dat je
ontvangt van het UWV.
Bij overlijden
Als je overlijdt, krijgen je partner en kinderen ABP
Nabestaandenpensioen. Op het jaarlijkse Uniform
Pensioenoverzicht van ABP kun je precies zien hoeveel
ABP uitkeert. Lijkt dat je niet genoeg, dan kun je een deel
van ABP KeuzePensioen toevoegen aan het nabestaanden-
pensioen of je pensioen verhogen door persoonlijke
stortingen. Neem daarvoor contact op met ABP, je
verzekeraar of bank.
Meer informatie
Op de website van ABP vind je informatie en een
aanvraagformulier als je denkt nu al recht te hebben
op pensioen. Behoefte aan nog meer informatie?
Meld je dan aan voor de digitale nieuwsbrief van ABP
via www.abpnieuwsbrief.nl.
personeel
VOOR-
OP
Doel
Het doel van het ontwikkelingsperspectief is om leerlingen,
die naar verwachting het eindniveau van groep 8 niet halen,
toch een op maat ontwikkeltraject aan te bieden. Wanneer
komt een kind in aanmerking voor een dergelijk ontwikkel
perspectief? Op De Dobbelsteen hanteren ze de volgende
criteria:
• leerlingen die vanaf groep 3 met een achterstand van
minimaal een half jaar instromen;
• leerlingen met een IQ lager dan 90;
• leerlingen met een gediagnosticeerde leer- of
gedragstoornis, zoals bijv. dyslexie of ADHD.
Voor de laatste twee criteria geldt, dat men verwacht dat
de leerling het eindniveau van groep 8 niet zal bereiken.
Daarnaast is een (capaciteits)onderzoek, afgenomen door een
extern en onafhankelijk onderzoeksbureau, noodzakelijk.
Voortraject
Een leerling die voldoet aan bovenstaande criteria krijgt niet
per definitie een ontwikkelingsperspectief. Voordat het zo ver
is, passeren er ten minste twee handelingsplannen van
minimaal zes weken de revue. Sommige leerlingen blijven,
ondanks de extra begeleiding, herhaaldelijk onvoldoende
(4,5 of lager / E) op de methode- en/of niet methodegebon-
den toetsen van één of meerdere vakgebieden scoren. Voor
deze doelgroep wordt een leerlingenperspectief opgesteld.
Daarbij wordt altijd de vraag gesteld of uitstromen op VMBO
niveau een reële optie is.
Voor meer informatie over de ontwikkelingsperspectieven,
het format en het protocol, kunnen jullie terecht bij Sabina
Kerstens, LB-functionaris Leerlingenzorg, van De Dobbelsteen.
Ontwikkelingsperspectieven
afgebakend
In een ontwikkelingsperspectief staat omschreven wat een school
kan en wil bereiken met de desbetreffende leerling. Het omvat een
inschatting van het uiteindelijke uitstroomniveau van de leerling en
geeft voor het einde van de basisschool de didactische einddoelen
weer voor de vakken waarvoor mogelijk een eigen leerlijn wordt
aangeboden. Kortom: het perspectief is niet alleen realistisch en
onderbouwd, maar ook nog eens ambitieus.
Pensioen ook voor nu!
Inhoudsopgave
De nieuwe directeur van De Dobbelsteen pag. 1
Tweegesprek LB-functionarissen in actie pag. 2
Nader belicht SOM Academy pag. 2
Project De Reigersberg ontwikkelt protocol
pedagogisch klimaat pag. 2
Actueel Ontwikkelingsperspectieven
afgebakend pag. 3
Personeel voorop Pensioen ook voor nu! pag. 4
q
TO
Know
Carla Schetters de nieuwe directeur van De Dobbelsteen
Van Rilland naar Hoogerheide
actu-
eel
2. LB-functionarissen in actie
Sabina Kerstens van De Dobbelsteen en Gerda IJzelenberg van
Voorhoute vervullen beiden sinds oktober 2010 een LB-functie.
Samen praten ze over het voortraject, hun verwachtingen en
inhoud van hun nieuwe functies.
De stichting SOM beschikt met zijn 120 leerkrachten over nog al wat kennis
en ervaring. Door het oprichten en in gang zetten van kennisnetwerken rond
thema’s en aandachtsgebieden, willen we deze kennis en ervaring bundelen.
Ons doel is om het onderwijs op alle tien de scholen aan te scherpen,
te verdiepen en organisatiebreed in te zetten.
Kunnen jullie in het kort vertellen wat jullie
functies inhouden?
Sabina: Ik bekleed de LB-functie Leerlingenzorg & Zorg
Advies Teams (ZAT). Voor het onderdeel Leerlingenzorg
stort ik me het komende jaar op het maken van beleid
m.b.t. de onderwerpen ontwikkelingsperspectieven en
dyslexie. In eerste instantie alleen voor De Dobbelsteen en
in een later stadium voor de overige SOM scholen. Voor
de ZAT fungeer ik als afgevaardigde van De Dobbelsteen
tijdens de overleggen met o.a. de gemeente Woensdrecht.
Gerda solliciteerde op de LB-functie Bewegingsonderwijs.
´t 2gesprek
“Na overleg met Leo is besloten dat mijn focus dit
jaar ligt op het heropstarten van Motorisch Remedial
Teaching (MRT), het zoeken naar mogelijkheden voor
buitenschoolse sport- en spelactiviteiten en het
schrijven van een beleidsplan Bewegingsonderwijs,”
legt Gerda enthousiast uit.
Dat zijn hele concrete acties en plannen.
Was de inhoud van deze LB-functies altijd al
zo duidelijk?
“Nee, helemaal niet,” begint Sabina. “De inhoud van
deze functies bleef juist heel lang vaag, maar dat
heeft mij niet weerhouden om toch te solliciteren.”
“Tijdens het gesprek met Leo kreeg mijn functie pas
handen en voeten,”legt Gerda uit. “Ik vind het
trouwens buitengewoon handig dat de LB-functies
niet alleen worden ingezet om leerkrachten te
behouden, maar ook om expertise organisatiebreed
in te zetten.”
Waar ligt voor jullie de uitdaging?
“Ik was op school al de persoon die zich bezighield
met bewegingsonderwijs. Nu heeft het alleen meer
gewicht gekregen. Was ik vroeger druk met het in
elkaar draaien van lessen en planningen, nu wordt
van mij verwacht dat ik het bewegingsonderwijs
naar een hoger niveau til,” aldus Gerda.
Sabina: “Dat geldt voor mij eigenlijk hetzelfde. Als
IB’er nam ik al deel aan het IB-netwerk. Nu moet ik
zelfstandig onderwerpen uitwerken en binnen de
organisatie uitdragen. Spannend, hoor!”
links Sabina Kerstens van De Dobbelsteen en rechts Gerda IJzelenberg van Voorhoute
Vijf kernwaarden
Maar hoe begin je aan het opstellen van een dergelijk
document en hoe voorkom je dat het protocol vervolgens
in de kast belandt? Na een tip van De Dobbelsteen is
begeleiding van de organisatie ‘JOIN onderwijs en op
voeding’ ingeschakeld. “Onder leiding van Johan den
Ouden vonden verschillende teambijeenkomsten plaats.
Na de nodige discussies hebben we uiteindelijk vijf
kernwaarden geformuleerd, namelijk: rust, veiligheid,
vertrouwen, waardering en regelmaat,” vertelt Carla.
Kinder-, leraren- en oudergedrag
Carla: “Maar met alleen kernwoorden kwamen we er niet
en daarom stelden we gedragsregels voor zowel de
kinderen als leraren en ouders op.” Een voorbeeld m.b.t.
veiligheid: de kinderen slaan en schoppen elkaar niet,
de leerkrachten houden toezicht op het schoolplein, de
ouders maken hun kinderen attent op mogelijke gevaren in
het algemeen. “Tijdens een ouderavond hebben we het
protocol, de leefregels en mogelijke sancties voorgelegd
aan de ouders. Dat leverde tal van kritische maar vooral
Pesten, plagen en ruzie op het schoolplein en een sfeer waarvan zowel ouders, kinderen als leerkrachten niet
blij werden. De medewerkers van De Reigersberg vonden het vorig jaar hoog tijd om aan deze situatie een halt
toe te roepen. Niet met een pestprotocol, maar met een concreet en gedegen protocol pedagogisch klimaat.
Nieuwsbrief 15 december 2010
‘SOM Academy’
ook enthousiaste reacties en aanvullingen op. Binnenkort
beslissen we welke aanbevelingen we gaan overnemen.
Pas dan kunnen we het protocol definitief maken en een
exemplaar overhandigen aan alle (nieuwe) gezinnen,”
verklaart Carla.
De Regelreiger
“In januari 2011 willen we de leefregels op een leuke en
speelse manier introduceren aan de kinderen. Daarom
hebben we de ‘Regelreiger in het leven geroepen. Iedere
drie weken hangt er een andere afbeelding van de
Regelreiger met de desbetreffende leefregel in de hal en
de klaslokalen. Om beurten mag één groep een passend
liedje, toneelstuk of een rijmpje voordragen.”
Laatste loodjes
Voortvloeiend uit dit project test De Reigerberg momenteel
de methode’ Goed Gedaan’ uit en zullen zij zich binnenkort
beraden over een leerlingvolgsysteem m.b.t. de sociaal
emotionele ontwikkeling van de leerlingen.
Handvatten voor een goede sfeer op school
Nader
belicht
Aan ieder zal via de directies gevraagd worden, deel te nemen aan de
SOM Academy. Binnen de ‘SOM Academy’ willen we o.a. de volgende
netwerkgroepen: IB, SoVa, ICT, Bewegingsonderwijs, ZAT, Onderwijs-
kundig Leiderschap, Lezen, Rekenen en Taal. Uiteraard zien we ook
nieuwe onderwerpen tegemoet. De spontaan opgerichte Veilig Leren
Lezen (VLL) werkgroep, was bijvoorbeeld een prima initiatief!
q
pro-
ject
De Reigersberg ontwikkelt protocol
pedagogisch klimaat
Stichting
Som wenst
u prettige
feestdagen
en een
goed 2011!
3. Zelf vindt hij het wat overdreven, maar in onze ogen heeft Henk
de Kock aan de wieg gestaan bij de totstandkoming van het
FOOR schoolbestuur. Als beleidsambtenaar van de gemeente
Reimerswaal was Henk de aangewezen persoon om te fungeren
als onafhankelijk voorzitter toen het openbaar onderwijs in
1997 verzelfstandigde. In de periode daarna is er veel gebeurd,
denk bijvoorbeeld aan de invoering van de Lumpsumfinancie-
ring en de fusie met NAMS tot de stichting SOM in 2008. In het
SOM schoolbestuur vervulde Henk de rol van algemeen
bestuurslid.
Wat waren voor u de afgelopen twaalf jaar de ‘krenten’
in de pap?
“Dan moet ik de samenwerking met Michel Damen noemen.
De sfeer was goed, we waardeerden elkaars mening en we
hadden allebei ons hart verpand aan het onderwijs. Ik denk dat
we een goed team waren en dat is noodzakelijk als je elkaars
klankbord wilt zijn.”
Wat is de reden dat u uw taken binnen het SOM
schoolbestuur hebt neergelegd?
“Na de fusie met NAMS is afgesproken dat de leden van
beide besturen in de overgangsperiode zouden aan
blijven. Die periode is nu voorbij. SOM staat op de kaart
en werkt als een gedegen eenheid. Voor mij een mooi
moment om op te stappen. Daarnaast heb ik een drukke
baan als algemeen directeur bij schoolvereniging
‘De Kring’ in Brielle met dertien scholen en 2500
leerlingen. Ik hoef me dus niet te vervelen.”
Wat zou u nog willen meegeven aan Stichting
SOM?
“Eigenlijk twee dingen. Ten eerste hoop ik dat het
schoolbestuur de ingeslagen weg blijft volgen, door
vooral op hoofdlijnen te sturen. Je moet elkaar de ruimte
geven om tot een goede uitvoering te komen. Ten
tweede vind ik het belangrijk om het openbaar onder-
wijs goed te positioneren door duidelijk te krijgen waar
SOM voor staat en wat we willen uitstralen.”
Had u als lid van het schoolbestuur een duidelijk
doel voor ogen?
“Zeker, wat mij opvalt, is dat we nog niet in staat zijn om
alle kinderen ‘binnen boord’ te houden. Het is wettelijk
toegestaan dat er jaarlijks 2% van de kinderen uitstroomt
naar speciaal onderwijs. Dat lijkt weinig, maar dat is het
niet. Na acht jaar basisonderwijs is namelijk een op de
zeven kinderen voortijdig uitgestroomd. Vooral voor de
kleinere scholen kan een dergelijke uitstroom funest zijn.
Daarnaast ben ik echt van mening dat kinderen beter af zijn
op een reguliere school. Zo is het is algemeen bekend dat
het speciaal onderwijs zich minder toelegt op vakken zoals
rekenen, lezen en schrijven. Terwijl dat, wat mij betreft,
de mooiste vakken zijn die je kinderen kunt meegeven.
Het schoolbestuur en de scholen moeten er dan ook alles
aan doen om deze kinderen optimaal te begeleiden.”
Straal uit, wie je wilt zijn en doe, wat je moet doen!
Henk de Kock
Henk de Kock bestuurslid SOM
neemt afscheid
Na zeven
jaar inzet, nu
weer tijd voor
voetbal afscheid
van:
Jon Reijtenbach
Jon Reijtenbach; ouder en
enthousiast bestuurslid
Wat is uw bijdrage geweest om dit doel te
verwezenlijken?
“Om eerlijk te zijn… bijzonder weinig concreets. Als
schoolbestuur houd je je vooral bezig met bedrijfsmatige
zaken in plaats van inhoudelijke. Wat ik in dit kader vooral
heb gedaan, is het onderwerp continue onder de aandacht
brengen om zo de neuzen dezelfde kant op te krijgen.
Ik hoop dat me dat een beetje is gelukt.”
De tweemaandelijkse vergaderingen en de daaruit
voortvloeiende werkzaamheden komen nu te vervallen.
Wat gaat u doen met deze zee van tijd?
“Die tijd zal waarschijnlijk worden gesoupeerd door de
voetbalclub, waar ik naast secretaris ook begeleider ben
voor de 11- en 12-jarige leden. Uiteraard trap ik zelf ook
nog graag een balletje met mijn eigen voetbalteam.”
Met twee zoons op obs D’n Bogerd te Waarde droeg Jon Reijtenbach de afgelopen zeven
jaar met veel enthousiasme en gedrevenheid zijn steentje bij aan de continuïteit van
de scholen, door te fungeren als penningmeester binnen het voormalige schoolbestuur
FOORZES en later voor SOM. Nu zijn jongste telg officieel is gepromoveerd tot brug
pieper, draagt hij het stokje over aan Leo Hollemans.
afscheid
van:
Stichting SOM wenst Henk, Michel
en Jon een goede toekomst!
4. Ooit deed ik met mijn leerlingen het spelletje ”wie heeft het
laatste woord”. De truc was om elkaar af te troeven met leuke,
gevatte opmerkingen. Daar moest ik aan terugdenken toen
ik zat te mijmeren onder welke kopje ik bij SOM het laatste
woord zou nemen. Dit laatste woord in deze nieuwsbrief hoort
natuurlijk thuis in een andere context en heeft eigenlijk niets
met het onderwijs te maken. Of misschien toch wel een
beetje?
Mijn 41 jaar in het onderwijs waren gestoeld op een
stevige basis van taal, rekenen en lezen. We werden
daar aardig mee onder handen genomen en
Nederland scoorde er internationaal hoog mee op
de kwaliteitsladder.
De aandacht voor die stevige basis werd in de
afgelopen 50 jaar steeds meer verschoven naar
allerlei vaardigheden die ook hun tijd vroegen. Soms
vond ik het jammer dat wij destijds niet meer van die
moderne vaardigheden hadden meegekregen.
Terugkijkend moet ik zeggen dat ik veel voordeel heb
gehad van die stevige aanpak voor taal, rekenen en
lezen. In mijn ogen zorgt een goede school voor
degelijk onderwijs in taal, rekenen en lezen, maar
Michel Damen samen met zijn vrouw Marijke
Nieuwsbrief 15 december 2010
Het laatste woord
wel gelardeerd met andere vaardigheden op het vlak van
sport, cultuur en creativiteit. Dit alles in een goede sfeer
voor de kinderen. Dit alles was het uitgangspunt voor mijn
werk. Misschien te hoog gegrepen? Ach, wie zal het
zeggen?
Afgelopen 8 maanden is er in veel levens veel gebeurd,
ook in dat van mij. Dat betekent dat ik mijn bijdrage in
deze nieuwsbrief als mijn afscheid zie. Het was leuk
geweest om het afscheid met wat toeters en bellen in
levenden lijve te ondergaan, maar dat zit er niet meer in.
Afscheid nemen van allerlei in- en externe contacten
binnen de stichting SOM wil je toch met je vrouw samen
beleven. Zij was immers al die werkzame jaren mijn veilige
thuisbasis. Dat lukt voorlopig nog niet en daarom vond ik
na lang nadenken de afgelopen maand dat we het maar
voorbij moesten laten gaan. Het wordt anders toch wel erg
veel mosterd na de maaltijd. Er is immers al een tijdje een
nieuwe bestuursmanager.
Zoals bij velen wel bekend zal zijn, heeft mijn vrouw
Marijke op 24 april een herseninfarct gekregen. Het was
volkomen onverwacht en daarom ook niet te begrijpen.
Na een lange onzekere periode is er half juli een positieve
wending in haar herstel gekomen. We zijn samen nog
steeds intensief bezig via een revalidatietraject aan haar
herstel te werken. Er zit nog steeds vooruitgang in en we
hopen over een tijdje weer een deel van ons gewone leven
terug te hebben. De tijd zal het leren.
Dan nu weer terug naar de andere wereld. In de afgelopen
jaren heb ik veel veranderingen meegemaakt en ook in
gang gezet. Een belangrijk doel was om door middel van
kwaliteit het openbaar onderwijs in de regio belangrijker
te maken. Dat openbaar onderwijs is voor mij altijd het
enige ware geweest. Het is immers onderwijs dat volgens
de wet voor iedereen toegankelijk is. Het is onderwijs dat
betaald wordt met openbare middelen en ook gecontro-
leerd wordt door het openbaar bestuur. Het is de meest
transparante vorm van onderwijsbestuur. Er zijn geen
fratsen mogelijk zoals we bij Inholland hebben kunnen
zien. Dat is dan ook geen openbaar onderwijs en was tot
voor kort niet zo transparant. Het zal duidelijk zijn dat
openbaar onderwijs voor mij het enige onderwijs is dat in
het huidige tijdsbeeld past.
De besturen van de rechtsvoorgangers van SOM hebben
ervoor gezorgd dat er voor ons openbaar onderwijs een
gezonde financiële basis kwam. Anders was fusie niet
mogelijk geweest en was het voortbestaan van al onze
openbare scholen in gevaar gekomen. Veel dank voor
die financiële basis komt toe aan Comeet, vooral mw.
Aalbregtse en haar medewerkers. Van hun deskundigheid
profiteren we bij SOM nog tot op de dag van vandaag.
Met behulp van de positieve inzet van veel ouders en
collega’s heb ik geprobeerd de samenwerking tussen de
mensen en de scholen uit te bouwen. In Zeeland was er al
veel solidariteit, omdat men elkaar al voor de fusie beter
kende. In Brabant kende men elkaar nauwelijks en dan
kost het meer tijd om de solidariteit te vergroten. Het doel
was vooral om de materialen en de kennis up to date te
krijgen en te houden. Het was een genot om enthousiaste
scholen, kinderen en ouders te ontmoeten en met zijn
allen iets meer voor elkaar te krijgen dan alleen de
kennisoverdracht.
De jaren 2005 tot 2010 waren vooral moeilijk door de grote
onzekerheden over de financiële toekomst (wat doe je
uiteindelijk zonder geld), de kwetsbare leerlingaantallen en
de oneerlijke concurrentie. Veel bestuursleden hebben
heel wat uren opgeofferd voor overleg met gemeenten en
ambtenaren in Den Haag. Zonder afbreuk te willen doen
aan de andere bestuursleden mag wel eens gezegd worden
dat zonder de extra bijdragen van de heren Amsink, Damen
(nee, niet ik, maar die andere) en Meulmeester er veel
minder was bereikt. Er moest in sommige gemeenten en
in Den Haag veel onnodige strijd worden geleverd om ons
recht te krijgen. En dat was nou allemaal vrijwilligerswerk.
Wat een klasse van alle bestuursleden (ook die ik nog niet
heb genoemd) en wat heb ik er veel aan gehad. Deze pluim
komt overigens ook de ouders van de medezeggenschap
toe. Ik heb ook daar veel toppers meegemaakt.
Er waren in de afgelopen jaren veel mensen waarop ik
een beroep kon doen om onze kwaliteit vast te houden.
Groepsleerkrachten die soms maandenlang de directie
taken waarnamen, ICT-projecten opzetten, in werkgroepen
voor fusie zaten en zo veel extra vrije tijd hebben ingezet.
Daar kan de functiedifferentiatie nog veel goedmaken.
Je kunt dit werk nooit alleen. Je bent afhankelijk van je
collega’s en ook van een aantal goede specialisten van de
schoolbegeleidingsdiensten, gemeenten, administratiekan-
toren, adviesbureaus, enz. Aan velen denk ik met plezier
terug. Ze verdienen het om in ere gehouden te worden.
Ze waren niet alleen belangrijk voor mij, maar voor heel
SOM.
Toen er zekerheden op financieel gebied waren, kon de
personeelsbezetting van het bestuurskantoor definitief
afgerond worden. Ik ben trots op het resultaat. Deze
mensen hebben zich in korte tijd onmisbaar gemaakt.
Er is een goede samenwerking ontstaan, dus dat zit wel
goed. Over de onverwachte lunch die ze samen met Frank
v.d. Avert van De Raayberg voor mijn 40-jarig jubileum
hadden geregeld heb ik al eerder verteld. Ik was ontroerd.
Het was ook niet verkeerd om af en toe door deze jonge
mensen op humoristische wijze een spiegel voorgehouden
te krijgen.
Wat deze spiegel betreft: ik heb wat bespiegelingen op
papier gezet als laatste woord van mij aan al die mensen
met wie ik graag heb samengewerkt of die op een of
andere manier iets met SOM te maken hebben. Bedankt
voor de samenwerking en het vertrouwen. Dat het met
jullie allemaal goed mag gaan.
Michel Damen
afscheid
van:
